Πνιγμος

Χελοου. Δεν βρηκα θεμα παρομοιο οποτε σκέφτηκα να ανοιξω να δω σκεψεις σας καθως ο πνιγμος αποτελει μια αγαπημένη μου τεχνικη.

Ειμαι αθλητρια πολεμικων τεχνων. Εχω κανει σχεδον 20 χρονια αγωνιστικό ταεκβοντό κ εχω περασει απο τζουντο, εσκριμα και καποιες πολυ συγκεκριμένες τεχνικες δρομου. Ο πνιγμος χωρίζεται σε πνευμονικο ή αρτηριακο. Πρακτικα στο πρώτο κλεινεις συνηθως την διοδο αναπνοής, ενω στο δευτερο κλεινεις την κυρια αρτηρία αιματωσης του εγκέφαλου οποτε το σατ νταουν ερχεται πιο γρηγορα.

Προσωπικα προτιμώ την αρτηριακή, καθως εκεινη την στιγμη λιγο πριν την λιποθυμια, οταν απελευθερώνεται η διοδος, οι σπασμοι μαζι με αυτο το περίεργο αισθημα κραμπας σαν να σε τσιμπαν πολλες βελονες σε ολο σου το κορμι κ την έντονη αισθηση διείσδυσης ειναι απλα λαχταριστοτατα.

Εσεις, εχετε εμπειρίες? Ασκειτε πνιγμό ή σας ασκουν? Κ σε τι πλαισιο?

**εντιτ: αυτος π μ ασκει τον πνιγμο είναι αθλητης τζουντο οποτε τεχνικα άρτιος.

 

Ενδιαφέρον έχει το νήμα σας και μπορεί να βοηθήσει.

Πριν τις εμπειρίες που μπορεί να καταθέσει κανείς, μήπως θα θέλατε, επειδή έχετε την τεχνική αρτιότητα όπως λέτε εδώ:

να Μ/μας εξηγήσετε τι πρέπει να κάνει ή να μην κάνει κανείς, ώστε η πρακτική να εξασφαλίζει την ασφάλεια;

Νομίζω ότι θα έχει ενδιαφέρον να γνωρίζουν τα μέλη από κάποιο τεχνικά άρτια καταρτισμένο μέλος.

Ευχαριστώ

 

Για να φτασει καποιος που δεν εχει την γνώση να το κανει οφείλει να πειραματιστεί παρα πολυ. Εννοω ανατομικα για αρχη. Καποιος θα μπορουσε να ξεκινήσει ψιλαφωντας τον δικο του λαιμο κ ασκωντας πιεση σε διαφορα σημεια για να δει τι και πως. έπειτα να αλλαξει γωνια κ να αρχισει να χαρτογραφει τον αλλον.

Ο πνευμονικος πνιγμος είναι πιο ευκολος αν το πω αλλα λιγο ατσαλος. Ασκειται με οποιαδήποτε πιεση φραζει την αναπνοη. Αυτο το καταλαβαίνει κανεις καθως αρχίζει να εχει μια αισθηση σα να "τουμπανιαζει" Σιγα σιγά το μέτωπο του. Στην διαρκεια δεν μπορεί να παρει ανασα αλλα εχει πληρως τις αισθησεις.

Ο αρτηρίακος χρειάζεται την περισσότερη προσοχη γτ αρχικα πρεπει ο ασκων να βρει τα σημεια πιεσης τα οποια διαφερουν αναλογα μς την γωνια συνηθως, λιγο πιο εδω, λιγο πιο εκει. Συνηθως ειναι πλαγια του οισοφάγου μας κ λιγο πανω. Αλλα οπως ειπα πρεπει καποιος να το βρει κ να πειραματιστει.

Θα προτεινα μολις καποιος βαλει χερι στον λαιμο οποιουδηποτε, ο παθων να αρπαξει το χερι του αλλου σε μια υποτιθεμνη πιεση. Αν ο ασκων βρει αρτηρια οσο περισσότερο "μαλακωνει" Η λαβη του δευτερου μπορει να υπολογισει ποτε να σταματησει.

Τα ορια του καθενος ειναι διαφορετικα. Ακομα κ αν πεσει τελειως το χερι της λαβης μπορει ο παθων να εχει καποια συνειδηση. Παρολα αυτα θα πρεπει κ ο ασκων να ειναι ετοιμος για εντονους σπασμους και να μην τα χασει. Να περιορισει το σωμα του αλλου για να μην χτυπησει καπου μεχρι να συνελθει.

Σε πρώτο στάδιο δεν θα ενθαρρυνα καποιος που δεν ξερει να ξεφευγε τόσο πολυ. Εχω χαθει κ για αρκετά λεπτα κ παρολο που εγω δεν καταλαβα κ κατι ιδιαίτερα οταν επανήλθα βρηκα τον ανθρωπο που μου ασκούσε τον πνιγμο πολυ ανησυχο. Οποτε θα προτεινα το οριο να ειναι οταν πεσει το χερι της λαβης.

Οι κινδυνοι ειναι γνωστοί, αν δεν αιματωθει επαρκως ο εγκέφαλος για καποιο χρονικο διαστημα.

Επισης καλο θα ηταν να μην γινεται συνεχεια καθε φορα.

Αν χρειαστεί κατι πιο συγκεκριμένο με ρωτάτε.

 

Ενδιαφέρον θέμα αν και τείνω προς το "να αποφεύγεται" ο πνιγμός. Προσωπικά απολαμβάνω το breath play αποφεύγω το αρτηριακό γιατί δεν είναι εύκολο να έχεις ιατρικό ιστορικό επίσης και να είχα δεν είμαι ειδικευμένος να προβλέψω και να αντιμετωπίσω κάθε επιπλοκή από τραυματισμούς στο λαιμό αιματώματα ή ότι άλλο προκύπτει. Πάντως ακόμη και το breath play δεν το φτάνω στα άκρα. Μου είναι αρκετά ευχάριστο όταν έχει ακόμη αισθήσεις το άτομο.

 

Προφανώς και δεν είναι όλα για όλους. Υπάρχει μία ευρεία, ευρύτατη γκάμα παιχνιδιών και ο καθένας κρίνει τι του αρέσει, τι τον εκφράζει αλλά και τι μπορεί να κάνει (ή να δεχτεί).

Ακούγεται όντως ιδιαίτερο όλο αυτό αλλά τα μεταξωτά θέλουν και αντίστοιχους κώλους. Προσωπικά δεν θα το επεδίωκα γιατί απλούστατα δεν έχω ιδέα όλου αυτού του "project".

Ωστόσο η τοποθέτηση της νηματοθέτριας είναι εξαιρετική. Εγώ μόνο με...βεντούζα μπορώ να σας φανώ χρήσιμος @Malamute  

Μπράβο σας πραγματικά.

 

Προσωπικά εφαρμόζω τεχνικές πνιγμού είτε απευθείας στον λαιμό είτε με ασφυξία (πχ με σακούλα γύρω από το κεφάλι). Θέλει πράγματι αρκετή προσοχή, διάβασμα και κατάρτηση και σίγουρα γερά νεύρα για την αντιμετώπιση λιποθυμίας πριν το αναμενόμενο.

 

Καλημερα φιλτατε. Δεν εχω πειραματιστει ποτε με σακουλα. Πως το κανεις?

 

Καλημέρα.
Μια διάφανη σακούλα, δένεται γύρω από τον λαιμό με τρόπο ώστε να μην περνάει αέρας εντός. Συνήθως με ταινία. Με τις αναπνοές του/της υ η σακούλα συστέλλεται και διαστέλλεται με το οξυγόνο όμως να μειώνεται διαρκώς. Ο/η Κ μπορεί να απολαύσει τις συσπάσεις και τις εκφράσεις του υποκειμένου για αρκετό χρόνο και έως ότου αυτό λιποθυμήσει (συνήθως ο χρόνος είναι 1.5-2 λεπτά). Φυσικά για την αποφυγή βλάβης λόγω υποξίας ο/η Κ πρέπει να μπορεί να αφαιρέσει άμεσα και αποτελεσματικά την σακούλα όταν αυτό κριθεί θεμιτό. Κάτι τέτοιο ταιριάζει και σε παιχνίδια cnc όπου μπορεί να εκμεταλλευτεί κάνεις την προσωρινή λιποθυμία του/της υ.
Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός

 

Καλησπερα σας εχω εμπειρια με τον πνιγμό απο τον πνεύμονα περιπου 4 χρονια ειναι φανταστικός γιατι σου αυξάνει ολες τις αίσθησης μαζι και ηδονή. Εμενα μου το κανουν με σακουλα πλαστική η με latex hood μασκα ασφυξίας

 

Προσφέρει ο πνιγμός τόση ηδονή που να αξίζει το ρίσκο της υγείας του παρτενέρ σου;

 

Προσωπικά δεν βρίσκω την ιδέα ερεθιστική,
μου κάνει όμως εντύπωση το πάθος που την περιγράφεις @Malamute

 

Σε αυτό το νήμα, περιγράφονται κάποιοι τρόποι παιχνιδιού, αλλά και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν.