Νίκος Μπελλογιάννης και Έλλη Παππά

Ρωτάει η Έλλη Παππά τον Νίκο Μπελλογιάννη όταν ήταν στη φυλακή μαζί.

Έλλη Παππά:
Πόσοι από αυτούς που έζησαν αγάπες δυνατές θα μπορούσαν να πουν πως ήταν τέτοια η αγάπη τους σαν τη δική μας; Κι αν αγαπήθηκαν τόσο, θα μπορούσαν να πουν πως αγαπήθηκαν έτσι;

Νίκο Μπελλογιάννης:
Το μόνο που ξέρω είναι πως το τόσο είναι από τα πιο δυνατά που υπήρξαν στον κόσμο και το έτσι δεν υπήρξε ποτέ.

Πηγή: H Ελευθεροτυπία αν θυμάμαι καλά.

 

και ομως αυτοι οι δυο συγκεκριμενοι ανθρωποι-και ηρωες-εχουν ξεχαστει, λες και δεν υπαρχουν..το λεω εγω που δεν εχω σχεση με τον χωρο που αντιπροσώπευαν..

 

Δεστε το "Ανθρωπος με το γαρύφαλλο".

 

'Ετσι για την ιστορία:

Η Έλλη Παππά κι ο σύντροφός της, Νίκος Μπελογιάννης, συνελήφθησαν για την πολιτική δράση τους τον Δεκέμβριο του 1950. Λίγους μήνες αργότερα γεννήθηκε στη φυλακή ο γιος τους. Καταδικάστηκαν σε θάνατο, αλλά η Έλλη δεν εκτελέστηκε ως μητέρα βρέφους. Κρατήθηκε αρχικά σε απομόνωση στην Ασφάλεια, στο πλευρό του Νίκου Μπελογιάννη, κι έπειτα στις φυλακές Καλλιθέας, Κάστορος και Αβέρωφ.

Στα δεκατρία χρόνια της φυλακής, δεν έπαψε να δημιουργεί –κατάλληλα για την εκάστοτε ηλικία του– βιβλία για το παιδί που μεγάλωνε με τη φροντίδα της αδελφής της, Διδώς Σωτηρίου. Γραμμένα ή διασκευασμένα από την ίδια, ζωγραφισμένα και βιβλιοδετημένα στο χέρι με συναρπαστική λεπτομέρεια, τα βιβλία που φιλοτέχνησε για το γιο της η Έλλη Παππά είναι μια ακραία αντίσταση πολιτισμού σε συνθήκες βαρβαρότητας.
ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΕΣ- βιβία από τη φυλακή
Κείμενα-Εικονογράφηση: Έλλη Παπά


Απόσπασμα από μια συνέντευξή της:

- Τι ήταν ο Μπελογιάννης στη ζωή σας;

«Το άπαν».

- Αναρωτιέμαι αν, πενήντα τόσα χρόνια μετά, τον σκέφτεστε στην καθημερινότητά σας...

«Είναι πάντα κοντά μου. Τον αισθάνομαι. Τον ρωτάω για ό,τι κάνω. Και εκείνος βρίσκει τον τρόπο να μου απαντήσει».

- Και αν μετράτε την οδύνη που σάς άφησε με ό,τι ωραίο σάς έδωσε αυτός ο έρωτας.

«Η οδύνη δεν μετράει. Είναι άλλο. Αισθάνομαι ως ευλογία τη συνάντηση μαζί του. Ο πόνος τού πρόωρου χαμού του δεν είναι μόνο για μένα. Είναι και για όσα θα μπορούσε να δώσει σ' αυτόν τον έρμο τόπο. Και δεν πρόλαβε. Δεν τον άφησαν».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 16/12/2006

Στιγμές κάποιων ανθρώπων που πίστεψαν βαθιά ότι θα αλλάξουν τον κόσμο...ανατριχιάζω και μόνο στη σκέψη τις συνθήκες που έζησαν, τον έναν να τον παίρνουν για εκτέλεση, η άλλη να περιμένει από μερα σε μέρα να την στήσουν στο απόσπασμα κι ένα μωρό να το κρύβουν οι κρατούμενες.
Απίστευτες ιστορίες...

Θωμά, σ' ευχαριστούμε που μας τις θύμισες.

Ο Άνθρωπος με το γαρύφαλλο μαζί με τα κόκκινα τριαντάφυλλα για μια Μεγάλη Κυρία.

 

from these i read them more than one time in this forum

 

Maley οι πρωτοι η οι τελευταιοι ειναι?δυστηχως δεν τραγουδησαν σε κανενα μαγαζι η εβγαλαν δισκο για να τους θυμουνται!

 

Γιατι σου κανει εντυπωση φιλτατε???
Ολα τα "ιερα τερατα" του ελληνικου κινηματογραφου εχουν δυστυχως ξεχαστει.
Παξινου, Κοτοπουλη, Κυβελη, Λαμπετη, Αρωνη, Βεακης, τοσοι και τοσοι!
Ηθοποιοι καταξιωμενοι με διεθνη καρριερα.
Σημερα, οποια πηδιεται καλλιτερα, η εχει μεγαλα βυζια γινεται αμεσως ηθοποιος!
Ξερετε αραγε, ποσες φορες ειχε "κοψει" ο Χορν την Λαμπετη απο το να παρει το απολυτηριο τησ Δραματικης σχολης???
Υπηρχε αξιοκρατια τοτε, τωρα πρεπει να κανεις καλο κρεββατι. 

 

Υπαρχει και αξεχαστος Γκουσγκουνης!

 

Εγώ ξέρω πως η Ελλη είχε το στόμα της κλειστό για χρόνια μην και θίξει το "Κ. Κ. Εξωτερικού"!
Εστω και αν τα τελευταία λόγια του Νίκου,πριν την εκτέλεση , ήταν να μιλήσει και να πει την αλήθεια.
Αλλά η αγάπη για το κόμμα ήταν πιο δυνατή.Όπως και για τον Πλουμπίδη που την ώρα που έτρωγε την πρώτη σφαίρα το παράνομο ραδιόφωνο έλεγε ότι κρύβεται στην Αμερική ,όπως για τον Τσε που πήγε σαν το σκυλί γιταί είχαν αποφασίσει ότι τους πήγαινε το μοντέλο Αλιέντε, για τον Άρη που διέγραψαν και τραβηξε την περόνη ,ακόμα και στο Πολυτεχνείο που δήλωναν στον Ριζοσπάστη ότι όσοι είχαν μπει ήταν προβοκάτορες.
Αυτά για την αγάπη και το τραγικό κόμμα της προδοσίας.

 

Όχι στον Ριζοσπάστη, στην Πανσπουδαστική, στο φύλλο 8. Τα λάθη ήταν πολλά και τραγικά fractal και τελικά έφεραν τη Δεξιά στην εξουσία το 1989. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε κόμμα να ψηφίσουμε...

 

πω πω καταντια...!!!

και μετα το 1993 γιατι ξαναεγιναν λάθη ?

 

γιατι η κουταλα ειναι μεγαλη και εχουν μαθει να την κρατανε και με τα 2 χερια!και το δεξη και το αριστερο