Ονειρευεστε ;

Μονιμως εφιαλτες, ή πραγματα ακαταλαβιστικα.

 

....Να ονειρεύσαι.
Μου έλεγε ένας φίλος που μ' αγαπούσε και με ήξερε καλά.
Τα όνειρα συνήθως προδίδουν. Παραπλανούν.
Καμιά φορά και σκοτώνουν. Όμως, δεν γίνετε να ζείς χωρίς να ονειρεύεσαι.
Δέν έχει νόημα.Δεν έχει ουσία. Να ονειρεύεσαι!
Κοίτα μόνο να έχεις σταμπάρει καλά την έξοδο κινδύνου από τα όνειρα σου.
Τότε σώζεσαι.
-Και ποιά είναι η έξοδος κινδύνου?
Τίποτα δεν είναι το παν στην ζωη!
Εχεί και παρακάτω...έχει κι άλλο...Προχώρα λοιπόν. Ξεκόλλα!!
Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου!...

Αλκυόνη Παπαδάκη.
*Βαρκάρισα της Χίμαιρας*

 

smari και εγω μαζι σου .... νομιζω ομως θα χρειαστουμε περισοτερα για να αποδειξουμε οτι η αποψη του Χατζηδακη στερειται αληθειας ....

 

Ναι, ονειρεύομαι.

Δεν μ ενδιαφέρει ν αποδείξω τίποτα ιζνο και σε κανέναν..

Μ αρέσει που ονειρεύομαι. Κι ας ξέρω πως πολλά θα μείνουν μόνο στα όνειρα μου. Άλλα τόσα πραγματοποίησα και θα πραγματοποιήσω ακόμα. Όταν πάψω να ονειρεύομαι, θα μαι νεκρή.

 

@isnogood,

Η εγώ πάσχω από deja vu ή εσύ ξέχασες την Οδό Ονείρων.

Για όσους ονειρεύονται τόσο πολύ που ξεχνούν πρόσφατα γεγονότα, προτείνω γερές δόσεις μελισσόχορτου, πολλά φρούτα, γιαούρτι με μέλι και καρύδια (αυτό κάνει καλό και στις ορμές), καθώς και μερικές απλές πνευματικές ασκήσεις, για τις οποίες θα ενημερώσω με πριβέ, εφόσον ενδιαφέρεστε για μία πραγματική τόνωση της μνήμης σας (για την στύση σας δεν υπόσχομαι τίποτα). 

 

Καποτε τα ονειρα μου ειχαν και κοινωνικη υποσταση.Τωρα πλεον μονο προσωπικη.
Η περιοδος της ακτινογραφιας (ελπιζω) αργει ακομη.

 

Μου έρχεται στο μυαλό κάτι μου είχε πει ο Νίκος Δήμου

Όταν κάποιος είναι μικρός θέλει να αλλάξει τον κόσμο.
Όταν μεγαλώσει ίσως να θέλει να αλλάξει την γειτονιά του.

Τα λόγια του Χατζιδάκη τα δέχομαι σαν το απόσταγμα της γνώσης ενός ανθρώπου για τον οποίο πολλοί θα λέγανε ότι πραγματοποίησε τα όνειρά του!

 

Απάντηση: Ονειρευεστε ;

....SKYCLAD....ο ουρανος ενα τεραστιο σεντονι που με τυλιγει.....γιατι ονειρο ειναι η ιδια η ζωη....που τοσο μ' αρεσει να ''μαχομαι'' για αυτην.....!!!!! 

 

Εαν δεν μιλαμε για τα ονειρα κατα την διαρκεια του υπνου το να ονειρευεσαι επιβαλεται.
Ειναι σαν να κανεις καποια σχεδια για το μελλον και μεσα στο μυαλο σου να τους δινεις το ποθουμενο αποτελεσμα.
Και καποιες φορες, οχι ολες, τυχαινει αυτο που ονειρευτηκες να εχει την καταληξη που εσυ ηθελες να εχει.
Εχω μαθει πλεον στην ζωη μου να ονειρευομαι απλα καθημερινα πραγματα.
Δεν μου αρεσει ομως να ονειρευομαι προς τα πισω, δηλαδη να αναπολω καταστασεις που ανηκουν πλεον στο παρελθον και που μεσα στην φαντασια μου να προσπαθω να δημιουργησω ενα αποτελεσμα διαφορετικο απο αυτο που ειχαν στην πραγματικοτητα. Μοιαζει σαν να σκιαμαχω αφου ειναι κατι που εχει ηδη συμβει και τελειωσε.
Εαν πω ποιο ειναι το μεγαλυτερο ονειρο μου ισως γινω γραφικη.
Ονειρευομαι ενα τραπεζι με φιλους, που τρωνε, πινουν, μιλουν και διασκεδαζουν.
Αστειο ε?
Κατι τοσο απλο δεν το εχω ζησει, μια που προηλθα απο μια οικογενεια που η συναξη τους γυρω απο καθε γιορτινο τραπεζι ή μη, ηταν αιτια καυγαδων, διαπληκτισμων και εντονης λογομαχιας.
Αρα αυτο με οδηγησε στο να ονειρευομαι την ηρεμια σε κατι τετοιο.

 

Από όνειρα.. Πολλά… Το θέμα είναι πως όταν ξυπνάει μέσα μου ο ρεαλισμός τα καταστρέφω όλα με γνώμονα την πραγματική αλήθεια..

 

Βλέπω καταιγισμό ονείρων κάθε βράδυ στον ύπνο μου. Εδώ και χρόνια, το επόμενο πρωί τα καταγράφω σε ημερολόγιο. Τα όνειρα αυτά με οδήγησαν σε θαυμάσια εσωτερικά ταξίδια. Για τα άλλα "όνειρα" θα συμφωνήσω με τον Χατζηδάκη. Ίσως γιατί τα 'όνειρα" που έκανα παιδάκι, (όχι τίποτε σπουδαία όνειρα) κάποια στιγμή άρχισαν να γίνονται πραγματικότητα.  . Αυτό είναι το καλό με τις εμμονές. Και εγώ ήμουν απίστευτη πεισματάρα.