Μ/s (Βοήθεια για νέους)

Η μέρα είναι ψυχρή, σαν Ρώσικη αρκούδα και εγώ τα κατοικίδια μου χρώματα, ετοιμάζομαι βόλτα για να βγάλω.

Και τα τρία γυμνά, στα τέσσερα, τις μπότες μου να γλύφουν. Το λασπωμένο Λευκό της ανασφάλειας, με τα σάπια δόντια, το αγέρωχο και προικισμένο Ναρκισσιστικό Μαύρο του καλοντυμένου Δέους και το γεμάτο καμπύλες Ροζ πασπαλισμένο με το καυτό σιρόπι των υγρών του οργασμού της δημιουργίας, της πρόστυχης Ελπίδας.

Κλείνω την καταπακτή πίσω μου και…

-Γκντουπ! Γυρνώ και φωνάζω.

-Ρόζενχαν, ησυχία. Επιστρέφω το βλέμμα μου εμπρός, δηλαδή στο πίσω του πίσω μου και δύο εγκεφάλους συναντώ. Νεαροί. Τρέμουν, από το κρύο; Από την έλλειψη πίστης στον εαυτό τους; Από την απογύμνωση; Από την αποτυχία της ενσωμάτωσης τους στην κοινωνία;

-Καλησπέρα σας.

-Καλησπέρα και σε εσάς, όμορφα πλάσματα. Το Μαύρο του Δέους, υψώνει το ανάστημα του, στο μικρότερο εγκέφαλο. Αυτός δείχνει, να υποκύπτει, δίνω μία κλωτσιά στο Μαύρο και αυτό κλαψουρίζει με την ουρά στα σκέλια. Η Ελπίδα του γλύφει τα γίδια, να περάσει.

-Πώς, θα μπορούσα να σας βοηθήσω;

-Θα θέλαμε να μάθουμε για το Μ/s. Την οδοντογλυφίδα μου μασώ και ένα κομμάτι φτύνω. Ο διάβολος μου προσφέρει τσιγάρο, ο αδερφός του, μου λέει, όχι. Κάνε υπομονή, ένα χρόνο ακόμα και μετά…

-Εύκολο τους λέω. Μία γλυκιά φαντασίωση, στο πεδίο των σχέσεων του Bdsm. Το Μ παίρνει και το s δίνει τον πλήρη έλεγχο της ύπαρξης του, το πρώτο του δευτέρου και το δεύτερο στο πρώτο, μία πράξη που σε μια αποδεκτή και ηθικά και νομικά για την κοινωνία που ζούμε έκφραση, συμβαίνει με την συναίνεση και των δύο μερών.

Από την στιγμή που θα συμβεί, απολαμβάνουν αυτό που και οι δύο ήθελαν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

-Συγνώμη, με ρωτά, ο μεγαλύτερος εγκέφαλος. Τον πλήρη; Είναι εφικτό αυτό;

Η Ανασφάλεια κάνει δακτυλίδια από τον ατμό της υγρασίας, που σαν λουκουμάς παγώνει στο ψύχος και προσγειώνεται με ένα πουφ, πάνω στο χιόνι. Τα κενά στα δόντια της, ιδανικά για να χωρέσουν τα σφάλματα.

-Τίποτε δεν αγγίζει, το 100% και οι πιο φιλόδοξες προσεγγίσεις, παραμένουν πάντα προσεγγίσεις. Αλλά είναι αρκετό, ώστε ο εγκέφαλος να γλυκαίνεται, τα κόκκινα να φορά και τα «δωράκια» του να μοιράζει.

-Και τώρα τι να κάνουμε; Ο εγκέφαλος μικρός ρωτάει, το Δέος, τα μάτι του κλείνει, η Ελπίδα το στόμα με δόντια κλείνει στα γίδια.

-Μπεεεεεε!!!

-Τώρα αν είναι αυτό που θέλετε, προχωράτε. Αν ο ένας εγκέφαλος, είναι σεξουαλικής έκφρασης Μ και ο άλλος s και αν βρίσκετε ελκυστικά τα στοιχεία που ο καθένας από εσάς κατέχει και αναλλοίωτα πάντα μένουν, προχωρήστε, προσέξτε, δουλέψτε και απολαύστε.

Ο μικρός εγκέφαλος διστακτικός, μοιάζει…

-Και αν κάποια στιγμή, κάτι, εγώ δεν θέλω, μπορώ ως s να αρνηθώ; Χαμογελώ.

-Εύκολο. Ως s δεν μπορείς να αρνηθείς, αλλά αν δε θέλεις, αυτό κάτι λέει. Οπότε αρνήσου και ας χάσετε και οι δύο σας εκείνη την στιγμή, τον αυτοπροσδιορισμό σας.

-Όχι!!! Ο μεγάλος εγκέφαλος, οξύς μοιάζει και φουσκωμένος με αέρια. Θα φταίνε αυτά που διάβασε.

-Δεν μπορεί. Από την στιγμή που θα γίνει s μου, δεν έχει ούτε βούληση, ούτε θέλω, ούτε δικαίωμα, στο να αρνηθεί. Τον κοιτάω, φτύνω άλλο ένα κομμάτι από την οδοντογλυφίδα και προχωράω.

-Αυτό να χρησιμοποιήσεις ως επιχείρημα στο δικαστήριο.

-Στάσου! Ο μεγάλος εγκέφαλος, μετανιώνει και με ρωτά. Έχω και άλλες απορίες.

-Αν κάποιος δεν είναι Μ ή s και θέλει να γίνει, τι πρέπει να κάνει;

-Γιατί να γίνει; Το Μ/s είναι ένα είδος σχέσης σε ένα συγκεκριμένο πεδίο ερωτικής έκφρασης. Δεν είναι βαθμός ή παράσημο κοινωνικής καταξίωσης, αν και πολλοί μπερδεύονται ή το έχουν ανάγκη.

-Και αν θέλει; Ο μικρός εγκέφαλος, τρέμει περισσότερο. Το φως είναι βαθύ, υπόκωφο, αλλά πολύ πιο σθεναρό. Θυμάμαι…

Ήμουν στα 30 μου. Γαμούσα όλον τον κόσμο. Ακόμα και τις ρωγμές στο σπίτι. Είχα μία φίλη που ερωτεύθηκε κάποιον gay. Όμορφο παιδί. Με υποτακτικές τάσεις. Πρόθυμο να υποταχθεί σε εμένα.

Η φίλη μου, με ικέτεψε, να τον αναλάβω, να τον μετατρέψω σε σκλάβο, να τον διαμορφώσω, να του αφαιρέσω την ομοφυλοφιλική του έκφραση ή έστω να τον μετατρέψω σε αμφί. Και να της τον παραδώσω. Ίσως ακόμα ένας οπαδός του Αντόνιο Έγκαζ-Μονίζ. Έκοψα επαφές μαζί της και σταμάτησα να γαμάω τις τρύπες στον τοίχο. Αργότερα έμαθα ότι τον έσυρε σε διάφορες ομάδες, ορθοκανονικοποίησης όπως λέω και εγώ. Κουνάω το κεφάλι μου.

-Και αν θέλει, μπορεί να δοκιμάσει. Η εμπειρία μου, είναι πως αυτές οι παρεμβάσεις, απαιτούν χρόνο, κόπο και είναι επιφανειακές. Όπως κάθε πλύση εγκεφάλου. Για αυτό συνήθως καταλήγουν σε αποτυχία. Αλλά εγώ είμαι ένας και αντισυμβατικός, στην κοινωνία των ανθρώπων. Και η ίδια κοινωνία, χρησιμοποιεί τέτοιες τεχνικές διαμόρφωσης και κανονικοποίησης, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Και ότι δεν χωράει, ψαλιδίζεται.

-Δεν μπορώ να σας βοηθήσω άλλο, αλλά αν περιμένετε εδώ, υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι, που δε θα χλευάσουν τις απορίες σας και με χαρά θα σας απαντήσουν και σε εσάς και σε όποιον άλλον ρωτήσει. Γνωρίζουν τις κλασικές ερωτήσεις και ισχυρίζονται και τις απαντήσεις. Άλλωστε γνωρίζουν, πως αν κάτι θέλουν να το προστατέψουν και να το θωρακίσουν, θα πρέπει να βοηθήσουν τους νέους. Αλλιώς είναι θέμα χρόνου, αν δεν έχει συμβεί ήδη, να μοιάζει απλά ως ένα παραμύθι, που κρατάει λίγο.

-Και τώρα με συγχωρείτε γιατί έχω να πάω τα Χρώματα μου σε έναν παλιό φίλο, να τα βοηθήσει. Μπορεί να τον ξέρετε…

- Στάνλεϊ Μίλγκραμ.

Υ.Γ Θα ήταν χαρά μου, κάθε συνεισφορά έμπειρων ατόμων στον χώρο, με δημοσίευση κλασικών ερωτήσεων, με τις απαντήσεις φυσικά, ώστε να έχουν νέα μέλη στο χώρο του M/s την όποια βοήθεια θα μπορούσαν να βρουν.

 

Τους φώτισες.