Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.....?

Οταν η παλη αρχων και αισθησεων γινεται χορος......
Οταν ισορροπεις πανω στο τεντωμενο σκοινι το μυαλο σου....Τυψεις και ενοχες, θελω και θεμελιωδεις αναγκες που σε κλυδωνιζουν......Η μονη σου ελπιδα, οτι στην πτωση σου θα σε πιασει ο ερωτας. Και αποφασιζεις να πεσεις, για την μια και μοναδικη στιγμη, που θα στροβιλιστεις μαζι του! Να πεσεις και να δεις τον κοσμο με αλλα ματια! Να πεσεις ....και να ξαναγεννηθεις.

Εχω τρεις ερωτησεις που θελω να απαντηθουν.

1η Τελικα ο ερωτας ειναι παντου...? Ειναι στο μυαλο των βανιλα, των περβ, των Κυριαρχων, των υποτακτικων,κ.λ.π.....αλλα για διαφορετικους λογους για το καθε στατους?

2η Πως μπορει να ερωτευτει καποιος/ια τον πονο, τον Σαδισμο, τον μαζοχισμο, την ταπεινοση, και στην τελικη το bdsm..?

3η Τελικα μηπως εμεις του bdsm ερωτευομαστε μονο αυτο το "κατι" που ψαχνουμε στην ερωτικη μας ζωη, (π.χ.,Σαδισμο, μαζοχισμο, υποταγη, Κυριαρχια,κ.λ.π), και οχι το συνολο του ανθρωπου που ερωτευομαστε (π.χ., μυαλο, προσωπικοτητα, ματια,ενα καλοσχηματισμενο σωμα, κ.λ.π.) πραγμα που συμβαινει με τους βανιλα ?

Και μια τελευταια ερωτηση. Ο ερωτας ειναι παντου? Η στις bdsm σχεσεις ειναι μονο οταν βρουμε αυτο το "κατι" (μαζοχισμο, Σαδισμο, υποταγη, Κυριαρχια,κ.λ.π.), ενω στις βανιλα δεν συντρεχει καποιος ιδιαιτερος λογος για κατι συγκεκριμενο, οποτε τα παντα μπορει να ειναι ερωτευσημα?

 

1.κατα τη γνωμη μου δεν υπαρχει ατομο (ανεξαρτητα σεξουαλικων προτιμησεων ,βιτσιων κτλ) που να μην μπορει να ερωτευτει.
2.δε νομιζω οτι ερωτευομαστε τον πονο,τον σαδισμο και ολα αυτα.απλα μας ειναι απαραιτητα για να βιωσουμε απολαυση ,ερεθισμο και ολα αυτα που στους βανιλα εκφραζονται με απλουστερες παρξεις.
3.πιστευω οτι το μυαλο και η προσωπικοτητα του ανθρωπου βγαινει στις πραξεις του και σχηματιζει τη σχεση και το κατα ποσο ενδιαφερουσα ειναι.οποτε εαν ενας ειναι ενδιαφερον και βαθυς ανθρωπος σε μυαλο και προσωπικοτητα δεν υπαρχει περιπτωση ,ανεξαρτητα απο καθε ειδους παιχνιδια και προτιμησεις, μια σχεση να γινει βαρετη.

 

Απάντηση: Re: Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.....?

Απο εμενα +1 σε αυτο που γραφεις.

Ποσοι/ες ομως του χωρου μας το βλεπουν ετσι...? Και δεν αναιρουν τις υποσχεσεις τους, η δεν γινετε βαρετη η σχεση οταν ληψει εστω και εσκεμενα για δοκιμη, η για χ λογους, ο ελεγχος, η Κυριαρχια,ο Σαδισμος, η υποταγη, ο μαζοχισμος?

 

1η Τελικα ο ερωτας ειναι παντου...? Ειναι στο μυαλο των βανιλα, των περβ, των Κυριαρχων, των υποτακτικων,κ.λ.π.....αλλα για διαφορετικους λογους για το καθε στατους?

Ο έρωτας! Ποιος ξεστόμισε αυτή τη λέξη και δεν ένιωσε κάτι? Υπάρχει παντού και πάντα, δεν κάνει διακρίσεις, δεν πεθαίνει παρά μόνο όταν τον σκοτώνουμε εμείς!
Δεν υπάρχει λογική στον έρωτα.. δεν μπορεί κανείς να τον προσδιορίσει γιατί έρχεται ή σε τι οφείλετε..


2η Πως μπορει να ερωτευτει καποιος/ια τον πονο, τον Σαδισμο, τον μαζοχισμο, την ταπεινοση, και στην τελικη το bdsm..?


Όπως μπορεί να ερωτευτεί με μια απλή ματιά.. Άκρος ανεξήγητα!

3η Τελικα μηπως εμεις του bdsm ερωτευομαστε μονο αυτο το "κατι" που ψαχνουμε στην ερωτικη μας ζωη, (π.χ.,Σαδισμο, μαζοχισμο, υποταγη, Κυριαρχια,κ.λ.π), και οχι το συνολο του ανθρωπου που ερωτευομαστε (π.χ., μυαλο, προσωπικοτητα, ματια,ενα καλοσχηματισμενο σωμα, κ.λ.π.) πραγμα που συμβαινει με τους βανιλα ?

Όσοι ερωτεύονται αυτό το «κάτι» απλά δεν ερωτεύονται, αλλά Νομίζουν πως είναι ερωτευμένοι και πλάθουν παραμύθια με το μυαλό τους… Δεν έχει «κάτι» ο έρωτας…





«Έρωτας δίχως λογική μοιάζει σαν ηφαίστειο που εκρήγνυται από τα έγκατα της γης,
με ήχο μουγκρητό σαν ξέσπασμα ψυχής.
Η λάβα ξεχύνεται με ορμή σπιρτάδα και θερμότητα και παρασύρει στο διάβα της τα πάντα σε όλη την ολότητα.
Το κάψιμο της γρήγορο, βαθύ καίει το ηφαίστειο και ότι και αν βρεθεί.
Η λογική και να θέλει να γεννηθεί μέσα σε δευτερόλεπτα αμέσως θα καεί.
Και σαν νερό να θέλει να παρέμβει πάλι θα χαθεί, θα εξατμιστεί.
Έρωτας χωρίς όρια, κρίση, διάκριση μήτε ντροπή.
Είναι ένα ηφαίστειο που εκρήγνυνται και του αρέσει πολύ» . .

 

Πιστεύω πως ναι. Τώρα οι λόγοι είναι τόσο διαφορετικοί και ποικίλοι όσο και ο κάθε άνθρωπος. Μπορεί οι vanilla να ερωτευτούν με κριτήρια bdsm (ακόμα κι αν δεν το ξέρουν), και οι άνθρωποι του χώρου να ερωτευτούν με απόλυτα vanilla κριτήρια.

Εδώ η κουβέντα σηκώνει πολύ νερό....Ο έρωτας και η σαγήνη συνιστά κατ' εμέ και το ξεπέρασμα ορίων και ενοχών με τα οποία όλοι έχουμε μεγαλώσει και βιώσει. Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο έρωτας; Και αυτό ποικίλει στον καθένα. Η υπέρβαση κάποιων ορίων μπορεί να φτάσει στην απώλεια του ερωτικού αισθήματος,

Εγώ πάντως τον άνθρωπο ερωτεύομαι. Και από τον άνθρωπο απογοητεύομαι. Αν στο τέλος της ημέρας, δεν μπορείς να έχεις μια αγκαλιά ή έστω ένα χαμόγελο, χέστα και άστα.....

Βλέπε το παραπάνω. Αλλά ο καθένας βλέπει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο. Και έχει τα δικά του κριτήρια.

 

απανταω στην τελευταια, που περιλαμβανει ολες τις άλλες..ο ερωτας ειναι παντου..πραγματικα παντου..

 

Μη μιλάς άλλο γι αγάπη, η αγάπη είναι παντού
Στην καρδιά μας, στη ματιά μας, τρώει τα χείλη, τρώει το νου
Κι όταν θα ’χουμε υποφέρει, καλημέρα θα μάς πει
Θα μάς φύγει, θα ξανάρθει, κι όλο πάλι απ’ την αρχή