Μεσαίωνας

Ένα νήμα για την αισθητική του Μεσαίωνα.

 

 
Les Très Riches Heures du Duc de Berry
Αρχές XVου αιώνα
Bibl. du Musée Condé, Chantilly


 
Pietà de Villeneuve-lès-Avignon
E.Quarton
XVος αιώνας
Musée du Louvre, Paris

 

Απάντηση: Μεσαίωνας

2 λεξεις δε ταιριαζουν εδω. Μεσαίωνας και Αισθητική.

 

Re: Απάντηση: Μεσαίωνας

Τι εννοείς με αυτό;

 

εννοει πως ειναι υπερ της παλιάς και γνωστής πολεμικής των νεωτερικών που θέλοντας να ξεφύγουν από την παλιά ιδεολογία και από τους εχθρούς τους, χρωμάτισαν με τα χειρότερα χρώματα τον μεσαιωνικό κόσμο. Φυσικά τα κατάφεραν και σήμερα η λέξη μεσαίωνας είναι συνυφασμένη με την οπισθοδρόμιση, τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, την αγνοια και ένα σωρό αρνητικές εννοιες.

Φυσικά από τότε έχουμε μελετήσει καλύτερα τα μεσαιωνικά χρόνια, αλλη η ιδεολογική υπεροχή της παλιάς πολεμικής κρατά

 

Re: Απάντηση: Μεσαίωνας

Χρησιμοποίησα τον όρο "αισθητική" για να μπορέσουν να συμπεριληφθούν εδώ όλα τα είδη τέχνης, ως παράγωγα μίας συγκεκριμένης κουλτούρας, μουσική, αρχιτεκτονική, ζωγραφική, χορός, λογοτεχνία αλλά και γενικότερα ότι θα μπορούσε να μας δώσει μία αίσθηση του Μεσαιωνικού κόσμου. Ακόμη και η μόδα στα ρούχα, για παράδειγμα, μπορεί να εμπίπτει στην "αισθητική" με την ευρεία έννοια. Με λίγα λόγια, πόσο διαφορετικό ήταν το γούστο τους από το δικό μας; Πώς έβλεπαν οι άνθρωποι τον κόσμο στα χρόνια του Μεσαίωνα. Τί θεωρούσαν όμορφο και καλαίσθητο, τί θεωρούσαν απολαυστικό, τί θεωρούσαν απεχθές; (Ξέρω και μερικές συνταγές για φαγητά, που σκοπεύω να συμπεριλάβω εδώ. Βασανιστήρια να συμπεριλάβουμε; Ω ναι, εγώ λέω ναι...) 

ΥΓ. Ο Ουμπέρτο Έκο έχει γράψει ένα σχετικό βιβλίο (δεν το έχω διαβάσει), με τον τίτλο: "Τέχνη και κάλλος στην αισθητική του Μεσαίωνα." Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον...

 

 

Mask of Infamy

Κύριως όργανο εξευτελισμού.
Κάποιες φορές μέσα από την μάσκα υπήρχε μια σφαίρα ή κάποιο άλλο αντικείμενο, το οποίο εμπόδιζε τις κραυγές του κομιστή της, μπαίνοντας στην μύτη ή το στόμα του.

 

Μερικές γενικές πληροφορίες από την Βικιπαίδεια:

Μεσαίωνας ονομάζεται η χρονική περίοδος της ανθρώπινης ιστορίας που διαδέχεται την περίοδο της Αρχαιότητας και τελειώνει με την περίοδο της Αναγέννησης. Διήρκεσε περίπου 1000 χρόνια, από την κατάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους (476 μ.Χ.) και το θάνατο του Ιουστινιανού Α' (565 μ.Χ.), του τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορα που διαπνεόταν από το όραμα της αναβίωσης της παλαιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της παγκόσμιας κυριαρχίας της, ως και την εποχή της κατάληψης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους (1453 μ.Χ.) και την ανακάλυψη της Αμερικής(1492 μ.Χ.) από τον Κολόμβο.

Ο Μεσαίωνας έμεινε γνωστός ως η περίοδος των Σκοτεινών Αιώνων. Επηρεασμένοι από τη σύγκριση με την περίοδο της Αναγέννησης και της έντονης καλλιέργειας των ανθρωπιστικών επιστημών, οι ιστορικοί, κυρίως της εποχής του Διαφωτισμού, χαρακτήρισαν το Μεσαίωνα περίοδο θρησκευτικού φανατισμού και οπισθοδρόμησης, μη λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι η κατάλυση του Βυζαντίου από τους Τούρκους επέτρεψε τη μετακίνηση των διανοούμενων της Κων/πολης στις πόλεις της Ιταλίας με αποτέλεσμα την Ιταλική Αναγέννηση.

Κατά το Μεσαίωνα, οπωσδήποτε η επιρροή της εκκλησίας στην κοινωνική και προσωπική ζωή των ανθρώπων μεγιστοποιείται, ωστόσο οι θρησκευτικοί άρχοντες μένουν πάντοτε υποτελείς της κοσμικής εξουσίας. Στο ελληνόφωνο ανατολικό κομμάτι της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο Αυτοκράτορας είναι και ο ηγέτης της θρησκείας, ενώ μετά το 800 μ.χ. και ο Καρλομάγνος προσεταιρίστηκε αυτή την εξουσία, αναγνωρίζοντας όμως το πρωτείο του Πάπα με αντίτιμο την προσωνυμία του "Αυτοκράτορα των Ρωμαίων".

Την περίοδο του Μεσαίωνα ,η Βυζαντινή παιδεία στηρίζεται κατά κόρον στα Αρχαιοελληνικά ιδεώδη,με σχολές όπως των Αθηνών (φιλοσοφία), Έφεσος (ιατρική) και φυσικά της Κων/πολης. Το Δυτικό κομμάτι της τεράστιας Αυτοκρατορίας, την περίοδο αυτή είχε σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και δεν την απασχολούσε σοβαρά η μόρφωση των υπηκόων. Ο Μεσαίωνας είχε χαρακτήρα θεοκρατικό, αλλά ταυτόχρονα παρατηρούνται ζυμώσεις, που οδήγησαν στη δημιουργία των νεότερων εθνικών σχηματισμών και ιδεολογιών. Τα γεγονότα που σημάδεψαν αυτήν την περίοδο ήταν η άνοδος της δύναμης της παπικής εκκλησίας στη δυτική Ευρώπη, η διατήρηση για περίπου 1000 χρόνια του ανατολικού μέρους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η άνοδος και η κυριαρχία του Ισλάμ στον χώρο της Μέσης Ανατολής, η δημιουργία των προγόνων των σημερινών κρατών, καθώς και οι Σταυροφορίες, που σηματοδότησαν σφοδρή πάλη μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Πηγή: Μεσαίωνας - Βικιπαίδεια

 

 
 
 



^*^

 

Dante and his poem (Domenico di Michelino)

 

 

Να μια ωραία αφορμή να κάτσω να ξαναδιαβάσω τη Θεία Κωμωδία.

 

Αν δεν σε πειράζει, και για καθαρά μεθοδολογικούς λόγους, ας σταματήσουμε τον Μεσαίωνα λίγο πιο πριν από το 1500, μια και οι αρχές του 1400 είναι το λυκόφως μεταξύ Αναγέννησης και Μεσαίωνα και στο τέλος του Quatrocento έχει ήδη εγκαθιδρυθεί μιας πολιτιστικής επανάσταση στην Τέχνη και τα Γράμματα στην Ιταλία.