Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Μαζοχισμός Vol1: Αποσκοπεί στην τρυφερότητα ή τη σκληρότητα;

Συζήτηση στο φόρουμ 'Σαδομαζοχισμός' που ξεκίνησε από το μέλος Syrah, στις 19 Μαϊου 2008.

  1. Syrah

    Syrah Contributor

    Πιστεύετε ότι ο αυτοσκοπός του μαζοχιστή είναι ο πόνος ή ότι -συνειδητά ή ασυνείδητα- χρησιμοποιεί την ανοχή του στον πόνο για να προκαλέσει στο σαδιστή το αίσθημα της ενοχής και εξ αιτίας αυτής να εισπράξει εν τέλει τρυφερότητα;
     
  2. Guest05

    Guest05 Guest

    Πιστεύω πως ο μαζοχιστής , δεν κοιτάζει τα άγρια σου μάτια ή την τεράστια ψωλή σου, ούτε τον ενδιαφέρει ο πόνος που θα εισπράξει .
    Ακόμη και το μαστίγιό σου που κιαλάρει, μέσον είναι. Για να εδραιωθεί και να σου σπάσει το στομάχι, να σου τεντώσει τα έντερα, να σου διαλύσει τη χολή, να μπλοκάρει τα νεφρά σου και να σου πρήξει το συκώτι!
    Αυτό θέλουν όλοι οι μαζοχιστές πραγματικά: δεν τους νοιάζει τόσο πόσο σαδιστής μπορεί να είσαι. Είναι ζόμπι, που γουστάρουν τα σωθικά σου.
     
  3. Syrah

    Syrah Contributor

    Heinrich von Kleist, κάποιος που ενδεχομένως δεν έχει εκπαιδευτεί στο να αναγνωρίζει/εισπράττει την τρυφερότητα, και που συνεπώς καταλήγει να διαχειρίζεται την όποια θετική ενέργεια του δίνεις χειρότερα από όσο θα τη διαχειρίζονταν ένας διάτριτος κάδος, ίσως είναι ένα και το αυτό με ένα βαμπίρ ως προς το τελικό αποτέλεσμα, ωστόσο θα πρέπει να αναγνωρίσεις πως η αφετηρία τους δεν είναι κοινή.
     
  4. trampledgr

    trampledgr Regular Member

    Πολύ ενδιαφέρον θέμα...Αυτο που μπορώ να καταθέσω είναι απόψεις βάση αμιγώς προσωπικών εμπειριών.

    Προσπερνώντας τη σεξουαλική διέγερση την οποία μου προκαλεί η πρόκληση πόνου (και μάλιστα συγκεκριμένων μορφών πόνου), έχω πιάσει στο παρελθόν τον εαυτό μου να επιζητεί την λήψη πόνου ως μέσο έκφρασης αγάπης από μερίας μου προς το άτομο το οποίο προκαλεί τον πόνο ('κοίτα τι είμαι διατεθειμένος να υποστώ για σένα..."), ή ακόμα και ως φάρμακο το οποίο θα βοηθούσε στην εκτόνωση άλλων μορφών πόνου (κατά βάση ψυχολογικού). Πιθανολογώ ότι οι παραπάνω απόψεις μπορεί να ακουστούν και να κριθούν ως ουτοπικές ή αρκούντως ρομαντικές. Θα με ενδιέφερε να ακούσω απόψεις και άλλων ομοιδεατών επί του θέματος, που μπορεί να φωτίσουν πτυχές που ίσως και εγώ δεν έχω αντιληφθεί για τον εαυτό μου.
     
  5. Syrah

    Syrah Contributor

     

    Μία ακόμη ερώτηση αν μου επιτρέπεις: Ο μαζοχιστής ως ο "αδικημένος" του session θεωρεί ότι εισέρχεται στην ερωτική σχέση που το περιλαμβάνει, ως εκείνος που "κάνει να λάβει" περισσότερα;

    Για κατανόηση της ερώτησής μου μπορείς να διαβάσεις και στο παρακάτω νήμα https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showthread.php?t=8116&highlight=%EB%DC%E2%E5%E9&page=3
    στα posts 29 έως 32.
     
  6. Guest05

    Guest05 Guest

    Δεν συμφωνώ. Όλες οι μαζοχίστριες που γνώρισα, αυτό που ήθελαν ήταν να μου διαλύσουν το στομάχι και να μου σπάσουν τα νεύρα. Αποδεχόταν κάθε δική μου σαδιστική ενέργεια χωρίς ένα κιχ.

    Δεν τα κατάφεραν βέβαια, μιας και είμαι τέρας ψυχραιμίας και κυνισμού, μα αναγνώρισα τις άτιμες προθέσεις τους και πλέον σαδίζω μόνο σε σαδιστές.
     
  7. trampledgr

    trampledgr Regular Member

    Ομολογώ ότι δεν έχω βρεθεί στη διαδικασία σύναψης μιας σχέσης να εμπεριέχει στοιχεία D/s προκειμένου να απαντήσω. Θα συμφωνήσω με δύο παραμέτρους τις οποίες θέτεις:

    Η πρώτη αφορά τα εισαγωγικά στον όρο "αδικημένος". Από τη στιγμή κατά την οποία κάποιος θέτει εαυτόν στην διάθεση κάποιου άλλου ατόμου προκειμένου να αυτός/-η να το διαχειριστεί και να το χρησιμοποιήσει προκειμένου να εισπράξει διέγερση από την δυσφορία και τον πόνο τον οποίο θα προκαλέσει (σε όποιο επίπεδο και αν είναι αυτό, από το απλό session μέχρι το 24/7), δε νομίζω ότι νομιμοποιούμεθα να μιλάμε περί αδικίας. Στην πραγματικότητα και τα δύο μέλη αναλαμβάνουν να ενσαρκώσουν κάποιους ρόλους, με σκοπό την είσπραξη απόλαυσης τόσο με βάση τις ακολουθούμενες πρακτικές και διαδικασίες, όσο και μέσα από τις αντιδράσεις του άλλου μέλους. Τα κριτήρια είναι υποκειμενικά και τόσο διαφορετικά όσο και καθένας από εμάς....

    Θα συμφωνήσω επίσης με τον όρο "πουργατόριο" την οποία χρησιμοποιείς. Η λήψη πόνου σαφώς και μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά και καθαρτικά για το άτομο που τον εισπράττει (αυτό το καταγράφω από προσωπική εμπειρία, και γνωρίζοντας ότι τα έντονα session που έχω κάνει από πλευράς σωματικού πόνου προέκυψαν σε περιόδους ψυχικής δυσφορίας). Θα το χαρακτήριζα σαν μια "ομοιοπαθητική εμπειρία" περισσότερο, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις η λήψη σωματικού πόνου εκτονώνει/αντικαθιστά/καταπραύνει τον ψυχικό πόνο.

    Ελπίζω να σε κάλυψα.
     
  8. isnogood

    isnogood afterall, true love is the ultimate fantasy Contributor

    αυτο δεν προυποθετει λογικη σκεψη ?
     
  9. Elysium

    Elysium Contributor

    Η πρώτη περίπτωση. Η δεύτερη ταιριάζει περισσότερο σε υποτακτικά άτομα.
     
  10. echo

    echo ***


    Eνδιαφέρον ερώτημα Syrah


    Η πιο κοινή οπτική του μαζοχισμού σίγουρα συνάδει με την παραπάνω θεώρηση.

    Αν όμως ορίσουμε σαν λίκνο του μαζοχισμού τον παθιασμένο αγώνα για την μη εκπλήρωση της επιθυμίας,τότε ο παρεχόμενος πόνος δεν? πρέπει να είναι πάνω από τις αντοχές του, η τρυφερότητα να μην θεωρείται δεδομένο επακόλουθο και όταν δίδεται να μην αποτελεί κατάλοιπο ενοχής η τύψης ακυρώνοντας εν μέρει τον σαδισμό, αλλά στοιχείο συντήρησης και ανανέωσης της θέσης του υ ως δέκτη πόνου που εξυπηρετεί αποκλειστικώς την ηδονή του κ, αν φυσικά ο απώτερος σκοπός των αλγολαγνικών και λοιπών δραστηριοτήτων είναι η κυριαρχία και η υποταγή.




    Ακριβέστατος στοχασμός -)

    Ενας αμιγής μαζοχιστικός χαραχτήρας είναι δομημένος στο να αναπαράγει αυτο-αναφορική δυσαρέσκεια-δυσφορία μετατρέποντας με απαράμιλλη τεχνική και έμπνευση θετικά στοιχεία και ενέργεια οπως αυτο της τρυφερότητας σε ολοκαύτωμα.Οταν όμως η κακουχία του ,προερχόμενη απο αντικειμενικές πραγματικές πηγές πόνου, μετατρέπεται σε προϊόν ευχαρίστησης και ηδονής για τον σαδιστή,φρονώ ότι τότε και μόνον τότε ο (ηθικός) μαζοχιστής δύναται να απεμπλακεί από την αυτο-αναφορική δυσαρέσκεια του,να εκτιμήσει και να διαχειριστεί ορθά τα θετικά συναισθήματα αφου πλέον η καταπόνηση του δεν παράγεται για την δική του ευχαρίστηση.Ενδεχομένως βασικό θεμέλιο της υποταγής.
     
    Last edited: 20 Μαϊου 2008
  11. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Δεν γνωρίζω για τους υπόλοιπους μαζοχιστές, αλλά ο δικός μου σκοπός ήταν πάντα ο οργασμός Μου. Και δεν το θεωρώ κακό αυτό. @echo, δεν γνωρίζω τί σημαίνει αυτο-αναφορική δυσαρέσκεια, οπότε μάλλον δεν είμαι καν υποτακτική.  Επίσης, παρά τις πάμπολες σαδομαζοχιστικές εμπειρίες μου, ο σκοπός μου ποτέ δεν ήταν η υποταγή. (Ο Καιάδας μου κλείνει ήδη το μάτι). Θα αναγνωρίσω όμως ότι όταν "καταπονούμαι" για την ευχαρίστηση του άλλου, μία "απεμπλοκή" την βιώνω. Όχι ότι είναι στόχος μου (αυτό θα αναιρούσε μάλλον την όλη φάση καθώς και το αποτέλεσμα). Είναι ένα ευχάριστο συναίσθημα και το δέχομαι ως μέρος της σχέσης και ως ένα ταξίδι με τρενάκι τρόμου σε λούνα-πάρκ. Νομίζω ότι η απεμπλοκή που αναφέρεις σχετίζεται με την απεμπλοκή από το Εγώ, από την συνήθη χρήση ενός σώματος, από το "νορμάλ" βίωμα. Και δεν είναι απλά μία σωματική εμπειρία, είναι μία εμπειρία πολύ κοντά σε κάτι βασικό μέσα στον πυρήνα μας ως όντα, επιτέλους δίνεται έκφραση σε αυτό που είναι θαμμένο και αυτό βγαίνει στην επιφάνεια και εκφράζεται μέσα από το σώμα. Υπάρχει ο απλός οργασμός και υπάρχει και η έκσταση.

    Όσον αφορά τις πρότερες μαζοχιστικές μου εμπειρίες, μου άρεσαν πάντα οι έντονες σωματικές εμπειρίες ενώ το γλυκανάλατο αγαπησιάρικο σεξ με ξενέρωνε. Μου άρεσε να χρησιμοποιείται το σώμα μου ως Σώμα, ένα εργαλείο, ένα αντικείμενο προς την απόλαυση και των δύο. Και παρά το γεγονός ότι σκοπός μου ήταν ο δικός μου οργασμός και η απόλαυση από την ένταση της όλης φάσης, μου ήταν πολύ σημαντική η απόλαυση του άλλου, δεν με ενδιέφερε κάποιος που μου έκανε τα χατήρια, ήθελα να εισπράττει το αντίστοιχο της απόλαυσης που εισέπραττα εγώ. Θεωρούσα ότι είμαστε και οι δύο συνεργοί στην αντικειμενοποίηση του σώματος με σκοπό μια ηδονή που φτάνει στα άκρα. Δεν νομίζω αυτό να έχει καμία σχέση με την υποταγή.

    Όσον αφορά την τρυφερότητα, αδιαφορούσα πάντα γι αυτήν, δεν την ενθάρρυνα ποτέ και δεν την εισέπραξα ποτέ, ούτε κατά την διάρκεια της πράξης ούτε μετά. Εισέπραξα και έδωσα τρυφερότητα σε άλλες στιγμές που δεν ήταν σαδομαζοχιστικής φύσης.

    Αδιαφορώ πλήρως για τα τυχόν αισθήματα ενοχής κάποιου ατόμου, θα πρέπει να ξέρει να τα χειριστεί μόνος του ή μόνη της, όπως κι εγώ χειρίζομαι τα δικά μου, τις σπάνιες φορές που προκύπτουν.

    Δεν έχω δε σχεδόν καμία ανοχή στον πόνο, γι αυτό μου αρέσει.
     
  12. blindfold

    blindfold Contributor

    φαντάζομε ότι εδώ είναι που διαχωρίζουμε τον εγωϊστή και απόλυτο μαζοχιστό που αναζητά ερεθισμό μέσω του πόνου ,από τον υποτακτικό που λειτουργεί προς απόλαυση του Κυρίαρχού του και ευελπιστεί ότι μέσω του γολγοθά του ο Σαδιστής Κυρίαρχος θα αναγνωρίσει την αξία του .