Πως ειναι να μην εισαι στις πρωτες επιλογες;

@Dapom
Η ηθική είναι πολυπαραγοντική, η προτεραιότητα όχι

Δε θα επεκταθώ άλλο γιατί αποπροσανατολίζεται η ουσία αυτού που έγραψα

 

Αχ τι δύσκολη η ζωή για μας τις πρωτοδεύτερες νεραιδοπρηγκιποπούλες!..

Να ρωτήσω, σε αυτό το σχήμα κρατάει κανείς το τιμόνι ή είμαστε σε κατακόρυφη πτώση και έχει αναλάβει η βαρύτητα?

 

Το δεύτερο... 

Αν όμως θεωρήσουμε ότι ο πρώτος είναι δεύτερος και ο δεύτερος πρώτος... κάτι μπορεί να γίνει.... μια διάσπαση του σχήματος για παράδειγμα.... 

Τα έχουν τα μπερδέματα αυτά...

 

έχω την υποψία πως αποτελεί κοινωνικοθρησκευτικό στερεότυπο οτι η πλειοψηφία "κάνει γιά λίγο τα στραβά μάτια γιά λόγους κάβλας", ανεξάρτητα απ τις εκ των υστέρων εκλογικεύσεις, γιατί ενω είναι ολοφάνερο οτι εξαρτάται απ' το πόσο "κόβει" στον καθέναν, και πόσο τα στερεότυπά του και οι ματαιοδοξίες του έχουν περιορίσει την ικανότητα αντίληψης που ίσως θα μπορούσε να έχει, εν τέλει είναι πολύ λίγοι οι αρκετά χαζοί ώστε να μπερδεύονται τελείως, και ίσως λιγότεροι οι αρκετά ρηχοί με προτεραιόμετρο.

 

Η "κουλούρα" έχει παραπάνω από δύο διαστάσεις.
Είναι η θρησκευτική. Το ότι είναι κάτι εντελώς εκτός της δικής μου κοσμοαντίληψης δεν με κάνει να το απορρίπτω συλλήβδην.
Εκτός αν το "θρησκευτική" είναι ένα μασκαρεμα του μιμητισμού: μα αφού όλοι παν' στην εκκλησία, να πάω κι εγώ.
Είναι η κοινωνική, που η αλήθεια είναι την απορρίπτω σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη αιτία πέραν του "γιατί έτσι είθισται".
Υπάρχει όμως και μια λειτουργική ( ; ), διαχειριστική ( ; ) διάσταση. Επειδή δεν ζούμε εν κενώ αλλά μέσα σε κοινωνικά μορφώματα που έχουν κάποια νομικά πλαίσια, είναι ενίοτε διευκολυντικό να προσαρμοζόμαστε σε κάποια από αυτά τα πλαίσια. Όπως π.χ. ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας κ.ά.
Στο βαθμό βέβαια που δεν τσακίζουν τον πυρήνα μας.
Και χωρίς να θεωρώ πως η συμβίωση δύο ανθρώπων θέλει τη βούλα οποιουδήποτε προσώπου (φυσικού ή νομικού), για εμένα είναι απολύτως ΟΚ να αποφασίσεις να ακολουθήσεις κάποιες γραμμές του πλαισίου για να διευκολυνθείς σε κάποια πράγματα.
Και αυτό δεν σε κάνει να υπαγεσαι σε κυρίαρχες ιδεολογίες, κοινωνικά υπερεγωτικα προστάγματα κ.ο.κ.

 

Τα bold και τα χρώματα δικά μου για να επισημάνω την βάση της ερώτησης σου και άρα της απάντησης μου .

φετιχοποίηση είναι η λύση !!!
Νιώθεις δεύτερος τρίτος τέταρτος το ζεις αυτό βγάζει και μια διεστραμμένη έξαψη για κάποιο λόγο, πιθανόν γιατί παίρνεις εκεί που δεν το περιμένεις η γιατί παίρνεις έστω και προσοχή η βγάζεις κάτι στον άλλον ενώ έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι δεν αξίζεις και δεν σε θέλει ας πούμε … και έτσι μετά όταν σε θελήσει είσαι και πιο ανοιχτός σε ότι σου ζητάει γιατί δεν πολυσκεφτεσαι και την εικόνα σου η την αυτοεκτίμηση σου γιατί είναι ήδη σκατα χαχα και περνάς πολύ πιο έντονα και ωραια . Ε μέτα θα κλαις λίγο αν πρέπει μα σε γράψει καμία βδομάδα αλλά και εκεί μετά είναι θέμα διαχείρισης τώρα σε s/m που καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει γενικότερη διαχείριση θα πρέπει να το διαχειριστείς εσυ. Γίνεται όμως !

Τρεις πρώτες μέρες αναπολείς και σε τρώει η καυλα με αυτά που έζησες . Τις δυο επόμενες με τα αρνητικά σενάρια που κανείς και φαντάζεσαι και φυσικά είναι πάντα χειρότερα της πράγματικοτητας χαχαχα δλδ φαντάζεσαι τον άλλον σου όπου είναι να κανει ότι κανει αλλά εκατό φορές καλύτερα από ότι το κανει στα αλήθεια και μετά άλλο ένα τριήμερακι που μπαίνεις σε μουντ αυτό λύπησης τύπου δεν αξίζω γιατί να με θυμηθεί μακάρι να του λείψω κτλ κτλ το οποίο έχει και μια δόση ελπίδας που είναι κάπως παρά κινητική δεν ξέρω πως Ε και μετά κάπου εκεί εμφανίζεται και πάμε άπο την αρχή !


Γράφω πάντα με την λογική ότι ψήνεσαι για αυτό αν είναι να αρρωστήσεις η να μην είσαι λειτουργικός φύγε και βρες κάτι άλλο !

 

Το σίγουρο είναι ότι στοχεύει στον πυρήνα μας και κανένας δεν μένει "αλώβητος" από αυτό.
Σε ποιο βαθμό και με ποιο τίμημα, είναι το θέμα.
Δεν εστιάζω ούτε στο θρησκευτικό, ούτε στο κοινωνικό.. αλλά στο ανελεύθερο της υπόθεσης.
Σε μια συνεχόμενη κατάσταση "(αυτό)καταπίεσης" , είναι εφικτό να μην χάσει κάποιος τον εαυτό του, άρα και τον πυρήνα του?

 

Πολλοί δεν είναι αρκετά δυνατοί να πάνε κόντρα στο status quo και το κάνουν απλά ως κάτι διαδικαστικό για να σταματήσουν να τους πρήζουν οι γύρω τους. Ίσως είναι και αδυναμία χαρακτήρα δηλαδή. Το κάνουν και για να μην στεναχωριουνται οι γονείς τους, από νοιαξιμο δηλαδή.

Αλλά τις περισσότερες φορές νομίζω είναι το conformity στις κοινωνικές απαιτήσεις, η ανάγκη αίσθησης του ανήκειν σε μια ομάδα ώστε να μην ξεχωρίζεις.

 

Δεν θα διαφωνήσω οτι το "κάνει γιά λίγο τα στραβά μάτια γιά λόγους κάβλας" μπορεί για κάποιους να είναι κοινωνικοθρησκευτικό στερεότυπο, αλλά έχω την αίσθηση οτι για τους περισσότερους που το κάνουν, είναι το ίδιο με το να είσαι στην άκρη του δρόμου στςι 3 τα ξημερώματα, να είναι αναμμένος ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ και κανένα αυτοκίνητο όσο βλέπει το μάτι και εσύ να περνάς τον δρόμο απέναντι πριν ανάψει ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ.

 

Τελικώς οι D/s σχεσειςείναι πολύ πιο honest από τις vanilla...

 

Οι σχέσεις D/s και polyamorous είναι πιο honest γιατί υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια, ειδικά αν υπάρχει εμπειρία.
Στην αρχή όλοι κάνουμε τα λάθη μας μέχρι να βρεθούν οι ισορροπίες.

 

Εφόσον όλα είναι από την αρχή ξεκάθαρα, οι εμπλεκόμενοι σε μια τέτοια σχέση νιώθουν πως χρησιμοποιούνται και παράλληλα χρησιμοποιούν. Δεν χωράνε και πολλά συναισθήματα σε τέτοιες καταστάσεις (βλ. έρωτες κλπ), η αλληλοεξυπηρέτηση είναι του τύπου "από εδώ η οικογένεια, από εκεί τα πάθη μου τα ✨εξτρα ✨.

Με κυνισμό ο παντρεμένος δηλώνει (έτσι ακριβώς μου το δήλωσε και τον μούτζωσα ✨ ): "εσένα δεν σε έχω για αρραβώνα, ποιός τρέχει πάλι για μονόπετρο κλπ...εσένα σε έχω "για τα άλλα". Οπότε, αν το άτομο σε ρόλο "κινκυ κομενακι", ενδιαφέρεται να καλύψει μονάχα τις κάβλες του, χωρίς "αγάπες και λουλούδια", επιλέγει μια τέτοια σχέση, χρησιμοποιεί αλλά επειδή είναι η δεύτερη πάντα επιλογή, κυρίως νιώθει πως χρησιμοποιείται.

Και νιώθει πως κυρίως χρησιμοποιείται επειδή η σχέση αυτή δεν είναι επι ίσοις όροις. Ο ένας έχει την οικογένειά του, είναι καλυμμένος συναισθηματικά και συντροφικά και συνήθως ψάχνει το ✨εξτρα ✨ της κάβλας του. Το "κινκυ κομενάκι" απλώς θα νιώθει πως καλύπτει ένα κενό σε μια σχέση, θα νιωθει συνοδευτικό, μια πρόσθετη επιλογή στο κυρίως, ένα σωσάκι στις πατάτες, μια πικάντικη πατατούλα δίπλα στη μπριζόλα.

Για να αντέξει λογικά να είναι στο περιθώριο της καθημερινότητας του παντρεμένου ατόμου, θα πρέπει να είναι πολύ ισχυρό το κίνητρο της ικανοποίησης της κάβλας του. Να βάλει δηλαδή, το ✨τέτοιο✨ του πάνω απ τον εγωισμό του. Γι αυτό και μια τέτοια επιλογή, ταιριάζει περισσότερο σε bottom στατους.
Σε περίπτωση που ένα Top, λειτουργεί έτσι με ένα παντρεμένο bottom, τοπάρει το άτομο ενώ ταυτόχρονα τοπάρεται από την κάβλα του.