Λίγα λόγια για το Athens Pride!

Παρασκευή 27 Ιουνίου 1969 κηδεύεται η αγαπημένη star των ομοφυλόφιλων, Judy Garland. Ξημερώματα Σαββάτου ξεκινούν οι ταραχές στο μπαρ Stownwall Inn, στη Νέα Υόρκη.

Tρις τα ξημερώματα μπουκάρει η αστυνομία στο μπαρ της οδού 53 Christopher Street, στη Sheridan Square. Επτά αστυνομικοί με πολιτικά και ένας ένστολος εισβάλουν στο μαγαζί υπό τις διαταγές του αναπληρωτή επιθεωρητή Seymour Pine. Οι υπάλληλοι συλλαμβάνονται επειδή πωλούσαν οινοπνευματώδη ποτά χωρίς άδεια.
Οι πελάτες βγαίνουν από το μαγαζί χορεύοντας και με διάθεση να παραμείνουν στο δρόμο. Το καλό κλίμα όμως δεν αργεί να ανατραπεί. Φτάνει η κλούβα της αστυνομίας. ο μπάρμαν, ο πορτιέρης, τρεις drag queens και μια λεσβία που παλεύει να ξεφύγει οδηγούνται κακήν κακώς στο όχημα με κατεύθυνση τα κρατητήρια του 6ου τμήματος.
O Pine διατάζει να φύγει η κλούβα, να αφήσει τους συλληφθέντες και να επιστρέψει. Οι πελάτες πετούν νομίσματα φωνάζοντας τους αστυνομικούς "γουρούνια". Τα νομίσματα γρήγορα γίνονται μπουκάλια και καθώς το πλήθος πλησιάζει "απειλητικά", ο επιθεωρητής και οι άντρες του οπισθοχωρούν και κλείνονται μέσα στο μαγαζί. Η γιορτή έχει γίνει εξέργεση.
Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για το τι έγινε εκεί έχω από το μαγαζί εκείνη τη μέρα, αλλά μόνο μια για το τι έγινε μέσα. Ο reporter τις Village Voice, Howard Smith, στην προσπάθεια να βγάλει ένα καλό θέμα, τρύπωσε στο κτίριο. Ακολουθεί ένα κομμάτι από το ρεπορτάζ του:

«Ακούμε παράθυρα να σπάνε, τούβλα στην πόρτα και δυνατές φωνές. Η πόρτα σπάει και κουτάκια από μπύρες και μπουκάλια πέφτουν μέσα. ο Pine και οι άντρες του τρέχουν να την κλείσουν. Εκείνη τη στιγμή, ο μόνος "ένστολος" αστυνομικός χτυπιέται από ένα αντικείμενο κάτω από το μάτι του. φωνάζει και γεμίζει αίματα. Τα πράγματα αγριεύουν. Οι αστυνομικοί εξοργίζονται.
Τρις τρέχουν μπροστά για να δουν αν μπορούν να διώξουν το πλήθος από την πόρτα. Ένα κουτί μπύρας χτυπάει τον επιθεωρητή στο κεφάλι. Ο Pine μ’ ένα σάλτο ορμάει στον όχλο και τραβά ένα διαδηλωτή μέσα στο μαγαζί, σέρνοντας τον από τα μαλλιά.
Η πόρτα ξανακλείνει και οι οργισμένοι αστυνομικοί ξεσπάνε πάνω του. Το θύμα είναι ο Dave Van Ronk, ένας τραγουδιστής, ο οποίος παραδέχτηκε ότι πέταξε μερικά νομίσματα πιστεύοντας ότι ομολογώντας ίσως γλιτώσει από την μανία τους.
Ο μπάτσος που είχε χτυπηθεί στο μάτι ουρλιάζει "ώστε εσύ είσαι που με χτύπησες;" και τον χτυπά απανωτά στο πρόσωπο, μέχρι να τον αποτελειώσει με μια γροθιά στο στόμα. Του περνούν χειροπέδες, παρότι είναι μισολιπόθυμος.
Η πόρτα ξαναπάει, όταν ρίχνουν πάνω της ένα παρκόμετρο, και περισσότερα αντικείμενα "εκσφενδονίζονται" μέσα στο μαγαζί. Ο Pine, με μια πυροσβεστική μάνικα προσπαθεί να αποκρούσει το πλήθος μέχρι να φτάσουν οι ενισχύσεις. Όμως η πίεση του νερού είναι μικρή. Όλοι όσοι είμαστε μέσα γλιστράμε στα νερά και ο Pine διατάζει να σταματήσουν.
Η πόρτα τελικά υποχωρεί και ανοίγει διάπλατα. Ένας από τους αστυνομικούς φωνάζει : "Φύγετε η θα πυροβολήσω". Τους ακούω να λένε ταμπουρωμένοι: "Θα πυροβολήσουμε το πρώτο καθίκι που θα περάσει την πόρτα".
Έξω από το μαγαζί ο κόσμος παθιασμένος φωνάζει "Gay Power" και "ελευθερώστε την Christofer Street".
Καταφτάνουν επιπλέον μονάδες της αστυνομίας, αντίστοιχης σύνθεσης των δυνάμεων που στέλνουν για να καταστείλουν τις διαδηλώσεις για τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ωστόσο, η απόπειρα καταστολής είναι επιτυχής. Το πλήθος τους πετάει πέτρες τραγουδώντας :

We are the Stonewall girls
We wear our hair in curls
We wear no underwear
We show our pubic hair
We wear our dungarees
Above our nelly knees!​

Η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο της αστυνομίας, μιας και ο αριθμός στο δρόμο είναι πολλαπλάσιος των δυνάμεων. Οι αστυνομικοί αρχίζουν να χτυπούν με τα γκλομπ όσους αντιστέκονται, με αποτέλεσμα πολλοί να διακομιστούν στα νοσοκομεία και ένας έφηβος να χάσει δυο δάχτυλα του χεριού του.»

Κάποια στιγμή, τρις με τέσσερις ώρες αργότερα, τα πνεύματα ηρεμούν, αλλά το πλήθος επανέρχεται το επόμενο βράδυ. Επί πέντε μέρες κάθε σούρουπο ομοφυλόφιλοι, αμφισεξουαλικοί, trans και drag queens "συγκεντρώνονται" στην Christopher Street για να διαμαρτυρηθούν. Δεκαετίες εξευτελισμού και απάνθρωπης μεταχείρισης της ομοφυλοφιλικής κοινότητας οδηγούν στην έκρηξη.
Στους δρόμους διανέμονται φυλλάδια με το σύνθημα: "Πετάξτε τη μαφία και τους μπάτσους έξω από τα gay bar"


Πριν από τις ταραχές στο "Stonewall", οι αστυνομικές επιχειρήσεις σε νυχτερινά κέντρα και gay bar στις ηνωμένες πολιτείες αποτελούσε καθημερινότητα της Gay ζωής. Οι αρχές κατέγραφαν τα στοιχεία όσων σύχναζαν σε τέτοια μέρη και τα δημοσίευαν στις εφημερίδες λεπτομερώς.
Έπειτα τους φόρτωναν στις κλούβες με προορισμό τα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα, όπου τους απαγγέλλονταν κατηγορίες για απρέπεια.
Ήσουν "απρεπής" επειδή φιλιώσουν, κρατιόσουν χέρι-χέρι η απλώς έπινες το ποτό σου. Και σε εξευτέλιζαν για αυτό. Εκείνο το καλοκαίρι η αστυνομία είχε αποφασίσει να εντείνει τις "εφόδους" της σε όλα τα παράνομα μπαρ, χωρίς διακρίσεις αν είναι στέκι ομοφυλόφιλων, ετεροφυλόφιλων, μαύρων, ισπανόφωνων.
Πριν από το Stonewall Inn, είχαν "χτυπηθεί" πολλά άλλα gay bar, όπως το Sewer και το Snake Pit, ενώ δυο ακόμα είχαν κλείσει διά πάντως. Τη στιγμή που έγινε έφοδος στο Stonewall, οι πελάτες ήταν εξοργισμένοι και απογοητευμένοι μιας και πλέον δεν υπήρχαν μαγαζιά για να διασκεδάσουν.
Με τα χρόνια, η επέτειος απέκτησε εορταστικό χαρακτήρα, απλώθηκε σε πολλές χώρες του πλανήτη και έγινε γνωστή ως Pride - Περηφάνια. Τον Ιούνιο του 1999, το Stonewall μπαρ ανακηρύχτηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς και τμήμα της οδού Christopher μετονομάστηκε Stonewall Place.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΕΤΡΙΝΟ ΤΟΙΧΟ.​

(Άρθρο από το περιοδικό 10%
Αυτή είναι η ιστορία μας
Ηλίας Αλεξανδρινός)​

Στην προσπάθεια να μην ξεχαστεί η απρόκλητη και εξευτελιστική βία εκείνων των ημερών, ένα χρόνο μετά (στις 28 Ιουνίου 1970) διοργανώθηκε στη Νέα Υόρκη, μια πορεία από το Gay Liberation Front.
Το ίδιο Σαββατοκύριακο διοργανώθηκαν ανάλογες πορείες στο Los Angeles και το Σαν Φρανζίσκο.
Gays, λεσβίες, αμφισεξουαλικοί και Trans, αποβάλλοντας το αίσθημα ντροπής κι ενοχής που η κοινωνία ασφυκτικά τους επέβαλε ως τότε, βγαίνουν στο δρόμο για να διεκδικήσουν το αυτονόητο :

ΤΗΝ ΑΝΘΡΏΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ​

Τα αμέσως επόμενα χρόνια, χιλιάδες μέλη της ΛΟΑΤ κοινότητας, διαδήλωναν, σε δεκάδες άλλες πόλεις στις Η.Π.Α και σε όλο τον κόσμο. Τα festival Υπερηφάνειας (Pride Φεστιβάλ) ήταν πλέον γεγονός. Σήμερα, εκατοντάδες μεγαλουπόλεις και κωμοπόλεις παγκόσμια "φιλοξενούν" ανάλογες διοργανώσεις, για την στήριξη των δικαιωμάτων των Gay.

Το Pride στην Ελλάδα​

Στη Ελλάδα, οι προσπάθειες διοργάνωσης ενός φεστιβάλ Υπερηφάνειας για τα άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας, στις 26 Ιουνίου 1982 οργανώθηκε στο Ζάππειο από το ΑΚΟΕ (Απελευθερωτικό κίνημα "ομοφυλοφίλων" Ελλάδας) συλλαλητήριο με πλακάτ που έγραφαν :

"Η ομοφυλοφιλία είναι ανθρώπινη δυνατότητα-διεστραμμένη είναι η κοινωνία μας"​

Δέκα χρόνια μετά, η transexual Πάολα, διοργανώνει στο λόφο του Στρέφη την πρώτη Gay Pride Day. Παρά τις παρενοχλήσεις της αστυνομίας οι εθελοντές μεταφέρουν τον εξοπλισμό και ένα ετερόκλητο πλήθος 500 ατόμων διασκεδάζει ως το πρωί.
Το 1994 και το 1995 το περιοδικό Κράξιμο διοργανώνει άλλες δυο πετυχημένες Gay Pride Day στον ίδιο χώρο. Παράλληλα το 1993 η οργάνωση ΟΠΟΘ και το περιοδικό "πόθος", διοργανώνουν την πρώτη Gay Pride Day στη Θεσσαλονίκη. Η δεύτερη και τελευταία Gay Pride Day τις Θεσσαλονίκης διοργανώνεται το 1998 στο club Ahududu.


Τις παραμονές του Πολύχρωμου φόρουμ στις 4 Απριλίου 2005, μια ομάδα γυναικών αποφασίζει να διοργάνωση συνάντηση, για την διερεύνηση τις πιθανότητας διοργάνωσης ενός Pride Parade στην Αθήνα. Αυτή πραγματοποιείται στις 8 Απριλίου, με την συμμετοχή αντρών και γυναικών από πολλές οργανώσεις τις κοινότητας και αποφασίζεται η διοργάνωση ενός festival Υπερηφάνειας στην Αθήνα τον Ιούνιο.
Έτσι το πρώτο festival Υπερηφάνειας - με την σημερινή του μορφή- έλαβε χώρα στις 25 Ιουνίου του 2005 στην πλατεία Κλαυθμώνος. Από τότε επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο με αυξανόμενη επιτυχία.
Κατάφερε να συγκεντρώσει 500 άτομα (το πρώτο αντίστοιχο Pride του Βερολίνου είχε συγκεντρώσει μόλις 50 άτομα) και ήταν το πρώτο Festival Υπερηφάνειας στην Ελλάδα που περιλάμβανε πορεία.


Ακολουθούν το λογότυπο του Athens Pride 2005 και το banner που χρησιμοποιήθηκε στη πορεία :

“Athens Pride 2005 - Η Αγάπη, Ο Έρωτας και η Ζωή Αξίζουν Σεβασμό”​

Τα επόμενα χρόνια η προσέλευση του κόσμου αυξάνεται σημαντικά, το καλλιτεχνικό πρόγραμμα εμπλουτίζεται με συναυλίες και shows, ενώ εντυπωσιακή είναι η διάθεση συμμετοχής από οργανώσεις και κοινωνικούς φορείς.
Το 2007, το festival Υπερηφάνειας διοργανώθηκε στην πλατεία Κλαυθμώνος, με κεντρικό σύνθημα:

"Ο Έρωτας δεν κάνει Διακρίσεις- κάνει την Διαφορά"​

Στην πορεία προς το κοινοβούλιο συμμετείχαν πάνω από 2000 άτομα.

Το 2008 το festival Υπερηφάνειας θα λάβει χώρα στις 7 Ιουνίου στην Πλατεία Κλαυθμώνος με κεντρικό σύνθημα:

"Δικαίωμα Μας"
​

Φέτος η συμμετοχή αναμένεται να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο καθώς προσδοκούμε τη συμμετοχή περισσοτέρων κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων.
Επίσης, η οργανωτική επιτροπή εργάζεται πυρετωδώς, ώστε να προσφέρει ακόμα πλουσιότερο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.


Το νέο λογότυπο της Αθήνας είναι σχεδιασμένο από την Company, μια design ομάδα με έδρα στο Λονδίνο, με συντονιστή των Γιώργο Kυπαρισσιάδη.
Το λογότυπο εμπνεύστηκε από την έννοια της υπερηφάνειας και τη σημασία που έχει ο Παρθενώνας για την Αθήνα. Είναι το σύμβολο της πόλης και τις ιστορίας μας, ένα σύμβολο διεθνώς αναγνωρίσιμο για το οποίο είμαστε όλοι και όλες Υπερήφανοι/ες.
Ο Παρθενώνας ντύνεται πολύχρωμα συμμετέχοντας στην γιορτή της ανοχής και της ελεύθερης επιλογής στον έρωτα και μεταφέρει το μήνυμα του σεβασμού τις διαφορετικότητας στην Αθήνα, την Ελλάδα και όλο το κόσμο!
Ο Ιούνιος είναι πια διεθνώς γνωστός ως μήνας του Pride. Κάθε χρόνο διοργανώνονται εκδηλώσεις, πάρτι και παρελάσεις σε πόλεις παντού στον κόσμο για να υπενθυμίζουν πως όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα και πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέξουν τον τρόπο που θέλουν να αγαπήσουν και να ζήσουν, χωρίς επικρίσεις και μίσος.

Σε μια Ελλάδα που υστερεί κραυγαλέα στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων των λεσβιών, γκέι, τρανσεξουαλικών και αμφισεξουαλικών ατόμων
Σε μια Ελλάδα που αρνείται να μιλήσει για της ανάγκες Μας!
Σε μια Ελλάδα αρωγό σε κοινωνικά προγράμματα που μας αφορούν
Σε μια Ελλάδα που ρωτάει γιατί Γιορτάζουμε

Το Athens Pride Απαντά :

Δικαίωμα μας!​

Να εκφραζόμαστε
Να Τολμάμε
Να Γιορτάζουμε την Υπερηφάνεια
Να Διεκδικούμε
Να Παντρευόμαστε
Να Υιοθετούμε
Να Γεννάμε

Ο Έρωτας με το φύλο μας
Ο Έρωτας με όλα τα φύλα
Η αμφισβήτηση του κοινωνικού Φύλλου
Η διόρθωση φύλου

Να Περπατάμε Χέρι-χέρι!!




Με Εκτίμηση,
Λαμπρινή.

(Ενεργό μέλος
του Athens Pride)

 

Thank you, Lady In Black!!

 

Απάντηση: Λίγα λόγια για το Athens Pride!

  

 

no comments!!!!  

 

Απάντηση: Λίγα λόγια για το Athens Pride!

Ακει να λεμε αυτα που θελουν...

Αρκει να μην το κανουμε...

Αρκει να μας την εχουν δωσει πρωτα...

Οχι απο τα δικα τους

Οχι ομως στην χωρα μας

Κατοικιδια...

Ιδεες για να πλουτισουν...

αρκει το ''φυλο'' να γραφεται με ''ι''..

 

Θα ηθελα να παραθεσω την γνωμη μου σαν απορια σχετικα με το νημα αυτο.
Στην Ιταλια οπου βρισκομαι αυτον το καιρο, ετυχε πολλες φορες να δω διαδηλωσεις gay μαζι με trans, crossdressers και drug queens.
Ειδα τους τροχονομους να σταματουν την κυκλοφορια για να περασει η παρελαση-διαδηλωση και τον κοσμο, πεζους και οδηγους να περιμενουν υπομονετικα να περασει η συγκεντρωση, με πολλη υπομονη χωρις καν να αποδοκιμαζουν.
Στην Ελλαδα γιατι αυτο δεν ειναι εφικτο?????????????????

 

Γιατι κατι τετοιοι Ιταλοι ηρθαν το 40 και τους πεταξαμε στην θαλασσα ..... βλεπεις ... οταν σου αρεσει να σε πηδανε , σου γινεται γενικως συνηθεια ......  
περα απο την πλακα (απαντηση σε ποστ του muscle4master ... ξερει εκεινος) .....
Να μαντεψω Μιρελλα οτι εισαι στην βορεια Ιταλια ... διοτι στην νοτια δεν νομιζω οτι η κουλτουρα διαφερει απο την δικη μας , ουτε κατι σαν αυτο που ειδες θα μπορουσε να συμβει εκει ...

 

Κατ' αρχην ναι, ειμαι στην Βορεια Ιταλια. Στο Trento, 40 λεπτα απο τα συνορα με την Αυστρια.
Ναι σαν μιση ελληνιδα τους πεταξαμε στην θαλασσα αλλα σαν μιση ιταλιδα θα διαφωνησω ως προς το εξης:
Το να νικησεις σε εναν πολεμο δεν σου εξασφαλιζει το να μην εισαι ρατσιστης.
Το να ασπαζεσαι αρχες ισλαμικων απολυταρχικων καθεστωτων, οπου ομοφυλοφιλοι λιθοβολουνται μεχρι θανατου δεν σε τιμα (μιλω σε γενικο επιπεδο και οχι σε προσωπικο) οχι τους Ιταλους, αλλα και τις ορδες του Τζεκις Χαν να ειχες πεταξει στην θαλασσα.
Ναι τοτε δικαιως η Ελλαδα νικησε, και μετα????????????????????????????????????
Μηπως εχεις την λανθασμενη εντυπωση οτι οι σημερινη Ελλαδα εχει την παραμικρη σχεση με τον λαμπρο αρχαιοελληνικο πολιτισμο??????????
Και ναι, ειναι πολιτισμος το να αποδεχεσαι την διαφορετικοτητα.
Ξερεις τι μου θυμιζετε ολοι εσεις που οταν ακουσετε gay γαμους η συναξεις σταυροκοπιεστε και φτυνετε στον κορφο σας?????????????????
Εκεινους που τους ειχαν πεισει οτι θα ερθουν οι κομμουνιστες να τους σφαξουν με τα κονσερβοκουτια.
Μονο που την θεση των κομμουνιστων εχουν παρει τωρα οι ομοφυλοφιλοι.
Φιλικωτατα παντα. 

 

Μιρέλλα , καποτε αυτη την κασετα με τους λιθοβολισμους πρεπει να την αλαξετε
Τουλαχιστο μεσα στο σαιτ τουτο , ουτε λιθοβολουμε , ουτε σταυροκοπιομαστε , ουτε απολυταρχικα καθεστωτα ονειρευομαστε ...
αμα ειναι να ξοδευουμε τα λιγοστα μας ποστ για να δινουμε τετοιες απαντησεις ... χεστηκαμε πατοκορφα ....

 

Οι Ιταλοί τότε είχαν έρθει σίγουρα όχι με μεγάλο μέρος του στρατού τους γιατί είχαν και αλλού θέατρα επιχειρήσεων (Βόρεια Αφρική) αλλά είχαν υποεκτιμήσει το αξιόμαχο του ελληνικού στρατού. Και πάλι όμως οι μεραρχίες τους ήταν διπλάσιες από τις δικές μας ενώ και ο οπλισμός τους κατά πολύ ανώτερος από τον αντίστοιχο δικό μας. Συν τοις άλλοις η τεχνογνωσία τους ήταν μίλια μπροστά σε σχέση με την δική μας που ήταν σε εμβρυακό επίπεδο. Αυτά και μόνο καθιστούν την νίκη πράγματι εντυπωσιακή και την πρώτη ήττα (στα σημεία πάντα) του άξονα.

Η αλήθεια είναι πως απέχουμε απ΄τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό σε επίπεδο αντιλήψεων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα βάφουμε μαύρα, μια και τα σύγχρονα παγκόσμια ιδεώδη ελευθερίας και δημοκρατίας έχουν κατακτηθεί και από εμάς. Και μην μου πείτε ότι στα χρόνια του αρχαιοελληνικού πολιτισμού δεν υπήρχε ο θεσμός της δουλείας όπως και άλλοι που για τη σήμερον ημέρα θεωρούνται αδιανόητοι. Σίγουρα απέχουμε από το να χαρακτηριστούμε ασπαστές απολυταρχικών ισλαμικών καθεστώτων κατά πολύ. Εδώ η ίδια η Τουρκία απέχει, δεν θα απέχουμε εμείς?

 

Απάντηση: Re: Λίγα λόγια για το Athens Pride!

Οπως ειδατε δεν εξεφρασα αποψη ουτε για τους ομοφυλλοφιλους ουτε για τη μερα υπερηφανειας ουτε για τπτ και πιστευω οτι θα καταφερω να ειμαι εκει εκεινη τη μερα.Και μπραβο σας!
Αλλα οταν βλεπω το επιπεδο των υποστηρικτων ολου αυτου πραγματικα θλιβομαι.
Αγαπημενη μου Λαμπρινη ως νηματοθετης και ως υποστηρικτρια ολου αυτου μην επιτρεπεις να γινεται τσιρκο.

 

Να υπενθυμισω την συναξη με τους παπαδες για τις ταυτοτητες και ολη την Ευρωπη να γελα μαζι μας?????
Ας βγαλουμε τις μασκες φιλτατε Isnogood και ας αποκαλυφθουμε.
Μισεις τους ομοφυλοφιλους αλλα αν ψαξεις βαθεια μεσα σου δεν ξερεις το γιατι.
Και δεν αναφερθηκα στο site που ουτως η αλλως ειναι εξαιρετικο.
Αναφερθηκα στην μεριδα των ανθρωπων που σκεπτονται σαν και εσενα, που θελουν να ισοπεδωσουν τις μειονοτητες μπας και τους ξυνισει η σουπα αν υπαρχουν και που σεβονται τας χριστιανικας παραδοσεις.
Μονο που συμφωνα με τις ηθικες και χριστιανικες αρχες μια γυναικα σου πεφτει, αυτην θα παντρευτεις και θα κανεις και οικογενεια.
Τι θελεις? να συμφωνησω με τον ηλιθιο εκεινο που ειναι και παπάς και που ελεγε οτι οι λεσβιες ειναι γυναικες στειρες????????????????
Και σε ρωτω ευθεως!
Εχουν η δεν εχουν οι gay αντρες και γυναικες, τα ιδια δικαιωματα με ολους τους αλλους πολιτες????????
Οσο για το "χεστηκαμε πατοκορφα" ειναι πολυ απλα η απαντηση καποιου που αποφευγει η δεν μπορει να απαντησει.
Φιλιά.
Υ.Γ. Και μην μου φερνεις την Ελλαδα σαν παραδειγμα.
Την Ελλαδα την λατρευω ετσι οπως ειναι και σε πληροφορω οτι οταν σπουδαζα εδω πηγαινα καθε μεσημερι στον σταθμο των τρενων την ωρα που περνουσε το τρενο για την Ελλαδα και εκλαιγα απο νοσταλγια για αυτην.
Ναι, εκλαιγα και δεν ντρεπομαι να το πω!
Ειμαστε και εμεις gay, trans, lesbians, crossdressers κλπ. ανθρωπινα πλασματα ξερεις!