Προσφορά ικανοποίησης

Εγώ (ή μάλλον ΕΓΩ)   κοιτάζομαι συχνά στον καθρέφτη και μου αρέσει πολύ αυτό που βλέπω. Πιστεύω πραγματικά πως μία γυναίκα ώριμης ηλικίας είναι ένα θελκτικό, λαχταριστό πλάσμα και αν ήμουν άντρας θα με άρπαζα και θα με γέμιζα μελανιές, θα με φιλούσα παντού και θα χανόμουν μέσα στις καμπύλες της απαλότητάς μου.

Δεν έχω τέλειο σώμα αλλά μου αρέσουν τα στήθη μου που είναι λίγο βαριά με μεγάλες και ευαίσθητες θηλές. Μου αρέσουν τα μπούτια μου που είναι δυνατά και μπορούν να τυλιχθούν επιδέξια γύρω από τη μέση ενός άνδρα. Η κοιλιά μου είναι το αδύνατο σημείο μου αλλά με λίγη δουλίτσα θα στρώσει. Είναι τόσο γλυκό να έχουμε αδύνατα σημεία (φοράω και γυαλάκια καμιά φορά όταν είμαι κουρασμένη - ε και; ) Έχω απαλή επιδερμίδα και συνήθως μυρίζω μία μυστήρια κρέμα Moschino που είναι ιδιαίτερα διεγερτική (σε μένα τουλάχιστον). Δεν φοράω ποτέ άρωμα, μου αρκεί να είμαι καθαρή και υγρή. Τα πόδια μου είναι μικρά και τα δάχτυλα λίγο παχουλά, με κόκκινα βαμένα νύχια. Έχω ψηλό λαιμό και ξεχωρίζουν τα κόκκαλα στο στέρνο μου. Ο κώλος μου είναι στενός και δεν έχω πολύ εξτρά κρεατάκι, μελανιάζει πανεύκολα.

Το πρόσωπό μου είναι χαριτωμένο και αυθάδικο. Αν ήμουν άντρας θα το χαστούκιζα συχνά μπας και σβήσω την αυθάδεια (θα προσευχόμουν ταυτόχρονα να μην σβήσει ποτέ).

Εντάξει MasterJP; Μόλις με κάνατε να απολαύσω ένα Πρωτοχρονιάτικο πούρο εγωπάθειας (και να σκάσω στα γέλια)  

 

Σούπερ το σχόλιο!! Κρατάω τα σκόρδα λοιπόν... δε θα τα ρίξω στις φακές!!

 

Πολύ δύσκολο, μα εξαιρετικά ενδιαφέρον νήμα  

Έχω καιρό να το κάνω αυτό..Παρατηρώ πρώτα τις ατέλειες (σκέφτομαι οτι πρέπει να
αλλάξω πολλά  ) Πώς όμως να είμαι αντικειμενική με αυτό που εγώ βλέπω;
Χαζεύω τα άτακτα χεράκια μου και τις κρύες πατούσες μου, τα λατρεύω αυτά τα μέρη,
το ζεστό σώμα μου που έχει ανατριχιάσει μες την γύμνια του..
Όλα όσα βλέπω μπορούν να προσφέρουν εξίσου καλά..
Ικανοποίηση κυρίως μπορεί να προσφέρει η ψυχή και το μυαλό μου...αυτό που αντικρύζω απλά εκτελεί, κινείται, συμπεριφέρεται, υπακούει, αντιδρά σύμφωνα με Αυτόν που έχω απεναντί μου.

 

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Μ αρεσει να Τον ονομαζω τον «ομορφοτερο καθρεφτη μου»
Παντα πιστευα οτι τα ματια που βλεπουν κανουν την ομορφια (ή την ασκημια)
Και τα δικα Του ματια βλεπουν πιο ομορφα απο οποιοδηποτε αλλο καθρεφτη που θα δω μονη μου.
Ετσι οταν θελω μια κριση για μενα προτιμω να στεκομαι μπροστα Του και φροντιζω να ειμαι παντα ΓΥΜΝΗ.
Το χαμογελο Του μου λεει οτι οσα βλεπει σε μενα Τον ικανοποιουν.
Και ξερω πως δεν Του φτανει μονο το κορμι οπως και αν το χρησιμοποιησει για την ευχαριστηση Του.

 

Απάντηση: Προσφορά ικανοποίησης

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η πρώτη Του παρατήρηση πως έχω «σωστή κατανομή κοκάλων», την οποία και δεν καταλάβαινα τότε. Το δεύτερο που σκέφτομαι είναι πως το ότι στέκομαι και παρατηρώ και όχι αναθεματίζω το κορμί μου το χρωστάω σ’ Εκείνον, γιατί με έκανε να το αγαπήσω.

Έχω χάσει κιλά και Εντολή Του είναι να πάρω κάποια συγκεκριμένα. Πρώτη φορά στη ζωή μου προσπαθώ να παχύνω.

Μία γενική εικόνα, ένα κορμί με καμπύλες που καλύπτεται από απαλή επιδερμίδα, και που είναι φανερό ότι μισεί την γυμναστική.

Στήθη βαριά μεγαλούτσικα, με ρώγες θεωρώ κανονικές, ούτε ανύπαρκτες ούτε μεγάλες. Δύο στήθη που ντρεπόμουν για το βάρος τους και προσπάθησα την πρώτη φορά που βρέθηκα γυμνή μπροστά Του να τα κρύβω με «κολπάκια». Η Εντολή Του από εκείνη την πρώτη φορά να μην το ξανακάνω αυτό, με απεγκλώβισε από το κόμπλεξ μου, ελευθρερώθηκα. Δύο στήθη μεστά με αντοχές, έτοιμα σε κάθε Του Επιθυμία να τα χρησιμοποιήσει όπως κάνει κέφι. Ο δεξιός μαστός μου ελαφρώς μικρότερος από τον αριστερό αλλά η δεξιά μου ρώγα πιο εξογκωμένη από την αριστερή.

Κοιλιά σχεδόν επίπεδη και μέση λεπτή που από εκεί ξεκινάνε οι καμπύλες μου.

Πληθωρική σε σχέση με το υπόλοιπο κορμί μου περιφέρεια, μπούτια και πόδια όχι παχιά, λεπτά σε σχέση με την περιφέρειά μου. Ο κώλος μου είναι θα έλεγα πλατύς περισσότερο παρά μεγάλος. Σε όρθια στάση διακρίνονται τα χείλη μου να «κρέμονται» και μου αρέσει αυτό γιατί γνωρίζω πόσο Του αρέσουν τα μεγάλα χείλη. Παρόλη την αγυμνασία μου, είμαι αρκετά ευλύγιστη κι έτσι μπορώ να Του προσφέρω τις τρύπες μου για οτιδήποτε και οποτεδήποτε Επιθυμήσει ανοίγοντας διάπλατα μπροστά Του.

Έκρινα πάντα και κρίνω και σήμερα πως δεν έχω το ωραίο κορμί.
Σήμερα πια δεν το επικρίνω.
Σήμερα το αγαπάω για μένα και το εγκρίνω γιατί είναι το κορμί που Εκείνος θέλει να Του ανήκει. Το εγκρίνω γιατί είναι το κορμί που Τον ικανοποιεί και δεν μ΄ ενδιαφέρει ο τρόπος που θα το χρησιμοποιήσει για την ικανοποίησή Του. Αυτό το κορμί με τις αντοχές του και με την «σωστή κατανομή κοκάλων» είναι πάντα έτοιμο για Εκείνον.

 

με κανένα

 

Αυτο που βλεπω στον καθρεφτη μου, δεν ειναι μονο αυτο που υπαρχει.

Δεν ειμαι μονο ενα κορμί δεκτικο και θελκτικό.

Ειμαι κι ενα μυαλο ανοιχτο.

Το μυαλο και το αιδοιο. Τα δύο άκρα. Στη μεση ειναι η καρδιά. Αυτα τα τρια του προσφερω. Εμένα.

 

Γιατι το λες αυτο γλυκε μου??

 

Πού να ξέρω εγώ τί ευχαριστεί τον κάθε Κυρίαρχο; Και σε τί με αφορά; Θα μιλήσω για τον Κυρίαρχο που έχει επιλέξει εμένα. Αν λοιπόν με δω με την δική Του ματιά, (δεν μου είναι καθόλου δύσκολο να χωθώ για πολλοστή φορά στο κεφάλι Του, ξέρω πόσο Τον τσατίζει και ταυτόχρονα Τον ευχαριστεί αυτό, άντε έβαλα και τα κεφαλαία) θα πρέπει να πω τα εξής:

Θα μπορούσε να αρχίσει με μία εξερεύνηση της γεύσης των υγρών μου. Είναι ξεκάθαρο ξινόμηλο και δη Βολιώτικο, από άγρια μηλιά στο μονοπάτι των Κενταύρων. Είναι γευσιγνώστης και σίγουρα θα το εκτιμήσει δεόντως. Μετά θα μπορούσε να μεταφέρει την γεύση στην δική μου γλωσσίτσα, όχι μόνο επειδή θέλει δάγκωμα τέτοια που είναι, όχι μόνο γιατί Του αρέσει να φιλάει πολύ δυνατά, αλλά και για να μου δώσει την ευκαιρία να γευθώ κι εγώ τον εαυτό μου. Είναι ωραίο να ενώνονται δύο κορμιά μέσα από τις γεύσεις και τις μυρωδιές. Ως ορεκτικό φυσικά πριν το κυρίως μενού.

Αφού λοιπόν με κοιτάξει ψυχρά μέσα στα μάτια ώστε να νιώσω ως το μεδούλι μου ότι είμαι εκεί για την ευχαρίστησή Του και μόνο και ας ξεκλέψω ότι ηδονή προλάβω η καριολίτσα, αλλά περισσότερο ως δικαιολογία για να μπορέσει να χαθεί μέσα στο χρώμα των ματιών μου που τόσο Του αρέσει, το επόμενο βήμα θα είναι αναποδογύρισμα πάνω στα γόνατά Του και ένα καλό, πατρικό, και τόσο μα τόσο απαραίτητο (επιτέλους πια, το παλιοκόριτσο) British spanking μέχρι να κοκκινήσει ο παχουλός πισινούλης και να αρχίσει να καίει. Οπωσδήποτε η πίσω οδός με τις στενές της πύλες είναι must, ιδίως επειδή δημιουργούν μία υποτακτικότατη διάθεση δια μέσου του πόνου ο οποίος μετατρέπεται τόσο γρήγορα σε απόλαυση αν γίνουν όλα σωστά. Δηλαδή αργές κινήσεις αρχικά, σαν να βυθίζει βυθόμετρο στα νερά μυθικής λίμνης, όπου μόλις φτάσει στο τέρμα νομίζει κανείς πως έσβησε ο κόσμος, χάνονται όλα, κι ακούει έναν βαθύτατο αναστεναγμό ευγνωμοσύνης από το πλάσμα κάτω Του που πριν λίγο ήταν γυναίκα και τώρα έγινε η πύλη στον ναό της ηδονής, όπου πρώτη μπαίνει εκείνη και ακολουθεί κι Αυτός είτε το θέλει είτε όχι και αρχίζει ένας πιο γρήγορος καλπασμός καθώς τα χέρια Του βρίσκουν τους βαρύτατους μαστούς που κρέμονται στρογγυλοί ανάμεσα στα μπράτσα, από εκεί κρατιέται και καλπάζει, τυλίγει τα δάχτυλά Του στα μαλλιά μου, απαλά και ξανθά, τα τραβάει για να ανεβεί το κεφαλάκι που έχει πέσει κάτω, βλέπει το τόξο της μέσης να λυγίζει ανάποδα, αφύσικα, οδηγάει ξανά το πέος Του στο βυθό της τρύπας, φαινόταν μικρή αλλά δεν ήταν τελικά, χώρεσε όλο, και ναι, ξανά και ξανά ως το βάθος, και ο οργασμός έρχεται έντονος με δυο τρεις τσιμπιές στην παχουλούτσικη κλειτορίδα και αρχίζει να χτυπιέται το αλογάκι και παρασέρνει και τον αναβάτη του που πέφτει επάνω στην πλάτη της και μαζί φεύγουν, φεύγουν μέσα σε κύματα σπασμών, γλιστρώντας και τσαλαβουτώντας μέσα στον ιδρώτα και στα υγρά των κορμιών τους...

Μετά σκουπίζει τρυφερά τα δάκρυα που κύλησαν στα μάγουλά μου...

Αυτό δεν ήταν χάδι εγωπάθειας, αγαπητέ MJP. Έρωτα κάνω, όπως καταλαβαίνετε, με όσα πενιχρά μέσα έχω στη διάθεσή μου.

Ευχαριστώ θερμά για την παραχώρηση της ευκαιρίας. 

 

arlekin  

 

Χαχαχα. Έτσι ακριβώς είναι. Είμαστε του παλιού καιρού εμείς, τί να κάνουμε. Θέλεις να ξαναπροσπαθήσω;