Προσπαθώντας να μετατρέψουμε μια vanilla σχέση σε m/s

Μιλώ απ' τη μεριά του κυριαρχικού vanilla και Μαστερ (είναι οι μόνες που ξέρω).

Η δυνατότητα μετατροπής μιας σχεσης εξαρταται πολύ από το εάν 1) τα ατομα το έχουν μέσα τους αλλά δεν το έχουν αποδεχθεί ακόμα -- αλλά πρεπει να το έχουν μέσα τους 2) από το επίπεδο συνειδητότητας του Κυρίου (ή ισως και του sub αλλά δεν το πολυπιστεύω).

Οπως εχω ξαναγραψει, η σχεση μου, μετα από πολλές περιπέτειες (που είχαν και πολύ S/m), εγινε Μ/ς οταν εγω ξεκαθαρισα μέσα μου οτι αυτό θέλω και τίποτε αλλο. Τότε ανοιξε ο δρόμος του Μ/ς που, ομολογώ, δεν είναι και πολύ δυσκολος. Και τοτε η σκλαβα μου βρηκε κι αυτή το νόημα που εψαχνε στη ζωή της.

 

RE: RE: Προσπαθώντας να μετατρέψουμε μια vanilla σχέση σε m/s

Σίγουρα όταν έχεις s/m σχέση είναι πολύ εύκολο να την κάνεις M/s το δύσκολο είναι όταν γνωρίζεις τυχαία έναν άνθρωπο που δεν ξέρεις καν τι γνώμη έχει γι αυτά τα θέματα πως του το φέρνεις και πως τον κάνεις να του αρέσουν
Φυσικά δεν μιλάω να τον κάνεις σκλάβο/α αν δεν είναι του χώρου αλλά πιστεύω ότι σε πολλούς vanilla μπορεί να αρέσει ο ρόλος του αφέντη/ρα

 

RE: RE: RE: Προσπαθώντας να μετατρέψουμε μια vanilla σχέση σε m/s

Εγώ δεν το βρηκα καθολου ευκολο. To s/m ειναι παιχνίδι που το κανουν και παιδιά. Το Μ/s θελει ωριμότητα και αυτογνωσία. Αυτό ηταν και η ουσία του post μου. Η απάντησή μου στο ερωτημα του thread ήταν:

Για να μετατρεψει κανείς μια σχεση πρεπει τουλαχιστον ο ένας να έχει ηδη "μετατραπεί"
και ο άλλος να είναι μετατρέψιμος.

 

πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό στις βανίλλα σχέσεις χρησιμοποιούνται bdsm στοιχεία για kinky games αλλά σε κανένα βαθμό δεν επιτυγχάνεαι υποταγή ή κάτι τέτοιο. νομίζω αυτός είναι και ο δικός μου βαθμός ανάμειξης με το αντικείμενο.

δηλαδή νομίζω ειδικά οι πλήστοι βανίλλα άντρες θα ήθελαν να είχαν την γυναίκα τους δεμένη και να την ψιλοβασανίζουν με απλά πραγματάκια, όπως να την γλείφουν και να την φέρνουν στα όρια που τους παρακαλά να μπουν μέσα της και να μην το κάνουν ή τέτοια και αυτό το συμπέρανα από συζητήσεις που είχα κατακαιρούς με τους φίλους μου. κατά παρόμοιο τρόπο έχω ανακαλύψει ότι πολλές γυναίκες θα ήθελαν λίγο πόνο κατά την διάρκεια του σεξ, είτε αυτος επιτυγχάνεται με μια δυνατή δαγκωματιά στις ρώγες ή με λίγο σπάνκινγκ κτλ. ίσως να συμβαίνει και το αντίθετο, απλά όχι σε άτομα του κύκλου μου ώστε να το έχω διαπιστώσει.

άρα κατ' εμένα πάντα υπάρχει περιθώριο να προχωρήσεις μέχρι ενός βαθμού σε κάτι που πάει να μοιάσει με light bdsm αλλά σε καμία περίπτωση, εκτός και αν τοέχουν και οι ΄2 μέσα τους, όπως είπε και κάποιος πιο πάνω, δεν προχωρά πέρα από το παιγνίδι

 

Paroinia συμφωνώ απολύτως με την θέση σου, αυτή έχω βιώσει και ο ίδιος σε πολλές βανίλλα σχέσεις που έχω δημιουργήσει, και είναι πραγματικά εντυπωσιακό πως γυναίκες διαφορετικών τάσεων, αντιλήψεων και background, έχουν τόσο πανομοιότυπη συμπεριφορά. Ολες λίγο ή πολύ αρέσκονται σε αυτό που είπες light bdsm, ελεγχόμενο spanking, δαγκώματα, mind games αλλά όλα τα παραπάνω σε πολύ soft εκδόσεις.

Πολύ φοβάμαι ότι όταν το πράγμα πάει κάπως να σοβαρέψει, εκεί επίσης όλες κάνουν πίσω, με τέτοιο μάλιστα ομοιόμορφο τρόπο που δεν μπαίνω πλέον στον κόπο ούτε καν να δοκιμάσω. Όταν μάλιστα η σχέση είναι σοβαρή, ή έχεις επενδύσει σε άλλους τομείς, είναι μοιραίο να γίνεσαι άκρως επιφυλακτικός, φοβούμενος και πιθανό κλωνισμό των ισορροπιών που υπάρχουν. Είναι δύσκολο να διακινδυνεύσεις να χαλάσεις αυτό που έχεις, ή την εικόνα που έχει ή άλλη για σένα όταν το προσδωκόμενο αποτέλεσμα είναι αμφίβολο. Αυτή είναι η πραγματικότητα δυστυχώς..

 

να προσθέσω όμως ότι πάντα τόσο από το δικό μου μυαλό, όσο και από το μυαλό των φιλενάδων μου περνά η σκέψη "τωρά τούτος ξέρει τι καμνει?" (σε απλά κυπριακά...) και πιστεύω η ίδια σκέψη περνά σε όλες τις ελληνίδες (ρε αυτός ξέρει τι κάνει?) σε όλες τις αγγλίδες "does he know what he is doing?" σε όλες τις γαλλίδες "sait-il qu''est qu'il fait?" (σκούριασαν λίγο τα γαλλικά μου) και πιστεύω το ίδιο διερωτόνται σε όλες τις γλώσσεσ και διαλέκτους τις οποίες δεν γνωρίζω.

δηλαδή πρέπει ο άλλος να βρει ένα τρόπο να αποδείξει τις γνώσεις του... πράγμα που προυποθέτει ότι είναι ήδη μπασμένος... χωρίς να θέλει να τις επιβάλει

γι'αυτό είναι τόσο σκούρα τα πράγματα

 

RE: RE: Προσπαθώντας να μετατρέψουμε μια vanilla σχέση σε m/s

Φιλε μου παντα θα εχουμε αμφιβολια εκτος αν συναντησουμε καποια απο το νετ που θα ξερουμε απο πριν τι της αρεσει
Αλλα επειδη αυτο ειναι εξαιρετικα δυσκολο εφερα ενα παραδειγμα για το πως δοκιμασα τις αντιδρασεις της κοπελας μου χωρις να διακινδυνευσω τιποτα
Και θα ηθελα να ακουσω κι απο αλλους αν σκαρφιστικαν παρομοια τεχνασματα ωστε να δουν αν αρεσει κατι τετοιο στις/ στους δικους του vanilla συντροφους

 

Είχα διαβάσει πριν κανα δυο χρόνια σε ένα γαλλικό site , συμβουλές του πως να "ξυπνήσεις" την Αφέντρα στην κάθε γυναίκα σε μια vanilla σχέση , αφού συμφωνα με το site υπάρχει μέσα της.
Έλεγε διάφορα , απλά θυμάμαι κάποια παραδείγματα. Ας πούμε να της περιποιήσε τα πόδια με την κάθε ευκαιρία , να της τα κάνεις μασάζ ,να της τα πλένεις σε τακτικά χρονικά διαστήματα, αργότερα να αρχήσεις και να της τα φιλάς , αργότερα να τα γλείφεις και αφου το έχει εμπεδώσει να Της (πλέον κεφαλαία) εξηγλησεις πόσο σε ικανοποιεί να είσαι στα πόδια Της κλπ...
Ή όταν μπαινεται σπίτι να της βγάζεις τα παπούτσια , αμέσως να της κάνεις ένα καφέ....ως το σημείο που θα Της μιλήσεις ότι σου αρέσει να Την υπηρετείς.
Και άλλα τέτοια που δεν τα θυμάμαι , οπότε με αυτό τον τρόπο πετυχαίνεις τον "στόχο" , όμως συμφωνώντας και με προηγούμενα posts αν το έχει μέσα Της.

 

Προβληματίζομαι γι'αυτή τη μετατροπή που συζητάμε...
με την έννοια ότι η σχέση αναλόγως των ατόμων χαράζει από μόνη της τη δυναμική της.

Όταν ο άλλος με εμπιστεύεται και μου παραδίδει τα ηνία, χρειάζεται εγώ να καταφύγω
σε τεχνάσματα για να τον κάνω συμμέτοχο στον κοινό μας δρόμο;

Γνωρίζω από προσωπική εμπειρία σχέση, την οποία θα την χαρακτηρίζαμε καρα..βανίλα,
όμως ο άντρας είχε κυριαρχήσει τόσο απόλυτα στο μυαλό της γυναίκας, που οποιεσδήποτε σκληροπυρηνικές bdsm τεχνικές, θα ωχριούσαν μπροστά σ' αυτά που διαδραματίζονταν
στην καθημερινότητά τους.

Με άλλα λόγια η σχέση που δεν ''κολλάει'' σαν νοοτροπία, αργά η γρήγορα, όσο και να τη
φροντίσουμε κάποια στιγμή θα ''μαραθεί'' γιατί κατά την ταπεινή μου άποψηήταν ασύμβατη
ευθύς εξ αρχής.

 

έχω την εντύπωση όμως ότι σε αυτές τις περιπτώσεις προηγείται το... κρεβάτι της νοοτροπίας. κι αυτό συμβαίνει και σε άλλα παραδείγματα στη ζωή. κλασσικό παράδειγμα στο φαγητό. αν πάρουμε για παράδειγμα τα σαλιγκάρια, που εγώ λατρεύω αλλά πολλοί τα βριίσκουν εντελώς αποκρουστικά, είναι πολύ πιο εύκολο να φάει κάποιος σαλιγκάρι και να του αρέσει η γεύση και μετά να του πεις "σαλιγκάρι έφαγες ρε" παρά να του πεις πρώτα "φάε ένα σαλιγκάρι"

κατά τον ίδιο τρόπο είναι πολύ πιο εύκολο κάποιος να δεθεί με όλα τα συνεπακολουθα και να του αρέσει και να ψάξει να το μάθει, να δει την φιλοσοφία του κτλ, παρά να κάθεσαι να συζητάς από πριν "πως θα σου φαινόταν η ιδέα να είσαι δεμένος"? γιατί παρα πολλά πράγματα που σαν ιδέες δεν μας κάθονται, στην πράξη τελικά είναι ωραίες. αλλά αν δεν προηγηθεί η πράξη, η ιδέα δεν είναι δυνατόν να ανατραπεί