Κινηματογραφικά χαστούκια και βίαιες ερωτικές σκηνές

Στην εποχή της, το 1987, αυτή η ταινία έκανε πάταγο κι έσπασε τα ταμεία. Χωρίς ν’ αποφεύγει τα έμμεσα πουριτανικά ηθικολογικά μηνύματα καταδίκης της μοιχείας, είχε εντούτοις δυο εξαιρετικές σκηνές σεξ που προκάλεσαν αίσθηση με τη τολμηρότητά τους. Ειδικά η πρώτη, όπου το παράνομο ζευγάρι συνουσιάζεται με πάθος πάνω στον νεροχύτη με τ' άπλυτα πιάτα, εικονογραφεί περίφημα την απειλή που ενσαρκώνει για την «ιερή» οικογενειακή εστία η εισβολή της νοσηρής ερωτικής εμμονής της παρείσακτης. Πρωταγωνιστής στο… κεράτωμα, και πάλι ο ορμητικός Μάικλ Ντάγκλας με παρτενέρ τη σπουδαία Γκλεν Κλόουζ, η οποία στην δεύτερη σκηνή, αναλαμβάνει εκείνη την πρωτοβουλία, και μάλιστα εντός του ασανσέρ.

 

Ίσως επειδή στην ερωτική μου ζωή αρέσκομαι να τα συνδυάζω, πάντοτε πίστευα πως το χαστούκι και το φιλί έχουν ως χειρονομίες μια βαθειά συγγένεια και πιθανόν μια κοινή αφετηρία. Αυτή τη σύντομη διαδρομή από το ράπισμα στον ασπασμό, περιγράφει η υπέροχη σκηνή από την Δολοφόνο, το αμερικάνικο remake της θρυλικής ταινίας του Λυκ Μπεσόν, Νικίτα. Δυστυχώς δεν βρήκα πουθενά το γαλλικό πρωτότυπο, όμως ο Γκάμπριελ Μπερν και η Μπρίτζετ Φόντα αποδεικνύονται άξιοι αντικαταστάτες των πρώτων διδαξάντων.

 

Από το αφιέρωμα δεν θα μπορούσε να λείψει ο Πατριάρχης του κιτς Πέδρο Αλμοδοβάρ.





Στο Δέσε με!, ο Αντόνιο Μπαντέρας, τεκνό τότε, υποδύεται έναν ψυχασθενή, ο οποίος, μετά την απόλυσή του απ’ το ίδρυμα όπου νοσηλεύεται, απαγάγει και κρατά δέσμια την ηθοποιό των ονείρων του, ρόλο που ερμηνεύει η λαχταριστή Βικτόρια Αμπρίλ, πρώτη μούσα του σκηνοθέτη. Από το χαστούκι-γροθιά της απαγωγής ως την τελική, βίαιη ερωτική σκηνή της ταινίας, μεσολαβεί η ανάπτυξη έντονων ερωτικών συναισθημάτων μεταξύ θύτη και θύματος.






Στο προγενέστερο Ματαδόρ, οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί κι ο Μπαντέρας βλέπει τον μέντορά του να βρίσκει τον θάνατο στην αγκαλιά της Ασσούμπτα Σέρνα, η οποία ενσαρκώνει την μυστηριώδη και γοητευτική δικηγόρο που την στιγμή του οργασμού δολοφονεί τους ταυρομάχους εραστές της μπήγοντάς τους στον αυχένα μια χρυσή βελόνα. Ένα μακάβριο, εκκεντρικό φιλμ που έκανε διάσημο τον δημιουργό του.

 

Δύσκολα θα βρούμε ταινία γουέστερν δίχως σκηνή βιασμού ή σεξουαλικής κακοποίησης. Μάλλον οι γυναίκες περνούσαν τα πάνδεινα στην Άγρια Δύση, μηδέ εξαιρουμένων των πλέον λεπτεπίλεπτων υπάρξεων…






Στο επικό σπαγκέτι Κάποτε στη Δύση, η εκπάγλου ομορφιάς Κλαούντια Καρντινάλε υποχρεώνεται να δεχθεί τις θωπείες του στυγερού δολοφόνου του συζύγου της που υποδύεται τσαλακώνοντας την εικόνα του ο σπουδαίος Χένρυ Φόντα, και εν συνεχεία την βίαιη ερωτική επίθεση του εκδικητή Τσαρλς Μπρόνσον. Αυτόν τουλάχιστον τον αγάπησε στο τέλος…

[ame=http://www.dailymotion.com/video/xaspqr_heaven-s-gate-rape-scene_shortfilms]Dailymotion - Online Videos, Musik und Filme. Schau dir gleich die Videos an![/ame]

Ακόμη πιο άτυχη η «περπατημένη» Ιζαμπέλ Υπέρ. Στο παραγνωρισμένο αριστούργημα του Μάικλ Τσίμινο, Οι Πύλες του Παραδείσου, εισπρακτικό φιάσκο που κατέστρεψε την καριέρα του δημιουργού του, υποδύεται μια «μαντάμ» που βιάζεται ομαδικά από μια συμμορία στρατιωτών.



Αντίθετα η Νάταλι Πόρτμαν στάθηκε τυχερή μέσα στην ατυχία της, κι οι επίδοξοι βιαστές της πήραν αυτό που τους άξιζε σ’ αυτή την εκπληκτική σκηνή από την Επιστροφή στο Παγωμένο Βουνό. Ας είναι καλά ο Τζουντ Λο…





Αγροίκοι οι άντρες στο Νέο Κόσμο, ποιος θα το περίμενε όμως πως ακόμη κι ο ιππότης και προστάτης των αδικημένων Κλιντ Ίστγουντ θα έμπαινε στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει βία για να κάμψει την όχι και τόσο σθεναρή είναι η αλήθεια αντίσταση της Μαριάννα Χιλ, στον αδίκως ξεχασμένο σήμερα Περιπλανώμενο Πιστολέρο, ταινία που σκηνοθέτησε ο ίδιος;







Τουλάχιστον όμως ο μέγας παλαιομοδίτης Κλιντ εξιλεώθηκε για την νεανική του αμαρτία και μάλιστα εις διπλούν. Στο χιουμοριστικό Οι Γύπες Πετούν Χαμηλά, έκανε την καλή του πράξη σώζοντας από ομαδικό βιασμό την καλόγρια που υποδύονταν η Σίρλεϋ ΜακΛαίην. Μετά όμως η καλόγρια αποδείχτηκε μεταμφιεσμένη πόρνη, οπότε το γλέντησαν οι δυο τους.





Τέλος στους Ασυγχώρητους, ένα από τα ωραιότερα γουέστερν όλων των εποχών, ερμηνεύει τον γηραιό, μετανοημένο πιστολά, που εκδικείται για λογαριασμό μιας πόρνης που οι βάναυσοι πελάτες της της χάραξαν το πρόσωπο.

 

Λόγω του αποτρόπαιου περιεχομένου της, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει μια σκηνή βιασμού ως «όμορφη». Πιστεύω πάντως πως η συγκεκριμένη είναι μακράν η πιο ευαίσθητη και μεστή σε νοήματα και συμβολισμούς.

Στην Πηγή των Παρθένων, ο μέγιστος Μπέργκμαν καταφεύγει στον κόσμο των μύθων για να μιλήσει για το τέλος της αθωότητας, τον βανδαλισμό της ομορφιάς, το αίνιγμα της θεοδικίας, το δηλητήριο του ταξικού μίσους, τα αδιέξοδα της αυτοδικίας. Απλώς αξεπέραστη ταινία, κι ας μεσολάβησαν ήδη 50 χρόνια από το γύρισμά της.

 

El secreto de sus ojos – To Μυστικό στα Μάτια της.

Ένα διαμάντι από την μαρτυρική Αργεντινή, σκηνοθετημένο από τον Χουάν Χοσέ Καμπανέλα, που τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2010.

Με αφετηρία την εξιχνίαση ενός εγκλήματος πάθους, το πολυεπίπεδο σενάριο συνδέει αριστοτεχνικά την ατομική βία με την οργανωμένη τρομοκρατία ενός δικτατορικού καθεστώτος, την έκπτωση και δυσλειτουργία των πολιτειακών θεσμών με την προσωπική αυτοδικία, ενώ σημαντικό κι απροσδόκητο ρόλο στην επίλυση του αστυνομικού αινίγματος παίζει το… ποδόσφαιρο, μεγάλη αγάπη των Αργεντίνων.

Επιλέγω δυο σκηνές συναφείς με το νήμα. Η πολύ σκληρή σεκάνς του βιασμού μετά φόνου, κι η σκηνή της ανορθόδοξης ανάκρισης όπου ο φονιάς ξεσπά κι ουσιαστικά ομολογεί την πράξη του χαστουκίζοντας την ανακρίτρια που ειρωνεύτηκε τον ανδρισμό του όπως και το θύμα.


[ame=http://www.dailymotion.com/video/xkmjyh_carla-quevedo-the-secret-in-their-eyes-rape-scene_sexy]Dailymotion - Online Videos, Musik und Filme. Schau dir gleich die Videos an![/ame]

 

Ο Μπόγκι, η Λωρήν, ένα φιλί, ένα χαστουκάκι τρυφερό σαν χάδι… η αρχή ενός μεγάλου έρωτα που συνεχίστηκε και εκτός οθόνης…

 

Μια σχεδόν φιλοσοφική ταινία-δοκίμιο πάνω στην φαινομενικότητα της αλήθειας, μια κινηματογραφική σκηνή βιασμού που δεν γαργαλά τις αισθήσεις αλλά τη σκέψη.

Το Ρασομόν ήταν η ταινία που καθιέρωσε στη Δύση πριν από 61 χρόνια όχι μόνο τον Ακίρα Κουροσάβα αλλά κι ολόκληρο τον Γιαπωνέζικο κινηματογράφο. Η υπόθεση, φαινομενικά απλή. Ένας επικηρυγμένος ληστής σκοτώνει έναν σαμουράι και βιάζει την γυναίκα του. Αργότερα συλλαμβάνεται και στην ανάκριση ομολογεί το διπλό έγκλημα. Η γεμάτη αντιφάσεις και κομπασμούς ομολογία του όμως έρχεται σε αντίθεση τόσο με την κατάθεση της γυναίκας, όσο και με την εκδοχή των γεγονότων που ποιητική αδεία εξιστορεί το φάντασμα του νεκρού. Ένας τέταρτος αφηγητής, κάποιος ξυλοκόπος που ήταν αυτόπτης μάρτυρας της σκηνής, διηγείται σ’ έναν μοναχό μια δική του, διαφορετική παραλλαγή, όμως κι αυτός κάτι κρύβει. Ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψεύδεται; Η σύζυγος βιάστηκε ή ενέδωσε με τη θέλησή της; Είναι αθώο θύμα ή μήπως έπαιξε τον ρόλο του ηθικού αυτουργού της δολοφονίας; Και τελικά, πως πέθανε ο σαμουράι; Σε έντιμη μονομαχία ή δολοφονήθηκε εν ψυχρώ; Ή μήπως εξαναγκάστηκε ν’ αυτοκτονήσει για ν’ αποφύγει την ατίμωση; Σίγουρες απαντήσεις δεν υπάρχουν, η αλήθεια αιωνίως διαφεύγει από τον ανθρώπινο νου.

Επιλέγω τη σκηνή του βιασμού όπως την αφηγείται ο ληστής.

 

Δύσκολα θα πίστευε κανείς πως αυτές οι δύο εξαιρετικές ερωτικές σκηνές γυρίστηκαν από τον ίδιο σκηνοθέτη. (Η πρώτη σκηνή αρχίζει περίπου στο 29.00 του πρώτου βίντεο).






[ame=http://www.xvideos.com/video188091/movie_sex_scene_-_intimacy]Movie sex scene - intimacy - XVIDEOS.COM[/ame]


Από τον μπαρόκ αισθησιασμό της Βασίλισσας Μαργκό ως τον απόλυτο νατουραλισμό της Σαρκικής Εξάρτησης, (Intimacy), η απόσταση είναι μεγάλη κι ο Πατρίς Σερώ, ένας εστέτ μαρξιστής δημιουργός με λαμπρή προϋπηρεσία στην όπερα, την κάλυψε μέσα σε μια επταετία. Δεν απόφυγε πάντως να σοκάρει ένα κοινό που δίκαια τον θεωρούσε ως τον διάδοχο του Λουκίνο Βισκόντι.

Παρά το διαφορετικό στυλ όμως, ο Σερώ παρέμεινε συνεπής στην προβληματική του: το απρόσωπο, ζωώδες σεξ ως διαφυγή από μια πραγματικότητα η οποία απαιτεί απ’ τον καθένα την συμμόρφωση με προκαθορισμένους ρόλους και συμπεριφορές. Μπορεί μια τυχαία συνουσία να αφυπνίσει βαθύτερα, ναρκωμένα αισθήματα και να γίνει ο καταλύτης που οδηγεί στην αυτονομία;

 

Gegen Die Wand – Μαζί Ποτέ

Το βραβευμένο ψυχολογικό δράμα που καθιέρωσε στο διεθνές κινηματογραφικό στερέωμα τον Τουρκικής καταγωγής Γερμανό σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν, αφηγείται την ιστορία ενός καταδικασμένου έρωτα. Μια Γερμανίδα δεύτερης γενιάς, κόρη μεταναστών, συνάπτει λευκό γάμο μ’ έναν τοξικομανή κι αλκοολικό χήρο για να μπορέσει να ξεφύγει από την καταπίεση της συντηρητικής, μουσουλμανικής οικογένειάς της. Και οι δυο διατηρούν παράλληλες σεξουαλικές σχέσεις, όμως η αναγκαστική τους συγκατοίκηση θα πυροδοτήσει αισθήματα πάθους και ζήλιας που θα οδηγήσουν στην τραγωδία. Εκείνος θα δολοφονήσει τον Έλληνα εραστή της και θα φυλακιστεί, εκείνη, κυνηγημένη απ’ τ' αδέρφια της, θα το σκάσει στην Τουρκία για ν’ αρχίσει μια νέα ζωή. Θα βιαστεί, θα μαχαιρωθεί, θ’ αναρρώσει, θα παντρευτεί, θα κάνει παιδιά. Χρόνια μετά, όταν ο κατάδικος αποφυλακιστεί, θα την αναζητήσει στην Κωνσταντινούπολη. Θα τους δοθεί άραγε μια δεύτερη ευκαιρία; Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και μετά από μια φευγαλέα συνεύρεση, ο καθένας θα πάρει τον δρόμο του. Μαζί, ποτέ…

Η ταινία διαθέτει ένα εκπληκτικό soundtrack που μοιράζεται σοφά μεταξύ τούρκικων παραδοσιακών τραγουδιών και μουσικής punk-rock, κι εξαιρετικές σκηνές σεξ που κλιμακώνονται από το τρυφερό αγκάλιασμα του αταίριαστου ζευγαριού ως το βίαιο hatefuck και τον κτηνώδη βιασμό. Θα τις βρείτε στο 10.00, 8.40, 14.00 και 2.10 αντίστοιχα των βίντεο που επισύναψα.

Κι επειδή η ζωή αντιγράφει την τέχνη όσο κι η τέχνη τη ζωή, η πολυτάλαντη πρωταγωνίστρια της ταινίας Ζιμπέλ Κεκιλί, βρέθηκε ν’ αντιμετωπίζει και στην πραγματικότητα μια ανάλογη κατάσταση. Όταν τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν πάνω της, οι σκανδαλοθηρικές εφημερίδες ανακάλυψαν πως είχε εμφανιστεί σε σειρά πορνοταινιών με συνέπεια η οικογένειά της να την αποκληρώσει κι η ίδια ν’ αναγκαστεί να κρύβεται επί μήνες για ν’ αποφύγει την μήνιν των πιο θρησκόληπτων και φανατικών μελών της μειονότητας που θεωρούσαν πως τους ντρόπιασε.

 

Μοιραίο πάθος (Damage).

Ακρως ατμοσφαιρική διασκευή στην οθόνη ενός φημισμένου μυθιστορήματος της Τζοζεφίν Χαρτ, με ήρωα έναν διακεκριμένο Αγγλο υπουργό που παρασυρμένος από το ερωτικό του πάθος οδηγείται σε μια παρακινδυνευμένη σχέση με τη νεαρή μνηστή του γιου του, ο οποίος αυτοκτονεί όταν ανακαλύπτει την αλήθεια.

Ο Λουί Μαλ, στο κύκνειο άσμα του, κινηματογραφεί με τη σωστή ισορροπία ψυχρότητας και νατουραλισμού τις συνέπειες της ερωτικής εμμονής, βυθίζοντας σταδιακά τον θεατή του σε μια πνιγηρή τραγωδία. Ο Τζέρεμι Αϊρονς και η Ζιλιέτ Μπινός συγκροτούν ένα από τα πιο γοητευτικά κινηματογραφικά ζευγάρια. Ταιριαστά παθιασμένες οι ερμηνείες των υπόλοιπων πρωταγωνιστών και ιδιαίτερα της Μιράντα Ρίτσαρντσον στο ρόλο της συζύγου του υπουργού, που προτάθηκε για Οσκαρ, όπως επίσης και η μαγευτική μουσική του Ζιμπίγκνιου Πράισνερ.

 

Cruising (1980) - Το Ψωνιστήρι.

Ένας ετεροφυλόφιλος αστυνομικός εισχωρεί μυστικά στον ομοφυλοφιλική κοινότητα της Νέας Υόρκης και στον υπόκοσμο των gay SM clubs για να συλλάβει έναν κατά συρροή δολοφόνο που τα θύματά του είναι όλα ομοφυλόφιλοι άντρες. Βαθμιαία θ’ ανακαλύψει τόσο την βίαιη κι ομοφοβική συμπεριφορά των συναδέλφων του, όσο και την νοσηρή γοητεία του μικρόκοσμου των περιθωριακών διεστραμμένων. Το διφορούμενο φινάλε αφήνει ανοιχτές όλες τις ερμηνείες γύρω από την συγκεχυμένη σεξουαλική ταυτότητα του ήρωα, αλλά και γύρω από την πιθανότητα να είναι τελικά αυτός ο ψυχοπαθής εγκληματίας.

Στην εποχή της η ταινία προκάλεσε την μήνιν των απανταχού ομοφυλοφιλικών οργανώσεων για τον ελάχιστα κολακευτικό τρόπο με τον οποίο παρουσίαζε τον κόσμο τους, αλλά και για την αυθαίρετη σύνδεση διαστροφής κι εγκληματικότητας. Αν και η κριτική αυτή δεν ήταν ολότελα αβάσιμη, παραγνώριζε πάντως την τόλμη του σκηνοθέτη Γουίλλιαμ Φρίντκιν να θίξει ένα θέμα ταμπού δίχως υπεκφυγές κι ωραιοποιήσεις.

Ισορροπώντας μεταξύ του ρεαλισμού της μεθόδου και του αναπόφευκτου κιτς των eighties το φιλμ ευεργετήθηκε από την σπουδαία ερμηνεία του Αλ Πατσίνο. Τον βλέπουμε σε δυο cult αποσπάσματα απ’ το έργο, την γκροτέσκ σκηνή της βίαιης, μετά χαστουκιών ανάκρισης και στη σκηνή του club όπου χορεύει ξέφρενα ενώ δίπλα του άλλοι θαμώνες επιδίδονται σε… fisting!