Μοραλισμός vs σαδισμός

Μοραλισμός και σαδισμός, μπορούν να συνυπάρξουν; Αν ναι, στην περίπτωση που κανένα εκ των δύο δεν μπορέσει να καταπνίξει ή έστω αναχαιτίσει το άλλο, τι μπορεί να συμβεί αν όχι διαρκώς ενισχυμένη ενοχικότητα; Η δική σας ζυγαριά προς τα πού γέρνει;

 

Απάντηση: Μοραλισμός vs σαδισμός

Μεχρι προτινος στην ενοχικοτητα.
Απο τη στιγμη ομως που βρηκα ανθρωπους που απολαμβανουν αυτα που θελω να κανω,παιρνω διπλη ευχαριστηση μιας και απολαμβανω να προσφερω ηδονη οσο και να την αντλω.
Τωρα οσον αφορα τις φαντασιωσεις μου σχετικα με αντρες που δεν ειναι υπο/σκλαβοι/whatever,ο μοραλισμος δε με τυφλωνει πια απο το γεγονος οτι ειναι μεσα στο μυαλο μου,οπου κανενος το σωμα και η αξιοπρεπεια δε παθαινει πραγματικο κακο.

 

Βιοματικά σου λέω πως όχι μόνο συνυπάρχουν αλλά λειτουργούν παραπληρωματικά. ( Όχι συμπληρωματικά)

Ο μοραλισμός , η «ηθική», έχει δεσμευτικό νόημα για μένα στις d/s σχέσεις και είμαι άκρως σαδιστής ....και ερωτευμένος.

 

να ήξερα τι σημαίνει Μοραλισμός να απάνταγα πολύ ευχαρίστως Αγαπητή Syrah  
(δεν έστειλα p.m μήπως δεν ξέρουν και άλλοι απο το φορυμ)

 

προς Ολους που ακομα μια φορα δεν καταλαβαν.. 

Μοραλισμος
1. (φιλοσοφία) η θεώρηση κατά την οποία υποστηρίζεται ότι υφίστανται ηθικές αξίες με καθολική, ενιαία, παγκόσμια αναγνωρισμένη ισχύ, ότι οι ηθικοί κανόνες δεν αναιρούνται ή και δεν απορρίπτονται βάσει κριτικής και ότι οι ηθικές αντιλήψεις δεν τροποποιούνται κατά τόπο και χρόνο
2. (συνεκδοχικά) η παρουσια ηθικών αρχών, η αποδοχή των ηθών.


στο θεμα μας τωρα...

Σιγουρα και μπορει να συνυπάρξει και μαλιστα χωρις ενοχες.
Ενοχες ως προς τι?
κοινωνια? οικογενεια? φιλικο περιβαλλον?
Ο σαδισμος αν ηταν κατι το ενοχικο θα ηταν και κατι μη πραγματοποιησιμο η ακομα και αρρωστο...
Ειδικα στο BDSM, απο την στιγμη που ειναι συνενετικο ( τι κουβεντα ανοιξα παλι...) δεν βρισκω το λογο να εχει ενοχες ο ''Κ''.

 

Αν στο μέλλον μελετήσεις τον κλάδο της Φιλοσοφίας που ονομάζεται Ηθική Φιλοσοφία, πολλάκις θα συναντήσεις τη λέξη μοραλισμός (από το moral) καθώς και άμοραλισμός (που σημαίνει σχεδόν το αντίθετο). Θεωρώ πως κάθε προσπάθεια ορισμού του μοραλισμού ωχριά μπροστά στον τρόπο με τον οποίο φάνηκε να τον αντιλαμβάνεται (θεωρητικά, στην εφαρμογή χώλαινε) ο Σωκράτης, επομένως το πλέον σοφό θα ήταν να ασχοληθείς με εκείνον. Θα προσπαθήσω να επανέλθω με (όσο το δυνατόν πιο δόκιμο) ορίσμό του μοραλισμού, αλλά δεν δεσμεύομαι ότι θα γίνω κατανοητή. Πρέπει να τον νιώσεις για να τον καταλάβεις.  

 

Σε καμία περίπτωση Kits, ο μοραλισμός δεν διαπραγματεύεται την ηθική ως εργαλείο για ένα εξωραισμένο φαίνεσθαι αλλά για ένα λειτουργικά βιώσιμο (ατομικό και μαζικό) είναι. Αυτό απαντά στις ερωτήσεις σου.

 

στο ''μαζικο'' εχω μια ενσταση...

 

..κατα τη γνωμη μου μπορουν να συνυπαρξουν..ειναι και οι δυο τοσο υποκειμενικές εννοιες..

 

Ίσως ο σαδισμός ταιριάζει περισσότερο με τον αμοραλισμό...

 

Κοινή ηθική δεν υπάρχει. Το ηθικό του σημερα είναι το ανήθικο του χθές και το αντίστροφο.
Αυτό που ειναι ηθικό στην ευρώπη είναι ανήθικο στην ασία και το αντίστροφο.

Το κοινό που υπάρχει είναι η ανθρώπινη συνείδηση. Βαθιά μέσα μας όλοι γνωρίζουμε ποιο είναι
το καλό και ποιο το κακο.

Η διαφορά είναι ότι κάποιοι έχουν στείλει την συνείδηση τους για ύπνο. Μόνιμο και βαθύ.

 

ο άνθρωπος είναι ζώο ηθικό (όπου ηθική η ατομική ή συλλογική πίστη σε κάποιες αρχές που διαφέρουνε από άτομο σε άτομο).

ο σαδισμός (και αναφέρομαι στον ερωτικό σαδισμό) πρέπει να τελειώνει μετά το πέρας της εκτόνωσής του (μέσα στο συναινετικό σχεσιακό πλαίσιο - το όποιο). Όχι να στρέφεται αβλεπή στους γύρω (με την δικαιολογία ότι η φύση είναι σκοτεινή - εξάλλου αυτό είναι άλλη μια ανθρώπινη θεώρηση και όχι ότι η φύση πιστεύει για αυτό). Δεν αρνούμαι την "σαρκοφαγική" συχνά σκληρή φύση του ανθρώπου. Ενυπάρχει και την αποδέχομαι. Για αυτό και δημιουργούνται πλαίσια εκτόνωσης στην ανθρωπότητα (sports, bdsm) για να μην καταφύγει αλλού με άσχημα αποτελέσματα. Δικαιολογώ την εκτόνωση της εσώτερης βίας προς 3ους ΜΟΝΟ σε εξαιρετικές περιπτώσεις (δηλ. με κίνητρα που να έχουνε κάποια κοινή λογική βάση).