Ποναει η Αγαπη ματια μου...

Θάνατος η γραφή σου.................

 

Το αληθινό βρίσκεται στον αιώνιο έτσι @E. Dantes?

 

Έχεις ωραία πένα . Να σαι καλά που την μοιράζεσαι..

 

Δύσκολο να είναι αμφίδρομο, και αληθινο, οι πιο πολύ άνθρωποι το θεωρούν ενδόμυχα αδυναμία του συντρόφου τους η πλάνη, δυστυχώς.Wild goose chase.

 

Όπως σχολίασα ξανά στο ίδιο νήμα καλύτερα να παίρνουμε απόφαση κάποια πράγματα όσο Το δυνατόν νωρίτερα για Το καλό μας. Πίσω κοιτάμε μόνο για να παρκαρουμε.. δεν έχει κανένα νόημα. Μετά γίνεται εμμονή.. τον βλέπεις στα όνειρα σου, τον ψάχνεις σε άσχετα μέρη, νομίζεις πως ακούς την φωνή του . ..είτε τελειώνει όμορφα κάτι είτε άσχημα οφείλεις να το αφήσεις πίσω. Για το δικό σου καλό. Για σένα και μόνο. αλλιώς φτάνεις στα όρια της τρέλας..

 

ΕΥΓΕ , εικόνες ... η εικονοπλασία ειναι κατι που παλεύω χρόνια ... θελει ταλέντο

 

Loving can hurt, loving can hurt sometimes
But it's the only thing that I know
When it gets hard, you know it can get hard sometimes
It is the only thing that makes us feel alive

We keep this love in a photograph
We made these memories for ourselves
Where our eyes are never closing
Hearts are never broken
And time's forever frozen still

So you can keep me
Inside the pocket of your ripped jeans
Holding me closer 'til our eyes meet
You won't ever be alone, wait for me to come home

Loving can heal, loving can mend your soul
And it's the only thing that I know, know
I swear it will get easier,
Remember that with every piece of you
Hm, and it's the only thing we take with us when we die

Hm, we keep this love in this photograph
We made these memories for ourselves
Where our eyes are never closing
Hearts were never broken
And time's forever frozen still

So you can keep me
Inside the pocket of your ripped jeans
Holding me closer 'til our eyes meet
You won't ever be alone

And if you hurt me
That's okay baby, only words bleed
Inside these pages you just hold me
And I won't ever let you go
Wait for me to come home
Wait for me to come home
Wait for me to come home
Wait for me to come home

You can fit me
Inside the necklace you got when you were sixteen
Next to your heartbeat where I should be
Keep it deep within your soul

And if you hurt me
Well, that's okay baby, only words bleed
Inside these pages you just hold me
And I won't ever let you go

When I'm away, I will remember how you kissed me
Under the lamppost back on Sixth street
Hearing you whisper through the phone,
"Wait for me to come home."

 

«Μεσ᾿ ἀπὸ τὸ βάθος τῶν καλῶν καιρῶν
οἱ ἀγάπες μας πικρὰ μᾶς χαιρετᾶνε.»

(Κ. Καρυωτάκης)

 

ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ

Και αν είναι αλήθεια πως πια δεν με αγαπάς
Σου το ζητάω,
Σε παρακαλώ,
Μην μου το πεις!

Χρειάζομαι σήμερα
Και ακόμα
Να ταξιδεύω
Αθώος στα ψέματά σου…

Θα κοιμηθώ χαμογελώντας
Και πολύ ήρεμος.
Θα ξυπνήσω πολύ νωρίς το πρωί.

Και θα βουτήξω ξανά στα βαθιά
Στο υπόσχομαι…

Αλλά αυτή τη φορά,
Χωρίς κουράγιο για διαμαρτυρία ή αντίσταση,
Θα βυθιστώ με τη θέλησή μου και χωρίς επιφυλάξεις
Στην βαθιά απεραντοσύνη της εγκατάλειψής σου.

Χόρχε Μπουκαι