Ο γενετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Εκείνο το οποίο θα ήθελα να θέσω και να πάρω τις απαντήσεις Σ/σας είναι η στέρηση του δικαιώματος οργασμού-αυνανισμού από την πλευρά του Κυρίαρχου προς τον υποτακτικό Του. Πόσο σημαντικό είναι το στοιχείο αυτό για την εκπαίδευση του σκλάβου/ας? Πόσο βασικό ρόλο παίζει στη συνέχεια ως ισοσταθμιστικός παράγοντας υποταγής και προσήλωσης του υποτακτικού προς τον Κυρίαρχο? Είναι γενικότερα πιο 'απείθαρχοι' οι υποτακτικοί/ες που οι Αφέντες /Αφέντρες τους είναι πιο ελαστικοί σ' αυτόν τον τομέα? Υπάρχει ένα όριο στέρησης(υποθέτω τα όρια διαφέρουν ανάλογα με το φύλο) που ενδείκνυται έτσι ώστε ο/η σκλάβος/α να παρουσιάζει το βέλτιστο δείκτη πειθαρχίας προς τον Κύριο ή την Κυρία του?

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Πολυ ενδιαφερον θεμα filoktitis. Ισως, αφου γραψουνε και αλλα μελη, μας πεις και εσυ τις αποψεις σου  

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Νομίζω ότι σε μια σχέση Αφέντρας-σκλάβου αυτό είναι ένα θέμα που αφορά καθαρά μόνο την αφέντρα. Εξαρτάται δηλαδή με το αν η Αφέντρα θέλει να βλέπει τον σκλάβο της να ικανοποιείται ή όχι. Πάντως δεν θεωρώ ότι η ικανοποίηση του σκλάβου μπορεί να προσφαίρει κάποια ευχαρίστηση στην Αφέντρα. Επομένως δεν υπάρχει λόγος η Αφέντρα να επιτρέπει στον σκλάβο την ικανοποίησή του.

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

χμμμ Μάλιστα....! Ας κανω μια προσπάθεια να τοποθετηθώ επι του θέματος.

Καταρχήν θεωρώ την επι μακρόν στέρηση οργασμού ιδιαιτέρως στους άνδρες μαλλον επικινδυνη οργανικά.
Απο την αλλη τη θεωρώ και για τους αντρες και για τις γυναικες 'επικίνδυνη' απο πλευράς ψυχολογιας. (εξου και οι γνωστές φράσεις τύπου....'εισαι καιρό α...τος ρε φίλε?" ή..."η τυπισα ειναι ανοργασμική..." και αλλα τέτοια χαριτωμένα lol)
Με λίγα λόγια εχει επιπτωσεις στην διάθεσή μας , την ψυχολογία μας και τη βιολογική μας κατάσταση.

Τωρα στα πλαίσια του trainning εχει κάποιους λόγους υπαρξης (κατ' εμέ παντα).
Ενας ειναι ο έλεγχος. Δηλαδή κανει σαφες στον υποτακτικό ότι ελέγχεται , και ίσως πιο σαφές απο οτιδήποτε άλλο. Με την εννοια οτι του στερει μια απολαυση (εστω προσορινά ) και του τη δίνει οταν Εκείνος/η αποφασίσει!!
Ενας άλλος λόγος ειναι η δημιουργία ενος ακόμη πιο δυνατου οργασμού που επίσης δημιουργει συναισθήματα έντονης εξάρτησης.
Εξηγω:
σου στερω τη δυνατότητα σκλαβε/α να έρθεις σε οργασμό τώρα που το θέλεις... σε κάνω να το θέλεις ακόμη πιο πολύ... σε "παιδεύω" το αναζητάς σαν τρελλός/η και στο τέλος όταν αποφασίσω... στο επιτρέπω. Τότε λοιπον νιωθεις τόσο έντονη τη συγκίνηση και τόσο πιο δυνατά το συναισθημα - ακριβώς επειδή το έχεις στερηθει επι μακρόν...(ότι σημαινει το 'μακρόν' για τον καθένα μας) και επομένως δημιουργώ έμεσα συναισθηματα εξάρτησης μιας...και ουδεις αλλος κατάφερε να σε κανει να νιωσεις τόσο εντονο οργασμό!
Αυτά επι του παρόντος , φανταζομαι οτι θα χει και συνέχεια το thread.

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Ενδιαφέρον θέμα που χρήζει, θαρρώ, διαφορετικής προσέγγισης αναλόγως φύλου.

Έχοντας αποφασίσει πλήρη ερωτική αποχή κατά το διάστημα καλοκαιρινής προετοιμασίας στην πυγμαχία, παρατήρησα αυξημένη προσήλωση σε στόχο και δυνατότητα αυτοσυγκέντρωσης. Παράλληλα, αυξημένη σωματική αντοχή και επιθετικότητα. Δεν είναι τυχαίο πως γνωρίζω από προγόνους μου ότι σε διάρκεια επαναστάσεων απέφευγαν κάθε επαφή με τις συντρόφους των για τούτο το λόγο, όπως φυσικά και διότι έπρεπε να είναι ταγμένοι απόλυτα στο σκοπό τους δίχως οποιαδήποτε σκέψη ή συναισθηματισμό που θα τους αποσπούσε ή θα τους καθιστούσε λιγότερο αποφασισμένους. Με τούτα ως δεδομένα, απορώ πως δύναται ο εν λόγω περιορισμός να χρησιμοποιηθεί ως πρακτική εκπαιδεύσεως υποτακτικού αρσενικού. Δεν προκαλείται απείθαρχη συμπεριφορά το εν μακρώ orgasm denial;
Εκτός αν πρόκειται περί του tease&denial. Πολλοί εξ ημών έχουν ζωντανή την ανάμνηση του πόνου στην βουβωνική χώρα και τους όρχεις ως αποτέλεσμα διέγερσης και εν συνεχεία μη εκσπερμάτωσης (κι ας είμασταν μικιοί όντεν ακόμη μπορούσε κάποια σκρόφα να μας ξεφύγει μετά από προκαταρκτικά...). Υποθέτω λοιπόν ότι η πρακτική αυτή, ασκημένη για εύλογα και τακτά διαστήματα ενισχυμένη λόγω μακράς αποχής, συνιστά μέσο πειθαναγκασμού.

Οι γυναίκες ελέγχονται ακριβώς με τον αντίθετο τρόπο. Η πλέρια ερωτική ικανοποίηση που μπορεί ένας άνδρας να χαρίσει (γράφω άνδρες διότι θεωρώ sine qua non την αρετή του ικανού εραστή σε άνδρες) και η συναισθηματική πληρότητα που έπεται συνιστούν το αποτελεσματικότερο μέσο ελέγχου. Δια τούτο λέμε τακτικά 'νέμομαι και ορίζω μια γυναίκα'. Ανεξαρτήτως ψυχολογίας.

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Το θέμα είναι ότι σε μια σχέση Αφέντρας-σκλάβου η ικανοποίηση του σκλάβου (κατά την γνώμη μου) δεν δημιουργεί κανένα απολύτως ευχάριστο συναίσθημα στην Αφέντρα. Επομένως για ποιον λόγο να επιτρέπει η Αφέντρα αυτή την ικανοποίηση; Επίσης ίσως η ικανοποίηση του σκλάβου να μειώνει την προσήλωσή του στην Αφέντρα. Επομένως δημιουργείται ένας επιπρόσθετος λόγος για την απαγόρευση της ικανοποίησης του σκλάβου.

 

RE: RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω ipakouossklavos.
Σίγουρα η ικανοποίηση σε οποιονδήποτε τομέα του σκλάβου δεν είναι πρωτεραιότητα αλλα μια Αφέντρα επιθυμεί ο σκλάβος της να λαμβάνει ικανοποίηση ειδικά και γενικά από την σχέση, αν μιλάμε για M/s σχέση.
Ένας δυστυχισμένος και ταλαιπωρημένος σκλάβος για πόσο νομίζεις πως θα είναι σε θέση να προσφέρει και μάλιστα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο? Μην μπερδεύμε λοιπόν την αυστηρότητα με την κακομεταχείρηση. Μια Αφέντρα οπως και Ένας Αφέντης οφείλουν να διατηρούν σε καλή κατάσταση την ιδιοκτησία Τους εάν θέλουν να συνεχίσουν να την έχουν και να Τους προσφέρει τα μέγιστα.
Όσο για την μείωση της προσήλωσης του, γιατί να μειωθεί αντί να μεγαλώσει από την ευγνωμοσύνη και μόνο του δώρου που του προσέφερε? Αν παρ'όλα αυτά μειωθεί η προσήλωση πίστεψε με υπάρχουν τρόποι να επανέλθει εκεί που πρέπει και να μετανοιώσει για την αχαριστία του.
Η απαγόρευση ικανοποίησης ενός σκλαβου πιστεύω πως είναι βραχυπρόθεσμη και εξυπηρετεί ως εργαλείο για εκπαίδευση, για πειθαρχία/ τιμωρία και παιχνίδι.
Η ικανοποίηση του σκλάβου είναι ένα πολύτιμο δώρο και η επιβράβευση του.

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Θεωρώ ότι πολλά στοιχεία των απόψεων που έχουν μέχρι τώρα κατατεθεί είναι ουσιαστικά, με δυνατότητα παραγωγής ευρύτερων συμπερασμάτων. Θα κρατήσω την άποψη της MPslave ότι ο έλεγχος του οργασμού στον/στην σκλάβο/α είναι από τις σημαντικότερες ίσως παραμέτρους ελέγχου καθώς και το ότι η ένταση του οργασμού ως συνέπεια αναγκαστικής προηγούμενης αποχής δημιουργεί ισχυρές τάσεις εξάρτησης. Με την παραδοχή της άποψης αυτής η συγκεκριμένη διαδικασία αποτελεί ένα ισχυρότατο πεδίο εκπαίδευσης του σκλάβου. Επιπλέον η carissa[L_T] προσθέτει και τη χρήση της ως μέσο τιμωρίας (παραδειγματικής ίσως? αν δεχτούμε την σημασία της συγκεκριμένης λειτουργίας τόσο ψυχολογικά όσο και βιολογικά, μάλλον ναι θα έλεγα). Η εκτίμηση ότι ο/η Κυρίαρχος δεν μπορεί να μην θέλει ικανοποιημένο τον σκλάβο του (την σκλάβα του) αν θέλει να συνεχίσει να Του/ης προσφέρει επί μακρόν τις υπηρεσίες του ακούγεται απόλυτα λογική. Εδώ νομίζω ότι οι απόψεις των Κυριάρχων έχουν μεγάλη βαρύτητα. Λαμβάνοντας υπόψιν μας και τις παρατηρήσεις του Master Mavrovasili για μεγαλύτερη προσήλωση σε στόχο και αύξηση αυτοσυγκέντρωσης, ως εδώ πάμε καλά. Η ανακολουθία που προκύπτει από ταμέχρι τώρα posts είναι για μένα η ίδια με αυτή που έχει ο Master Mavrovasilis σε σχέση με την επιθετικότητα. Αν πράγματι η στέρηση οργασμού διεγείρει την επιθετικότητα τότε το πιο πιθανό είναι πως υστερεί κατά πολύ ως τεχνική εκπαίδευσης. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο? Θα ήταν χρήσιμο εδώ να παρατεθούν απόψεις slaves που έχουν βιώσει τέτοιες καταστάσεις και έχουν αντίστοιχες εμπειρίες. Αλλά και Κυριάρχων βέβαια που έχουν παρατηρήσει τις αντιδράσεις των σκλάβων τους σε ανάλογες περιπτώσεις.

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Φιλοκτήτη, δεν επρόκειτω περί ανακολουθίας παρά ξεκάθαρης και ομολογημένης άγνοιας. Υπογραμμίζω την απορία μου σχετικά με την στέρηση οργασμού ως μέσο εκπαίδευσης σε υποτακτικούς διότι αγνοώ το θέμα. Ίσως θα έπρεπε να διευκρινίσω ότι αναφερόμουν σε tease&denial όπου μετά από την επίπονη διαδικασία έπεται ικανοποίηση ως ανταμοιβή σε αντιδιαστολή με το ολικό orgasm denial. Άλλως πώς; Διότι εμμένω σε ότι έγραφα προηγουμένως, για τα αποτελέσματα της μακρόχρονης αποχής (ιδίως την αυξημένη επιθετικότητα)- εκτός αν οι υποτακτικής ψυχολογίας διαφέρετε και βιολογικά.

Σχετικά με τις γυναίκες η άποψη μου είναι σαφέστατη.
Ανιμένω σχετικά τις απόψεις ομοϊδεατών.

ΥΓ1: Σχετικά με το πρώτο θέμα, θυμήθηκα μια ιστορία. Λέγεται πως επί οθωμανικής αυτοκρατορίας, οι διάδοχοι που κρίνονταν συμφερότερο να μην εξοντωθούν κλείνονταν σε κάποιο μετόχι με ικανό αριθμό από χανούμισες. Το συνεχές γαμήσι σε συνδυασμό με την καλοπέραση είχαν αποτέλεσμα την μαλθακότητα και την αποχαύνωση κααθιστώντας τους ακίνδυνους.

ΥΓ2: Προτιμώ το παρανόμι μου στα ελληνικά (αναγκαίο κακό οι λατινικοί χαρακτήρες στην αλλοδαπή).
Αντί δε της προσφώνησης Master, το Καπετάνιος.

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Δεκτές οι όποιες παρατηρήσεις. Απλά και μόνο να διευκρινίσω πως το "ανακολουθία" δεν προσδιορίζει μιας μορφής κριτική για κάποιο από τα post αλλά την αδυναμία μου να προβώ σε συμπέρασμα βάση των όσων διάβασα.

 

RE: Ο γεννετήσιος περιορισμός ως λειτουργία εκπαίδευσης

Νομιζω οτι βασικο στοιχειο για την υποταγη του αρσενικου ειναι η συντριβη του εγω, η παραδοχη και συνειδητοποιηση της θεσης του χωρις ενδοιασμους ωστε να γινει πληρη απελευθερωση των συναισθηματων του.Αναλογιζομενοι την μορφολογια της αντρικης φυσης γινεται αντιληπτο οτι η εκσπερματωση αποτελει την κορυφωση της λιμπιντο του αντρα και εχει την ιδιοτητα της γρηγορης διεγερσης και τελειωματος.Το ερωτημα τι ειναι αυτο που μενει μετα?Στην vanilla εκδοχη ειναι συνηθες μετα την εκσπερματωση ο υπνος ή η παντελης ελειψη διαθεσης επικοινωνιας.

Σε μια bdsm εκπαιδευση μια προωρη εκσπερματωση του αρσενικου πιθανων οδηγει σε μια ακυρωση της εκπαιδευσης καθοτι αυτη εκλαμβανεται ως το απλο μεσο προς την κορυφωση-ικανοποιηση και ακυρωνει την εκπαιδευση των συναισθηματων που κατ'εμε ειναι και το ζητουμενο.Ειναι ορθον ο οργασμος του αρσενικου να περναει μεσα απο ενα δρομο πονου,βασανισμου και ελεγχου ωστε η υποταγη των συναισθηματων να φτασει στο σημειο που δεν καθοριζεται απο τον οργασμο ο οποιος θα αποτελεσει την επιβραβευση της παραδοσης του αντρικου ψυχικου κοσμου.Εδω βεβαια παιζει σημαντικοτατο ρολο το "ποιον" της Top και κατα το ποσο μπορει να οδηγησει με επιτυχια το υποταγμενο αρσενικο.

Θεωρωντας το S/M σαν ενα κομματι της ζωης και της υποταγης,η διαρκεια μεχρι τον οργασμο ειναι αφημενη στην δομη της σχεσης των εμπλεκομενων,στον ποιο βαθμο υπαρχει το S/M στη σχεση τους και τι ειναι αυτο που επιζητουν μεσα απο αυτο.Καταστασεις μακρας στερησης οργασμου πιθανων παραπεμπουν σε φαντασιωσεις η "αρρωστημενες" ψυχοπαθολογιες που προσωπικα δεν με ελκυουν καθοτι αναδικνυουν ατελης σχεση που περιμενει να βρει την πληρωση αποκλειστικα και μονο μεσα απο το bdsm με αποτελεσμα τον περιορισμο της συναισθηματικης ενοτητας που αργα η γρηγορα οδηγει σε ρηξη με απροβλεπτα αποτελεσματα.

Εχει ακουστει οτι αυτο δεν συμβαινει μονο σε περιοδους συρραξης αλλα και στην εν γενη στρατιωτικη ζωη ετσι ωστε η επιθετικοτητα που απορρεει να δαμαστει μεσα απο την μορφολογια της φανταριστικης ζωης που ως γνωστον αποβλεπει στην μειωση της βουλησης μεσα απο την επιπονη και κουραστικη ζωη,την ελλειψη υπνου που οδηγει σε μειωση της ικανοτητας σκεψης, και την μετατροπη του φανταρου σε ενα αβουλο ον που ακολουθει κανονες και διαταγες χωρις πολλη η καθολου σκεψη.Δεν νομιζω οτι αυτο εχει να κανει με αυτο που ζητειται μεσα απο μια bdsm εκπαιδευση καθοτι στο στρατο δεν αναδικνυονται θετικα συναισθηματα παρα μονο το σιχτιρισμα του ποτε διαολο θα φυγω απο εδω.

Παρεπιμτοντως,"Sos πενταγωνο καλει μοσχα"-Στανλευ Κιουμπρικ,το επος που αντικατοπριζει την αρρωστημενη τυφλωση που γενναει η στρατιωτικη ζωη και το στρατευμα ως υπηρετης του ιμπεριαλιστικου-καπιταλιστικου συστηματος