Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Πως γίνεται ? γίνεται ?

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM & Πολυγαμία' που ξεκίνησε από το μέλος anasia, στις 5 Δεκεμβρίου 2005.

  1. anasia

    anasia Contributor

    Διαβάζοντας το θέμα του KyriosG ,
    ‘’ Ο Κύριός μου ασχολείται και με άλλη σκλάβα - πως νιώθω?’’ ,
    αλλά και το θέμα "Πολυγαμία" και bdsm ‘’ της daffodil ,
    και χωρίς να κρίνω αν είναι σωστό η λάθος η πολυγαμία η το αν ένας Κύριος ασχολείται με 2-3 σκλάβες – δεν με αφορά εδώ και έχει ήδη συζητηθεί - ,

    αναρωτήθηκα και προβληματίστηκα όμως ,
    ( έχοντας πάντα υπόψη ότι ένας Κύριος λειτουργεί όχι ‘’ωμά , στεγνά’’ ,και για την δική του μόνο ευχαρίστηση αλλά έχει συναισθήματα και αισθήματα απέναντι στην σκλάβα του – όπως έχετε οι περισσότεροι γράψει σε πολλά θέματα , αλλά και εγώ συμφωνώ και πιστεύω - ) ,

    πως λοιπόν μπορεί να ‘’μοιράζεται’’ ο ίδιος ,
    πως μπορεί να δίνει και να νιώθει τα ίδια αισθήματα για όλες ,
    ίσα και με την ίδια δύναμη,
    να δίνει επισης αλλά και να δείχνει την ίδια σημασία ,σοβαρότητα , και χρόνο ,
    και πως μπορεί ένας άνθρωπος ακόμα και αν αυτός είναι Κύριος,
    να είναι τόσο ‘’μεγαλόψυχος και γενναιόδωρος’’ ,
    όταν όλοι μας γνωρίζουμε καλα πόσο δύσκολη και πόσες πολλές ευθύνες αλλά και απαιτήσεις έχει μια τέτοια σχέση ?

    Ακόμα και αν δεχτούμε πως δεν είναι ένας ‘’ απλός άντρας ’’,
    σίγουρα δεν είναι και ο superman, νομιζω η μηπως ειναι τελικα ? ( σχολιο χωρις ειρωνεια ειναι αυτο )

    Μου γεννιούνται και άλλα ερωτηματικά πέραν αυτών ,
    αλλά θα τα θέσω αργότερα ( ανάλογα με το πως θα εξελιχθεί το θέμα ) ,
    η θα ανεβάσω άλλο .

    Η απορημένη anasia …
     
  2. G_E

    G_E Contributor

    Χτες εβλεπα ενα πολύ καλό εργο στην τηλεόραση. Αττιλας. Ο Αττιλας είχε πολλές γυναίκες και κανένας και καμία δεν ενοχλούνταν μ' αυτό. Ουτε καν το σχολίαζαν. Το θεωρούσαν φυσικό.

    Σημερα μια τετοια πρακτική προκαλεί αντιδράσεις- μέχρι φυλακη σε πανε για διγαμία.

    Τι είναι το φυσιολογικό? Τι το ηθικό? Η ηθική της ιδιοκτησίας στη σχέση, και η "πίστη" κλπ. ανηκουν σε συγκεκριμενες εποχές και κοινωνίες.

    Αν αφήσουμε κατα μέρος το ηθικό πρόβλημα, ρωτάω. Πως ένας πατερας μπορεί να έχει πανω από ενα παιδί. Πως μοιράζει την καρδια του, πως μπορεί να δίνει και να νιώθει τα ίδια αισθήματα για όλα, ίσα και με την ίδια δύναμη?

    Η πως καποιος μπορεί να έχει πανω από εναν φίλο?

    Αρα η ολη ερώτηση δεν είναι το πως ενας Κυρίαρχος καταφέρνει να έχει και να αγαπάει πανω από μια γυναίκα, αλλά το πως θα αντιμετωπισει τα αισθήματα ιδιοκτησίας και αποκλειστικότητας που θετουν οι γυναίκες του (ισως να τα θετει και ο ιδιος στον εαυτό του).

    Εγω παντως θεωρώ τη μονογαμία "διαστροφή".
     
  3. anasia

    anasia Contributor

    RE: RE: Πως γίνεται ? γίνεται ?


    Καταρχήν ευχαριστώ για την απάντηση ,
    επίσης φαίνεται πως κάναμε το ίδιο πράγμα χτες βράδυ χαχαχα ,
    βλέπαμε την ίδια ταινία , αν και τελικά εγώ προτίμησα στην μέση περίπου να την διακόψω και να δω το ‘’Φάντασμα της όπερας ‘’ ,
    ταινία και αυτή που επίσης έχει πολλά στοιχεία bdsm μέσα .

    KyrieG,

    Θα πω πάλι πως παίρνω σαν δεδομένο εδώ ότι ,
    ναι και άντε το δέχομαι αυτό ,
    ( να έχει ένας Κύριος 2-3 και δεν ξέρω ακόμα πόσες σκλάβες ),
    και ότι η μονογαμία όπως λες και εσύ είναι ‘’ διαστροφή ‘’ ,
    αλλά KyrieG, και συγνώμη ,
    αλλά δεν μπορώ να βάλω το ίδιο έναν πατέρα που έδωσε το σπέρμα του για να γίνουν τα παιδιά του ( με φυσιολογικές συνθήκες πάντα ) ,
    αλλά ούτε έναν φίλο γιατί εκεί δεν υπάρχουν όλα αυτά που συζητάμε εδώ ,
    και οι σχέσεις φiλιας είναι κάτι που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι .

    Δεν συγκρίνονται και το ξέρετε ,
    ανόμοιες καταστάσεις ,
    μια και η βάση τους δεν είναι ίδια σε τίποτα από αυτά .

    ‘’ Αρα η ολη ερώτηση δεν είναι το πως ενας Κυρίαρχος καταφέρνει να έχει και να αγαπάει πανω από μια γυναίκα, αλλά το πως θα αντιμετωπισει τα αισθήματα ιδιοκτησίας και αποκλειστικότητας που θετουν οι γυναίκες του (ισως να τα θετει και ο ιδιος στον εαυτό του).’’

    Όχι KyrieG,
    Αυτή είναι η εύκολη απάντηση , πάντα ήταν .
    Παίρνουμε σαν δεδομένο λοιπόν πως οι σκλάβες το δέχονται αυτό ...

    Παρακαλώ πέστε μου πως μπορεί να τα καταφέρει ένας Κύριος,
    όταν έχει επίσης και να εργαστεί αλλά και να εκπληρώσει της κοινωνικές του υποχρεώσεις ,
    και άλλα καθημερινά ,
    αλλά και να είναι ‘’σωστός και δίκαιος και να έχει πολλά μα πάρα πολλά αισθήματα για να μοιράσει ’’ ?
     
  4. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Το τι είναι ηθικό ή δεν ηθικό έχει να κάνει με το κοινωνικό πλαίσιο και την εποχή που το βάζουμε. Για παράδειγμα, η διγαμία είναι ανήθικο για τη δική μας κοινωνία, ηθικό και αυτονόητο για άλλες κοινωνίες (μουσουλμανικές και αφρικάνικες), ο έρωτας με τα παιδιά ανήθικο σήμερα, απαραίτητο όμως στην Αρχαία Ελλάδα. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με το τι είναι ηθικό και το τι είναι ωραίο, αν πιάσουμε τις πλατωνικές, νεοπλατωνικές και καντιανές φιλοσοφικές προσεγγίσεις, όπως και τη μαρξιστική αντίληψη της φιλοσοφίας.

    Τέλος πάντων, για να μην αμπελοφιλοσοφούμε, αν ένας Κυρίαρχος/χη έχει παραπάνω από ένα υποτακτικό, αυτό είναι στη δική του αντίληψη. Εκεί νομίζω ότι δοκιμάζεται η πίστη του/της υποτακτικού/κης, όπως και δυναμώνει ή αποδυναμώνει η σχέση τους. Για να αναφέρω ένα παράδειγμα δικό μου, όταν μια Αφέντρα είχε φέρει και τη σκλάβα της, την πρώτη φορά αισθάνθηκα μια ζήλεια, αμέσως όμως κατάλαβα ότι με δοκιμάζει, ιδιαίτερα όταν συμπεριφερόταν σε εμένα σαν να ήμουν υπό της σκλάβας Της. Τότε δυνάμωσε η σχέση μου μαζί Της και αυτό μου άρεσε.

    Τελικά αυτό που μετράει είναι το απότελεσμα! Αυτό έχει σημασία. Απ'την άλλη ο/η υποτακτικός/κη δεν μπορεί να προβάλλει τα Θέλω του/της πιο μπροστά από το στάτους της, το ότι είναι, δηλαδή σκλάβος/βα. Αν αυτό δεν γίνει νομίζω ότι όλα θα κυλήσουν κανονικά. Ο/Η Κυρίαρχος/χη θα συμπεριφερθεί ανάλογα και θα έχουμε μια "κανονική" σχέση.

    Ας μην ξεχνάμε ότι το bdsm δεν είναι μια περιθωριακή σχέση, αλλά μια σχέση στην οποία ισχύουν όλα όσα ισχύουν κανονικά στην κοινωνία.
     
  5. anasia

    anasia Contributor

    RE: RE: Πως γίνεται ? γίνεται ?


    Δεν μίλησα πουθενά για ηθική αλλά και ούτε αν έχει δικαίωμα η όχι , αντίθετα πήρα σαν δεδομένο πως έχει όποιο δικαίωμα .

    Από εκεί και πέρα η ερώτηση μου ήταν, πως είναι δυνατόν ,και αν είναι εφικτό να μπορεί να τα καταφέρνει σωστά και σε όλα συν να έχει αισθήματα και να τα μοιράζει .

    Αυτό και μόνο

    Και όπως λες και εσύ αν το πάρουμε για σωστό ,
    ‘’ Ας μην ξεχνάμε ότι το bdsm δεν είναι μια περιθωριακή σχέση, αλλά μια σχέση στην οποία ισχύουν όλα όσα ισχύουν κανονικά στην κοινωνία. ''

    ... γι αυτο και οχι μονο φυσικα ...
     
  6. gaby

    gaby Guest

    Και διαστροφή να είναι η μονογαμία, όταν λειτουργεί και για όσο λειτουργεί είναι μία πολύ ωραία διαστροφή κατά τη γνώμη μου KyriosG  . Ε/εμείς εδώ δε θα έπρεπε, πιστεύω, να καταδικάζουμε οτιδήποτε ως διαστροφή, δε συμφωνείτε;

    Πιστεύω ότι είναι απόλυτα φυσικό το ότι οι γυναίκες δεν επιθυμούν ο άντρας τους, ή ο Αφέντης τους να έχει μάτια για άλλη γυναίκα από τις ίδιες. Είναι το γυναικείο συλλογικό υποσυνείδητο αυτό {δείξε λίγη επιείκια παρακαλώ enslaveme, αν τυχόν διαβάζεις αυτό το thread, για την μη επιστημονική χρήση του όρου  }. Από την εποχή του Αττίλα. Τότε που η ζωή του παιδιού της μίας σκλάβας, ήταν ο θάνατος του παιδιού της άλλης. Τότε που, αν η μία ευνοούμενη σκλάβα πρόφταινε να πείσει, τη νύχτα, στο κρεβάτι, τον όποιον Αττίλα ότι το παιδί της άλλης έπρεπε να στραγγαλιστεί με μεταξωτό σκοινί και το δικό της να γίνει ο επίσημος διάδοχος, έτσι θα συνέβαινε.

    Από τότε όμως, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι, και αξίζει, ίσως, το θέμα αυτό, του polyamorous Κυρίαρχου σε μία Maledom/femsub κατάσταση, μία πιό «επαναστατική» προσέγγιση από την πλευρά των γυναικών. Για το λόγο που και πολλές άλλες BDSM πρακτικές απαιτούν μία επαναστατική προσέγγιση. Για να αναδειχτούν οι ηδονές που κρύβουν αυτές.

    Όπως, πολύ λογικά, λέει η lara[E-p] στο ”Πολυγαμία” και BDSM το polyamorous στο BDSM έχει και αυτό τον περιορισμό του consensual, δηλαδή αν βρίσκεται πέρα από τις δυνατότητες της σκλάβας να το αποδεχτεί, τότε δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει στη σχέση.

    Όπως αναπτύχθηκε στο Ο Κύριός μου ασχολείται και με άλλη σκλάβα, πώς νιώθω;, τα συναισθήματα των υποτακτικών γυναικών που ενδέχεται να βρεθούν σε μία τέτοια κατάσταση, είναι ανάμεικτα και η αποδοχή δύσκολη.

    Το ερώτημα που βάζει η anasia σε τούτο το thread είναι «πώς διαχειρίζεται το θέμα ο Κυρίαρχος ώστε να είναι οι 2 ή οι 3 σκλάβες ευχαριστημένες;» Ή αν, Θ/θέλετε, "πώς τα βγάζει πέρα ο Κυρίαρχος με τόση δουλειά;".

    Έχω την εντύπωση ότι αν θέσουμε το θέμα στην καθαρά BDSM οπτική του, ο Κυρίαρχος δεν είναι αναγκασμένος να εκτελεί χρέη, εκτός από Κυρίαρχου και κισλάρ αγά (ο υπεύθυνος των χαρεμιών επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας) και παρηγορήτρας και δήμιου – τιμωρού του χαρεμιού και, και, και, ώστε τα πράγματα να είναι ομαλά. Δηλαδή, η διαχείριση δεν είναι θέμα του Κυρίαρχου αλλά των σκλάβων.

    Ο Κυρίαρχος απλά {;} θέτει τα δεδομένα, με τον καλύτερο κατά την κρίση Του τρόπο και κάνει σαφές ότι εξακολουθεί να έχει την ευθύνη των, όσων, σκλάβων Του και ότι εξακολουθεί να επιθυμεί να έχει αυτή την ευθύνη.

    Με άλλα λόγια, τόσο στην καινούργια/ες σκλάβα/ες όσο και στην παλιά/ες, ο Κυρίαρχος δίνει πολύ καλά να καταλάβουν ότι δεν χάνουν τίποτα και μόνο να κερδίσουν έχουν. Περνάει το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να προδόσει καμμία σκλάβα επειδή θα μπει και άλλη στη σχέση. Ότι οι προσωπικοί κώδικες επικοινωνίας Του με την κάθε σκλάβα, δε θα διαρραγούν, δε θα διαπομπευτούν, δε θα γίνουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ούτε θα χρησιμοποιηθούν και με τις άλλες σκλάβες. Ότι οι προσωπικές και αποκλειστικές στιγμές θα συνεχίσουν να υπάρχουν.

    Ποιά είναι τα όπλα του Κυρίαρχου για να λειτουργήσει έτσι; Η ευαισθησία του απένταντι στις σκλάβες Του – να μπορεί να θέσει τα δεδομένα με τρόπο που να μην πληγώνει. Η ανθρωπιά Του – να καταλαβαίνει ότι οι σκλάβες Του είναι άνθρωποι, θα κάνουν λάθη και θα χρειαστούν στήριξη για να (ξανα)βρουν τις ισορρπίες τους ως σκλάβες. Η αγάπη Του για το είδος γυναίκα – αν δεν λατρεύει αυτά που βλέπει, ακόμα και στις χειρότερες στιγμές της/των σκλάβων Του, μόνο και μόνο επειδή αυτές είναι γυναίκες, τότε ίσως να ξανασκεφτεί το ανοιχτό polyamorous και αν πραγματικά Του ταιριάζει.

    Από κει και πέρα, αν ισχύουν αυτά, τα υπόλοιπα, η αναζήτηση και η διαχείριση των νέων ισορροπιών, η ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών Του Κυρίαρχου, η σχέση με τίς άλλες, η προσαρμογή στη νέα κατάσταση, είναι, αισθάνομαι, έργο των σκλάβων.

    Δεν ξέρω και δεν είμαι καθόλου βέβαιη ότι ο Κυρίαρχος μπορεί να εκπαιδεύσει ο Ιδιος τη σκλάβα Του ώστε εκείνη να μπορέσει να αποδεχτεί και να καλοδεχτεί την παρουσία μίας άλλης σκλάβας στη ζωή Τ/τους. Ίσως να πρέπει, κυρίως η σκλάβα, με τη βοήθεια τρίτων αν είναι δυνατό (Μέντορα, άλλων σκλάβων αλλά και Κυρίαρχων κλπ) να εκπαιδεύσει τον εαυτό της για την προοπτική μίας πιό ανοιχτής M/s σχέσης.

    Η ουσία, κατά τη γνώμη μου είναι ότι η σκλάβα θα πρέπει να ξεχάσει τί σημαίνει η έννοια «η άλλη γυναίκα». Η όποια «άλλη γυναίκα», ταυτίζεται με αυτήν την ίδια. Όπως έχει υπερβεί την ατομικότητά της για να ανήκει στον Κυρίαρχο, με τον ίδιο τρόπο αποδέχεται να υπερβεί την ατομικότητά της και να γίνει ένα με την άλλη γυναίκα, ώστε οι ηδονές της έτερης να γίνουν και δικές της, οι αγωνίες, οι υπερβάσεις, τα πάθη το ίδιο.

    Αν το καταφέρει αυτό η σκλάβα, τότε η ανοιχτή αυτή σχέση μπορεί να προσφέρει πολύ πλούτο και Ό/όλους όσους τη βιώνουν. Αν όχι, τότε η κάθε στιγμή θα παράγει λιγότερο ή περισσότερο τραυματικά περιστατικά.

    Και αν μία ή δύο ή περισσότερες σκλάβες κάνουν, από έλλειψη παιδείας, το λάθος να μπουν σε ανταγωνισμούς για τη θέση της «ευνοούμενης» με τα όποια όπλα και επιχειρήματα, τότε η απάντηση από πλευράς Κυρίαρχου δεν μπορεί παρά να είναι μία: release σε όλες. Ακόμα κι αν αυτό Τον τσακίσει.
     
  7. anasia

    anasia Contributor

    tender lilly...

    ‘’Και διαστροφή να είναι η μονογαμία, όταν λειτουργεί και για όσο λειτουργεί είναι μία πολύ ωραία διαστροφή κατά τη γνώμη μου KyriosG . Ε/εμείς εδώ δε θα έπρεπε, πιστεύω, να καταδικάζουμε οτιδήποτε ως διαστροφή, δε συμφωνείτε; ‘’

    Σαφέστατα , γι αυτό και δεν το έθεσα καθόλου .
    Ο κάθε ένας έχει την άποψη του και είναι απόλυτα σεβαστή ,
    τουλάχιστον από μένα για το πως θα ζήσει την ζωή του αλλά και για το πως αντιλαμβάνεται αυτή .

    ‘’ Το ερώτημα που βάζει η anasia σε τούτο το thread είναι «πώς διαχειρίζεται το θέμα ο Κυρίαρχος ώστε να είναι οι 2 ή οι 3 σκλάβες ευχαριστημένες;» Ή αν, Θ/θέλετε, "πώς τα βγάζει πέρα ο Κυρίαρχος με τόση δουλειά;"

    Και ναι και όχι αγαπητή tender lilly!

    Όχι στο πρώτο ,
    δεν με αφορά εδώ στο θέμα , είναι ένα άλλο κομμάτι ,
    ναι στο δεύτερο αλλά από την πλευρά των αισθημάτων αρχικά ,
    μια και εγώ δεν πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τόσα μα τόσα αισθήματα ,
    και ακόμα περισσότερο να τα μοιράζουν , να τα διαθέτουν , ανεξέλεγκτα και αυτό το τοποθετώ στο ότι δεν ζούμε με λυμένα τα προβλήματα μας και η μόνη μας λειτουργία oποτε είναι αυτή που περιστρέφετε γύρω από το να ‘’δώσουμε’’ και μόνο .


    Δεν σχολιάζω τίποτα από εκεί και κάτω στο κείμενο σου ,
    μια και η ερώτηση μου δεν έχει να κάνει με καμία διαχείριση, με καμία λειτουργία και με καμία θέση οποιασδήποτε σκλάβας για το πως το βλέπει και πως ενδεχόμενος το αντιμετωπίζει , η αν το δέχεται η όχι, η αν ακόμα είναι σωστό η όχι σε μια τέτοια σχέση ,
    με την έννοια που τα γράφεις,
    αλλά μόνο με το θέμα που όλοι μας έχουμε σχεδόν εξαντλήσει και συμφωνήσει,
    ότι ένας Κύριος έχει αισθήματα για την σκλάβα του .

    Και η ερώτηση μου , την λέω ξανά, και ας γίνω κουραστική αλλά μάλλον δεν την έχετε κατανοήσει ,
    είναι...

    ‘’ πως είναι δυνατόν να έχει τόσα αισθήματα που να φτάνουν για 2-3 , και αν τα εχει (που εγω δεν πιστευω πως ειναι εφικτο σε κανεναν ανθρωπο αυτο ) ,
    πως τα μοιραζει , πως τα διαχωριζει ,και πως καταφερνει να ειναι σωστος και δικαιος με ολες ,
    όταν γνωρίζουμε καλά πως και στην μια είναι δύσκολο να δοθούν ‘’ ...

    αυτα !

    ευχαριστω !
     
  8. carissa[L_T]

    carissa[L_T] Contributor

    Κατ’αρχήν να διευκρινίσω πως πιστεύω ότι η Κυρίαρχη ψυχολογία διαφέρει πολύ από την υποτακτική. Το δόσιμο κατ’αποκλειστικότητα του υποτακτικού δεν έχει καμία σχέση με την αφοσίωση του Κυρίαρχου.
    Επίσης ας μην ξεχνάμε πως τα συναισθήματα που αναφέρονται στις D/s σχέσεις δεν έχουν να κάνουν με τον παθιασμένο έρωτα και αν έχουν, τότε καλό είναι να χαλιναγωγηθούν πριν υπονομεύσουν τον χαρακτήρα της σχέσης.

    Μια σύγκριση των ανθρώπων που αγαπήσαμε θα μας δείξει ίσως την διαφορετικότητα των ανθρώπων που αγαπήσαμε. Είναι η αγάπη συγκρίσιμη? Όχι. Και λέω όχι γιατί τον καθένα τον αγαπήσαμε για διαφορετικούς λόγους.

    Μια polyamorous σχέση απαιτεί σαφώς καλύτερο προγραμματισμό και περισσότερη προσοχή. Όχι μόνο από τον Κυρίαρχο αλλά και τις υποτακτικές. Η λούμπα του ανταγωνισμού είναι ότι χειρότερο ειδικά όταν ο βαθύτερος σκοπός είναι να προσφέρουμε ικανοποίηση σε Εκείνον που ανήκουμε και μέσα από αυτό να αντλούμε και εμείς ηδονή. Ακούγεται εξωπραγματικό? Μα είναι η ουσία της M/s σχέσης και δεν περιμένει κανείς από την υποτακτική να το πετύχει μονάχη της. Μέσα από την σχέση θα οδηγηθεί εκεί.

    anasia συμμερίζομαι την επιφύλαξη σου ώς προς την αυθεντικότητα των συναισθημάτων του Κυρίαρχου προς όλες τις σκλάβες όπως και την σωστή διάθεση του χρόνου Του προς την κάθε μία.
    Τον Κυρίαρχο που θα έχει καρδιά αγκινάρα δεν θα τον ήθελα για Μάστερ. Θα ήθελα όμως τον Κυρίαρχο που είναι ικανός μέσα από μια τέτοια δύσκολη για μένα κατάσταση να χειριστεί τα πράγματα έτσι που και ασφάλεια να αισθάνομαι, και επιθυμητή να αισθάνομαι και να μου βγάζει περισσότερη υποταγή οδηγώντας με στην αποδοχή μιας τέτοιας κατάστασης και αποδεχόμενη να υποτάσομαι και πιο πολύ και υποτασόμενη να αποδέχομαι και πιο πολύ κ.ο.κ.

    Έχω υπάρξει μάρτυρας χειρισμών από polyamorous Κυρίαρχο και έχω αισθανθεί δέος και σεβασμό για τον τρόπο που διαχειριζόταν την σχέση ή τις σχέσεις ως μια, την διάθεση της αγάπης και την παροχή της ασφάλειας. Η μαεστρία Του είχε οδηγήσει τις υποτακτικές να δουλεύουν για τον ίδιο σκοπό και όχι ενάντια. Η όποια αντιπαλότητα εξουδετερωνόταν ομαλά και στην γέννεση της. Αν λοιπόν καταφέρει σαν καλός Μάνατζερ να περάσει το συλλογικό πνεύμα «εργασίας» σε κοινούς στόχους, σε μια καθημερινότητα και «δουλεύουν» όλοι μαζί και όχι Εκείνος μόνος Του, τότε υπάρχει και μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας.
    Σημειώνω πως σε αντίθεση με την βαθιά αγάπη που έδειχνε για την κάθε σκλάβα Του, ουδέποτε είδα τον συγκεκριμένο Κυρίαρχο να δείχνει παράφορο έρωτα προς κάποια από αυτές, αλλά για μένα τουλάχιστον ο παράφορος έρωτας Του Κυρίαρχου ποτέ δεν ήταν το ζητούμενο άσχετα αν μου καλύπτει κάποια ματαιοδοξία και δίνει μια πρόσκαιρη αίσθηση ασφάλειας.

    Η D/s σχέση είναι μια συμφωνία εξερεύνησης ορίων πέρα από την καθημερινή μας φαντασία και τα κοινωνικώς αποδεκτά. Πέρα από τις καραμέλες που μας έμαθαν να πιπιλάμε περί μονογαμίας, αποκλειστικότητας, φαινομενικής ασφάλειας, ρομάτζου και έρωτα. Η ίδια η κοινωνία απορρίπτει και επαναπροσδιορίζει. Το διαζύγιο βγήκε όταν η αποκλειστικότητα καταρίφθηκε σε κοινή ομολογία. Το D/s είναι εντελώς διαφορετικό ευαγγέλιο και δεν επιδέχεται συγκρίσεις με το οικίο βανίλλα κόσμο που γαλουχηθήκαμε. Εδώ όλα είναι εφικτά γιατί δεν ορίζονται από τους έως τώρα κανόνες.
     
  9. G_E

    G_E Contributor

    M' αρεσε η προσέγγιση της carissa. Και συμφωνώ με οσες/ους έγραψαν οτι ειναι δύσκολα τα πράγματα. Στην κοινωνία και με τους ρυθμούς που ζούμε, δεν εχουμε χρόνο, χρήμα, ουτε κουράγιο για μια σχεση - ποσο μάλλον για πολλές. Και δεν είναι τυχαίο.

    Η αποξένωση και η επιφανειακότητα των σχέσεων είναι το μοντέλο που προωθεί η κοινωνία. Το μοντελο αυτό είναι "ροζ συννεφακια" "ημερα του αγίου βαλεντίνου" "επαγγελματική επιτυχία" "δεν εχω χρονο - πνιγομαι" "νυχτερινα συμβούλια με πελατες" "αγαπη μου καθυστερησα στο κομμωτηριο -- και μετα πηγαμε για καφε με τη λιτσα" "στριπτιζαδικα" "ποια σου στελνει μηνυματα στο κινητό??" "προδωσες την αγαπη μου παλιοκαθίκι, αλλα αν θες να ξερεις, κι εγω τα ειχα με το γυμναστή που δεν ηταν λαπάς σαν κι εσενα".

    Η μονογαμία σαν φυσική ροπή του ανθρώπου (εννοώ κυρίως τους άντρες και σε μικρότερο βαθμό τις γυναίκες, αν και το ποσοστό τους αυξάνεται ραγδαία καθώς απομακρυνονται από τη φύση τους) καταρριπτεται από τις πρακτικές όλων των κοινωνιών και όλων των εποχών. Τι μενει? Μένει η ρομαντική διαθεση στην αρχη μιας σχεσης - η πριν από τη σχεση (εγω θελω τον αντρα ετσι) που στη μεγάλη πλειοψηφία των σχεσεων εξελισσεται σε υποκρισία, "νυχτερικά συμβούλια" και "κομμωτηρια".

    Δεν εχω γνωρισει αντρα που να μην επιθυμει - εχω γνωρίσει αντρες που δεν τολμούν. Και μην ξεχνάμε οτι ο αριθμός των αντρών που "απατούν" τις γυναίκες τους προυποθέτει τη συμμετοχή περιπου ισου αριθμού γυναικών.

    Ποια είναι (η πρεπει να ειναι) η διαφορα των σχεσεων bdsm?. H διαφορά έγκειται στην αμεσότητα, στην αναγνώριση των επιθυμιών, στην τολμη να λεμε τα πραγματα με τ' ονομά τους και να πράττουμε ανάλογα. Οσο κι αν ειναι δυσκολο πρακτικά και συναισθηματικά, ... αυτό είναι. Το οτι ένας Κυρίαρχος μπορεί να επιθυμεί περισσοτερες απο μια σκλάβες είναι κοινό πραγμα --- μια απλή αλήθεια. Απο κει και περα κρίνει κατα περιπτωση το κατα πόσο επιθυμεί, ποιες ειναι οι ενδεχόμενες συνεπειες και δυσκολίες κλπ. και πράττει. Σε καμία όμως περίπτωση δεν κατηγορεί τον εαυτό του "επειδή επιθυμεί".

    Επιμενω να γραφω γι' αυτό γιατί εκεί νομίζω πως είναι η ουσία του προβληματισμού σ' αυτό το thread. Τωρα, το αν γινεται πρακτικά -- γίνεται. Αλλα για να γινει πρεπει να δεχτουμε πρωτα την απλή αληθεια "πως είναι θεμελιώδες δικαιωμα του ανθρωπου να σχετίζεται ερωτικά με οποιους τροπους και με όσους ανθρωπους επιθυμει και τον επιθυμούν" (ακόμα κι αυτοί περιορίζονται σε ενα ατομο - τον εαυτό του βλ. ναρκισσισμός).

    Και με βαση την απλή αυτή αληθεια και τη φυση των Μ/s σχεσεων, η σκλαβα δεν μπορεί σε καμία περιπτωση να θετει ζητημα "αποκλειστικότητας". Ο Αφεντης της, ανεξαρτητα από το αν σκοπευει ή οχι να αποκτησει και αλλη σκλαβα, πρεπει να την εκπαιδευσει προς την κατεύθυνση αυτή, προς αυτό το ενδεχόμενο. Ειναι θεμελιώδες.
     
  10. anasia

    anasia Contributor

    carissa[L_T]

    ''Η λούμπα του ανταγωνισμού είναι ότι χειρότερο ειδικά όταν ο βαθύτερος σκοπός είναι να προσφέρουμε ικανοποίηση σε Εκείνον που ανήκουμε και μέσα από αυτό να αντλούμε και εμείς ηδονή. Ακούγεται εξωπραγματικό? Μα είναι η ουσία της M/s σχέσης και δεν περιμένει κανείς από την υποτακτική να το πετύχει μονάχη της. Μέσα από την σχέση θα οδηγηθεί εκεί. ‘’

    ..για να μην πέσουμε και εμείς σε λούμπα γι αυτό πήρα και σαν δεδομένο από την αρχή πως οι σκλάβες είναι σκλάβες και δεν αντιμετωπίζουν κανένα μα κανένα πρόβλημα με αυτό ,
    και ο μόνος σκοπός τους είναι η ικανοποίηση του Κυρίου τους .’’

    Λες carissa[L_T] πως έχεις υπάρξει μάρτυρας χειρισμών από polyamorous Κυρίαρχο και έχεις αισθανθεί δέος και σεβασμό για τον τρόπο που διαχειριζόταν την σχέση ή τις σχέσεις ως μια,
    την διάθεση της αγάπης και την παροχή της ασφάλειας.

    Είσαι τυχερή που είχες αυτή την εμπειρία ,
    αλλά εγώ από τις δικές μου αλλά και με άλλους ανθρώπους που συζητώ ,
    αυτό δεν ‘’παίζει’’ , με την ακέραια μορφή του με τίποτα και με τα Ελληνικά δεδομένα .
    Και εννοώ με αυτό για να μην παρεξηγηθώ - πως για μένα πάντα βέβαια - ,
    για να μπορέσει ένας Κύριος πραγματικά και ουσιαστικά να κάνει αυτό που λες ,
    θα πρέπει καταρχήν να έχει λύσει όλα του τα προβλήματα και η μόνη του ή η κυρια ασχολία του να είναι οι σκλάβες του ,
    και φυσικά να είναι τόσο πολύπλευρος αλλά και γεμάτος από ‘’νιώσματα’’ και αισθήματα .
    Τότε ναι , θα συμφωνήσω οτι ισως και να γινεται .
    Αλλά ξέρεις πραγματικά πολλούς ανθρώπους που να τα έχουν λύσει όλα ,
    αλλά και να διαθέτουν τόσα αισθήματα ?
    Εγώ προσωπικά που ζω σε ένα μέσο επίπεδο , δεν ξέρω κανέναν ,
    και κοιτώντας γύρω μου ,
    βλέπω κατα βαση και το τελείως αντίθετο ( την δυσκολία να έχεις μια σκλάβα ) .
    Γι αυτό και μίλησα από την αρχή για τις υπάρχουσες συνθήκες και ότι δεν το βλέπω εφικτό και δεν νομίζω πως μπορεί να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και δίκαια ,
    όποτε η σκέψη μου μετά από αυτό ... ‘’τρέχει’’ αλλού ,
    και ο λόγος που ζήτησα να μάθω τους τρόπους που γίνεται ,
    αν γίνεται , είναι αυτός και μόνο ,
    να δω πόσο λάθος είναι οι σκέψεις μου , αν είναι φυσικά .

    Ευχαριστώ carissa[L_T] για την απάντηση σου ,
    και ότι υπάρχει έστω και Ένας ,
    θα με κάνει να σκεφτώ ξανά πως είναι δυνατόν να λειτουργήσει αυτό ...
     
  11. Strict71

    Strict71 Regular Member

    Παιδιά καταρχάς μπράβο για τις πολλές και καλές απαντήσεις στην ερώτηση της anasias. Ο KyriosG και η carissa[L_T]και η tender lilly δεν νομίζω πως αφήνουν και περιθώρια για περισσότερη ανάλυση. Θα συμπληρώσω λιγο στο πρακτικό τομέα, μιας και νιώθω πως η αρχική ερώτηση είναι λιγο διπλή: και ψυχολογική αλλά και πρακτική.

    Οπότε θα πω δυο κουβέντες περί πρακτικού.

    1)Είναι πάγια θέση μου(γνώμη) πως η εκπαίδευση της υποτακτικής δεν είναι ολοκληρωμένη αν δεν περάσει το στάδιο της επαφής με άλλη γυναίκα. Και απο πανω αλλά και από κάτω. Οχι μόνο διότι άλλο το σέξ, αλλά και για λόγους
    'σκληραγώγησης'. Δηλαδή, θα το κάνει για τον Κύριο της; Θα αντέξει τον ανταγωνισμό; αυτοσυγκράτηση; Θα δείξει ωριμότητα η θα της βγει η ζήλεια;

    2)Εκτώς από την σκληραγώγηση βέβαια υπάρχουν και οι νέες εμπειρείες. Υπάρχει και η καύλα (ανακάλυψη καινούργιας εμπειρίας). Υπάρχει και το σημαντικότατο κομμάτι του τόπινγκ, διότι ίσως της βγούν κυρίαρχα συναισθήματα και αλλάξει η ζωή της (έχει συμβεί και το αντίστροφο ουκ ολίγες φορές). Υπάρχει και μια καλή ευκαιρία να καταλάβει πως πραγματικά την αγαπάει ο Κυρίαρχος. Εκει που υπάρχει αμφισβήτηση και φόβος ο κυρίαρχος πρεπει να επεμβαίνει και να της δίνει την σιγουριά που θα την κάνει ακόμα πιο δυνατή, πιο σίγουρη, πιο ανοιχτή, πιο βέβαιη πως καλά έκανε και υποτάχτηκε στον Κυρίαρχο Εκείνον...

    3)Οταν έχεις πάνω από μια δούλα, υπάρχει μια ιεραρχία. Ο κάθε Κυρίαρχος εχει τον δικό του τρόπο να ορίζει πια είναι αυτη η ιεραρχία. Αν και κανονικά η δούλα δεν πρέπει να έχει δικαιώματα, εφόσον έχει περάσει στο στάδιο της δούλας από αυτό της απλά υποτακτικής, θα είναι πολύ δύσκολο να προχωρήσει μια σχέση αν ο Κυρίαρχος δεν έχει ιεραρχήσει, αξιολογήσει και βάλει εναν προγραμματισμό και τάξη στις σχέσεις. Για παράδειγμα εμένα μου ταιριάζει η παλαιότητα. Την βρίσκω απλή, διότι και τάξη έχει αλλά και η παλαιοτερη με ξέρει καλύτερα, ενώ μοιώνει την ανταγωνιστική τάση στην καινούργια.

    4)Είμαι οπαδός της συνέντευξης. Και αυτό είναι και το τελευταίο σημαντικό κομμάτι που θα προσθέσω. Όταν γνωρίζεις και ξεκινάς μια σχέση πρέπει να κάνεις μια συνέντευξη εφ'όλης της ύλης. Να ξέρεις που θέλει και που μπορεί να φτάσει η υποτακτική. Να μάθεις τι ζητάει, κτλ. Επειδή δεν υπάρχουν δυο ίδιοι άνθρωποι στον κόσμο, πρέπει στον προγραμματισμό του ο Μάστερ να λάβει υπόψη, βάση της συνέντευξης πως θα διαχειριστεί την κάθε μια ξεχωριστά. Αυτή που ζητάει περιπέτεια είναι διαφορετική από αυτη που δεν έχει ιδέα για το τι θέλει, από αυτη που θέλει de-humanising κτλ. Οπότε δεν θεωρώ τόσο το αν μπορεί ο Μάστερ να αγαπήσει και να αφοσιοθεί σε πάνω από μια, είναι το ζήτημα, αλλά το πως θα το διαχειριστεί, θα το ιεραρχήσει&προγραμματίσει και πάνω απ'όλα θα στηρίξει την κάθε μια όταν πρέπει.
     
  12. anasia

    anasia Contributor

    KyrieG

    ‘’Επιμένω να γράφω γι' αυτό γιατί εκεί νομίζω πως είναι η ουσία του προβληματισμού σ' αυτό το thread. Τώρα, το αν γίνεται πρακτικά -- γίνεται. Αλλά για να γίνει πρέπει να δεχτούμε πρώτα την απλή αλήθεια "πως είναι θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου να σχετίζεται ερωτικά με όποιους τρόπους και με όσους ανθρώπους επιθυμεί και τον επιθυμούν" (ακόμα κι αυτοί περιορίζονται σε ένα άτομο - τον εαυτό του βλ. ναρκισσισμός).'' λες ...

    Ωραια KyrieG,

    Δεχόμαι την ‘’αλήθεια σας’’ ,
    πως είναι δικαίωμα του ανθρώπου να σχετίζεται ερωτικά με όποιους και όσους επιθυμεί .

    Αφού γίνεται όπως λέτε , πείτε μου παρακαλώ τους τρόπους που ένας Κύριος που ζει στην Ελλάδα , δουλεύει πολύ , δεν έχει λύση βασικά προβλήματα της καθημερινότητας του ,
    έχει 2-3-4 σκλάβες , μπορεί να υπάρχει σοβαρότητα και υπευθυνότητα , αλλά πάνω από όλα να είναι τόσο πολύ γεμάτος από αισθήματα που να τα διαθέτει σε όλες εξίσου .

    Τους τροπους ζηταω , οχι να αναλυσουμε αν γινεται η οχι . Ειπατε ολοι πως ειναι εφικτο .
    Θα ηθελα να μαθω πως διανεμονται μέσα σε πραγματικές συνθήκες και όχι μέσα στην σφαίρα της φαντασίας μας

    Υπαρχει καποιος Κυριος που να ειχε 2-3-4 σκλαβες να μας πει πως ειναι για παραδειγμα ενα 24ωρο του ? Πως τα καταφερνει ολα αυτα ?