Ποιος είναι ο σαδιστής ;

Αναζητώντας το προφίλ του σαδιστή μέσω της επιστημονικής αντίληψης , έχω βρει τα παρακάτω :

Διαγνωστικά κριτήρια
Τα πρόσφατα επίσημα διαγνωστικά συστήματα προτείνουν ευρύτερη αντίληψη της έννοιας του σαδισμού. Το ICD-10 (WHO, 1992) (22), ορίζει το σαδισμό σαν “προτίμηση για σεξουαλική δραστηριότητα που περιλαμβάνει δέσιμο, πόνο ή κακοποίηση”.

Το DSM-IV (4) απαιτεί τα ακόλουθα κριτήρια:
Α. Για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών, το άτομο έχει επίμονες σεξουαλικές φαντασιώσεις, τάσεις ή συμπεριφορές που περιλαμβάνουν πράξεις (πραγματικές ή προσομοιωτικές), στις οποίες ο ψυχικός ή σωματικός πόνος του θύματος το διεγείρει σεξουαλικά.
Β. Οι σεξουαλικές φαντασιώσεις, τάσεις ή συμπεριφορές προκαλούν σημαντική κλινική δυσφορία ή διαταραχή στη κοινωνική, εργασιακή ή άλλη σημαντική περιοχή της λειτουργικότητας.

Επιδημιολογία
Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για τη επικράτηση του σεξουαλικού σαδισμού. Οι Kinsey et al (1953) (39), βρήκαν ότι το 3-12% των γυναικών και το 10-20% των ανδρών δείχνουν να διεγείρονται σε σαδομαζοχιστικού τύπου διηγήσεις. Οι Crepault & Couture (1980) (40), μελετώντας άνδρες γενικού πληθυσμού βρήκαν ότι το 15% είχαν φαντασιώσεις κακοποίησης γυναίκας και το 10,7% φαντασιώσεις να χτυπούν γυναίκα. Οι Arndt et al (1985) (41), βρήκαν ότι το ένα τρίτο των γυναικών και το ήμισυ των ανδρών είχαν σεξουαλικές φαντασιώσεις να δένουν τον/την σύντροφό τους, χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν αυτές οι συμπεριφορές αφορούν προτίμηση ή απλώς είναι μέρος ενός σεξουαλικού ρεπερτορίου δραστηριοτήτων που συμβαίνουν ενίοτε. Επιπλέον, βρέθηκε ότι το 5% των ανδρών και το 2% των γυναικών ανέφεραν ότι έπαιρναν σεξουαλική ικανοποίηση προκαλώντας πόνο (42).

Συνοδά ευρήματα
Πολλοί κλινικοί θεωρούν το σαδισμό και το μαζοχισμό συμπληρωματικές διαταραχές. Η παρατήρηση ότι τα άτομα με μαζοχιστικές φαντασιώσεις έχουν συγχρόνως και σαδιστικές φαντασιώσεις, ενισχύει την άποψη αυτή (41).

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα που προκύπτουν από στοιχεία που συλλέγησαν από το FBI, και αφορούν ακραίες μορφές σεξουαλικού (43). Βρέθηκε ότι η πλειονότητα ήταν λευκοί, σχεδόν οι μισοί ήταν έγγαμοι, το 43% είχαν ιστορικό ομοφυλόφιλης εμπειρίας, στο 20% συνυπήρχε άλλη παραφιλία, σχεδόν οι μισοί είχαν γονείς με διαταραγμένες σχέσεις ή διαζύγιο, το 23% ανέφερε σωματική και το 20% σεξουαλική κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία. Πολλοί από αυτούς είχαν την τάση να οδηγούν με το αυτοκίνητό τους χωρίς εμφανή σκοπό. Επίσης, είχαν την τάση να μετατρέπουν το αυτοκίνητό τους ώστε να μοιάζει με αυτοκίνητο της αστυνομίας. Σχεδόν όλοι είχαν προσχεδιάσει το έγκλημα. Η κατακράτηση του θύματος για πάνω από 24 ώρες ήταν συνήθης και συνδυαζόταν με δέσιμο, κάλυψη των ματιών ή απειλή με όπλο. Η σεξουαλική δραστηριότητα περιελάμβανε δέσιμο, πρωκτική και στοματική πράξη, και εισαγωγή ξένων σωμάτων. Το 73% των θυμάτων θανατώνονταν. Περισσότεροι από τους μισούς δράστες κατέγραφαν τη δραστηριότητά τους σε ημερολόγια ή σε κασετόφωνο, βιντεοταινία, φωτογραφίες, και σκίτσα. Το 40% κρατούσαν στην κατοχή τους ένα αντικείμενο του θύματος. Oι Dietz et al (1990) (43), παρατήρησαν ότι όλοι οι σαδιστές παραπτωματίες είχαν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά στη προσωπικότητά τους, ενώ το 40% είχαν ιστορικό χρήσης εθιστικών ουσιών, άλλων εκτός του αλκοόλ. Ο Brittain (1970) (44), βρήκε ότι στο 40% είχαν ψυχοπαθητικές προσωπικότητες με ισχυρά ναρκισσιστικά στοιχεία, ενώ οι Langevin et al (1988) (19), ότι το 75% έκανε χρήση εθιστικών ουσιών, το 50% κατάχρηση αλκοόλ, είχαν για cross-dressing ή ένιωθαν δυσφορία για το φύλο τους. Οι Gratzer & Bradford (1995) (45), αμφισβήτησαν τα συμπεράσματα των Dietz et al(1990) (43), θεωρώντας μη αντιπροσωπευτικό το δείγμα από το FBI.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ

Ψυχοδυναμικές θεωρίες
Οι απόψεις του S.Freud (Freud, 1920/1961) (24) για το σαδισμό και το μαζοχισμό άλλαξαν στη πορεία της μακράς επαγγελματικής του ζωής κάνοντας δύσκολη την ανίχνευση της εξέλιξης της σκέψης του πάνω στο θέμα αυτό. Αρχικά θεώρησε τη σχέση επιθετικότητας και σεξουαλικότητας σαν συνδυασμό ψυχικών ενορμήσεων. Αργότερα υπέθεσε σαν πιο πιθανή εξήγηση την παρουσία του παιδιού σαν μάρτυρας στην “πρωταρχική σκηνή” (“primal scene”), ενώ παρακολουθούσε τους γονείς του να κάνουν έρωτα. Αυτό όμως δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί κάποιοι αναπτύσσουν σαδισμό και κάποιοι άλλοι όχι, ούτε γιατί σε κάποιους η επιθετικότητα κατευθύνεται προς τα έξω, όπως στον σαδισμό, ενώ σε κάποιους άλλους προς τα μέσα, όπως στο μαζοχισμό.

Συμπεριφορικές απόψεις
Ο Raymond (1956) (46), υποστήριξε ότι το άτομο αναπτύσσει μία ταχεία συσχέτιση στη διάρκεια κάποιων πρώιμων σεξουαλικών εμπειριών. Με τον τρόπο αυτό εξήγησε την ανάπτυξη του καλτσόν σαν φετιχιστικό αντικείμενο όταν το άτομο έβλεπε κρεμασμένο το καλτσόν της μητέρας του στο μπάνιο, ενώ αυνανιζόταν. Υποστήριξε ότι κάποια άτομα έχουν την προδιάθεση για ταχείες συσχετίσεις και εξαρτήσεις. Όπως με ολόκληρη τη σεξουαλική συμπεριφορά, ο σαδισμός είναι μια περίπλοκη συμπεριφορά η οποία είναι δύσκολο να τροποποιηθεί με συμπεριφορικές θεραπείες (47).

Βιολογικά ευρήματα και απόψεις
Κάποια άτομα παρουσιάζουν ενδοκρινικές ή και χρωμοσωματικές ανωμαλίες, όπως άτομα με σεξουαλική σαδιστική δραστηριότητα και σύνδρομο Klinefelter (48). Υπήρχε η άποψη ότι ο σεξουαλικός σαδισμός, όπως όλες οι παραφιλίες, οφείλονται σε εγκεφαλικές διαταραχές (48), αλλά τα μέχρι στιγμής δεδομένα δείχνουν ότι δεν υπάρχει κάποια εμφανής εγκεφαλική βλάβη (49). Έχουν αναφερθεί ευρήματα δυσλειτουργίας του δεξιού κροταφικού λοβού, με τη χρησιμοποίηση αξονικής τομογραφίας και νευροψυχολογικών δοκιμασιών (19). Παρόμοια, οι Gratzer & Bredford (1995) (45), βρήκαν νευρολογικές ανωμαλίες, κυρίως στον κροταφικό λοβό, στο 55% των σαδιστών. Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίου (ΡΕΤ) σε έναν σαδιστή δεν έδειξε κάποια ανωμαλία (50).

Πηγή : www.archive.gr

Εύκολα μπορείτε να καταλάβετε , ότι το τοπίο είναι θολό και αβέβαιο , για το ποιος είναι ο σαδιστής . Δεν με καλύπτει . Σαδιστής μπορεί να είναι ένας υγιής άνθρωπος , που γνωρίζοντας τι ζητάει ακριβώς και έχοντας απέναντι του έναν υγιή μαζοχιστή και ζώντας και οι δύο μία σχέση προκαθορισμένη μέσα σε διαδρομές που η συναίνεση , η προσοχή , η ασφάλεια και η ενημέρωση , διαφυλάττουν και αερίζουν τα θέλω του , συνεχίζει να ζει μία φυσιολογική ζωή όπως όλοι οι άλλοι .

Όταν μία κοινωνία αποδέχεται , όταν το περιβάλλον απενοχοποιεί , όταν οι άνθρωποι απολαμβάνουν αυτό που ζητούν με ανθρώπους που μοιράζονται τις προτιμήσεις τους , τότε το πνεύμα δεν αρρωσταίνει , δεν κινείται στο περιθώριο , δεν γίνεται παραβατικό και ούτε επικίνδυνο λόγω της έκρηξης καταπιεσμένων συνειδήσεων .

Μπορεί να κάνω λάθος , μπορεί και όχι . Ποιος είναι ο σαδιστής κατά τη γνώμη σας;

 

Είναι σίγουρα σαδιστής κάποιος που διεγείρεται ή / και απολαμβάνει με κάποιο τρόπο την ιδέα ή / και και την πραγματική σωματική (μερική ή ολική) καταστροφή του άλλου π.χ. μέσω βασανιστηρίων ή / και τη θανάτωσή του.

​

 

κρίμα που ανήκω στους μαζοχιστές...

 

Να ενα ενδιαφέρον αρθρο πανω στον Σαδισμο:

SEXUAL SADISM: Rape, Necrophilia, Cannibalism, Fetishism
"There are two things which differentiate the human species from animals. One, we use cutlery. Two, we're capable of controlling our sexual urges." (Dan Aykroyd)

The term sadism is derived from the name of a French author who lived from 1740 to 1814, Donatien-Alphonse-Francois de Sade, better known as the Marquis de Sade. Sadists dare to mix love with cruelty. The practice was recognized as a sexual perversion by Krafft-Ebing in 1898 consisting of strong impulses to coitus, coupled with prepatory acts of maltreatment, even murder (necrophilia, then called "lustmurder") which occurs primarily because of an inability to be satisfied with coitus. Most sadists like torture more than they like sex, and it is customary to refer to the three D's of sadism in this regard -- Dread, Dependency, and Degradation -- or in other words, the desire to create fear in the victim, make the victim completely helpless (dependent on the sadist), and humiliate the victim.

A sadist is clinically defined as a person who demonstrates a long-standing maladaptive pattern of cruel, demeaning, and aggressive behavior towards others. Symptoms include: a period of activity of at least six months, recurrent, intense sexually arousing fantasies, sexual urges, or behaviors involving real acts (not simulated) in which the psychological (humiliation) or physical suffering of a victim is sexually exciting. In criminology, sadism is often inferred from carefully examining crime scene behavior, and it's a common pattern (Sadistic aspect) linking many crimes. In forensic science, wound pattern analysis tends to point to evidence of sadism or not. As with many sexual crimes, victimology is important, and where rape shield laws prevent inquiring into the victim's sexual history, a 24-hour timeline will have to be used. There are essential two (2) elements that constitute the actus reus of sadism:

*

deliberate sexual torture of a living victim without consent
*

evidence of a prolonged event or series of prolonged events

Sexual sadists who come into contact with law enforcement will tend to use certain over-the-counter tools, such as vice-grips, screwdrivers, etc., and will keep such devices in a common tool box. There will usually be post-mortem evidence of genital mutilation and/or evisceration. Sexual sadists who do not come into contact with law enforcement will tend to use custom-made, store-bought tools.

Behavior at the time of the offense will often involve forcing the victim to crawl or keeping the victim in a cage. Other activities that may occur include: restraint, blindfolding, paddling, spanking, whipping, pinching, beating, burning, electrical shocks, impaling, rape, cutting, stabbing, strangulation, torture, mutilation, and killing. Necrophilia is similar to sadism in that the offender may or may not care about whether the victim is unconscious or not, but sadists usually prefer them alive, and necrophiliacs usually prefer them dead. Sexual sadism is similar to serial killing in that the aspect of fantasy-reenactment cycle is the same.

One of the signature aspects of sadism is anger, but this should be at least as evident as sexual gratification. The intention is to hurt, degrade, defile, or destroy the victim. Sexuality and power are accompanied by anger in the service of sexual gratification. By contrast, an anger-retaliatory rapist is just interested in anger, not so much sexual gratification. However, for a sadist, the aggression is eroticized. They take pleasure in the torment, anguish, distress, helplessness, and suffering of their victims. Victim selection is usually on the basis of the victim being a symbol of someone they want to punish. Age, appearance, and occupation are typical victim selection categories.

It's important to note the difference here between a sadist and a psychopath. A psychopath will usually choose victims that are closer to them in terms of age, appearance, and occupation. They will then expect these people to love them, and a psychopath loves to hurt the ones who love him. A sadist, by contrast, typically chooses victims who are different from him in terms of age, appearance, and occupation. They want to symbolically destroy those groups of people, almost like a missionary serial killer. It's sometimes said that a psychopath is both sadist and masochist. A sadist is never a masochist. Psychopaths ignore their victim's suffering. Sadists relish their victim's suffering. People who experiment and go both ways with Bondage & Discipline (B & D) or Sado-Masochism (S & M) are probably not sadists, nor are they psychopaths. Harmless sex play is covered under fetishism.

Sadists tend to have some rather unique, bizarre rituals that aren't even described in the abnormal psychology books yet. In this sense, they are similar to the thrill-oriented hedonist in the Holmes Typology of serial killers. As seekers of new experiences and "kicks", they are constantly expanding the horizons of their sexual misadventures. A necrophiliac, in addition, would fit as a lust-oriented hedonist because they are concerned with sexual experimentation after death.

Νομιζω οτι πρεπει να κανουμε μια σημαντική διάκριση : Υπαρχει ο ψυχοπαθολογικός Σαδισμός και ο ερωτικος Σαδισμος.
Ο πρώτος περιγράφεται στο παραπάνω κείμενο με ολες τις προεκτάσεις του οπως και στο πρώτο ποστ του Ηλία .
Ο δέυτερος ειναι ο Σαδισμός που βρισκεται σε εμας τους ανθρώπους του χώρου και διαφέρει σημαντικά απο το πρώτο ειδος ως προς το οτι χρησιμοποιέιται με τη συναινεση του μαζοχιστικού ατομου, ενδεχομένως με ορια που θέτει το μαζοχιστικό ατομο ως προς την αντοχή του στον πόνο σωματικό και ψυχικό με χρήση safeword. Ο ερωτικός Σαδισμος του χώρου μας εχει ( η θα επρεπε να εχει ορια ) και αποσκοπει στην αμοιβαία ευχαρίστηση σε αντιθεση με τον ψυχοπαθολογικο.
Ο ψυχοπαθολογικός σαδισμός περιλαμβάνει ελελιψη συναινεσης απο τη πλευρά του θυματος και βασανισμό δίχως ορια που συχνά οδηγει ακομα και σε θανατο του θύματος. Φυσικα ο μονος που περνει ευχαρίστηση σε αυτές τις περιπτώσεις ειναι ο θύτης.

Ο Σαδισμος ειναι ενας ορος ταμπού ακομα και σήμερα και στο χώρο μας διοτι παραπέμπει στην ψυχοπαθόλογια που τον διακρινει στις ακραίες μορφές του και οι οποίες τον εχουν αμαυρώσει.
Πιστευω οτι ακομα και στον ερωτικό Σαδισμό ειναι καλο να προσέξει καποιος τα ακολουθα.
Ο Σαδισμός περιλαμβανει θυμό και αυτος ο θυμός μετουσιωνεται σε σεξουαλική συμπεριφόρά. Ο θυμός αυτός πρεπει να ελεγχεται για να μην υπάρξει παραβατική συμεπριφορα που θα βλαψει το μαζοχιστικό ατομο η την σχέση του μαζι του αν δεν γίνει σεβαστό καποιο όριο που εχει εκ των προτέρων θέσει. Απαιτει πολυ καλη επικοινωνία μεταξύ των εμπλεκομένων σε τετοιες δραστηριοτητες .
Ο θύμός που κυριαρχέι και συχνα γίνεται η κινητήριος δύναμη πισω απο τον ερωτικο σαδισμό πρεπει να παραμενει στα πλάισια της ερωτικής συμπεριφοράς και να μην ξεφύγει στην κοινωνική ζωή του ατόμου διοτι το ατομο θα εκτεθεί ανεπανορθωτά. Η αυταρχική , ερωτικοποιηση του θυμού και η αποτομη , βίαιη συμπεριφορα που τον διακρίνει πρεπει να περιορίζεται μονο στην ερωτική ζωή του ατόμου. Σε αντιθετη περίπτωση θα υπαρχει προβλημα κοινωνικοποιησης. Σε αυτή την περίτπωση πιστέυω οτι το ατομο πρεπει να ζητησει επαγγελματικη βοήθεια για να μην υποφέρουν οι διαπροσωπικές του σχέσεις.
Η σχολη της ψυχαναλυσης ειναι μια σχολή της mainstream ψυχολογίας που κριτικαρει τον ερωτικό σαδισμο εντονα λεγοντας πως οι ερωτικοι Σαδιστές ειναι ανικανοι να αγαπησουν και να δεθουν συναισθηματικά. Ο μονος τροπος να δημιουργήσουν σχέσεις ειναι να αναπαράγουν την σαδομαζοχιστική σχέση που ειχαν με εναν απο τους γονεις. Αυτον τον τροπο ξερουν και αυτον αναπαράγουν.
Το σχολιο μου για αυτη την αποψη της ψυχαναλυσης ειναι : ας τους διαψέυσουμε , ειμαστε ικανοτατοι για συναισθηματικο δεσμό και ελεγχουμε την βιαιη ερωτική επιθυμια ωστε να την απολαμβάνουμε χωρίς να υποφέρουν οι διαπροσωπικές μας σχέσεις.

 

Καλώ τον εαυτό μου σαδιστή , γιατί είμαι ένας ποιητής μαγεμένος και παγιδευμένος μέσα στα ποιήματα της ανθρώπινης έκφρασης .
Του πόνου , συλλέκτης των δακρύων…
Της ηδονής , το παιδί που κλέβει τις στιγμές…
Του πόθου φοβισμένος καβαλάρης…
Του φόβου και του τρόμου , φιλόδοξος εξερευνητής…

Καλώ τον εαυτό μου σαδιστή , γιατί είμαι λάτρης του ανθρώπινου σώματος και για αυτό καλλιτέχνης γέγονα , για να μπορέσω να το απολαύσω σε βάθος .
Ως γλύπτης της ανθρώπινης θέσης , διαμορφώνοντας το μέγεθος της έντασης του αισθήματος , μέσα από την πυκνότητα του…
Ως υποκινητής των ειδώλων , που τολμούν να ποζάρουν μέσα στον καμβά της υποσυνείδητης εξωστρέφειας…
Ως τιθασευτής των λέξεων και αρχιτέκτονας των κειμένων που διεισδύουν από τις ρωγμές των προκαταλήψεων και ζωγραφίζουν τα ανατρεπτικά τους μηνύματα στους ρευστούς τοίχους του πάθους...
Ως χορευτής , ως γητευτής , ως φλαουτίστας που καλώ τους ακουστές , σε εκείνο το σκοτεινό μέρος του δάσους που η ελευθερία δεν είναι μόνο μία λέξη , αλλά ναρκώνει τις αχρείαστες ηθικές , με την ασυδοσία που προσφέρει και ωθεί τις φιγούρες στην εξάντληση μέσα από την δαιμονοποίηση τους…

Καλώ τον εαυτό μου σαδιστή , γιατί ενθουσιάστηκα με το όραμα του Θεάτρου .
Ερεθίστηκα με την πειθαρχία των ηθοποιών στο διατεταγμένο στήσιμο των ρόλων .
Φούντωσα με την άναρχη φωτιά που ξεσπάει στο πνεύμα των παιχτών όταν ξεχνούν το άλλοθι του σεναρίου και το ζουν δίχως πια να το παίζουν.
Ίδρωσα με τον πόνο τους και την συνειδητοποίηση της αδυναμίας τους να ελέγξουν το έργο τους , έχυσα στην παράδοση τους στα «άλογα» που πραγματοποίησαν την ανατροπή καβαλώντας τους «ιππευτές» τους . Σηκώθηκα και χειροκρότησα σαν τρελαμένο παιδί που μόλις είχει παρακολουθήσει το πιο μεγαλειώδες έργο…

Είμαι σαδιστής , είμαι ερωτευμένος , είμαι παθιασμένος με την αέναη ροή τροφοδοσίας των αντιληπτικών μου οργάνων , από το ποτάμι που κάποτε , κάπου , κάποιος , αποκάλεσε ζωή…

 

Ειμαι Σαδιστης για λογους που μαλλον δεν θα μαθω ποτε. Και ουτε εχουν πια σημασία. Ειναι σαν να προσπαθεις να φρεναρεις ενα κύμα που σε παρασέρνει , σε σηκώνει ψηλα , σε ανεβάζει διασκεδαστικα, κινείσαι με μεγαλη ταχύτητα , η αδρεναλίνη σου τιναζεται στα ύψη μα ξαφνου μπρστα σου βλεπεις οτι απλώνονται ψηλα βράχια. Θελει μαεστρία να ξερεις πως να φρενάρεις.

 

έτσι DeSade...έτσι...τόσο απλά και όμορφα  

 

Επαναφορά του νήματος, as promised σε αυτό μου το ποστ -> https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t25601/#post305799.

Είναι κι αυτό αρκετά ενδιαφέρον (και σχετικό πιστεύω) νήμα.