Πάρε ότι θέλεις... και πλήρωσε γι αυτό

Πάρε ότι θέλεις... και πλήρωσε γι αυτό.
Κινέζικη παροιμία

Είναι έτσι στις D/s ή M/s σχέσεις; Και οι δύο παίρνουν αυτό που θέλουν δίνοντας στον άλλον, Κυρίαρχο ή υποτακτικό αυτό που θέλει;

Σε γενικές γραμμές νομίζω πως ναι, είναι έτσι.

Με την διαφορά ότι η υποτακτική ή σκλάβα δεν παίρνει, ζητά με τον σωστό τρόπο και της Δίνει, δεν καλύπτει τα θέλω της αλλά τις ανάγκες της και δίνει αυτά που της ζητά ο Κύριός της, όταν, όπως και όσο της τα ζητά.

Η γνώμη σας;

ΥΓ. Σε όσους παρακολουθούν τις συζητήσεις μας εδώ είναι φανερό ότι το θέμα ξεκίνησε από τον isnogood... σκέφτηκα να το συζητήσουμε και παρεμπιπτόντως να πω ότι έχει ένα δίκηο. Ολόκληρη κινέζικη παροιμία, ποιός θα την λυγίσει, δύσκολο το βλέπω <s>.

ΥΓΓ. Το θέμα μπήκε οφφ τόπικ γιατί δεν είναι στενά ΒΔΣΜ. Θα προτιμούσα να συζητηθεί ως προς ΒΔΣΜ.

 

Θα πρόσθετα και οτι τίποτα δεν είναι τζάμπα, ακόμα κι αν φαίνεται πως έτσι είναι.

Και οι αρπαχτές πληρώνονται... Νομίζεις οτι την έχεις κάνει ωραία, αλλά έχει κι αυτή κόστος για σένα, ακόμα κι αν δεν παίρνεις χαμπάρι πώς...

​

 

Δεν συμφωνώ εδω.
Ο/Η υποτακτικός/η παίρνει, είτε το ζητά με τον τρόπο του, είτε του/της το προσφέρουν.
Άλλο τόσο και δίνει. Είτε επειδή του/της το ζητούν, είτε επειδή το προσφέρει από μόνος του/της
Είναι αστείο (και φροντίστε να μη παρεξηγηθεί η λέξη) να λέμε ότι ένας υποτακτικός/η δεν καλύπτει τα θέλω του αλλά τις ανάγκες του. Δεν αρνούμαι οτι συμβαίνει και αυτό αλλά όχι μόνο αυτό.
Ας μη παίζουμε με τις λέξεις και ας λέμε τουλάχιστον μεταξύ μας την αλήθεια.
Ας μη την φοβόμαστε..
Όλες οι σχέσεις όπως και ακόμα αυτές του D/s και του M/s είναι ένα αλισβερίσι του δώσε πάρε και πάρε δώσε.
Γίνομαι λίγο κυνική, αλλά δεν μου αρέσουν οι στάχτες στα μάτια και τα κλισέ.
Δεν ξέρω κανένα υποτακτικό/η, που να μην καλύπτει τις ανάγκες του και να έχει παραμείνει σε σχέση. Δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε. Άνθρωποι είναι και αυτοί, και αλίμονο να μην είχαν ανάγκες και να μην τις κάλυπταν και απο πάνω.

 

Η άποψη της SM_Art_Lady με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη.  

 

κι αν κατι απ αυτο το αλισβερισι τελικα στραβωσει, μπορουμε να εμπλουτισουμε την παροιμια με γνωστο λαικό ασμα : "Παρε ο,τι θελεις παλιατζή απο μια αγάπη που δεν ζει"

 

Συμφωνώ με την πρώτη πρόταση.
Στη δεύτερη θα πω πως όλα είναι σχετικά με το για πόσο και πως περιμένει ο υποτακτικός πως θα καλυφθούν οι ανάγκες του και πόσο ξεκάθαρα αντιλαμβάνεται αυτές τις ανάγκες και δεν τις συγχίζει με τα θέλω του.
Αν αναφερθώ δε σε σκλάβα, τότε θα παραμείνει σκλάβα ακόμη κι αν δεν καλύπτονται οι βασικές της ανάγκες πολύ περισσότερο από όσο θα ανεχόταν ένας υποτακτικός.
Γιατί ναι άνθρωποι είμαστε όλοι, ακόμη και οι Κυρίαρχοι   και δεν σημαίνει πως Ο Αφέντης μιας σκλάβας είναι στην θέση να ασκεί κυριαρχία και να καλύπτει τις ανάγκες της συνεχώς, υπάρχουν άλλες καταστάσεις που μπορούν να αναστείλουν την δράση Του, μπορεί να είναι λόγω ασθένειας, υπερβολικής δουλειάς κ.ο.κ. Τι σημαίνει τότε πως η σκλάβα θα την κάνει με ελαφριά πηδηματάκια να πάρει από τον επόμενο ότι της λείπει ή θα μείνει να στηρίξει Τον Κύριο της παραμένοντας σκλάβα Του?
Μέσα στο δικό μου μυαλό αυτή είναι η συμπεριφορά που διαχωρίζει την υποτακτικότητα από τη σκλαβιά.

 

δεν νομιζω οτι η SM_Art αναφερεται σε χρονικα ορια αρωστιας ή καποιας αλλης τριτογεννους αιτιας που θα περιορισει τον Αφεντη ..... καταλαβαινω οτι προφανως εννοει την αδιαφορια ...
Αντιθετα απο τις εμπορικες συναλαγες οπου το προϊον εχει την σταθερη του αξια , στις σχεσεις , η αξια διαμορφωνεται αναλογα με αυτα που δινουμε εμεις .
Δεν υπολογιζεται η αξια ενος ανθρωπου ως ετερον ημισυ , απο τον χαρακτηρα του , την εμφανιση του , τα πτυχια του ή την κοινωνικη του θεση ... αλλα απο τα οσα του δινουμε , γιατι αδιαφορουμε για ολα τα παραπανω και το μονο που θελουμε ειναι εκεινον διπλα μας .
Συνεπως ..... η σχεση ειναι μια επαναλαμβανομενη καθημερινη αγορα στην οποια δινεις , οχι γιατι απλα μπορεις , αλλα διοτι ειναι το αλλο σου μισο και αυτο δεν το αλαζει κανενας αυτο

βλεπω οτι ο διαχωρισμος σκλαβας και υποτακτικης εχει γινει λιγο μπαλακι κατα που φυσαει ο ανεμος .. Αν και πολλες φορες εχει δωθει ο ορισμος (που αν το αναλυσουμε δεν βγαζει ακρη ..) , ωστοσο παρατηρω πως γινονται ελιγμοι κατα πως βολευει τον καθενα ... δηλαδη στην δικη μου αντιληψη παει καπως ετσι : σκλαβα στο κρεβατι , υποτακτικη στην σχεση και σε φολοσοφικο επιπεδο : "παραδινω τον ελεγχο" , ενω αν ψαξουμε στα ενδοψυχα , ο ορισμος μπορει και να ειναι "εγω σου εδωσα τον ελεγχο και εγω στο παιρνω πισω οποτε θελω..."

τι κανεις λοιπον για να μην χασεις αυτον και οσα σου δινει (πχ ελεγχος .. λεμε τωρα..) ... δινεις για να εχεις ....