ΠΟΝΑΩ!!!

Re: Απάντηση: Re: ΠΟΝΑΩ!!!

Σε ευχαριστώ, θα το κοιτάξω...

 

Μόλις μου ήρθε μια ακόμα απορία.
Με την γκρίνια τι γίνετε?
Μπορώ να γκρινιάζω ολη μέρα, στην θέση που βρίσκομαι...

 

χαχαχα γκρινιαζε και μη ερεύνα..

 

Οι αυτοτραυματισμοί είναι νομίζω ένα μεγάλο θέμα και έχουν να κάνουν με την ψυχοσύνθεση του υποτακτικού ανθρώπου στην πράξη και πιθανότατα χρειάζονται λεπτούς χειρισμούς.

Ίσως ν ανοίγαμε ένα χωριστό νήμα γι αυτούς; Δε νομίζω να σχετίζονται με το θέμα της amira.

 

amira περαστικά σου.... Φυσικά και αν γινόταν να ήταν κοντά ο Κυρίαρχος σου θα σε βοηθούσε, άλλωστε δεν έχεις ούτε κι εσύ αμφιβολία γι` αυτό   Δεν είσαι με τον οποιοδήποτε εξάλλου, αλλά με Αυτόν που επέλεξες και σε επέλεξε να είστε μαζί....
Τώρα για το αν πρέπει να ενδιαφέρετε ο Κυρίαρχος/η για την/τον υπό του είναι προφανές δε χρειάζεται να το αναλύσουμε, εκτός και αν μιλάμε για ανατολίτικα σκλαβοπάζαρα που ακόμη κι εκεί μάλλον τους φροντίζουν τους δούλους τους αν αρρωσταίνουν μέχρι να ιανθούν   (...και ναι ας γκρινιάζουν).

Σωστά zoyzoy_  

 

amira εγώ γκρινιάζω συνέχεια, δεν χρειάζεται να είμαι άρρωστη για να γκρινιάζω, οπότε αφέοντες σου αι αμαρτίαι  

 

Χαλάρωσε και απόλαυσέ το! Δεν αλλάζει το ότι είσαι κρεβατωμένη, γιατί να μην το ευχαριστηθείς λοιπόν;

Διάβασε κανένα βιβλίο που δεν θα είχες χρόνο αλλιώς, περιπλανήσου στο νετ, άκου ωραία μουσική, ονειροπόλησε με την ψυχή σου, παίρνε και κανέναν υπνάκο πότε πότε, ρώτησε τον Κύριό σου αν και πόσο σου επιτρέπει να κάνεις ξέρεις τί  , σκέψου διακοπές, ή ότι άλλο σου αρέσει και γενικά μπορείς να περάσεις και καλά  

 

A! Καλά το χτύπημα με έχει επηρεάσει και στο κεφάλι... Ούτε τον είχα σκεφτεί αυτόν τον παράγοντα.... Μπράβο καλή μου, μου δίνεις δύναμη...
 
Και σχετικά με τα υπόλοιπα τα απολαμβάνω στο έπακρο.... Που και που είναι πολύ ωραία να είσαι στο σπιτάκι σου...  

 

Ο Κυριος που δεν φροντιζει τον υπο Του, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κυριος....

 

Όταν βλέπεις μόνο την κορυφή του παγόβουνου σίγουρα θα έχεις μόνο ελλιπή στοιχεία . Ιδίως αν δεν έχει ζήσει ποτέ πάνω σε παγόβουνο ...

 

Στο αρχικό ποστ:

Μπορώ να καταλάβω έναν Κυρίαρχο όπως τον περιγράφετε, ακόμη και στην περίπτωση που δεν πρόκειται για διαταραγμένο μισάνθρωπο τσόγλανο. Ισως όμως καλύτερα να μπορείτε να τον καταλάβετε εσείς, αν αληθεύει η ηλικία σας.

Εχω περάσει και γω από αυτό το στάδιο, όπως μάλλον όλοι μας, και δεν εννοώ την ηλικία σας. Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε... Als das Kind, Kind war...

Ενας Κυρίαρχος, όπως αυτός που περιγράφετε, δεν σας "επιτρέπει" να έχετε σώμα. Δεν είναι ότι το σώμα σας του ανήκει. Είναι ότι εσείς, στα δικά του μάτια, κατοικείτε σε έναν χώρο συμβολικό. Δεν είστε γι αυτόν παρά ένας συμβολισμός, που στηρίζεται σε επί μέρους σύμβολα. Δεν έχετε μέλη που μπορούν να πληγωθούν, όργανα που μπορούν να ασθενήσουν. Εχετε σύμβολα. Της Κυριαρχίας του. Δεν νοείται να έχετε σώμα. Υλική υπόσταση.

Αν συμβεί κάτι που του υπενθυμίσει πως έχετε σώμα, όπως το ατύχημα που αναφέρετε, δεν είναι "φυσικό" να θυμώσει; Δεν "διαταράξατε", έστω άθελά σας, την τάξη των πραγμάτων; Πώς να περιθάλψει αυτό που εκείνος "αρνείται" ότι έχετε; Ρωτάτε για την "πάπια"; Χα! Με κίνδυνο να μπω στο χώρο του tasteless, αμφιβάλω αν ένας Κυρίαρχος αυτού του σταδίου μπορεί να ανεχτεί ότι το άλλο άτομο ενίοτε κλάνει ή ροχαλίζει!

Εγραψα πως το έχουμε περάσει όλοι αυτό το στάδιο. Εχετε δει παιδί, πώς αντιδρά όταν σπάσει κομμάτι του παιχνιδιού του; Με λύσσα, ως προς την προδοσία... Του διαταράχτηκε το σύμβολο, το παιχνίδι τού υπενθύμισε ότι δεν είναι απλό σύμβολο, είναι μέρος της φυσικής πραγματικότητας.

Στα κατοπινά νιάτα του, το παιδί αναζητά τον Ερωτα με έψιλον κεφαλαίο. Και συχνά τον ζει στον κόσμο των συμβόλων. Αν όλα πάνε καλά, κάποτε γνωρίζει τον έρωτα, με έψιλον μικρό, και τον ζει στον ατελή κόσμο των σωμάτων.

Als das Kind Kind war, wusste es nicht, dass es Kind war...

Να τα θυμάστε αυτά, όταν ακούτε (και λέτε, μετά από καμμιά 25αριά χρόνια) "Αχ, πόσο θα θελα να μουν πάλι παιδί..". Για να καταλαβαίνετε τί σημαίνει αυτή η επιθυμία.

Dream

ΥΓ. Για να μη σας μπερδέψουν πράγματα που τυχόν έχετε διαβάσει (αλλού). Υπάρχει στο BDSM μια διαδικασία, μια πρακτική αν θέλετε, που συνήθως αναφέρετε με τη φράση "αποπροσωποποίηση". Αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό, και δεν του επέτρεψα να καβαλήσει στο νήμα σας.

ΥΓ2. Τα γερμανικά είναι από ποίημα του Χάντκε που ακούγεται στα Φτερά του Ερωτα, του Βέντερς. Από μνήμης. Λένε: "Οταν το παιδί ήταν παιδί, δεν το ήξερε, πως ήταν παιδί..."

 

ρώτησε τον Κύριό σου αν και πόσο σου επιτρέπει να κάνεις ξέρεις τί
...... ας υποθεσουμε οτι δεν ξερει .... για πες ....