Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

Συζήτηση στο φόρουμ 'Κυριαρχία - υποταγή D/s' που ξεκίνησε από το μέλος gaby, στις 8 Φεβρουαρίου 2006.

  1. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Επίσης τρομερά ενδιαφέρον νήμα.
     
  2. Elysium

    Elysium Contributor

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών



    Μου θυμίζει τις περιπτώσεις σαν αυτές στις ανατολικές περιοχές των Μογγόλων γειτόνων μας, όπου αν μια γυναίκα βιαστεί («τυχαία» ή γιατί «δεν πρόσεχε»), θα πρέπει ή να τη μαστιγώσουν ή/και να τη θάψουν ζωντανή.
     
  3. Master T

    Master T New Member

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών


    θα συμφωνήσω με αυτά που γράφεις. Ναι, το κορίτσι(σκλάβα) θα πρέπει να δίνει αναφορά στον Μάστερ για οτιδήποτε και ύστερα να περιμένει αυτός πως θα το χειριστεί. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα όσον αφορά εμένα φυσικά και θα την έβαζα σε πειθαρχία, γιατί δεν έχει το δικαίωμα να προκαλεί οπιαδήποτε αλλαγή στο σώμα της απο την στιγμή που δεν της έχω δώσει την άδεια. Προσωπικά ασχολούμε με την ενσωμάτωση του Gor στην σύνχρονη κοινωνία και αυτό το θέμα που αναφέρεις έχει να κάνει με αυτό. Τώρα όσον αφορά την θέση της, είτε είναι παντρεμένη,είτε όχι δεν παίζει ρόλο. Έξω απο το σπίτι όταν είναι και δουλεύει μπορεί να ενεργεί φυσιολογικά, αλλα όταν είναι μαζί μου είμαι ο Μαστερ της και αυτη είναι η Kajira μου.
     
  4. gaby

    gaby Guest

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Είχε ενεργοποιηθεί αυτό το νήμα; Μου είχε διαφύγει. Από τότε που το άνοιξα έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι (μου). Μα πόσο σφιγμένη μπορεί να ένιωθα μέσα μου όταν έγραφα όλα εκείνα τα περί ευθύνης;

    Η μόνη ευθύνη είναι η εστίαση στον Έτερο. Όμως, αν η υποτακτική το αντιλαμβάνεται αυτό ως ευθύνη και άρα κίνδυνο και όχι ως χαρά, γράψτε αλίμονο  

    Ανάλογα και για το σώμα / χώρο / χρόνο που - μεταξύ τους - δεν της ανήκουν, αν νιώθει τη διαφύλαξη της ισχύος των υποθέσεων αυτών ως ευθύνες και όχι ως κάτι δεδομένο που δίνει και στους δύο απόλαυση, τότε και πάλι, γράψτε αλίμονο  
     
    Last edited by a moderator: 18 Μαρτίου 2011
  5. Uther

    Uther Contributor

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Αυτό πραγματικά αποτελεί ένα ενδιαφέρον θέμα. Η Βασική μου ερώτηση δεν είναι τόσο ως προς τις ευθύνες που έχει μία υποτακτική αλλά στο πως θα μπορούσε να λυθεί το άγχος?

    Παρακαλώ αν απαντηθεί ή αν υπάρχουν προτάσεις, να θεωρηθεί δεδομένο ότι αναφερόμαστε σε ενήλικες. Δηλαδή να θεωρηθεί δεδομένο ότι η σημασία του διαλόγου είναι σημαντική, όμως δεν είναι η μόνη που πρέπει να εφαρμοστεί για να μπορέσει να λυθεί το άγχος της υποτακτικής. Η ψυχή αντιδράει διαφορετικά απο τον λόγο. Με ποια μέθοδο θα μπορούσε να γίνει πλήρως κατανοητή η λύση?
     
  6. Nemo

    Nemo Nemo D/s Jongleur

    Πίσω από κάθε τέτοιο θέμα, υποκρύπτεται το θέμα σχέσης μπαμπά-κόρη πάλι...που αναβιώνει με άλλο τρόπο στο D/s. Με αυτό το σκεπτικό, σίγουρα οι ευθύνες είναι περισσότερες του καινούριου "μπαμπά" δηλαδή του Master. 'Οταν δεν υπάρχει αυτή η υποκατάσταση όμως και αμφότεροι επιζητούν την "ενηλικίωση" και όχι τον παλιμπαιδισμό, χωρίς ο παλιμπαιδισμός να'χει κάτι το κακό, υποθέτω ότι και οι δυο έχουν ευθύνες.
     
  7. MasterPerris

    MasterPerris Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Το ταξίδι σας στα σύννεφα τελείωσε, κατεβείτε να πάρουμε του επόμενους ονειροπαρμένους...

    Μιλάω γενικά και όχι προσωπικά για τον Master T. Βρε παιδιά έλεος, τι γράφετε ώρες ώρες; Μας διαβάζουν άνθρωποι με εγκέφαλο... και θα γελάνε με αυτές τις επιστημονικής φαντασίας απόψεις που γράφουμε ουκ ολίγες φορές εδώ.

    Άκου δεν έχει δικαίωμα να τραυματιστεί άθελά της η σκλάβα, και αν γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να τιμωρηθεί. Δηλαδή εαν η σκλάβα περνάει με πράσινο έναν δρόμο σε διάβαση πεζών και πέσει επάνω της ένα αυτοκίνητο και την τραυματίσει μετά ο Κ πρέπει να την τιμωρήσει;

    Πάτε καλά ωρέ; Συνέλθετε παίδες πρίν είναι αργά, γιατί μερικοί/ες από εδώ δεν θέλουν και πολύ για να πιστέψουν ότι είναι Θεοί/ές... 
    Οκ, οι bdsm σχέσεις διαφέρουν από τις βανίλλα, αλλά όχι να γράφουμε πράγματα χωρίς να εμπεριέχουν τους βασικούς κανόνες της λογικής.
     
  8. Elysium

    Elysium Contributor

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών


    Άδεια για να συμβεί ατύχημα;

    Έχει χαθεί η λογική...
     
  9. gaby

    gaby Guest

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    /me γελάει με την ψυχή της,

    μερικοί μερικοί θα πρέπει να μάθουν να διαβάζουν, ιδίως όταν πρόκειται να σχολιάσουν.

    Ας κοιτάξουν πρώτα αυτό και μετά συζητάμε για εσωτερικές ισορροπίες υποτακτικής ή σκλάβας και αν σχετίζονται με το αίσθημα ευθύνης, για τις αιτίες των "ατυχημάτων" που καμιά φορά τραβάει πάνω της και αν τα περισσότερα από αυτά μπορούσε να τα είχε προλάβει με μια υγιή στάση απέναντι στον εαυτό της.

    Ας συζητήσουμε μετά, αφού από όλο το νήμα στα ατυχήματα εστιάσατε και όχι στην ουσία του, υπό ποιές συνθήκες μια υποτακτική αρχίζει να φλερτάρει με την αυτοκαταστροφή και γιατί και πώς λειτουργούν τα σύνδρομα προσέλκυσης της προσοχής (του Κυρίου) και αν αυτά όλα μπορούν να προληφθούν με έναν απλό κανόνα στην αρχή.

    Και έλεος, πιά!, επειδή μια πολύ αρχάρια υποτακτική, νόμιζε, το 2005, ότι έτσι ήταν τα πράγματα, έχοντας μια παιδαριώδη αντίληψη περί τιμωρίας γενικά και τρομερή συναισθηματική περιέργεια ως προς το θέμα, το παίρνετε αυτό και κάνετε τους έξυπνους το 2011.

    Εντοπίζετε ένα μόνο κομμάτι του ποστ του MasterT γιατί; Για να χάσουν την ουσία τους όσα σωστά και θεμιτά για κάποιους γράφει; Για όνομα!

    Στα τρία χρόνια που ήμουν εκπαιδευόμενη του ίδιου Κυρίαρχου που με είχε αναλάβει, δεν τιμωρήθηκα ποτέ επειδή έπεσα και χτύπησα. Ουδέποτε! Γενικά δεν τιμωρήθηκα για τέτοια πράγματα γιατί δεν είχα θέματα αποφυγής ευθυνών και αυτοκαταστροφικότητας, ούτε σύνδρομα προσέλκυσης της προσοχής, άλλα θέματα είχα και για εκείνα μπορεί να τιμωρήθηκα.

    Ας το ξεκαθαρίσουμε, γιατί με τα μυαλά που κουβαλάτε δεν ξέρει ποτέ κανείς τί μένει. Από την άλλη, όσο ήμουν υπόλογη, πρόσεχα κάποια πράγματα και έπεφτα λιγότερο. Το πέσιμο που έκανα την προηγούμενη εβδομάδα, μόνον ως αδέσποτη θα μπορούσα να το κάνω, πάρκαρα απρόσεκτα, γιατί; επειδή βαριόμουν, έτρεξα βιαστικά και απρόσεκτα επειδή είχα παρκάρει απρόσεκτα και βουαλά... ένα πέσιμο που θα το θυμάται για καιρό η γειτονιά εκείνη, εγώ καλά είμαι, ευχαριστώ  
     
  10. MasterPerris

    MasterPerris Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Αγαπητή μου tender lilly, το δικό μου το ποστ το έγραψα γενικά για πολλά παράλογα που διαβάζω στο φόρουμ και όχι ουσιαστικά για το νήμα σου και εσένα.
    Καλό Σ/Κ!
     
  11. Elysium

    Elysium Contributor

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών



    Όχι, για να μάθει ο κόσμος να χρησιμοποιεί τους όρους και τις έννοιες (όχι του bdsm) σωστά.
    Δε γίνεται να συνεννοηθούμε αλλιώς.
     
  12. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Απάντηση: Οι ευθύνες μας, ως υποτακτικών ή σκλάβων γυναικών

    Όπως διατυπώθηκε συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ωστόσο όπως φαντάζομαι ότι το εννοούσε ο Master T συμφωνώ. Δεν έχει νόημα η έννοια της ιδιοκτησίας αν ο ιδιοκτήτης δεν έχει την ευθύνη της ιδιοκτησίας του. Θα το κάνω πιο λιανά με ένα -τραβηγμένο, το αναγνωρίζω- παράδειγμα:

    Αν ο σκύλος μου βγει έξω από το σπίτι και δαγκώσει κάποιον εμένα θα τρέχουν και είναι φυσικό από τη στιγμή που εγώ είμαι ο ιδιοκτήτης του.

    Στα πλαίσια της κοινωνίας ένας άνθρωπος και ένας σκύλος φυσικά δεν είναι το ίδιο και ο άνθρωπος -εφόσον δεν είναι ψυχικά διαταραγμένος ή νοητικά καθυστερημένος- έχει την πλήρη ευθύνη των πράξεών του. Ωστόσο στα πλαίσια του BDSM ο άνθρωπος είναι ιδιοκτησία και για τη συμπεριφορά του και τις πράξεις του την ευθύνη την έχει ο ιδιοκτήτης του αλλιώς το "ιδιοκτήτης" δεν είναι παρά μια ταμπέλα χωρίς νόημα και η σχέση δεν είναι D/M/s