Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ο εραστής του χωροχρόνου.

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος fidakos, στις 11 Ιανουαρίου 2008.

  1. fidakos

    fidakos New Member

    (Sex-x-files Ιστορία 3η Επισόδειο 1)

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο

    Ο Πέτρος όρμησε προς την κατεύθυνση της κοπέλας που διέσχιζε ανέμελη τον δρόμο χωρίς να προσέξει το φορτηγό που ερχόταν με φόρα καταπάνω της. Φορούσε και τα ακουστικα που ήταν συνδεδεμένα με το κινητό της ακούγοντας μάλλον δυνατά μουσική, με αποτέλεσμα να μην ακούσει το κορνάρισμα του φορτηγού παρά μόνον όταν ήταν πιά σε απόσταση μερικών μέτρων. Ο Πέτρος έτρεξε με όλη του την δύναμη προς το μέρος της φωνάζοντας την αλλά ήταν μάταιο. Δεν θα την προλάβαινε. Το φορτηγό θα έπεφτε με όλη του την φόρα πάνω της σε 2-3 δευτερόλεπτα. Το μυαλό του πίεσε τον εαυτό του να τρέξει γρηγόροτερα. Προσπάθησε νοερά να σταμάτησει το φορτηγό και να αρπάξει την κοπέλα από τον δρόμο. Αλλά το φορτηγό ήδη βρισκόταν 1-2 μέτρα μπροστά από την κοπέλα. Και ξαφνικά η ταχύτητά του μειώθηκε απότομα. Χωρίς να ακουστούν στριγγλισματα φρένου. Ο Πέτρος μέσα στην αγωνία του παρακολουθούσε την όλη σκηνή σαν βίντεο σε αργή κίνηση. Τα πάντα γύρω του κινήθηκαν με ολοένα και βραδύτερη ταχύτητα. Τα μαλλιά της κοπέλας φάνηκαν να πλέουν στον αέρα καθώς το προσωπό της αργά-αργά στράφηκε προς το μέρος του φορτηγού. Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα απο τον φόβο αλλά αυτή η αντίδραση τους κράτησε μερικά δευτερόλεπτα. Ο Πέτρος έπεσε με όλο του το βάρος και τη ορμή του τρεξίματός του πάνω της. Τα χέρια του την άρπαξαν στην αγκαλιά της και την σήκωσαν σαν πούπουλο παρασυροντάς την στην φόρα του τρεξίματος του. Η κοπέλα έμοιαζε να είχε μαρμαρώσει κοιτώντας με φρίκη το φορτηγό που απείχε τώρα μερικά εκατοστά από αυτήν. Και τότε τα πάντα επάνηλθαν στην φυσιολογική τους ταχύτητα. Οι λιγοστοι διαβατες κοιτουσαν αναυδοι την φάση περιμένοντας το φορτηγο να λυντσαρει την αμοιρη κοπέλα. Το ίδιο και ο οδηγος που τα φρένα του φορτηγου του στριγγλισαν αγρια σταματωντας μερικες δεκάδες μέτρα πιο πέρα. Και ο Πέτρος βρισκόταν πεσμένος στον δρόμο κρατώντας σφιχτά στην αγκαλιά του αυτην την άγνωστη κοπέλα που ομολογουμένως είχε πάθει σοκ. Κοιτούσε μια το φορτηγο που τωρα ειχε σταματησει τελειώς και μια τον Πέτρο που τώρα αυτός χαλάρωσε το αγκάλιασμα του. Τα μάτια της ήταν γουρλωμένα από φόβο και εκπληξη μαζί. Ο Πέτρος ανασηκώθηκε και την βοήθησε να σηκωθεί ρωτώντας την. "Κυρία είστε εντάξει? Χτυπήσατε μήπως πουθενά?" Η κοπέλα σαν να ξυπνούσε ξαφνικά από λήθαργο τινάχτηκε όρθια και κάνοντας μια γρήγορη εξέταση του κορμιού της κουνησε αρνητικά το κεφάλι της μην μπορώντας ακόμα να αρθώσει λέξη. Στο μεταξύ είχε πλησιάσει και ο οδηγός του φορτηγού φανερά τρομαγμένος. Οι διάφοροι διαβάτες περικύκλωσαν το ζευγάρι και από παντού ακούγονταν λέξης επιβραβέυσεως και θαυμασμού για την ριψοκίνδυνη κινησή του να σώσει την κοπέλα. Μερικοί τον αποκάλεσαν μάλιστα φύλακα άγγελο της. Η κοπέλα ζήτησε συγνώμη τραυλίζοντας στον οδηγό που τα είχε κι αυτός χαμένα. "Πιστεψα ότι σε είχα λιώσει κάτω από τις ρόδες του φορτηγού" ελεγε και ξανάλεγε. "Από που πετάχτηκες εσύ φίλε και την έσωσες?" Ο Πέτρος σήκωσε τους ώμους του και είπε. Έτυχε να είμαι πολύ κοντά... αυτό είναι όλο..." Βιάστηκε να απομακρυνθεί από το πλήθος. Βρήκε ευκαιρία που ο οδηγός την ρωτούσε αν την είχε χτυπήσει έστω και λίγο πουθενά και καθώς η κοπέλα έλεγε και ξανάλεγε ότι είναι μια χαρά, μόνο ακόμα τρομαγμένη τραβώντας την προσοχή του πλήθους από πάνω του αυτός γύρισε και τρέχοντας απομακρύνθηκε. Μόνο που αυτό συνέβη με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή τα πάντα γύρω του κινήθηκαν σαν σε βίντεο σε αργή κίνηση ενώ αυτός έτρεχε κανονικά. Πριν προλάβει να το συνειδητοποιήσουν είχε απομακρυνθεί τουλάχιστον 500 μέτρα από το συμβαν. Σταμάτησε να τρέχει και κάθισε σε ένα πεζούλι για να βρεί την ανάσα του από το λαχάνιασμα προσπαθώντας να καταλάβει τι είχε συμβει και τις δύο φορές. Παρατηρούσε μιά γάτα που τιναζόταν γιά να ανέβει σε ένα δέντρο μόνο που αυτό το ¨αλμα¨ της το έβλεπε σε αργή κίνηση!! Και ξαφνικά η κίνηση γύρω του επάνήλθε κανονικά. Σηκώθηκε και με αργό βηματισμό κατευθύνθηκε στο διαμέρισμα του βυθισμένος στις σκέψεις του. Κάτι εξωπραγματικό του συνέβαινε και αυτό μάλλον έδινε άλλη σημασία στην ύπαρξή του!!

    Η κοπέλα με τα μακριά λαμπερά μαύρα μαλλιά αφού είχε συνέρθει από το σοκ προσπαθούσε να βρει τρόπο να γλυτώσει από τα άτομα που την είχανε πλευρίσει. Το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν να πλάκωνε η αστυνομία και να άρχιζε τις ερωτήσεις. Τότε κατάλαβε ότι αυτός ο άγνωστος είχε εξαφανιστεί τό ίδιο ξαφνικά όπως εμφανίστηκε από το πουθενά. "Που πήγε ο κύριος που μου έσωσε την ζωή. Θέλω να τον ευχαριστήσω!" είπε και όλοι γύρω τους στράφηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις αναζητώντας τον. Γρήγορα η κοπέλα ταμπουρωμένη πίσω από έναν ογκώδη άντρα άλλαξε την εμφάνιση της!!
    Η Έλενα μεταμορφώθηκε σε ελάχιστα δευτερόλεπτα σε μια ήλικιωμένη κυρία κοντή και παχιά. Ευτυχως το φόρεμα της ήταν αρκετά φαρδύ και δεν της δημιούργησε ιδιαίτερα προβλήματα. Πέρασε ανενόχλητη το πλήθος που κοιτουσε να βρεί τον ήρωά της και χώθηκε στο πρώτο στενό που βρήκε μπροστά της. Οι φωνές του πλήθους την ειδοποίησαν ότι τώρα έψαχναν να βρουν και αυτην. Το ντυσιμό της θα την πρόδινε εύκολα. Συγκεντρώθηκε ξανά και αλλάξε ξανά την εμφάνιση της. Μεταμορφώθηκε αμέσως σε κάποια αθλήτρια στοιβου. Ευτυχως φορουσε γοβες χωρις τακούνι. Οι μύες της διαπλαστηκανα ανάλογα και αμέσως πάτησε το πιο γρήγορο τρέξιμο που έκανε ποτέ της. Απομακρύνθηκε κανα δυο τετράγωνα και χώθηκε στο πρώτο ταξί που βρήκε μπροστά της αναστενάζοντας ανακουφισμένη. "Πρέπει να τον ξαναδώ. Πρέπει να τον βρώ. Αυτός ο άγνωστος που μου έσωσε την ζωή σίγουρα κάτι διαφορετικό είχε πάνω του. Κάτι ανάλογο με μενα. Κάποια ιδιαίτερη δύναμη...!" Ζήτησε από τον ταξιτζη να περάσει από τον δρόμο που πριν λίγα λεπτά είχαν συμβει τα γεγονότα. Τώρα ο δρόμος είχε αδειάσει. Ακόμα και το φορτηγό είχε φύγει. Κατέβηκε από το ταξί αρκετά πιο κάτω και αφόυ σιγουρευτηκε ότι δεν υπήρχε κάνενας απο τους θεατές του συμβαντος επάνεφερε την αρχική της μορφή. Προχωρώντας ανέμελα πλησίασε το σημείο του παραλίγο ατυχήματος της. Δεν ήξερε τι ακριβώς, αλλά έψαχνε να βρει κατι, οτιδήποτε θα την βοηθούσε να ανακαλύψει την ταυτότητα αυτού το αγνώστου.

    Ο Πέτρος τινάχτηκε αλαφιασμένος ανακαλύπτοντας ότι το κινητό του που το είχε πιασμενο στην ζώνη του παντελονιού του δεν ήταν εκεί. Άλλα ούτε σε κάποια τσέπη του. "Ωραια!" σκέφτηκε. "Μου έπεσε πάνω στην σύγκρουση μου με την κοπέλα. Ευτυχώς τουλάχιστον που το έχω με κάρτα και το έχω κλειδωμένο. Πρέπει να το βρω όμως γιατί μπορει να με ανακαλύψουν απο αυτο!" Τότε αρχισε να αντιλαμβανεται αυτην την παραξενη εξωπραγματική του ιδιότητα. Καθώς πήρε τον δρόμο για την επιστροφή στο σημειο του συμβαντος αμεσως σχεδον η κίνηση γύρω του μετατρέπηκε σε αργή κίνηση βίντεο μέχρι που σταμάτησε τελείως. Τα πάντα ήταν ακίνητα γύρω του. Στην αρχή αρχισε να τρεχει αλλα γρήγορα σταμάτησε και συνέχισε με κανονικο βήμα. Καταλαβαίνοντας πλέον ότι με κάποιο ανεξήγητο τρόπο μπορούσε να ελέγξει την ταχύτητα ροής του χρόνου μέχρι και να τον σταματησει, σκέφτηκε οτι δεν υπαρχει λόγος να τρελαθει στο τρέξιμο μιας και ο χρόνος ήταν παγώμενος. Πλησιάσε στο σημείο της του συμβάντος όταν είδε μια κοπέλα που φορούσε το ίδιο ακριβώς φόρεμα με αυτήν που εσωσε, να στέκεται ακίνητη σε ένα υπόστεγο παρκινγκ. Μόνο που αυτή ήταν αρκετα πίο νέα πιο λεπτοκαμωμένη με κοντά καστανα μαλλια. Βλέποντας ότι ο δρόμος που είχε συμβει το γεγονος ήταν σχεδόν αδειος χαλάρωσε το μυαλό του λίγο πριν διασταυρωθεί με αυτην την κοπέλα με το ίδιο φορεμα. Τα μάτια του γούρλωσαν από την εκπληξη βλεποντας την εμφανιση της κοπελας να αλλαζει και να μεταμορφώνεται στην προήγουμενη κοπέλα που έσωσε. Η κοπέλα έχοντας πάρει την αρχική της μορφή ανέμελα χωρίς να κοιταξει γύρω της ξεκινησε με κατεύθυνση προς το σημειο που παραλιγο να έχανε την ζωή της. Μόνο που δεν είχε αντιληφτεί την απότομη εμφανιση του ανδρα που της έσωσε την ζωή!
    Ο Πέτρος την παρακολούθησε από απόσταση να φτάνει στο σημείο που την είχε ρίξει στο έδαφος και να κοιτα εξεταστικα γύρω της. Την είδε να συγκεντρώνει το βλεμμα της στο πεζοδρομιο. Η κοπέλα πλησίασε και σκύβοντας εχωσε το χέρι της σε μια γουβα του πεζοδρομιου. Τραβώντας έξω κρατούσε ένα κινητό. Χαρούμενη καταλαβαίνοντας ότι αυτό κινητό ανήκε στον ανδρα που την έσωσε το εχωσε βιαστικα στην τσαντα της και κοιτωντας γύρω της μήπως την είχε δει κανένας βιάστηκε να απομακρυνθεί. Χαρούμενη και γεμάτη περιέργεια να δεί τι θα μπορούσε να ανακάλύψει από αυτό το κίνητό του απομακρύνθηκε αρκετα περπατώντας βιαστικά. Κάποια στιγμή ένιωσε κάποια στιγμίαια ενόχλησει... σαν κάποιος να την εσπρωχνε ή κάτι τέτοιο δεν έδωσε ομως σημασία. Σταμάτησε και άνοιξε το τσαντάκι της για να βγάλει το κινητό του αγνώστου. Νέα έκπλήξη. Το κινητό είχε κάνει φτερά. Έψαξε ξανα και ξανά το τσαντάκι της απελπισμένη μονολογώντας. "Οχι ρε γάμωτο. Αφού είμαι σίγουρη ότι το έβαλα μέσα στο τσαντάκι μου. Δεν μπορει να μου έπεσε στον δρόμο...!!

    Ο Πέτρος την παρακολούθησε από απόσταση να απομακρύνεται βιαστικά έχοντας ρίξει μέσα στο τσαντάκι της το κίνητό της. Έπρεπε να το πάρει πίσω πάσει θυσια γιατι είχε περασμένες μέσα ολα τα στοιχεια της ταυτοτητας του καθώς και τηλέφωνα που θα έκαναν πανεύκολο τον εντοπισμό του. Και τοτε η ιδέα έλαμψε στο μυαλό του. "Μα αυτό είναι πανεύκολο με την "ιδιότητα" που έχω αποχτήσει" σκεφτηκε και χαμογέλασε χαρούμενος και ικανοποιημένος. Πλέον είχε αρχίσει να εντοπίζει πως μπορούσε να επιβραδύνει ή και να σταμάτησει τον χρόνο ακόμα. Τον σταμάτησε λοιπον και με το πάσο του πλησίασε την ακινητοποιημένη κοπέλα. Ήρθε δίπλα της και με αργές κίνησεις ανενόχλητος άνοιξε το τσαντάκι της και έβγαλε από μέσα το κινητό του. Το βλέμμα του έπεσε πάνω στο πλούσιο στήθος της. Έτσι ακινητοποιήμενη που ήτανε επειδή περπατούσε γρήγορα το στήθος της ήταν φυσικο να ανεβοκατεβαίνει και να ταλαντεύεται. Είχε ακινητοποιηθεί ανυψωμένο και τεταμένο προς τα έξω. Σε κανονικές συνθήκες το μάτι του θα έπιανε μόνο τα ταλαντευμα. Τώρα το εβλέπε να ειναι ανασηκωμένο με τις θηλες του ερεθισμενες κατω απο το φορεμα και το σουτιεν. Το χέρι του κινηθηκε από μόνο του και χαίδεψε λαιμαργα αυτους τους ζουμερους και σφιχτους μαστους. Ένιωσε ο ερωτισμός του να ξυπνάει απότομα. Σκεφτηκε ότι θα ήταν πανεύκολο να κάνει έρωτα σε αυτην την κοπέλα χωρίς να το καταλαβει. Χωρίς να τον δει καν. Έδιωξε αμέσως όμως αυτήν την σκέψη. Μπορεί να είχαν περάσει πολλοί μήνες από την τελευταία φορά που έκανε έρωτα αλλά αυτό δεν ήταν δικαιολογία να ξεσπάσει έτσι.
    Αρκέστηκε μόνο να χαϊδεψει για λιγο τα βυζια της και τον κώλο της. Σιγουρα θα έδινε τα πάντα για να κάνει έρωτα μαζί της. Αλλά μόνον αν και αυτη το ήθελε και το απολαμβανε. Κρεμασε το κινητό του στην ζώνη του ξανα και βαδισε για να απομακρυνθει απο κοντά της πριν "ξεπαγώσει" τον χρόνο. Αλλά η περιέργεια του νίκησε. Αυτή η κοπέλα είχε κάποιο "χάρισμα" ανάλογο με το δικό του. Ίσως να είναι στην μοίρα μου να την συναντήσω και να ανακαλύψω το δικό μου "χάρισμα" σκέφτηκε. Ίσως να υπάρχει κάποιος σημάντικος λόγος που μου συμβαινουν όλα αυτα. 'Επρεπε όμως να έιναι προσεχτικός. Γύρισε πίσω στην κοπέλα τότε. Άνοιξε το τσαντάκι της και έβγαλε το κίνητό της. Έκανε τότε με αυτό μια αναπάντητη κλίση στο δικό του και αποθηκευσε το νούμερό της. Μετά εσβησε αυτην την κληση από το κινητό της και το ξαναεβαλε μέσα στο τσαντάκι. Αφήνοντας για λίγο την ερωτική του λαιμαργία ελεύθερη χαϊδεψε για λίγο το στήθος και τον κωλο της κοπέλας. Μάλιστα αυτην την φορα το χέρι του ανασηκωσε το φορεμα της και χωθηκε αναμεσα στα κωλομαγουλα της. Ένιωσε την σφιχτη σαρκα του κωλου της να γεμίζει τα δαχτυλα του και ο ερεθισμος του έφτασε σε μεγάλα ύψη. Το τραβηξε απροθυμα και γυρίζοντας την πλατη του απομακρύνθηκε απο κοντα της. Πλέον νέες σκεψεις γέμιζαν το μυαλό του. Τελικά αυτό το "ταλέντο" του να καθυστερεί ή να σταματάει τον χρόνο θα του χρησιμευε παρα πολύ!

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο

    Η Έλενα δεν μπορουσε να το χωνέψει ότι έχασε το κινητό του. Με κίνδυνο να την δουν και να την αναγνωρίσουν άτομα που παρευρισκόντουσαν στο παρολιγο τροχαίο εκανε ξανα πίσω την διαδρομή μέχρι το σημείο που βρήκε το κινητο αυτού του αγνωστου και μετα ξαναεπεστρεψε στο σημειο οπου ανακάλυψε ότι το είχε χάσει. Απογοητευμένη, στεναχωρημένη αλλα και ψυχικα κουρασμενη απο τα συμβαντα της ημέρας επέστρεψε στο διαμέρισμα της και σχεδόν αμέσως βυθίστηκε σε εναν βαθύ ύπνο.
    Οι επόμενες μέρες για τον Πέτρο κύλησαν σε μορφή αυτοεκπαίδευσης. Στην δουλειά του οι συναδελφοί του άλλα και οι προιστάμενοι του απορρούσαν πως ξαφνικά αυτός ο μέτριας απόδοσης υπάλληλος και συνάδελφος τους τελείωνε τόσο γρήγορα την δουλειά του. Ο Πέτρος έμαθε μέσα σε λίγες μέρες να χειρίζεται άνετα αυτήν την νέα του "ικανότητα". Έφτασε μάλιστα σε σημείο να μπορεί να ελέγχει την ταχύτητα της χρονικής καθυστέρησης. Να την αυξομειώνει ανάλογα με τις επιθυμίες του. Και να αντιστρέφει τα δεδομένα όταν χρειαζόταν. Δηλαδη να κάνει τους γύρω του να τον βλέπουν να κινιεται σε αργή κίνηση ή ακόμα και να παγώνει την κίνηση του σχετικα με τον χρονοχώρο που βρισκότανε. Δεν ήξερε ότι αυτή η νέα ανακάλυψη των ικανοτήτων του θα του έσωζε στο μέλλον την ζωή πολλές φορές. Αλλα και θα του δημιουργούσε ευχάριστες εξελίξεις. Ο Πέτρος σκεφτόταν καθημερινά αυτήν την άγνωστη κοπέλα που έσωσε και που η μοίρα θέλησε να ανακαλύψει τις δικές της ικανότητες. Τα ερωτήματικα και η περιέργεια του ήταν τεράστια.
    - Μπορούσε άραγε να πάρει οποιαδήποτε μορφή αυτή η κοπέλα?
    - Μπορούσε να πάρει και μορφή αντρών ή και ζώων ακόμα ή απλά η "μεταμόρφωσή" της περιοριζόταν μόνο στην θηλυκή της υπόσταση?
    - Πόση ώρα μπορούσε να κάτσει μέσα σε αυτήν την αλλαγή της, δηλαδή υπήρχαν ή όχι κάποια χρονικά περιθώρια?
    - Οι μορφές που έπαιρνε έπρεπε να είναι αντίγραφο υπαρκτών ατόμων ή μπορούσε και να "αυτοσχεδιάσει"?
    Σε αυτό ειδικά το τελευταίο ερώτημα η ερωτική του φαντασίωση φούντωνε. Θα έπρεπε να είναι η τέλεια γιά τον κάθε άντρα γυναίκα και όχι μόνον για τους άντρες επίδοξους εραστές της.

    Βέβαια από την μεριά της η Έλενα προβληματιζόταν με τις δικές της σκέψεις για τις ικανότητες αυτού του αγνώστου άνδρα που της έσωσε την ζωή. Είχε καταλάβει ότι οι "ικανότητές" του είχαν άμεση σχέση με τον χωροχρόνο. Σαν να είχε εντοπίσει κατα κάποιο τρόπο την τέταρτη διάσταση και μπορούσε να κινηθεί άνετα μέσα σε αυτήν. Τα ερωτηματικά της πάρα πολλά. Κρίμα που έχασε αδικαιολόγητα το κινητό του. Είχε περάσει ξανά κάποιες στιγμές από εκείνο το σημείο ελπίζοντας να έβλεπε κάπου παραπεταμένο το κινητο του αλλα μάταια. Ένα απόγευμα καθώς καθόταν στο διαμέρισμα της και έφερνε ξανα και ξανα στην σκέψη της αυτο το αξιοπερίεργο συμβάν τινάχτηκε όρθια και τα ματια της άνοιξαν διάπλατα σε μια ιδέα που ξεπήδησε μέσα από τις αλληλουχίες σκεψεων προσπαθώντας να θυμηθεί τι έκανε κι έχασε το κινητό της. "Αυτό πρέπει να συνέβει σκέφτηκε. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Ο τύπος ανακάλυψε ότι είχε χάσει το κινητό του κι επέστρεψε να το πάρει. Την είδε να το έχει βρει αυτή και με την ικανότητα του να "τρέχει" μέσα στον χρόνο της ανοιξε την τσαντα και το πήρε. Τα πράγματα αμέσως εμπαιναν στην θέση τους. Το ανοιγμένο τσαντακι της ενω αυτή θυμόταν ότι το είχε κλεισει. Αλλά σκεφτηκε πως τα κατάφερε να το πάρει μέσα απο την τσαντα της χωρις να τον αντιληφτει έστω και για λίγο. Και τοτε τιναχτηκε ορθια ξανα σε μια αναλαμπη του μυαλου της. Εκεινο το έντονο συναισθημα που ένιωσε σε μια στιγμή ότι κάποιος την έσπρωχνε. "ΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ!!" φώναξε χαρούμενη. Ο άγνωστος άνδρας μπορουσε όχι απλα να "επιπλέει" μέσα στον χρόνο αλλά κατά πάσα πιθανότητα μπορούσε και να τον σταματήσει. 'Ετσι εξηγόταν το ότι δεν τον είδε. Ότι χρειάστηκε να κάνει για να της πάρει το κινητό του μέσα από την τσάντα της σε αυτήν συνέβει σε απειροελάχιστο χρονικο διάστημα. Σε χρόνο "dt" όπως τον αποκαλούν στην Φυσικομαθηματική! Τα ερωτήματα της και οι περιέργεια της αυξηθηκαν κατακόρυφα σκεφτόμενη τι θα μπορούσε να καταφέρει αυτός ο άνδρας με αυτό το μοναδικο του χάρισμα. Και τότε κοκκάλωσε. "Γιατι να μην το χρησιμοποιήσει και για την σεξουαλική του ικανοποίηση" σκέφτηκε. Αλαφιασμενη σκέφτηκε ότι εκείνο το αόριστο "σκούντηγμα που ένιωσε μπορούσε κάλιστα να ήταν κάποια έρωτικη επαφή αυτού του αγνώστου μαζί της. Τι θα του κοστιζε να της έκανε αυτό που γούσταρε και μετα να την έντυνε και να την αφηνε όπως ήταν. Κούνησε αρνητικά το κεφάλι της διώχνοντας αυτές τις σκεψεις της από το μυαλό της. Αν το έκανε αυτό, δηλαδη να είχε κάποια σεξουαλικη ικανοποίηση μαζί της γιατί να μπει στον κόπο να την ντυσει και να την "στησει" στην θέση και στην στάση ακριβώς που την βρήκε με το πάγωμα του χρόνου.
    Τις σκέψεις της τις διέκοψε το κουδούνισμα του κινητού της. Κοίταξε και είδε ότι ήταν με απόκρυψη. Απάντησε ενω ακομα οι σκεψεις της ήταν γεμάτες με όλα αυτα τα νέα πορίσματα που έβγαλε. Η φωνή από την άλλη μεριά της ήταν γνωστή αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει που την είχε ακούσει ξανά. Μετά από τα τυπικα καλησπερα και τι κανετε στο ερώτημά της ποιός είναι η καρδιά της χτύπησε έντονα από την λαχτάρα στην απάντηση του. "Αυτός που επέστρεψες στο σημείο του παρολιγου τροχαίου σου και βρήκες το κινητό του!" "ΕΣΥ!!" απάντησες φωνάζοντας από αναμεικτα συναισθήματα εκπληξης, χαράς αλλά και επιβεβαίωσης ότι αυτός της πήρε το κινητό του μέσα από την τσάντα κατα πάσα πιθανότητα με τρόπο ανάλογο με αυτόν που είχε σκεφτεί. "Θέλω να σε συναντήσω" του είπε. "Δεν πρόλαβα ούτε να σε ευχαριστήσω που μου έσωσες την ζωή" συνέχισε παρακαμπτοντας προσωρινά να του πει οτι ειχε χασει το κινητο του και ότι ήταν βέβαιή ότι αυτος της το πηρε κανοντας χρήση των δυνάμεων του. "Κι εγώ θέλω να σε συναντήσω. Και οι δύο έχουμε μου φαίνεται κάτι κοινό." "Δηλαδή?" ρώτησε κομπιάζοντας κάπως η Έλενα φοβούμενη ότι θα ακούσει αυτό που δεν ήθελε να ακούσει. "Αργότερα θα σου πω. Προς το παρόν διατηρώ τις επιφυλάξεις μου. Η Έλενα αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση. Πήρε βαθιά ανάσα και του είπε. "Ξέρω το μυστικό σου. Δεν είναι ανάγκη να μου κρυβεσαι. Ξέρω ότι με κάποιον τρόπο έλεγχεις τον χρονο. Μπορείς να "αιωρηθείς" μέσα στον χωροχρόνο χωρίς να σε εντοπίζουν οι άλλοι." Ο Πέτρος δεν απάντησε παρόλη την εκπληξή του. Αντιλήφτηκε ότι έχει να κάνει με μια πολύ μορφωμένη και πιθανότατα υψήλης ευφυίας γυναίκα. Αυτό τον φόβισε αλλά και τον χαροποίησε ταυτόχρονα. "Δηλαδή" ανταπάντησε ¨ξερουμε ο ένας για τα "χαρίσματα" του άλλου χωρίς να τα έχουμε πει ο ένας στον άλλον" "Εγω δεν έχω κανένα χάρισμα" τόλμησε να πει ψέμματα η Έλενα. Ο Πέτρος γέλασε και είπε. "Τότε εξήγησε μου πως μία καστανομάλλα με κοντα μαλλια και λεπτο αθλητικό παραστημα μπορει μέσα σε δευτερόλεπτα να μεταμορφωθεί σε μια μαυρομαλλα σεξι γυναίκα με μακρια μαλλιά!!" Τα μάτια της γούρλωσαν ξανά. "Που με είδε σκέφτηκε. Αφού όταν μεταμορφώθηκα δεν υπήρχε ψυχή γύρω μου!" Την έβγαλε από την αποροία την στιγμή που το μυαλό της έδινε την σωστη απάντηση. "Αφού έχεις καταλάβει ότι ελέχχω τον χρόνο... τότε πως θα με εβλεπες να περνώ από μπροστά σου σε χρόνο dt?" Μετά από σιγή αρκετών δευτερολέπτων η Έλενα απάντησε με μαλακη φωνή. "Έχουμε να πούμε πάρα πολλά οι δύο μας. Είναι πολλά τα ερωτήματα που θέλω να απαντηθούν γύρω από το ατομό σου." "Κι εγώ το ιδιο για σενα! Αλλά δώσε μου λίγο χρόνο να βεβαιωθώ για σένα." Για λίγο επικράτησε σιώπη. Τελικά η κοπέλα απάντησε. "Ενταξει. Όπως θέλεις. Με λένε Έλενα" ¨Κι έμενα Πέτρο" "Σε ευχαριστώ Πέτρο έστω και ανωνυμα από το κινητό που μου έσωσες την ζωή" ¨Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς. Μου δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψω κατι ξεχωριστο πανω μου. Κατι που μου άλλαξε την ζωή από την μία στιγμή στην άλλη."
    Μιλήσανε για αρκετά λεπτά ακόμα κάνοντας μιά πρώτη γνωριμία μέσω των κινητών τους. Όταν ο Πέτρος της ζήτησε να του πει για την δουλειά της και να του δώσει την διευθυνσή της αυτή αρνήθηκε ευγενικά τονίζοντας ότι και αυτή από το μέρος της τρέφει τους ιδιους φόβους με αυτον.

    Τα τηλεφωνήματα τους συνεχίστηκαν για μερικές μέρες ακόμα μέχρι που αποφασίσανε να συναντηθούνε έξω για εναν καφέ. Καπου δημόσια και μάλιστα οσο πιο μακρια γινότανε απο το σημειο της πρώτης τους γνωριμιας...

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο​


    Εκείνο το απόγευμα της συνάντησης τους ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός αν και ήτανε ακόμα αρχές Άνοιξης. Η Έλενα του είπε αστειευόμενη αν θα προτιμούσε να έπαιρνε κάποια άλλη μορφή. Κάποιας κοπέλας που του άρεσε. Ο Πέτρος απάντησε ότι ναι είχε υπόψην του κάποια. Την κοπέλα που έσωσε από τις ρόδες του φορτηγου. Αύτο το κολακευτικό σχόλιο γέμισε με ζεστασιά το είναι της και έπιασε τον εαυτό της να ανατριχίαζει ελαφρά. Για πρώτη φορά ενώ ετοιμαζόταν για το ραντεβού της με τον Πέτρο, οι σκεψεις της τον αντιμετώπισαν ερωτικά. Τοποθετώντας σώστα τις ικανοτητές του μέσα σε μια φανταστική ερωτική συνεύρεση μαζί του φούντωσε στην σκέψη και μόνο το τι ήτανε ικανός να της προσφέρει και να της κάνει. "Αν όντως συμβει κατι τέτοιο και ανταποκριθεί στις προσδοκίες μου..." σκεφτηκε φωναχτα κοιταζωντας το ειδωλο της στον καθρέπτη "... τότε θα τον επιτρέψω να με... "απατά" με οποιό θήλυκό γουστάρει!" Κλειδωνοντας την πόρτα του διαμερισματος και περπατωντας με αυξανομενη ταραχη για το ραντεβου της συμπληρωσε την σκεψη της. "Φυσικά θα με απατα... χρησιμοποιώντας το κορμι μου που θα το αλλαζω συμφωνα με τις διαθεσεις του!"
    Στο ραντεβού έφτασε πρώτη. Ντυμένη προσεχτικά φρόντισε να τονιζει τις καμπύλες της. Ένα σχεδόνα αδιόρατο βάψιμο των ματιών της κι ενα απαλο κραγιον τόνιζε το επιβλητικα όμορφο προσωπό της. Είχε περάσει αρκετη ώρα μπροστα στην ντουλαπα της προσπαθώντας να διαλεξει τι θα φορούσε. Κατέληξε σε ενα πουκάμισο καπως στενο που τόνιζε τα μεγάλα στήθη της. Φόρεσε φυσικα στηθόδεσμο αλλα αυτο πρόσθεσε στην σεξουαλικότητα του στηθους της. Τελικά κατέληξε να φορέσει ενα εφαρμοστο λινο παντελόνι που σε συνδυασμο με το στριγκακι τονιζε τελεια τις σφιχτες καμπύλες του κωλου της. Ενα ζευγαρι καλοκαιρινες γοβες για να αφηνει να φαινονται τα περιποιμενα βαμμενα νυχάκια των ποδιών της... λιγο άρωμα και τωρα βρισκόταν να τον περιμένει πρώτη στο ραντεβού τους. Κοιταξε το ρολόϊ της. Είχε φτάσει 10 λεπτά νωρίτερα. Αρχισε να κόβει βολτες περιμένοντας τον. Μια σκέψη την έκανε να σταματησει το βαδισμα. Και αν ήταν ήδη εκεί στο ραντεβου τους. Αν "επιπλεόντας" μέσα στον χρόνο την παρακολουθούσε? Χαμογέλασε σηκώνοντας ανέμελα τους ώμους της. Η φώνη του κάπως την τρόμαξε. Δεν τον είχε δει να την πλησιάζει. "Εχεις δικιο. Συγνώμη που σε τρόμαξα. Ξεκίνησα πριν..." επιασε το χερι της απαλά και κοιταξε το ρολόί της. "...πριν απο δυο περιπου λεπτα για να έρθω στο ραντεβου!" Ενα ευχαριστω καπως εκνευρισμενο επιτηδευμενο γελιο ακούστηκε και απο τους δυο. "Καθόμαστε?" την ρώτησε ο Πέτρος και αυτή κουνησε καταφατικα το κεφάλι της ενω το μυαλο της ήταν συγκεντρωμένο στην αισθηση της αφης του χεριου του πάνω στο δικο της. Ερωτικές αμυχές ξυπνουσαν τον ερωτισμο της. Αμυχές που τις δημιουργούσε η παρουσια του Πέτρου.
    Καθώς πινανε το καφεδακι τους τα ερωτηματα κεραυνοβολουσαν και τους δύο. Μετα απο λίγη ώρα είχανε μάθει ο καθένας πώς λειτουργουσαν οι ιδιότητες του αλλου. Έμελλε όμως να ανακαλύψουν και αλλα πραγματα μαζί. Ο Πέτρος σε μια στιγμή αυθορμητισμού της εξομολογήθηξε ότι η ερωτικη του ζωή ήταν χάλια γιατι είχε φανερά προβληματα στυσης που οφειλόταν σε καθαρα ψυχολογικα αιτια αμφιβολιας και απορριψης του ανδρικου του εγώ από την εκάστοτε κοπέλα που πηγαινε να κάνει έρωτα. Σιγα-σιγα δημιουργήθηκε μια αμοιβαια εκτιμηση μεταξυ τους και σε λίγο ανοιξαν τις καρδιές τους. Η Έλενα του εξιστόρησε τα πάντα για την "προηγούμενη ζωή" της μέχρι και την ανατιναξη του μυστικου εργαστηριου και την επιδραση της ραδιενεργειας και των χημικων πειραμάτων πάνω της. Ο Πέτρος την ακουγε με εντονο ενδιαφέρον ρουφώντας μια μια τις λεξεις της. Καθώς μιλούσανε είχε ακουμπήσει το χέρι του πάνω στο δικό της. Και τοτε ενώ η Ελενα μιλουσε απορροφημενη για την ζωή της ο Πέτρος ανακάλυψε κατι ακομα για το χάρισμα που είχε. Μπορούσε να τραβήξει και άλλα ατομα μαζί του μέσα στην χρονοδινη με ενα απλο ακουμπημα και εφόσον το ήθελε φυσικα. Παρατήρησε με την ακρη του ματιου του ενω δεν σταματησε να παρακολουθει με αμειωτο ενδιαφερον τον μονολογο της Έλενας ότι ο χρονος γύρω του είχε σταματήσει αλλα η Έλενα συνεχιζε να κινιεται και να μιλα μαζι του σαν να μην συνεβαινε σε αυτην τιποτε. "Ελενα..." της ειπε διακοπτωντας την ξαφνικα. "Μην τραβηξεις το χερι σου από το δικό μου. Μολις ανακαλυψα ακομα μια ικανοτητα μου." "Τι εννοεις?" τον ρώτησε αλλά εμεινε αφωνη να κοιταζει γυρω της. Το χερι της ασυναισθητα γυρισε και τα δαχτυλα της μπλεχτηκαν με τα δικά του δάχτυλα σφιγγοντας τα. "ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!" είπε δυνατά και αμέσως εφραξε το στομα με το άλλο της χέρι. Ο Πέτρος γελώντας χαρούμενα της είπες. "Μην ανησυχείς. Δεν σε βλέπει και δεν σε ακουει κανενας. Βρισκόμαστε σε μια ανοιχτη χρονοδινη οπου ο χρονος δεν μετραει!" Σηκώθηκαν και οι δυο καθως η Έλενα μαγεμενη κοιτουσε την ζωή γύρω της "παγωμένη" σαν να εβλεπε ενα βιντεο εχοντας πατημενο το κουμπι "pause"! Αλλες σκηνες την εφερναν γελια και αλλες της γεμιζαν με θαυμασμο για την ομορφια τους. Ο Πετρος κρατωντας την παντα απο το χέρι την πήγε κοντα στο συντριβάνι. "Πέτρο... είναι πανέμορφο" είπε η Έλενα βλεποντας τους πιδακες του συντριβανιου να αιρωνται ακινητοι στο κενο. Άπλωσε το χέρι της και σκορπισε έναν πίδακα παρασυρωντας τον με την παλαμη του. Το αποτέλεσμα ήταν να πιτσιλιχτουν και οι δυο με τις σταγονες του πίδακα. Η Έλενα έβγαλε μια ευχαριστη κραυγη και γελασε αμέσως με αυτο που συνέβη. "Οτι ακουμπας μπορεις να το πάρεις μαζί σου στην χρονοδινη. Αλλα πάντα έχοντας επαφη μαζι μου. Με αυτον τον τροπο σε εσωσα. Σε τραβηξα στην χρονοδινη την τελευταια στιγμη." Το πρόσωπο της Έλενας σοβάρεψε και τον πλησιασε. Τον κοιταξε βαθια στα ματια λεγοντας του. "Όσες φορές και να σου πώ ευχαριστώ, θα είναι λίγες. Και όχι μόνον γιατι μου έσωσες την ζωή." Ο Πέτρος δεν προλαβε να ρωτήσει και γιατί άλλο. Τα χείλη της Έλενας σφραγισαν τα δικά του. Αυτοματα τα κορμια τους κολλησαν μεταξύ τους. Τα χερια του Πέτρου την εσφιξαν στην αγκαλιά του χαιδεύοντας την έντονα ενω οι γλωσσες τους έκαναν τα δικά τους παιχνιδια ερωτικής χάρας!

    Βρέθηκαν στο διαμέρισμα της. Δεν την ένοιαζε πια. Αυτος ο ανδρας απέναντι της ήταν κατι σπανιο. Κατι που ήθελε να το νιώσει και να το γευτει με όλο της το είναι. Αλλά και ο Πέτρος την λαχταρούσε ανάλογα. Δεν ήξεραν όμως ότι σε λίγο θα ανακάλυπταν κάτι εξισου εξωπραγματικο και ομορφο σχετικα με τις ικανοτητες και των δυο τους και μαλιστα πανω στο ερωτικο θέμα.
    Μέσα στα παράφορα φιλιά τους το μυαλό του Πέτρου λειτουργούσε πυρετωδως. Μπαινοβγαινε στις χρονοδίνες με τόση άνεση που ούτε και αυτός το περίμενε. Από την άλλη μερια η Έλενα διασκέδαζε με τις εκπληξουλες που της έκανε. Βασικά το κυριοτερο θεμα είναι ότι έχανε τα ρούχα της ένα ένα απο πάνω της χωρις κανεις από τους δύο τους να κανει την παραμικρη κινηση. Αυτα φυσικά στην κανονική ροή του χρόνου μιας και ο Πέτρος καθε φορα που αφαιρούσε ένα ρούχο δικό της ή δικό του "πάγωνε" τον χρόνο! Ετσι ενω μόνο την φιλούσε και την χάιδευε (αυτο εντοπιζε η Έλενα), ως δια μαγειας πρώτα εχασε τις γοβες της. Μετά το πουκαμισο της και τον στηθοδεσμο της, ενω σε λιγο ένιωσε το γυμνο δασυτριχο και γυμνο στηθος του Πέτρου να ζουλαει τα βυζιά της. Με την σειρα ένα ένα φυγαν τα ρουχα τους μένοντας τελειως γυμνοι. Ήδη η Έλενα ζούσε σε εναν ερωτικο μαγευτικο κόσμο ή συνεχεια του οποιου την ξετρέλανε. Ο Πέτρος χρησιμοποίωντας καταλλήλα την καθυστερηση του χρόνου αρχισε να την φιλαει και να την χαιδευει παντου. Στην πραγματικότητα τα φιλια και τα χαδια του γινοντουσαν αργα και μελετημενα. Αλλα μεσα απο την καθυστερηση της χρονοδινης που μπήκε αυτός, έκανε την Έλενα να τον νιώθει να κινείται πάνω στο κορμί της με ταχύτητα και μάλιστα πολλες φορές τον ένιωθε ταυτοχρονα πάντου. Ο Πέτρος αυξομειώνοντας την "πλευση" του μέσα στον χωροχρόνο μέχρι σημείου να σταματα τον χρόνο καταφερνε να την φιλαει ταυτοχρονα στο στομα πανω στις ρωγες της, αλλα και να της γλυφει το μουνι και τον κώλο. Όλα αυτά σε χρόνο dt με αποτέλεσμα η Έλενα να φτασει απότομα στο αποκορυφωμα. Οι πρώτοι της οργασμοι τιναχτηκαν και μαστιγωσαν αγρια το κορμι της. Φώναξε, τσίριξε, βόγγηξε, τον παρακαλεσε να σταματησει γιατι θα λιποθυμουσε από αυτο το συγκεντρωμα απανωτων ερεθισματων και των αλλεπάλληλων οργασμικων ξεσπασματων. Το μεγαλείο όμως των ικανοτητων φάνηκε όταν χωθηκε βαθια μεσα στο μουνί της. Προσεχτικα ο Πέτρος βύθισε τον σκληρο και διόλου ευκαταφρόνητο σε μεγεθος πουτσο του μεσα στο πεινασμενο μουνι της Έλενας. Αλλά οι κινήσεις του ήταν σταθερες και αργές. Φρόντιζε το πουτσοκέφαλο του να τριβεται στα πάνω τοιχωμάτα του μουνιου της ακουμπώντας την μητρα της καθε φορα. Στην πραγματικότητα μιας και αυτο το έκανε βρισκομενος μέσα στην χρονοδίνη η Έλενα τον ένιωθε να της γαμάει το μουνι με δύναμη και ταχύτητα αλλα με εναν τροπο που το εκανε να καιει απο την καύλα. Οι οργασμοι της ξεχυθηκαν ξανα απανωτοι. Τον παρακάλεσε να τελειώσει μεσα στο μουνί της. Ηθέλε να νιώσει το καυτο του σπερμα να την γεμίζει. Αυτος όμως κρατιόταν ακόμα. Και ηταν φυσικο γιατι στην πραγματικοτητα δεν επιταχυνε καθολου τον ρυθμό του γαμησιου που της εκανε. Απλα αυξομείωνε την καθυστερηση του χρόνου. Τοτε συνεβη κατι που τον τρέλανε. Η Έλενα άρχισε να μεταμορφώνεται. Βρισκόμενη πλέον σε ενα συνεχόμενο οργασμιακο παραλληρημα συνδέθηκε κατα καποιο τρόπο με τις σκεψεις του. Δεν τις διαβαζε βεβαια. Τις μετέφραζε το κορμι της ολο! Μπροστα στα εκπληκτα ματια του ο Πέτρος την εβλεπε να παιρνει μορφες διαφορων γυναικών. Γυναικων που περνουσαν με αναλαμπες απο τις σκεψεις του. Με καποιες ειχε κανει έρωτα. Με καποιες αλλες όμως όχι ακομα. Αυτο ήταν παρα πολυ για αυτον. Αφηνοντας ελευθερη την χρονικη δεσμευση επανερχόμενος στον πραγματικο χρόνο αφησε τον εαυτο του να έρθει σε οργασμο. Κουνήθηκε βιαια πάνω στο κορμί της καρφώνοντας τον πούτσο του βαθια και αποτομα μεσα στο μουνι της Έλενας αναγγελοντας της ότι πολύ σύντομα θα έχυνε. 2-3 δευτερόλεπτα πριν ο πούτσος του αρχισει τις συσπασεις εκσπερμάτωσης μια τρελη ιδέα καρφώθηκε στο μυαλό του. Τραβήχτηκε απότομα απο μέσα της και την καβάλησε λιγο χαμηλοτερα απο τα βυζια της. Αυτό ανάκοψε κάπως τον οργασμό του. Η Έλενα βλεποντας τον καθισμενο σχεδον πάνω στα βυζια της να βαραέι αγρια τον πούτσο του, του είπε. "Ναι αγόρι μου. Έτσι γαμία μου. Τίναξε μου τα καυτα σου χυσια στα μουτρα! Δώσε μου τα να τα γευτω και να τα καταπιώ. Ξεδίψασε την καυλα μου!!" Ο Πέτρος μουγκριζοντας αφεθηκε να τον κατακτήσει ο οργασμός του. Λίγο πριν όμως το σπερμα του αρχισει να αναβλιζει απο την ουρήθρα του πουτσου του, αντεστρεψε την χρονοδίνη. Πέρασε την Ελενα μέσα στον χωροχρόνο αφήνοντας την εκσπερματωση του απο έξω. Η Έλενα τον εβλεπε σε αργη κίνηση να βαράει τον πούτσο του και δευτερόλεπτα μετα παρακολουθησε εκστασιασμενη το σπερμα του να ξεπροβαλει απο την ουρηθρα του πουτσου του και σχεδόν "πλεοντας" στο κενό ο πρώτος πιδακας διεγραψε ενα μεγαλο τοξο μαστιγωνοντας το προσωπο της με το καυτο του φίλημα. Ο δευτερος πιδακας πιο έντονος και σε μεγαλυτερη ποσοτητα απο τον πρωτο τιναχτηκε ευθεια και ραντισε το μισανοιχτο στομα της. Η Έλενα γευτηκε με ολες τις, τις αισθησεις την γεύση του σπερματος του που γεμιζε αργα αργα το στομα της. Το κατάπιε λαιμαργα ενω παρακολουθουσε τώρα μικρότερους πιδακες να τινάζονται παντου πανω στο πρόσωπο, τον λαιμό αλλα και τα βυζια της. Το όλο θεάμα της εκσπερματωσής του σε αυτην την αργη κίνηση κρατησε τουλαχιστον 2 λεπτα και ηταν σαν ενα ειδος χορογραφιας του σπερματος του. Η Έλενα παρακολουθούσε σαν σε ταινία την αργή του εκσπερμάτωση. Λάτρεψε κάθε σταγόνα σπέρματος που ανάβλυσε μέσα από τον πούτσο του. Την λάτρεψε με όλο της το είναι. Με την όραση της, με την αφή της, με την γεύση της. Ακόμα και με την ακοή της γιατί με την επιβράδυνση του χρόνου γύρω της τα βογγητα του Πέτρου ακουγόντουσαν μακρόσυρτα σαν να υμνούσε τον έρωτά τους. Σαν να την ευχαριστούσε για τον οργασμό του. Αυτό που δεν είχε αντιληφτεί μέσα στην εκστασή του οργασμιακού τους παροξυσμού ήταν ότι είχε αλλάξει τουλάχιστον δέκα μορφές. Μορφές γυναικών που κατοικούσαν στο μυαλό του Πέτρου.

    Ο Πέτρος επανάφερε την κανονικη ροή του χρόνου και ξάπλωσε δίπλα στην ¨Ελενα. Αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν λαίμαργα. Η Έλενα για πρώτη φορά στην ζωή της ένιωθε τόσο ικανοποιημένη... τόσο γεμάτη από έρωτα. Ο Πέτρος την κοιτούσε συνέχεια μέσα στα μισόκλειστα μάτια της παρακολουθώντας την ανάσα της να επανέρχεται σιγα-σιγά στον κανονικό της ρυθμό. Σε λίγο που θα συνερχόντουσαν και οι δύο θα εξιστορούσαν ο ένας τον άλλον τις εντυπώσεις τους από τον εξωπραγματικό έρωτα που έκαναν και γρήγορα ο έρωτισμός τους θα έπαιρνε ξανά φωτιά και θα έκαναν έρωτα ξανα και ξανα δοκιμάζοντας τις "ικανότητές" τους και διευρύνοντας τες στο θέμα του έρωτα.
    "Τέλεια!!" σκέφτηκαν και οι δύο τους χαλαρώνοντας ο ένας στην αγκαλιά του άλλου!"

    ΤΕΛΟΣ Α' ΜΕΡΟΥΣ
     
  2. fotopodaros.gr

    fotopodaros.gr New Member

    Με μία λέξη ΤΕΛΕΙΟ
     
  3. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Χύσιμο σε αργή κίνηση; Εκπληκτική ιδέα!

    Μα πού τα βρίσκεις; Μπράβο φιδάκο!
     
  4. blindfold

    blindfold Contributor

    ευφάνταστο και ευανάγνωστο ...  
     
  5. chemical23

    chemical23 Regular Member

    Η τεχνική της επιβράδυνσης του πραγματικού χρόνου είναι κάτι που αρέσει γενικά και χρησιμοποιείται κατά κόρον σε ταινίες (πχ στους 300 Σπαρτιάτες, φοβερή η σκηνή της πρώτης μάχης για όσους είδαν την ταινία, στο Mission Impossible II με τον Τομ Κρουζ και άλλες), καθώς επίσης και το πάγωμα του χρόνου που έχει τύχει εφαρμογής σε πάμπολες ταινίες χολιγουντιανές ή μη.Πολύ πρόσφατο είναι και το τρέιλερ της σειράς του Mega "Μια στιγμή,Δυο Ζωές" που προβαλλόταν συνεχώς μέσα στις γιορτές,σειρά όμορφη θα έλεγα από τα λίγα επεισόδια που έχω παρακολουθήσει,ως προς την πολύ γρήγορη πλοκή της (γνώρισμα χωροχρονικό) ενώ γενικά συνιστά κάτι διαφορετικό από όσα κατά καιρούς έχουμε δει.Φαντάζομαι θα είναι φοβερή η εφαρμογή της τεχνικής αυτής και κατά την διάρκεια του έρωτα!Εξαιρετική ιδέα πράγματι