Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ομοφυλοφιλία: Ας ανοιχτούμε επιτέλους...

Συζήτηση στο φόρουμ 'Σεξ και Σχέσεις' που ξεκίνησε από το μέλος Lady_in_Red, στις 5 Μαρτίου 2008.

  1. brenda

    brenda FU very much

    Το ποιοι είμαστε είναι σημαντικό να το επικοινωνούμε στο περιβάλλον μας. Η τόλμη της επιλογής δεν μας αφαιρεί την ανάγκη για αγάπη και αποδοχή....
    Ο σεβασμός στην διαφορετικότητα και η αποδοχή είναι ζωτικής σημασίας να προέρχεται από τους γονείς, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο καθένας θα βαδίσει τον δικό του μοναδικό δρόμο....
    Να είσαι χαρούμενη και περήφανη για τον δρόμο σου!
    Για να καταφέρεις να βιώσεις την ευτυχία χωρίς ενοχή!
    Κι όποιος σ´αγαπάει αυτονόητα θα σε αποδεχτεί!
     
  2. Siren_Peisinoe

    Siren_Peisinoe Ανενεργή επί του παρόντος.

    Κοιταξε εννοειται. απλως με τους γονεις μου περναω σε αλλη φαση πλεον, αρχιζω να τους βλεπω σαν φιλους μου... και να τους γνωριζω ως τετοιους...
     
  3. brenda

    brenda FU very much

    Αυτή είναι η ώριμη αντιμετώπιση! Αν και πάντα επιζητούμε ενδόμυχα την αποδοχή, ακόμη και στις δύσκολες επιλογές μας...
     
  4. Siren_Peisinoe

    Siren_Peisinoe Ανενεργή επί του παρόντος.

    Από όλους τους ανθρωπους που αγαπαμε και μας αγαπουν. οχι μονο τους γονεις μας  
     
  5. brenda

    brenda FU very much

    Συμφωνώ απόλυτα, απλά η σημειολογία για τους γονείς είναι βαρύτερη. Είναι οι ρίζες και η σκέπη μας...Είναι το δέντρο της ζωής μας... 
     
  6. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art

    Δυστυχως συγκαταλεγεσαι στους τυχερους. Ειναι οτι εισαι κγυναικα οι αντρες γκευ αντιμετωπιζονται διαφορετικα
     
  7. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art

    Οχι, απαραιτητα.
     
  8. brenda

    brenda FU very much

    Για τον καθένα είναι διαφορετικό, σίγουρα, ακόμη και για μένα...αλλά δεν παύει να λειτουργεί καταλυτικά...προσωπική άποψη...  
     
  9. Siren_Peisinoe

    Siren_Peisinoe Ανενεργή επί του παρόντος.

    Συγκαταλεγομαι στους πολυ τυχερους... οχι μονο επειδη ειμαι γυναικα, αλλα και λογω της οικογενειας στην οποια γεννηθηκα και ανατραφηκα.
    ποτε δε με εκαναν να νιωσω πως πρεπει να ντρεπομαι για τον εαυτο μου, τις αποψεις μου, τις σκεψεις μου. γενικα το κλιμα ηταν πολυ ευνοϊκο.
    Αλλωστε ειχα ηδη δει πως ειχαν συμπεριφερθει σε μια ξαδερφη μου με την γυναικα της και την κορη τους. Ηξερα λοιπον τις αντιδρασεις  
     
  10. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art

    Εχω γνωρισει γκευ ζευγαρι σκλαβου αφεντη. Ο σκλαβος ειναι λευκος, ο αφεντης ειναι μαυρος. Ειναι μαζι τουλαχιστον 5 χρονια που τους ξερω. Ο σκλαβος ενω οι δικοι του ειχαν αποδεχθει οτι ειναι γκευ διεκοψαν καθε επαφη μαζι του, απο την αλλη το περιβαλλον του κυριαρχου του οχι μονο τον αποδεκτηκαν αλλα γνωριζουν κ την φυση της σχεσης τους. Θα μου πεις ο σκλαβος ειναι ελληνας και ο κυριαρχος αμερικανος. Ομως το θεμα ειναι οτι οι διακρισεις ειναι υπαρκτες.
     
  11. danos

    danos Regular Member

    κι εγω αν ήμουν γκευ μαύρο θα ήθελα  
    δεν το βλέπω παράλογο  
     
  12. brenda

    brenda FU very much

    Ο κολλητός μου είναι gay. Γνωριζόμαστε 18 χρόνια, αγαπηθήκαμε από την πρώτη στιγμή, σήμερα είναι από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου, ίσως και ο πιο σημαντικός.
    Έχουμε μοιραστεί όλες μας τις σκέψεις, τα όνειρα, τους φόβους και τις αγωνίες μας για την ζωή. Έχουμε χαρεί, εκσταστιαστεί, συναυλιαστεί και ταξιδέψει μαζί. Μου αρκεί που όταν είμαστε μαζί μπορεί να είναι ο εαυτός του. Κι εγώ ο δικός μου....Αγαπιόμαστε...Με τρόπο βαθύ και ουσιαστικό, παντελώς αδιαπραγμάτευτο...

    Είναι τρυφερός, έξυπνος, ετοιμόλογος, γοητευτικός, χιουμορίστας, δοτικός, αγαπησιάρης, χαδιάρης και αγκαλίτσας...
    Βέβαια είναι ξεροκέφαλος, κομπλεξάρα του κερατά, συντηρητικός (κρυφοστρέιτ τον πειράζω), ανερμάτιστος και ολίγος νάρκισσος...
    Είναι ο αδερφός της καρδιάς μου...Τώρα πια ζούμε μαζί...Κι αν είμαστε το κλουβί με τις τρελές, δεν είναι γιατί είναι gay...ποτέ δεν με απασχόλησε αυτό...
    Είναι γιατί μπορούμε να μοιραστούμε την τρέλα μας, ο ένας του άλλου, ο καθένας την δική του χωρίς επικρίσεις και την κοινή μας τρέλα για την ζωή...

    Περνάμε υπέροχα γιατί αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον έτσι όπως είμαστε, χωρίς να μας απασχολούν οι ταμπέλες...
    Το έχουμε τερματίσει με τις άπειρες συζητήσεις περί ομοφυλοφυλίας, αυτοαποδοχής και γενικότερης αποδοχής της σεξουαλικής ταυτότητας...
    'Εχω μιλήσει με την μητέρα του (που τη νιώθω λίγο και δική μου μητέρα) για τα θέματα της αποδοχής κι αν συνέβαλα έστω και λίγο στην κατανόησή της νιώθω ευλογημένη....

    Τα γκομενικά μας τα βιώνουμε χώρια και τα αναλύουμε μαζί....Αναπόφευκτα...
    Νιώθω τυχερή που τον συνάντησα και μοιράζομαι την ζωή μου μαζί του...
    Είναι ο μόνος άντρας της ζωής μου που με κάνει να νιώθω ότι το για πάντα είναι αληθινό...
    Προχθές το βράδυ που μιλούσαμε για μια δύσκολη στιγμή του παρελθόντος που κόντεψα να τον χάσω και μας πήραν τα ζουμιά μου φίλησε τα δάκρυα και μου είπε στ΄αυτί...
    ''Μη νομίζεις ρε χαζό...Εγώ είμαι ο άντρας της ζωής σου, οι άλλοι δεν με απασχολούν....''

    Γέλασα...Μπορεί και να χει δίκιο...