Μοναξιά και BDSM

Μοναξιά υπάρχει μόνον όταν δεν μπορεί κάποιο άτομο να αυτοτροφοδοτείται...
Οι βαρειές περιπτώσεις είναι εκείνες που νομίζει πως είναι η έλλειψη χαχαχα και ώπα-ώπα...

 

Ναι,εσένα κι εμένα περίμενε η @Ioannaaa κι η κάθε Ιωάννα για να κάνει ενδοσκόπηση.Δεν τα ψάχνουν τα πράγματα καθόλου οι άλλοι,περιμένουν εμάς τους φωστήρες να τους πούμε για αυτούς.
Αντί να απαντάμε στο ζητούμενο του νήματος,υποθέτουμε την περιπτωσιολογία του κάθε νηματοθέτη και τον νουθετούμε στο τι να κάνει εάν ο,τι υποθέσαμε,ισχύει...Τρέχα γύρευε.

Η μοναξιά σίγουρα μπορεί να ερμηνευτεί και να βιωθεί απ' τον καθέναν και διαφορετικά κι απ' ο,τι καταλαβαίνω ζητείται να καταθέσουμε την δική μας οπτική και αντιμετώπιση.
Δεν πιστεύω ότι έχει να κάνει με το είδος του συσχετισμού αλλά με το ίδιο το άτομο,το πως αντιλαμβάνεται και βιώνει την μοναξιά.Δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή η αίσθηση μοναξιάς στο ίδιο το άτομο να διαφέρει αναλόγως με τον συσχετισμό που επιλέγει να έχει με τον άλλον καθώς πρόκειται για το ίδιο το άτομο με τις ίδιες ανάγκες/επιθυμίες.
Για μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά απ' το να καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει επικοινωνία.Είναι το άλφα και το ωμέγα.Το να νιώθω ότι με καταλαβαίνει ο άλλος άσχετα με το αν με συναισθάνεται,το να κατανοεί εμένα,αυτά που λέω,τις διαθέσεις μου και τις προθέσεις μου,όπως κι εγώ του άλλου,το να υπάρχει δηλαδή μια άλφα συνεννόηση/επικοινωνία ας πούμε,με κάνει να μην νιώθω μόνη.Διαχείριση μοναξιάς όπως το βλέπω εγώ,δεν ξέρω αν υπάρχει καθώς προσωπικά αν συνειδητοποιήσω αυτό που ανέφερα,είναι μονόδρομος,πάντα φεύγω γρήγορα,τουλάχιστον νοητά η αποκοπή γίνεται ακαριαία,η ολοκληρωτική αποκοπή είναι ζήτημα βδομάδων.

ΥΓ : Ωραία φωτογραφία προφίλ έχεις @Ioannaaa

 

Τελείως συνοπτικά - γιατί δεν νομίζω, ότι χρειάζεται να μακρυγορώ πια -. Μοναξιά υπάρχει τόσο στις "bdsm" όσο και στις "vanilla" σχέσεις ( σε κάθε περίπτωση, εγώ θα προτιμούσα να τις ονομάζω απλά σχέσεις ).
Αν δεν τα έχει βρει κάποιος με την πάρτη του, αργά ή γρήγορα η μοναξιά θα του χτυπήσει την πόρτα, όποιος και αν θα ήταν ο σύντροφος του, όσο κι αν επιδοκίμαζε/ανεχόταν τις όποιες ιδιαιτερότητες του.
Κατά τ' άλλα ο @cadpmpc για το πως βλέπω εγώ κάποια πράγματα, βρήκε στόχο.

 

Ναι, σύμφωνα με τις δικές μου εμπειρίες μπορεί να υπάρξει μοναξιά σε αυτές τις καταστάσεις. Η επικοινωνία είναι δομημένη, όχι ανεξέλεγκτη, και ορίζεται από τον Κυριαρχο.
Μπορεί να υπάρξουν μέρες που να έχεις διάθεση για συνομιλία αλλά ο Κυρίαρχος όχι, που θα λαχταράς να τον δεις αλλά θα είναι απασχολημένος (ίσως με μια άλλη σκλαβα για παράδειγμα). Δεν θα γίνονται τα πράγματα την στιγμή που τα θέλεις ή τα έχεις ανάγκη. Θα γίνονται στους χρόνους που επιθυμεί ο Κ και με τον τρόπο που επιθυμεί εκείνος.


Πρέπει να τα έχεις κάπως καλά με τις στιγμές μοναξιάς σου, θέλει δύναμη και θέλει να αντέχεις τον εαυτό σου. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται, το να αντέχεις τον εαυτό σου και να μπορείς να στέκεσαι και μόνος σου σε μια "σχέση". Έχουμε μάθει από τις βανιλα σχέσεις ο ένας να μπαίνει μέσα στον άλλο, να γινόμαστε ένα μπουρδουκλωμα, οτι οι διεκδικήσεις και οι απαιτήσεις σημαίνουν ότι είσαι δυνατός και ότι αν δεν πάρεις αυτό που θέλεις, ακριβώς έτσι όπως το θέλεις είσαι αδυναμος.
Η υποταγή σου μαθαίνει άλλους τρόπους, σου μαθαίνει να αφήνεις χώρο στον άλλον και να μην προσπαθείς συνέχεια να τον καταβάλλεις με το εγώ σου. Στην δημιουργία αυτού του χωρου (δεν είναι απόσταση, είναι χώρος, είναι διαφορετικό) εμπεριέχεται και το κομμάτι της μοναξιάς.


Αυτά λέει η δική μου εμπειρία, αυτά έχω καταλάβει χωρίς να εννοώ ότι είμαι καμία τέλεια που όλα τα κάνει σωστά.

 

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ, μια πρόταση... Το κλειδί για μένα τουλάχιστον είναι να μην τις αντιμετωπίσεις ως στιγμές μοναξιάς.
Στην ουσία κάνεις αυτό που θέλει, ακόμα και όταν τον περιμένεις, τον περιμένεις γιατί το θέλει και με τον τρόπο που θέλει, δεν είσαι και τόσο μόνη σου ακριβώς, αν το σκεφτείς, το αντίθετο.

Πραγματική μοναξιά μέσα σε D/s ή M/s είναι όταν υπάρχει αδιαφορία και απουσία ελέγχου. Οπότε υπό αυτό το πρίσμα και δεδομένου ότι δεν κρατάνε και πολύ οι σχέσεις που συμβαίνει αυτο ... Δεν υπάρχει bdsmικη μοναξιά. Μπορεί να θεωρηθεί μοναξιά μόνο αν την αναλύσουμε με βανίλα κριτήρια όπως αναφέρεις πάνω π.χ να ασχολείται μόνιμα ο Άλλος μαζί μας. Κτλ κτλ

 

Δεν διαφωνώ ότι υπάρχουν τρόποι και μάλιστα καλοί και αποτελεσματικοί να διαχειριστείς τις στιγμές μοναξιάς.

Μπορεί να περνάς πρώτα από ολα μια χαρα με το να είσαι μόνος ακόμα και πριν την ύπαρξη Κυριαρχίας στη ζωή σου.

Μπορεί όπως λες να είναι τόσο αισθητή η παρουσία του ακόμα και στην απουσία του και να σε γεμίζει.

Αυτά συμβαίνουν ναι, αλλά στην δική μου εμπειρία δεν συμβαίνουν πάντα στην πράξη, υπάρχουν και μέρες που δεν είσαι στο σωστό mindset και νιώθεις απλά μοναξιά με την αρνητική χρεια της λέξης, έχεις τα ψυχολογικά σου ξερωγω.
Συμβαίνει. Και πρέπει απλά να μάθεις να το διαχειρίζεσαι και αυτό το κομμάτι. Συνήθως είναι απλά κακες μέρες και περνάνε. Καλό είναι και να μάθεις να το βουλωνεις εκείνες τις συγκεκριμένες μέρες και να έχεις την γνώση ότι θα κάνεις μεγαλύτερη ζημιά στον εαυτό σου αν δεν περιμένεις απλά να περάσουν.

Και πάλι, χωρίς να είμαι τέλεια που τα κάνω όλα σωστά.

 

I just gave a tip on how.  
Επίσης μια συμβουλή, ακριβώς επειδή δεν το έχω δει στην θεωρία και επειδή την έχω πάθει. Το mindset το " διαχειρίζομαι μόνη μου", είναι ακριβώς αυτό που προκαλεί μοναξιά, και πολλά άλλα μετά..

Αν το δεις ότι απλά υπακούς, περιμένεις, ακολουθείς με βάση τις οδηγίες ναι μπορεί να ζοριστεις σε μια κακή ημέρα, αλλά μόνη δεν νοιωθεις.

Η δεύτερη παράγραφος μου αφορούσε το ερώτημα του νήματος. Όχι την εμπειρία σου.

Τέλειος δεν είναι κανείς  

 

Το κατάλαβα, don't worry  

 

Θα παρομοίαζα μια βανίλα σχέση με δύο παράλληλες πορείες, δύο ποτάμια που ρέουν παράλληλα. Μπορεί το ένα να είναι πολύ κοντά στο άλλο και τότε η σχέση αυτή να είναι μια πολύ πολύ καλή σχέση, που σου δίνει το αίσθημα της συμπόρευσης και της συντροφικότητας.
Σε μια Κ/υ σχέση, ωστόσο, οι πορείες δεν είναι ποτέ παράλληλες, τέμνονται συνεχώς. Για την ακρίβεια ο ένας (υ) συν-χωνεύει τον Άλλο (Κ) με τον εαυτό του, ενώ ο Άλλος εμπεριέχει τον πρώτο (υ).
Στην πορεία/χτίσιμο μιας Κ/υ σχέσης, το αίσθημα μοναξιάς ενός υ (δεν θεωρώ ότι το αίσθημα ενός Κ περιγράφεται αντίστοιχα ως 'μοναξιά') είναι ένδειξη άμυνας και (αυτό) απομάκρυνσης από τον Κ. Ο λόγος είναι συνήθως η αδυναμία διαχείρισης φόβων, σκέψεων και... έξεων  
Περνά όμως με την επαναφορά στο επιθυμητό σημείο εστίασης  

 

όπως ακριβώς και με το ζήτημα του νέου ιού, οτιδήποτε μπορεί να σταθεί από μόνο του, δεν χρειάζεται εκτεταμένη προπαγάνδα. δεν έχουν καμμιά ιδιαιτερότητα οι ασύμμετρες σχέσεις. αντίθετα ιδιαιτερότητα έχουν οι «ρομαντικές» και αδόμητες, χωρίς ρόλους, σχέσεις· γι αυτό και χρειάζονται προπαγάνδιση και ιδεολογική τεκμηρίωση. μοναξιά είναι η έλλειψη θέσης και ρόλου.  

 

Αν είσαι BDSMer και δν βρεις να κάνεις σχέση με έναν/μια του χώρου ή καποιον/α που είναι open minded και γουστάρει να δοκιμάσει, δυστυχώς νιώθεις μια απέραντη μοναξιά... (True story)

 

IMHO Όλα υπάρχουν μέσα στις σχέσεις, bdsm η όχι. Αφού το νιώθεις, υπάρχει. Προσωπικά θα τον ρωτούσα, η αν σου έχει δώσει να γράφεις, θα το έγραφα. ☺️ Όπως προείπαν μπορεί ο Κ να σε έχει μια ημέρα την εβδομάδα, η λίγες ώρες την εβδομάδα, η να είναι παντρεμενος με τρία παιδιά, η να είναι super busy, η να μένει σε άλλη πόλη. Κάποιο πλαίσιο έχει τεθεί, η επικοινωνία μεταξύ σας είναι κλειδί.