Ο /Η κυρίαρχος έχει πάντα δίκιο;

Εγώ απλά κάθομαι και συμφωνώ με αυτήν την πρόταση... Ακόμα και σε M/s σχέσεις είναι πιθανόν να έχει ο Κυρίαρχος άδικο, οπότε απ'τη στιγμή που το αντιλαμβάνεται οτι έχει άδικο, για να είναι και Κύριος πρέπει να το παραδεχτεί, άλλωστε όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη.

 

Ο Κύριος μπορεί να το παραδεχτεί εκ των υστέρων πως είχε άδικο, αλλά και ο/η υπό πρέπει να έχει θέληση, λόγο, να αντιλαμβάνεται τις λάθος κι επικίνδυνες εντολές και να προβάλει το δίκιο του προτού γίνει το κακό γι`αυτόν.
Αργότερα όσες επανεκτιμήσεις κι αν γίνουν, ίσως είναι αργά....

 

Eγω Μistress δηλωσα!
Αυτο τα λεει ολα!!!!!

 

[Admin: Some images in this post have been rehosted. Originals listed below]
http://smileys.smileycentral.com/cat/36/36_1_62.gif

 

Στην αφελή βανίλλα ερώτηση το μόνο που μου μένει να κάνω είναι να δώσω μία εξίσου αφελή, BDSM όμως κατά το δυνατόν απάντηση   Υπάρχει ένα μεθοδολογικό πρόβλημα βέβαια εδώ, που είναι "εναντίον μου". Έχουμε πάρα πολλά βανίλλα στερεότυπα στον κόσμο τούτο και ελάχιστα BDSM και μάλιστα M/s στερεότυπα ν αντιπαραθέσουμε.

Δηλαδή, σε επίπεδα εντυπώσεων "νικάει" η πλειοψηφία και η πλειοψηφία είναι βανίλλα, ΒΔΣΜ βανίλλα και βανιλλίζουσα BDSM.

Στερεότυπα εδώ μη επιβεβαιωμένα ή και μη αποδεκτά από τους M/s μετέχοντες, είναι:

- ότι όσο ισχυρότερη η ανταλλαγή εξουσίας, τόσο πιό ακραία τα κινκς. Η μικρή μου γνώση του θέματος λέει ότι συχνά συμβαίνει και το αντίθετο. Και ότι οι M/s ακρότητες είναι πολύ πιό μελετημένες και έρχονται σταδιακά και ελεγχόμενα.

- ότι οι ακρότητες ξεκινούν από τον Κυρίαρχο. Όχι. Συνήθως. Το εξιτάρισμα και η λαχτάρα του υποτακτικού να τα νιώσει όλα μπορεί να είναι πολύ εντονότερα.
Μάλιστα, <γέλιο> όταν έγραφα την πρώτη απάντησή μου εδώ ότι ο Κυρίαρχος στο M/s έχει πάντα δίκηο (για να μην ξεχνιόμαστε   ) , είχα περισσότερο στο νου μου μία σκλάβα που θέλει και αυτό και το άλλο και το παράλλο και περισσότερα και δυνατότερα κλπ, κλπ και έναν Κυρίαρχο που λέει πότε πότε κανένα "όχι" και ζορίζεται η υποτακτική που θέλει να ξεφορτώσει τα συναισθήματά της άμεσα, δυνατά και μαζοχιστικά.

- ότι μιά και ο Κυρίαρχος είναι σκληρός (που είναι) και σαδιστής (καλά μη φωνάζετε, εντάξει οι περισσότεροι δεν είναι είπαμε) και απαιτητικός (μακάρι να ξέρει να είναι) έπεται ότι είναι και κακός άνθρωπος και απερίσκεπτος που πήρε τον καημένο τον υποτακτικό και τον έβαλε να κάνει πράγματα που δεν σήκωνε και ούτε το ήξερε ότι δεν σήκωνε. Δεν πάει έτσι. Με τον τρόπο του, προσέχει την ιδιοκτησία του ο Κυρίαρχος. Ούτε και βρίσκεται εκτός κοινωνίας ανθρώπων να μην ξέρει τί κάνει επειδή είναι του M/s.

Περιστατικό τέτοιο σαν το παράδειγμα που αναφέρει η female μπορεί να συμβεί σε ελεύθερα παιχνίδια μεταξύ ανεύθυνων αγνώστων, στο D/s κάλιστα, από ατζαμωσύνη Κυρίαρχου, από εξιτάρισμα ανεξέλεγκτο υποτακτικού που λαχταράει την ταπείνωση, από απροσεξία και ανυπακοή υποτακτικού που του είπε ο Κυρίαρχος να πάρει ένα αντιβιοτικό ευρέως φάσματος μετά το περιστατικό αλλά αυτός αδιαφόρησε, από, από, από... Υπάρχουν τεχνικές σε κάποια πράγματα, βέβαια δεν τις ξέρουν όλοι αλλά δεν έπεται πως ότι πέφτει στην γλώσσα του υποτακτικού πέφτει απροστάτευτα και αυτός το καταπίνει κιόλας.... ο νοών νοήτο   Αν δεν κάνω λάθος και σε βανίλλα σεξ συμβαίνουν διάφορα. Εκεί, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, φταίνε και οι δύο και κατ εμέ πρωτίστως φταίει αυτός που δεν ήξερε να προσέξει τον εαυτό του και την πάτησε.

Στο M/s μπορεί να συμβεί και κάτι να πάει (υπολογίσιμα) στραβά με την υγεία ή με την ψυχή του υποτακτικού μετά από κινκς και σεξουαλικά παιχνίδια. Εκεί, ο Κυρίαρχος έκανε λάθος. Δεν είχε άδικο, έκανε λάθος.

Αλλο πράγμα οι έννοιες "δίκηο - άδικο", άλλο πράγμα οι έννοιες "σωστό - λάθος". Σκεφτείτε το λιγάκι αν θέλετε...  

 

Απάντηση: Ο /Η κυρίαρχος έχει πάντα δίκιο;

Αν αναλογιστούμε την ερώτηση που έθεσε η female κάτω από το πλαίσιο: "Ο Master ποτέ δε θα έθετε σε κίνδυνο τη σωματική και ψυχική υγεία της σκλάβας Του", τότε η απάντηση είναι αυτονόητη.

 

Απάντηση: Ο /Η κυρίαρχος έχει πάντα δίκιο;

Αυτές οι σχέσεις βασίζονται πάνω στην εμπιστοσύνη ένας σοβαρός Κυρίαρχος το γνωρίζει πολύ καλά αυτό.
Όταν δεν λάβει υπόψη Του αυτήν την βάση και δώσει εντολές οι οποίες μπορούν να στείλουν από εκεί που ήρθε την εμπιστοσύνη ( στο 0 ) τότε αυτόματα μπαίνει σε άμυνα ο μηχανισμός της υποτακτικής και η κρίση της αρχίζει και δουλεύει.
Έχει πάντα δίκιο ο Κυρίαρχος που το έχει κερδίσει αυτό Εκείνος που το αξίζει.

 

Καταρχήν ας θέσουμε το θέμα σε μία BDSM βάση.

Διαφορροποιείται η διαταγή, της οποίας η εκτέλεση απαιτεί την κατάρριψη των ορίων του υποτακτικού, από τη διαταγή εκείνη, την οποία ο υποτακτικός κρίνει ως παράλογη. Υπογράμμισα στο γραπτό της female αυτές τις δύο περιπτώσεις.

α) Στην πρώτη περίπτωση ο υποτακτικός οφείλει να προσπαθήσει να εκτελέσει την εντολή, ακόμη και αν δεν καταφέρει να την φέρει σε πέρας επιτυχώς. Τα όρια διευρύνονται συν τω χρόνω και με προσπάθεια, υπομονή και επιμονή.

β) Αναφορικά με τη δεύτερη περίπτωση, θα αναλύσω πρώτα τα παραδείγματα και στη συνέχεια θα διατυπώσω μία γενική άποψη.

«Σε βαρέθηκα, σε παραχωρώ σε άλλον ή άλλη κυρίαρχο.»
Αυτή η εντολή θεωρώ ότι είναι εκτός σχέσης, με το σκεπτικό ότι προυποθέτει ότι η τρέχουσα σχέση διαλύεται και δημιουργείται μία νέα. Ο υποτακτικός σε αυτή την περίπτωση έχει δικαίωμα να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους της νέας σχέσης. Επομένως μπορώ να υποχρεώσω έναν υποτακτικό σε χωρισμό, όχι όμως και στη δημιουργία μίας νέας σχέσης. (Είχα πρόσφατα μία συζήτηση σχετικά με αυτό, και θα ήταν ωραία αν μπορούσαμε να το αναπτύξουμε σε ξεχωριστό νήμα.)

«Θα σε κλειδώσω μερικές ώρες στο υπόγειο και τα λέμε μετά.»
Αυτή η εντολή δεν βλέπω πώς είναι παράλογη.

«Γλύψε τις βρώμικες σόλες μου.»
Ομοίως δεν βλέπω τον παραλογισμό, στο βαθμό που το μείζον θέμα της ασφάλειας της υγείας της στοματικής κοιλότητας μπορεί να τακτοποιηθεί. Βρώμικες σόλες δεν είναι απαραίτητα οι σόλες που περπάτησαν επάνω σε κόπρανα και σκουριασμένα σίδερα, είναι και οι σκονισμένες σόλες. Το ζευγάρι μπορεί να εισπράξει την απόλαυση της εκτέλεσης αυτής της εντολής, χωρίς να εκτεθεί σε σοβαρούς κινδύνους. Προληπτικά, υπάρχουν παραφαρμακευτικά προϊόντα απολύμανσης της στοματικής κοιλότητας.

«Πάμε να πάρω ρούχα, εσύ πληρώνεις.» (σχέση 6 μηνών)
Στους 3 μήνες γνωριμίας με τον προηγούμενο σκλάβο μου, τον έβαλα να μου αγοράσει επετειακό δώρο γόβες αξίας 300,00€ περίπου. Ένα ζευγάρι πολύ όμορφες νυφικές γόβες που τις χρησιμοποιήσα έκτοτε αποκλειστικα στα sessions, και δεν τις φόρεσα ποτέ εκτός σπιτιού, καθώς δεν έτυχε να παντρευτώ στο μεσοδιάστημα. Το Money slavery και η οικονομική εκμετάλλευση δεν είναι ένα και το αυτό και διαφέρουν στο ότι το Money slavery για τους αντίστοιχους φετιχιστές είναι αισθησιακό και δεν αποσκοπεί σε πρακτικούς λόγους (π.χ. αποταμίευση των χρημάτων του κυρίαρχου στοιχείου).

«Δώσε μου τρία χιλιάρικα να ξεχρεώσω εκείνο το χρέος στην τράπεζα.»
Εδώ μιλάμε για οικονομική διαχείριση, εφόσον και τα δύο μέλη της σχέσης αποφασίζουν ότι θα έχουν κοινό ταμείο, για οικονομική εκμετάλλευση εφόσον το ένα μέλος ζητά χρήματα και το άλλο τα δίνει κατόπιν συναισθηματικής πίεσης, και για οικονομική επένδυση εφόσον το μέλος που χορηγεί τα χρήματα, αποσκοπεί σε άλλου είδους απολαβές από το μέλος που τα ζητάει.

Πέρα από τα παραδείγματα, θεωρώ πως ο υποτακτικός οφείλει να εκτελεί εντολές, όχι πάντοτε θέτοντας τον εαυτό του στη θέση του κριτή. Στην περίπτωση όπου μία εντολή είναι κατά την κρίση του εντελώς παράλογη και ταυτόχρονα επικίνδυνη στην εκτέλεσή της, οφείλει να ενημερώσει την Mistress σχετικά με τις σκέψεις του, να τις δώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που πιθανώς αγνοεί, προκειμένου να τη βοηθήσει να κρίνει καλύτερα το ορθό των διαταγών της. Στην περίπτωση όπου εκείνη είναι αμετάπειστη, αφήνεται πλέον στη δική του κρίση το κατά πόσο την εμπιστεύεται και την υπακούει, παραμερίζοντας τη δική του λογική ή έχει σοβαρές υποψίες ότι η Mistress παραλογίζεται και τον θέτει σε κίνδυνο, οπότε αφενός δεν υπακούει, αφετέρου η σχέση οδεύει προς τη λύση της, όχι απαραίτητα από υπαιτιότητα δική του.

Τέλος, κατά την εκτίμησή μου, δεν είναι ο κυρίαρχος αυτό που έχει πάντα δίκιο. Είναι όμως ο κυρίαρχος αυτός που λαμβάνει τις αποφάσεις και ορίζει τίνος το δίκαιο θα τεθεί σε εφαρμογή κατά περίπτωση.

 

Για να το πω με την φρασεολογια Κολωνακιου στο οποιο διαμενω "Για μ*λακες ψαχνετε ρε????" Το θεωρω απιθανο ενας/μια υποτακτικος ναι πει "ναι αφεντρα μου παρε την αμερικαν εξρπες γκολντ και σηκωσε ολον τον Καρουζο, ναι αγαπη μου παρτην αστερι μου, σε ευχαριστω σε ευχαριστω" η "ναι αφεντη μου αμεσως να σου γλωψω τα εμετικα πενταβρωμικα παπουτσια σου με τα σκατα σκυλου για γαρνιτουρα" (βαζω τα φυλα ετσι γιατι μεχρι σημερα κανενας αντρας δεν ζητα να παει να σηκωσει τον Καρουζο). Και το πως αλληλοαπαντιομαστε μονοι μας οι βανιλα μαλλον δειχνει την ασχετιλα μας. Αυτοι στο παιχνιδι μαλλον εχουν κατσει απο διπλα και γελανε. οποτε προσοχη γιατι εκτιθεμεθα

 

Στάσου Σίραχ και με το συμπάθιο αν παρεξηγηθείς μα αυτό στο χωριό μου και όχι μόνο το λένε νταβατζιλίκι. Μόνει σλέϊβερι και τρίχες κατσαρές. Νταβατζιλίκι καθαρό είναι. Και πολλοί από εδώ το χουνε ζήσει στο πετσί τους.
Φαντάζομαι πως οι προθέσεις του εγχειριδίου που χρησιμοποιείς δεν είναι να το ωραιοποιήσουν (το νταβατζιλίκι).

 

ουφ ενιγουει μετα και την απαντηση της Συρα αναθεωρω και λεω τα εξης
1) ναι οντως υπαρχουν μαλακες  
2) που δηλωνω για μιστρες για 300 ευρω παπουτσια
3) το money slavery το εχω ακουσει στην αγγλια και εχω φρικαρει. απο μια αποψη ισως βεβαια να ειναι μια legitimate εκδοχη του οικονομικου δουναι λαβειν των βανιλα σχεσεων (ελατε τωρα μην μου κανετε τις παρθενες ξερετε τι εννοω). προσωπικα το θεωρω αδιανοητο να προσφερει οποιαδηποτε ηδονη σε σαμπ αλλα για να το κανουν κατι παραπανω θα νιωθουν
Εντουτοις, και αναγνωριζω πως διατυπωνω μια καχυποπτη βανιλα γνωμη, μια τετοια επεκταση των sub/dom σχεσεων σε οικονομικοκοινωνικες δομες μου φαινεται ακρως επικινδυνη

 

Υπάρχει κάποια σύγχυση μεταξύ οικονομικής διαχείρισης, money slavery, οικονομικής εκμετάλλευσης και οικονομικής απάτης; Ή δεν κατανοήθηκε η ανάλυσή μου στο τελευταίο παράδειγμα της female με τα 3000,00€ του τραπεζικού δανείου, και πώς μία τέτοια εντολή μπορεί να μην είναι παράλογη όταν αφορά σε ένα ζευγάρι με κοινή οικονομική διαχείριση;

 

Εξαρτάται το υπόγειο φυσικά. Αν μπορεί να βγει σε περίπτωση κινδύνου, αν υπάρχουν τα στοιχειώδη (νερό, τουαλέτα) τότε μπορεί να είναι είτε παιχνίδι είτε ..."εκπαίδευση", είτε τιμωρία, υποθέτω. Φυσικά η βανίλλα ψυχοσύνθεσή μου το αρνείται συνολικά ως παράλογο, αλλά μπορώ να το κατανοήσω πως λειτουργεί, παρά τις προσωπικές μου ενστάσεις. Αν τα παραπάνω ελάχιστα δεν τηρούνται, θεωρώ πως είναι απολύτως παράλογο - ιδίως σε περίπτωση κινδύνου.

Κατανοώ τον εν δυνάμει διεγερτικό συμβολισμό υποταγής, εξευτελισμού κλπ., αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω πόσο μπορεί να χαρεί ένας ή και οι δύο με την πιθανότητα αυτός/η που γλύφει τα παπούτσια μπορεί να πάθει καμιά καραμπινάτη γαστρεντερίτιδα. Προληπτικά η απολύμανση της στοματικής κοιλότητας δεν νομίζω να σκοτώσει τα μικρόβια που θα καταπιεί μετά την απολύμανση. Πάλι, φυσικά, ένα απλώς ελαφρά σκονισμένο καινούργιο ζευγάρι παπούτσια ελλοχεύει λιγότερο κοιλόπονο από ένα χρησιμοποιημένο, έστω και μέσα στο σπίτι.

Όσο θεωρώ έμμεση πορνεία την εκμετάλλευση βανίλλα σχέσης, άλλο τόσο και σ' αυτήν την περίπτωση, είτε ο προσφέρων είναι υπό, υπέρ, ίσος, άντρας, γυναίκα. Υπάρχουν δώρα και "δώρα", και τα δεύτερα δεν είναι απαραίτητο να είναι μόνο σε χρηματική μορφή. Πόσες βανίλλα γυναίκες δεν ευθύνονται για την οικονομική καταστροφή κάποιου, πόσες δεν παίρνουν γούνες κλπ σε αντάλλαγμα σεξουαλικών υπηρεσιών, και εντός γάμων επίσης. Οι συγκεκριμένες γόβες ασφαλώς δεν ήταν για ίδιον όφελος, και δεν θα θεωρούσα την αγορά τους εκμετάλλευση, εκτός κι αν ο υπό είναι σε άθλια οικονομική κατάσταση.

Είμαι βέβαιη οτι τα ματάκια όλων μας έχουν δει πολλά γενικά, πόσο μάλλον όταν κάποιος παραδίδει τη λήψη αποφάσεων ολοσχερώς. Τα λάθη του κυρίαρχου, συνήθως έχουν επιπτώσεις στον/στην υπό, που τα υφίσταται κυρίως. Και ναι, σε βασικά θέματα σωματικής και ψυχικής υγείας, και σε μικρές ή μεγάλες φθορές. Ίσως φταίει η βανίλλα νοοτροπία μου, αλλά δυνάμει, κάποια κόστη τα θεωρώ πολύ μεγάλα για μια στιγμή εγωισμού ή καύλας του ενός.


​