Καποτε ικετευσα να με σκοτωσουν.

Ηταν τοτε, τοτε που ο παραλογισμος ειχε εισβαλει στην ζωη μου.
Το τελος μιας μακροχρονης σχεσης, μιας σχεσης μονογαμικης, απο εκεινες τις σχεσεις που σε κανουν να πετας κυριολεκτικα στον ουρανο, τις σχεσεις ζωης, εκεινες που ακομη και σεξουαλικα σε καλυπτουν τοσο πολυ που καθε φορα που κανεις σεξ ειναι σαν να το κανεις για πρωτη φορα μαζι του.
Ειναι τοτε που ποθεις αφανταστα τον συντροφο σου και μολονοτι μπορει να εχουν περσει 8 χρονια καθημερινης συμβιωσης παθαινεις ταχυπαλμια στην ιδεα και μονον καθε πιθανης σεξουαλικης πραξης.
Το τελος μιας σχεσης που ξεκινησε vanilla, περασε στο bdsm και κατεληξε στο pervert.
Εκεινος απο την Πατρα. Εγω απο την Αθηνα.
Ζησαμε μαζι 8 κυριολεκτικα ονειρικα χρονια. Με γνωρισε ακομη και στους δικους του οι οποιοι χωρις να γνωριζουν την αληθεια ηθελαν να μας παντρεψουν!!
Τελικα με κοινη αποφαση χωρισαμε.
Μονο που.........................οταν δυο ανθρωποι που ζουν μαζι σε ενα σπιτι χωρισουν εκεινος που αποχωρει ειναι ο πιο τυχερος.
Αλλαζει εικονες, αλλαζει παραστασεις, αντιθετα εκεινος που μενει πισω μονος στον ιδιο χωρο μαζι με τις αναμηνεις ειναι ο πιο ατυχος, αυτος που καλειται να σηκωσει τις συνεπειες ενος τετοιου χωρισμου.
Ειναι εκεινος που μπαινοβγαινει μεσα σε ενα ερημο σπιτι, με την μυρωδια του συντροφου που εφυγε διαχυτη ακομη παντου.
Δεν θα ξεχασω ποτε οτι καθε φορα που γυριζα στο αδειο σπιτι αναβα ολα τα φωτα ακομη και αν ηταν μερα.
Αργοτερα καποιος που ηξερε απο ψυχολογια μου ειπε πως το εκανα γιατι μεσα μου ηθελα να νοιωσω "ζεστασια" κατι που προσφερουν τα αναμμενα φωτα, σε αντιθεση με το σκοταδι και το σιωπηλο ερημο σπιτι.
Χωρισαμε με την αμοιβαια υποσχεση πως δεν θα ξανασυναντηθουμε ποτε γιατι κατι τετοιο πιθανον να πληγωνε εμενα, κατι που δεν το ηθελα ουτε εγω αλλα ουτε και εκεινος.
Ομως, ουτε εκεινος μπορουσε ευκολα να βρει σε αλλη αγκαλια τα οσα καναμε μαζι στο σεξ και πιστεψτε με ηταν απο εκεινα που τα λεμε πολυ "ακραια".
Ετσι αθετησε την υποσχεση του και με επισκεφθηκε.
Ειναι απιστευτα οδυνηρο, ο ανθρωπος με τον οποιον περασες 8 χρονια μαζι στο ιδιο σπιτι να ερχεται σαν επισκεπτης ισα για να πιει εναν καφε και να φυγει. Και κυριως αν μετα τον καφε βρεθεις λες και προκειται για καποια περιστασιακη σχεση στο κρεβατι μαζι του.
Ειναι σαν να σου "ξυνει" την τοσο βαθεια πληγη στην ψυχη σου, αφου το κανει γνωριζοντας πως δεν θα του το αρνηθεις αφου η αγαπη δεν εχει διακοπτη για να τον κλεισεις μετα τον χωρισμο.
Ετοιμαζοταν να φυγει, επινε τις τελευταιες γουλιες απ' τον καφε του, ειχε ερθει στην Αθηνα τυχαια για καποιο ραντεβου σε ενα ναυτιλιακο γραφειο.
Στην τηλεορση εδειχνε ενα video clip της Sade' με το τραγουδι "Keep trying".
Πηγα στην κουζινα, πηρα ενα μαχαιρι, πηγα μπροστα του και κλαιγοντας γονατισα λεγοντας του :" Σε παρακαλω, σκοτωσε με, δεν το αντεχω αλλο, και δεν μπορω να το κανω μονη στον εαυτο μου, σε ικετευω, σκοτωσε με"!
Η απαντηση του ηταν ,"Δεν θα μπορουσα ποτέ να σου κανω το παραμικρο κακο Μιρελλα".
Και εφυγε!
Και ομως, παρ' οτι το μαχαιρι ξαναμπηκε στην θεση του ουσιαστικα εκανε αυτο που του ζητησα.
Μεσα μου σκοτωσε καθε συναισθημα με την εννοια του "ερωτευομαι", λες και παγωσαν τα παντα, λες και καποιος ξεριζωσε την καρδια μου, λες και καποιος "νεκρωσε" το κεντρο εκεινο του εγκεφαλου που μας κανει να αγαπουμε ερωτικα καποιον.
Δεν ντρεπομαι να πω οτι γονατισα διοτι κακα τα ψεμματα, ο ερωτας ειναι ο πλεον ανικητος και ακαταμαχητος Αφεντης.
Δεν ντρεπομαι να το αναφερω γιατι πανω απ' ολα ειμαι ανθρωπινο ον με αδυναμιες οπως ολοι μας.
Δεν ντρεπομαι να πω οτι ικετευσα τον θανατο μου γιατι σαν ανθρωπος καποτε αγαπησα με ολη την καρδια μου και πονεσα ψυχικα οπως ολοι οι ζωντανοι ανθρωποι. Λιγες μερες μετα εκανα την γνωστη απο αλλο νημα αποπειρα αυτοκτονιας.
11 χρονια μετα απο αυτον τον χωρισμο και μολονοτι δεν τον ξαναειδα, οι γονεις του μολονοτι εκεινος παντρευτηκε αρνουνται να βγαλουν την φωτογραφια μου πανω απο την τηλεοραση του σαλονιου τους!

 

Ισχυς σου η εμπειρία και η δύναμη!

 

είδες κολόπαιδα που είμαστε οι πατρινοί ;;;  

όσο για το σπίτι εκεί που έμενα κοντά ήταν ένα σπίτι που για χρόνια έμενε ακατοίκητο ,είχε παγώσει τη μέρα που χωρίσανε ...

αναγκάστικα να κλέψω τα βιβλία που είχε γιατί τα χρησημοποιούσαν λαθρομετανάστες για να ζεστένοντε ... τόσα ξύλα είχε και δεν άφηνα να καεί ένας Τολστόϊ ...

χαίρομε που είσαι έδω ακόμα ...

ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς, είπε κάποιος...

 

Δεν μπορουν να κατηγορηθουν οι πατρινοι γλυκε μου διοτι δεν ηταν πατρινος.
Ναι, ζουσε με την οικογενεια του στην Πατρα απο σχετικα μικρη ηλικια, ηταν ομως απο το Αγρινιο. 

 

Μιρελλα τον σοκαρισες τον ανθρωπο ....
φαντασου εγω να ειχα ερωτευτει καποια (ααα καλο εεε   ) ... και μια μερα να μου ελεγε "θελω να με σφαξεις στο γοννατο" ... δεν θα το εβρισκα και τοσο κολακευτικο για το παρελθον μου ....
στο κατω κατω οταν βγαλατε την "κοινη" αποφαση για χωρισμο μπορουσε να πει "οχι δεν θελω να σε χασω διοτι το Νο1 που με κανει ευτυχισμενο ειναι να ειμαστε μαζι" .....
και ερχεσαι εσυ μετα να τον εκδικηθεις που δεν στο ειπε με τον να του προτεινεις κατι τετοιο ....
οποιος δεν θελει την ζωη του παει εθελοντης στο Ιρακ ... ή θα γυρισει πλουσιος ή θα τον κανουν τας κεμπαπ οι ταλιμπαν ... τεσπα ....
εγω απο ολη την ιστορια κρατω τα 8 χρονια ερωτα και μαλλον σε ζηλευω ...   .....

 

Mirella μου, λυπηθηκα τοσο πολυ απο το νημα σου, που δεν μπορεσα να απαντησω. Ακομη δεν μπορω. Ελπιζω συντομα.
Γλυκια μου μ'εκανες να δακρυσω.

 

Οι Ταλιμπάν βρίσκονται στο Αφγανιστάν isnogood, αλλά ας είναι. Δεν είναι αυτό το θέμα.

Συγκινητική η ιστορία-βίωμα σου Mirella, αν και η ζωή είναι εξαιρετικά πολύτιμη για να της κάνουμε τέτοια τερτύπια. Βεβαίως όποιος είναι έξω από τον χόρο πολλά μπορεί να λέει...

 

και εγώ πάνω απ' τ'αυλάκι είμαι επίσης κοντά στο Αγρίνιο ,και ζω πλέον στη Πάτρα ,άγνωστο που μεγάλωσα ..  

SM_Art_Lady δεν ήξερα ότι υπάρχει και τραγούδι ...   αν θυμάμε καλά τον λέγανε Francis Bacon τον δικό μου φίλο ,γνωστότερος και ως Βάκων

 

Απάντηση: Καποτε ικετευσα να με σκοτωσουν.

εσυ μιρελα απ οτι βλεπο 11 χρονια μετα εισε ακομα μαζι του, αν και αυτος εσθανετε ετσι ακομα τοτε πρεπη να σε πω οτι δεν χωρισατε ποτε και απλα δεν το καταλαβαται

 

Γλυκε μου Isnogood, υπαρχουν λεπτομερειες σε ολη αυτην την ιστορια που σιγουρα δεν γινεται να γραφτουν σε ενα ποστ οχι γιατι δεν κανει, αλλα γιατι θα πρεπει να γραφω για μηνες.
Και θα σου πω πως βγηκε αυτη η κοινη αποφαση χωρισμου.
Εβλεπα, καταλαβαινα πως εκεινος δεν ηταν πλεον μαζι μου, πως ολη αυτη η κατασταση στηριζοταν πλεον απλα και μονον στο σεξ.
Ειχε κοπει καθε επικοινωνια, το ενοιωθα πως ηθελε να φυγει, ομως δεν τολμουσε να μου το προτεινει, πως λες κατι τετοιο σε εναν ανθρωπο που σου εχει φερθει αψογα??
Ετσι εγω ημουν αυτη που του το προτεινα.
Του ειπα τι εβλεπα, τι καταλαβαινα, και πως αν εκεινος ηθελε να φυγει δεν θα επρεπε να νοιωθει φυλακισμενος και να μενει μονο και μονο απο υποχρεωση. Και παραδεχτηκε πως οντως ετσι ηταν, και πως ενοιωθε πως θελει πλεον να φυγει.
Και εφυγε!
Ηξερε πως δεν θα επρεπε να γυρισει γιατι αυτο θα με πληγωνε. Να σκεφτεις οτι την παραμονη της φυγης του μαζι ψαχναμε σπιθαμη προς σπιθαμη ολο το σπιτι ετσι ωστε τιποτε δικο του να μην ξεχαστει εκει, κατι που στην θεα του και μονον θα πληγωνομουν.
Το μεγαλο του λαθος που ηρθε να πιει καφε ηταν γιατι ετσι δεν με βοηθουσε να τον ξεπερασω.
Το μεγαλυτερο ηταν γιατι οπως θα διαβασες καταληξαμε στο κρεββατι.
Και ιδου μια λεπτομερεια που δεν αναφερθηκε στο thread.
Tην ωρα που πηδιομασταν μου μιλουσε στο αυτι ψιθυριστα λεγοντας, "χυσε Μιρελλα, μονον εγω μπορω και σε κανω να χυνεις, μονον εγω ξερω ολα τα κουμπια σου, καθε κεντρο ηδονης σου".
Δεν ηταν αδικο αυτο???????
Αυτο συμβολιζε εκεινο το μαχαιρι.
"Απο το να με σκοτωνεις ετσι καθε τοσο, σκοτωσε με τουλαχιστον μια και καλη".
Ο danos νομιζω εγραψε πως ουσιαστικα δεν χωρισαμε ποτε!
Ναι, τετοιες σχεσεις σταθμος ΔΕΝ σβηνουν ουσιατικα ποτε!
Αυτος η αυτη που πρωτοαγαπησαμε, οσος καιρος και να περασει μετα τον χωρισμο, παντου και παντα θα μας συγκινει!
Εγω οπου και να βρισκεται ευχομαι μεσα μου να ειναι παντα καλα και παντα ευτυχισμενος.
Καμμια φορα την νυχτα πριν κοιμηθω αφηνω το μυαλο μου να "πεταξει", να θυμηθει, να αναπολησει.
Καμμια φορα σιγοψιθυριζω στο σκοταδι, κατι σαν παρακληση, πως πριν πεθανω -οποτε συμβει αυτο- δικαιουμαι ακομη μια φορα να τον δω. Ετσι απο μακρυα.
Αυτο μου φτανει!