Πως ειναι να μην εισαι στις πρωτες επιλογες;

@Yiyi σωστός ο συλλογισμός σας οταν ακολουθείται η εξης ιεραρχία
1 - Γαμος/οικογένεια
2 - σεξ (για κάποιους αυτό μπορεί να είναι και στη θέση 3, 4...κλπ)
Έχετε σκεφτεί όμως τί γίνεται όταν η ιεραρχία είναι
1 - σεξ
και μετα όλα τα άλλα;

(Το δεύτερο σενάριο για το κατανοήσετε - αν μπορείτε - θα πρέπει να το σκεφτείτε σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο απο το πρωτο)

Διευκρίνιση: το αν μπορείτε στην παρένθεση δεν υπονοεί κατι για το νοητικό σας επίπεδο, αλλά το αν μπορείτε να βγείτε απο τα κοινωνικοθρησκευτικά στερεοτυπα σας ωστε να δείτε την άλλη εικόνα.

 

Όπως για όλα τα πράγματα, είμαι της γνώμης πώς αν ξέρεις γιατί τα επιλέγεις, μπορούν να είναι μέρος του εγώ σου χωρίς διαλυτικές αντιφάσεις και εσωτερικές συγκρούσεις...
Αν αυτή η αυτεπιγνωση είναι συχνή ή εύκολη υπόθεση; Σε καμία περίπτωση, όπως αποδεικνύει μια ματιά γύρω μας σε ανθρώπους όλων των ηλικιών και "στάτους"...

 

Ναι καταλαβαίνω τι λες. Ευχαριστώ για την απάντηση.

 

Νομίζω πως τα παραπάνω ακουμπούν τον πυρήνα αυτών των σχέσεων…

Προέχει η καύλα όλων γιατί συν των άλλων που αναφέρθηκαν είναι και ο περιορισμένος χρόνος που δεν επιτρέπει να ανοίξει και σε άλλα επίπεδα μια τέτοια σχέση.

Όταν έχει κανείς 2-3 ώρες την εβδομάδα δεν θα τις αναλώσει σε μια βόλτα, ένα σινεμά, ένα εστιατόριο, ένα ταξίδι, μια συζήτηση…. Σε ένα κοινό μοίρασμα τέλος πάντων…

Φρονώ πως όλες αυτές τις προβληματικές έρχεται να λύσει η κουλτούρα του polyamory.

Χρειάζεται δουλειά ακόμα αλλά ήδη έχει ξεκινήσει η εφαρμογή του με ικανοποιητικά αποτελέσματα…

Είναι σημαντικό όταν συμβαίνει, και αποτελεί εξαίρεση.

Το ότι αποτελεί εξαίρεση δεν μειώνει τη σημαντικότητα του.

Απλά σε κάθε περίπτωση Φρονώ πως η κουλτούρα των συναινετικών polyamory σχέσεων μπορεί να εξομαλύνει κάθε δυσκολία…

Οι νεότερες γενιές το αναγνωρίζουν και ενσωματώνουν αυτή την κουλτούρα…

Iagos

 

Η "κουλούρα" με πρόσχημα την μονογαμία ενώ δεν σε εκφράζει αποτελεί μασκάρεμα όπου μετουσιώνεται σε κλάψα για κοινωνικοθρησκευτικά στερεότυπα όταν η κριτική για ντρετοσύνη αγγίζει την πτέρνα.

 

Τις προάλλες, μες τα άγρια χαράματα, ακούω φωνές τσιριχτές και βαβούρα στο δρόμο.. μέσα στη θαλπωρή του γλυκοσέρτικου..
- Με τον άντρα μου μωρηηηηηηηηηηηηη?

Προφανώς και πετάχτηκα από το κρεβάτι και βγήκα στο μπαλκόνι να απολαύσω το θέαμα!
Και τι θέαμα! Δύο ψωμομένες ξανθιές πιτσιρίκες ντυμένες βαμμένες στη πένα, σε φάση μούρη με μούρη..
- Ναι, με τον άντρα σου μωρή!
- Είσαι τόσο Πουτάνα?
- Ναι είμαι τόσο πουτάνα που πήρα τον άντρα σου μωρή!
- Και ήσουν φίλη μου μωρή πουτάνα! Πως μπόρεσες?

Ο εν λόγο γαμπρός κελεπούρι στη μέση να προσπαθεί να τις χωρίσει και να γαβγίζει σαν πανικοβλημένο ζώο κάτι ακατάληπτα, δεν καταλάβαινες τι έλεγε ο φουκαράς. Με στριγκλίσματα γεμάτα απελπισία του "πως την πάτησα έτσι ο μαλάκας!" και στον τρόμο ότι θα πέσει ξεμάλλιασμα, απευθύνεται σε μια τρίτη μελαχρινή, πίσω από τη τσαμπουκαλεμένη δεύτερη.

Εκείνη, μαστουροκαλμα του απαντά:
- Καλέ εμένα στο μουνί μου! Μη με κουράζεις με αυτά..

Εντωμεταξύ η πρώτη κυρία, είχε κάνει το ζύγισμα της στη μούρη με μούρη με την δεύτερη και είχε καταλάβει ότι στο τετατετ θα έριχνε λίγες αλλά θα έτρωγε πολλές, οπότε άρχισε να οπισθοχωρεί με τρόπο και με την σημαντική συμβολή του φουκαρά γαμπρού και μελλοντικού πατέρα των παιδιών της, υπάκουσε και μπήκε στο σμαρτάκι του.

Αλλά δεν παραιτήθηκε αμαχητί, φεύγοντας έβγαλε όλο το κεφάλι της έξω από το παράθυρο και φώναξε:
- ΠΟΥΤΑΝΕΣ!!
- ΧΑ! ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ! Της απάντησε η μελαχρινή και έκανε χάιφαιβ με την δεύτερη, φιληθήκανε, μπήκαν στα σμαρτάκια τους και έφυγαν ξεχωριστά.


Η ντρετοσύνη δεν είναι στο αξιακό σύστημα όλων των ανθρώπων. Σε πολλές περιπτώσεις "εμποδίζει".

 

Η ντρετοσύνη προλαμβάνει τα κλαψουρίσματα που μας περιγράφεις με τον πούτανο ντελικανή  
Κατά τ'άλλα, πράγματι η ντρετοσύνη ζορίζει γι'αυτό και χαρακτηρίζει ελάχιστα άτομα.

 

<offtopic>Δε μας λέτε κι εμάς τι είναι η ντρετοσύνη;</offtopic>

 

Αν βολοδέρνεις ακόμα στον Χάνδακα, ρώτα κιανένα/κιαμιά περαστικό/ιά  

 

Δεν είμαι, οπότε ρωτάω εδώ.

 

Ευθύτητα/Μπεσαλίκι

 

Συμφωνώ απόλυτα. Ελπίζω ότι έκανα σαφές με την προηγούμενη ανάρτησή μου ότι αναφέρομαι σε επιλογές απαλλαγμένες προσχημάτων. Αν όχι, το ξεκαθαρίζω τώρα.
Αυτό που είχα στο μυαλό μου είναι ζητήματα που θα έπρεπε να είναι λυμένα για όλα τα ζευγάρια (ή και άλλα σχήματα), που σχετίζονται με σοβαρές αποφάσεις που πρέπει να γίνονται από κοινού όπως ζητήματα αποφάσεων σε ακραίες καταστάσεις υγείας, ζητήματα διασφάλισης αν κάποιος εκ των δύο πάθει κάτι, ζητήματα παιδιών κ.ο.κ.
Το πλαίσιο που καλύπτει τα παραπάνω είναι το σύμφωνο συμβίωσης και ο πολιτικός γάμος (τα οποία εξισώνω).
Σε αυτό αναφερομουν.