Ο καλός υποτακτικός

Επειδή πολύς λόγος γίνεται σχετικά με την κρίση του υποτακτικού κι έχω αρχίσει να βαριέμαι απίστευτα τέτοιου είδους τσιτάτα, που ούτε λίγο ούτε πολύ θέτουν τον κυρίαρχο σε θέση πάπα, που δεν κρίνεται από κανέναν, λέω να πω, για τελευταία φορά, την άποψή μου πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.

Ο υποτακτικός σαφώς και κρίνει τον κυρίαρχο. Κατ' αρχάς, για να θεωρήσει πως είναι κατάλληλος κυρίαρχος γι' αυτόν και να μπει σε κάποια σχέση μαζί του, σημαίνει πως τον έχει ήδη κρίνει. Στη συνέχεια, και όσο διαρκεί αυτή η σχέση, τον κρίνει συνεχώς. Βέβαια, την κρίση αυτή δε χρειάζεται πάντοτε να την εκφράζει λεκτικά. Ένα βλέμμα, ένα επιφώνημα, ή η γλώσσα του σώματος αρκούν, εφόσον ο κυρίαρχος είναι αρκετά έξυπνος για να κατανοήσει τα μηνύματα που στέλνει ο υποτακτικός. Θεωρώ πως είναι αποτέλεσμα (ώριμης; ) σκέψης το να παραμένει κανείς σε μία σχέση, πόσο μάλλον να παραδίδει ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια του ελέγχου του εαυτού του. Τέλος, αποτέλεσμα κρίσης είναι το να αποφασίσει να βγει από τη σχέση.

Σίγουρα, ο καθένας έχει διαφορετικά κριτήρια. Άλλος πιο αυστηρά, άλλος πιο χαλαρά. Ωστόσο, οι περιπτώσεις υποτακτικών που δεν ασκούν καμία κρίση (έστω και αθόρυβα) στον κυρίαρχο, πιστεύω πως είναι ελάχιστες.

 

Το ίδιο και ο ταξιτζής. Ο μπάτλερ είναι εργαζόμενος δεν είναι υποτακτικός. Πληρώνεται
Επιμένω στο ερώτημα. Ποια η διαφορά μεταξύ υποτακτικότητας και δουλικοτητας?

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο ΚΑΛΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

Αυτο εξυπακουεται...

 

Ερώτηση:

Μπορείς να υπακούς και να μην κρίνεις, εάν δεν θαυμάζεις τον Κυρίαρχο;

 

Προφανώς υπάρχει κάποιο βαθύτερο νόημα που δεν είμαι σε θέση να πιάσω.. thanx anyway για την απάντηση πάντως..

 

Γιατι πιανεστε απο λεξουλες;
Καποια σχηματα ειναι βασικα για να φτιαχνουμε νοερες εικονες και να συννενοουμαστε παρακαμπτοντας τις πολλες λεξεις και αναλυσεις
Νομιζω οτι ημουν ξεκαθαρη στο συγκεκριμενο παραδειγμα

 

Απάντηση: Re: Ο ΚΑΛΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο ΚΑΛΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

Δυστυχώς δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι γιά όλους. Δεν είναι ούτε θεμιτό, ούτε δυνατό γιά τον κάθε Κυρίαρχο να περάσει από το υποτακτικό "στάδιο". Κατ' εμέ τουλάχιστον, δεν υπάρχουν "στάδια", αλλά αντίθετες, συμπληρωματικές τάσεις...

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο ΚΑΛΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

Σίγουρα - όταν μιλάμε για αντρική κυριαρχία είναι διαφορετικά!
Για τις γυναίκες(κυρίαρχους) πιστεύω ότι ως συνθήκη είναι αναγκαία

ΥΓ στο παρόν νήμα παραθέτω εκτιμήσεις και όχι την εμπειρία μου

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο ΚΑΛΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

Τι εννοείς; Ποια η διαφορά ανάμεσα σε αντρική και γυναικεία κυριαρχία;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο ΚΑΛΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

Χωρίς να μπορώ να το αναπτύξω περισσότερο απλά νομίζω ότι το στοιχείο της κυριαρχίας βρίσκεται μέσα στη φύση του άντρα περισσότερο απ ότι στη γυναίκα.Άσχετα με το πως αποφασίζει ο καθένας από εμάς να διαχειριστεί τον εαυτό του.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο ΚΑΛΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

Καλά κάνεις και διευκρινίζεις ότι παραθέτεις εκτιμήσεις. Ομολογώ ότι ως προς τις Κυριαρχικές γυναίκες, κι εγώ δεν μπορώ, παρά εκτιμήσεις να κάνω, φυσικά... Όμως, εάν υπάρχουν Κυριαρχικές γυναίκες που να βλέπουν τα πράγματα όπως εγώ (δηλαδή μόνο και πάντα από την Κυριαρχική σκοπιά), δεν θα τους είναι δυνατό να περάσουν πριν κατασταλάξουν στο να είναι Κυρίαρχες, από κάποιο "σχολείο υποταγής"...

Τίθενται λοιπόν δυό θέματα: Γιατί είναι "διαφορετικά" όπως λές, όταν μιλάμε για αντρική και διαφορετικά όταν μιλάμε για γυναικεία Κυριαρχία; Και, δεύτερον, υπάρχουν τελικά γυναίκες που να είναι φύσει Κυριαρχικές, ή η γυναικεία Κυριαρχικότητα είναι κάτι επίκτητο, που αναπτύσσεται ίσως λόγω της έντονης τάσης γιά υποταγή, μεγάλου αριθμού ανδρών;