Μαστιγώματα

Και ζαμπόν! Πολύ ζαμπόν!

 

πόσες?
τόσες
γιατί τόσες?
αλλά πόσες?
όσες όσες
όχι τόσες
πόσες θες?
όσες θες
α πόσες?
ε τόσες
Βαρέθηκα και κρατούσα στυλιαρι απο φτυάρι...

 

Έχω φάει μερικές δεκάδες εκατοντάδων με βέργα, με ζώνη το καλύτερο μαστίγωμα που έχω δεχτεί ήταν από βανίλα!!!!! Μου έχει τύχει όμως με τρεις να θέλω να φύγω τρέχοντας. Μου έχει τύχει επίσεις με άτομο του χώρου να μην αντέχω ούτε πέντε, όχι γιατί ήταν δυνατές όσο άγαρμπες. Με ρωτάνε πολλές φορές πόσο αντέχω και με τι. Δεν υπάρχει απάντηση. Είναι θέμα δικής μου ψυχολογίας, καύλας ή χημείας ακόμα και ατμόσφαιρας με τον παρτενέρ. Το πόσο πόνο δίνει και παίρνω.... τι να πω! Εγώ στήνω κωλο κι εσείς οι ιθύνοντες βάλτε μου πονόμετρο, όπου νομίζετε  Α! επίσης να πω ότι δεν μου αρέσει να μετράω γιατί με εμποδίζει να χάνομαι μέσα στον πόνο. Μου αρέσει όμως να μετράω οργασμούς! Αν και όταν χάνω κι εκεί το μέτρημα, δεν μου έχουν ζητήσει ποτέ να ξαναρχίσω από την αρχή! Παντού αδικία δηλαδή! Χα χα χα χα χα! Για ότι έγραψα κάποιοι θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους και θα θυμηθούν, τους ευχαριστώ για τις όμορφα καυλερές στιγμές (όχι λαικ παιδιά μην καρφωθουμε)
Εν κατακλείδι δεν θέλω να πείσω κανέναν, θεωρώ ότι πρωτίστως εδώ μέσα είμαστε για ανταλλαγή βιωμάτων, έπειτα, να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Σε αντίθεση με το κομπάζουν οι παλιοί για να μπερδεύουν τους νεότερους. Καλημέρα λοιπόν από την άλλη άκρη του μαστιγίου   

 

Ε, τι όχι λάικ? Αφού είναι για like, τι να κάνουμε? Μας αναγκάζεις και like να κάνουμε και να συνοδεύεται από δήλωση του είδους "ε, με την κυρία καμμία σχέση. απλά συμφωνώ με τα γραφέντα"  

 

Καταλαβαίνω, ξέρω πως είναι αλλά κρίμα. Κρίμα περισσότερο γιατί την "μαιμού" την θυμάμαι ως ένα πολύ γλυκό κορίτσι και τούτο για μένα είναι ένα σημαντικό ιντριγκάρισμα.

Παρόλα που στις ιστορίες σου είναι χαρακτηριστική η έλλειψη λεπτομερειών που αφορούν χώρο και τόπο και σκηνικό, στην πραγματικότητα η ανάγνωση βρίθει από τέτοιες, οφείλω να στο χρεώσω αυτό.

Ομολογουμένως.

"Μία φορά και ένα καιρό στο Τέξας.." Ακούγεται ενδιαφέρουσα ιστορία ακόμη και από τον τίτλο...

Πόνεσε είναι μία πολύ χαλαρή και συγκρατημένη εκτίμηση. Τον ξεπιτσκάρισε τον άνθρωπο,γύρισαν σπίτι και του έκανε ενέσεις. "Η ολέθρια εκδίκηση του bottom.." μια ιστορία ήδη ειπωμένη. Με πολύ πόνο..

 

Εγώ ηδονιζομαι όταν η αφέντρα μου μαστιγώνει με το λεγόμενο ρωμαϊκο μας μαστίγιο: έχει 9 ουρες και σε κάθε ουρα στην άκρη υπάρχουν τρία καρφακια

 

Μαστιγωση με μαστίγιο με εννέα ουρές και καρφιά στις ακτές... Η απόλυτη ηδονή