Καταλαβαίνεις ?

Κομμάτι μου, κάτι δικό μου καταλαβαίνεις?
Κανείς δεν μπορεί να μου το πάρει αυτό…
Όλα γυρίζουν.. σκέψεις εισβάλουν στα υποτιθέμενα γέρα θεμέλια τείχη
και πάλλονται σαν ελατήριο..
Παράνοια, δεν καταλαβαίνεις?
Αμφιβολία και ασφάλεια μαζί
Ανάγκη και φόβος παράλληλα
Παρελθόν, παρόν. μέλλον
Ο χρόνος πάντα απών..
Όταν ο αέρας πάρει χρώμα
και το σκοτάδι θα χει φως
θα καθίσω δίπλα σου
ν’ ακούσουμε μαζί τον ήχο της βροχής
καθώς θα πέφτει πάνω στο βρεγμένο μάρμαρο..
Τότε ίσως να σ’ ερμηνεύσω και να ερμηνευτώ και γω με την σειρά μου.
Bλέπω στα μάτια σου τα δάκρυα μου..
θάλασσα που κυλάει αυτό το πάθος
χωρίς τέλος ,ούτε αρχή , μόνο ροή..
μπορείς να καταλάβεις?
Πολλά ερωτηματικά, πολλά δεν ξέρω
Δεν μπορώ να αντικρίσω το χάραμα κατάματα.. ρίγος, φόβος..
Φόβος τι λέξη!
Με μίας στο άκουσμα της τρομοκρατούμαι.. χωρίς να ξέρω γιατί
πάλι αναπάντητα ερωτήματα
Διαφυγή.. λέξη κλειδί συνώνυμο της ασφάλειας?
Ίσως.. θα μπορούσε
είναι κάτι σαν τείχος ..σφραγίζεις μέσα τον πόνο, την θλίψη
στο εσωτερικό χρώμα μαύρο… κρύο ... μοναξιά...
Εξωτερικά λάμπει!
Ήλιος ..ζεστή ,χρώματα..
μα μόνο αυτό.. χωρίς ουσία απλή άμυνα..
βλέμματα... άπειρα...
Γιατί? Δεν ξέρω! Ξέρεις ?
Και αν ναι.. τι ?
Το χάος.. και ?
Κάθε κινήση πολλές ερωτήσεις,
Έχεις αλήθεια?
Έχω? ΥΠΑΡΧΕΙ?
Φόβος.. αγαπώ αυτή την λέξη..
Έτσι έμαθα..
Έτσι με μάθανε είναι ανάγκη και αυτός..
Τρομοκρατούμαι κ αρέσει παράλληλα.. παράνοια..
Πάει καιρός που στα χέρια μου δεν κρατάω πια σιωπή....

 

Απάντηση: Καταλαβαίνεις ?

αληθινό είναι οτι σπαταλιέται
δίχως εμφανείς λόγους

οτι υπάρχει από σύμπτωση
διχως να καυχιέται γι αυτο
διχως να νοιάζεται αν μπορεί
για πάντα να μην καυχιέται για αυτό

αληθινό είναι οτι δεν μπορεί
να εξηγήσει η τετράγωνη σου
λογική....