ΣΥΝΥΠΗΡΕΣΙΑ

Αυτό που ήθελε ήταν να βρει, επιτέλους μία γυναίκα, γοητευτική, ήρεμη και καλή, για να τη βοηθήσει στην υπηρεσία με το ζωάκι της. Η καινούργια φίλη της ήταν ότι έπρεπε. Την είχε δει κάμποσες φορές σε αυτό το μπαρ, εκεί όπου την πλησίασε και την προσκάλεσε στο σπίτι της. Σε διαφορετικές στιγμές. Με ερωτικούς παρτενέρ ή χωρίς. Μόνη με κέφια, παρέα σε καλή ή κακή κατάσταση, ολομόναχη να την πίνει το πιοτό. Έπινε μετρημένα. Ήταν αυστηρή στις κινήσεις και στους τρόπους της. Πίστευε ότι έτσι ήταν και στη ζωή της. Δεν έπεσε πολύ έξω.

Την είδε να παίζει με το ζωάκι της και τη χάρηκε. Είχε να μάθει πολλά πράγματα ακόμα. Προς το παρόν λειτουργούσε παρορμητικά. Με το ένστικτο. Κυνηγούσε, σαν κάτι να της έφταιγε και να έπαιρνε ένα είδους εκδίκηση. Θα έπρεπε να ηρεμήσει. Ψυχολόγος δεν ήταν, θα προσπαθούσε να της διδάξει την αισθητική. Τι σημαίνει κυριαρχώ, που, πρώτα, εξουσιάζω, ποιο μέρος θέλω να κατακτήσω. Η γυναίκα, πίστευε, είχε όλη τη δύναμη να εξουσιάσει τα πάντα, αυτή δίνει ζωή, αυτή την κανονίζει, αρκεί βέβαια να έχει τον τρόπο να το κάνει. Με μαεστρία, ευγένεια, για να παραμείνει κυρίαρχη, για πάντα, οποιουδήποτε αρσενικού.

Της πρότεινε να μείνει μαζί της για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν είχε παρά να μεταφέρει τα απολύτως απαραίτητα. Τα υπόλοιπα θα τα κανόνιζε η ίδια. Η οικονομική επιφάνειά της, της έδινε τη δυνατότητα να κανονίζει μία αξιοπρεπή ζωή, με σχετικές ανέσεις. Ο κύκλος της ήταν τέτοιος που σου εξασφάλιζε ότι δε θα βαριέσαι. Στον ελεύθερο χρόνο τους θα έπαιζαν. Δέχτηκε, χωρίς δισταγμό. Της άρεσε που αυτή η γυναίκα δεν της είχε κάνει κόρτε, ήταν ευγενική και αξιοπρεπής μαζί της. Θα έμενε και θα δοκίμαζε. Της άρεσε που είχε το προστατευτικό «μαξιλαράκι» της εποπτείας της, τον τρόπο της να τη βάζει στη θέση της, όταν θα έπρεπε. Η ενδεχόμενη τιμωρία, αν έκανε κάτι σοβαρά παράτυπο, θεωρούσε ότι ήταν δίκαιη. Δέχτηκε και έφερε μαζί της μία μικρή βαλιτσούλα. Αξεσουάρ κυρίως που είναι απολύτως απαραίτητα για τις γυναίκες, αυτά που οι άντρες δεν τους δίνουν καμία σημασία. Τα υπόλοιπα τα άφηνε πάνω στην Κυρία, αυτό το «Κυρία» της βγήκε αυθόρμητα στη σκέψη της.

Η ζωή στο σπίτι ήταν απλή. Ξεκινούσε από το μεσημέρι και έπειτα. Αμέσως μετά από τη δουλειά. Η πόρτα του ήταν ανοικτή για τους φίλους. Η λέξη «πλήξη» ήταν άγνωστη σε αυτούς. Ζούσε μία άλλη, διαφορετική ζωή, πιο χαρούμενη και ενδιαφέρουσα. Μαγείρευε κυρίως αυτή. Για δύο άτομα. Έβαζε και λίγο παραπάνω. Πέταγαν κάποια κομμάτια για το κατοικίδιο που ήταν μόνιμα στα τέσσερα, με το κεφάλι σκυμμένο. Δεν επιτρεπόταν να πιάσει το φαγητό με τα χέρια του. Έπρεπε να το τρώει σαν ένα ζώο. Μόνο η ελάχιστη κίνηση που θα έδειχνε ότι ήθελε να το πιάσει με τα χέρια, ήταν η αιτία σοβαρής τιμωρίας. Αναιρούσε την υπόστασή του. Ήθελε να γίνει πάλι άνθρωπος. Μία φορά που το χέρι πήγε προς το φαγητό, χωρίς να το πιάσει, η νεαρή γυναίκα πήρε εντολή να τον τιμωρήσει αυστηρά. Με τα χέρια κρεμασμένα από ένα γάντζο δέχτηκε 500 με ένα σκληρό δερμάτινο μαστίγιο, με επτά λωρίδες, σε όλο του το σώμα. Το «Σας ευχαριστώ» συνόδευε τον κάθε αριθμό που έλεγε μέχρι να φτάσει στο 500, κάνοντας μόνο ένα διάλειμμα. Έπρεπε να μάθει. Δεν έπρεπε να ξεχνάει. Αυτή η υπόστασή του έπρεπε να μπει βαθιά μέσα στον ψυχισμό του.

Νερό έπινε, όπως τα σκυλάκια, από ένα μπολάκι. Με τη γλώσσα του. Και έπρεπε να το κάνει γρήγορα. Όλη την ημέρα είχε δουλειές. Καθαριότητα, να περιποιηθεί τις Κυρίες, να κάνει τα ψώνια, να φροντίσει για τις μικροδουλειές. Όσες παρέες ήταν της ίδιας προτίμησης είχαν την ευκαιρία να δεχτούν τις υπηρεσίες του, άντρες ή γυναίκες. Κατόπιν εντολής, βέβαια, της Κυρίας. Κάποιες φορές επιστατούσε πότε ή μία πότε ή άλλη γυναίκα. Κάποιες άλλες όχι, αν είχαν εμπιστοσύνη στο άτομο που τον είχαν δανείσει. Κάποιες φορές οι υπηρεσίες ετύγχαναν κοστολόγησης. Τις περισσότερες όχι. Πάντοτε έδινε αναφορά για το τι έκανε και για το τι είχε πάει άσχημα. Οι λέξεις που δήλωναν την επιθυμία του, με οποιαδήποτε συντακτική κατάληξη, ήταν άγνωστες πλέον για αυτόν. Ήθελε ότι ήθελε η Κυρία και η επιστάτριά της. Το ήξερε καλά.

Κυκλοφορούσε πάντα γυμνός, φροντίζοντας να κρατά κάποια απόσταση ανάμεσα στα πόδια του, για να είναι πάντα διαθέσιμος. Πάντα στα τέσσερα. Η νεαρή γυναίκα μάθαινε να του μιλά, να το διατάζει χωρίς να του μιλά, να του γνέφει, να τον κάνει να υπακούει -κάτι που δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο-, να μιλάει κατευθείαν στο μυαλό του. Μάθαινε να κυριαρχεί μόνο με την ομιλία της, με τη γλώσσα του σώματός της. Μάθαινε γρήγορα. Της άρεσε η νέα ζωή της, την εξέφραζε όλο και περισσότερο. Αυτή τον έπλενε. Δεν επιτρεπόταν, για οποιαδήποτε λόγο, να ακουμπάει το σώμα του, μόνο τα άτομα που είχαν δικαιοδοσία για αυτό. Το ζεστό νερό δεν υπήρχε για αυτόν, όλο το χρόνο. Αυτό ήταν για τους ανθρώπους όχι για τα ζωάκια, του είχαν πει. Το χλιαρό νερό το θεωρούσε πολυτέλεια, μόνο τις πολύ κρύες μέρες και τις γιορτές. Είχε πλέον συνηθίσει.

Το σπίτι είχε μία μικρή αποθήκη. Εκεί έμενε όταν οι επισκέψεις δεν είχαν να κάνουν με αυτό τον τρόπο ζωής. Τις περισσότερες όμως φορές προσέφερε τις υπηρεσίες του, όσο πιο καλά γινόταν. Αν ο καλεσμένος δεν έμενε ευχαριστημένος, τότε η τιμωρία θα ήταν πολύ σοβαρή. Αυτό, ευτυχώς, δεν είχε συμβεί παρά δύο φορές. Είχε την εντύπωση ότι τη μία από αυτές, αυτό είχε γίνει επίτηδες. Μία φίλη της Κυρίας παραπονέθηκε για τις υπηρεσίες και παρακάλεσε να πρωταγωνιστεί στην τιμωρία, η οποία, ήθελε, να γίνει εκείνη την ώρα, μπροστά σε όλο τον κόσμο. Το κατάφερε. Δεν του άρεσε. Ήταν πολύ ατιμωτικό, αλλά, μετά σκέφτηκε ότι η ευχαρίστηση για την Κυρία θα ήταν μεγάλη. Δέχτηκε την τιμωρία του με χαρά.

Αυτή η γυναίκα ήταν αρκετά δυνατή. Δεν είχε, εκείνη την περίοδο υποτακτικούς, ζούσε, για κάποιο διάστημα μόνη της. Τον έσυρε από τα μαλλιά. Τον έδεσε σε ένα γάντζο, μετά κλώτσησε το σκαμνί και αιωρούνταν στον αέρα μέχρι το κορμί του να τεντωθεί τόσο που να ακουμπά το έδαφος. «Τώρα θα μου δώσεις ευχαρίστηση, τσούλα», του είπε. Ρίγησε, πολύ λίγο. Ξεκίνησε με το μαστίγιο ταύρου. Το τύλιγε με μαεστρία γύρω από το κορμί του που πήγαινε πότε δεξιά και πότε αριστερά. Το έκανε 20 φορές. Μετά τον παρέδωσε σε δύο σκλάβες. Η μία έπαιζε με τις ρόγες του, αλλάζοντας τα μανταλάκια, πιεζόντάς τα με δύναμη, στριφογυρίζοντας τα με δύναμη. Η άλλη τον μαστίγωνε με δύναμη, από πίσω. Θα σταμάταγαν όταν θα έπαιρναν εντολή. Αυτή ήρθε μετά από πολύ καιρό και έλεγε να το λύσουν. Στα τέσσερα, πλέον, η μία έμπαινε από πίσω του, η άλλη εισχωρούσε στο στόμα του. Του είχαν κλείσει τα μάτια. Αισθάνθηκε κάτι άλλο να μπαίνει στο στόμα του. Ίσως κάποιος σκλάβος, δεν είχε τρόπους. Εκσπερμάτωσε μετά από λίγο. Χειροκρότησαν και τίμησαν το κουρασμένο κορμί του με λίγο φαγητό που του πέταξαν μπροστά στο στόμα του. Έπρεπε να το φάει, αν και δεν είχε όρεξη. Έπρεπε να γίνει αρεστός χάρη στην Κυρία. Έτσι έγινε.

Αυτά δεν του έβγαιναν σαν παράπονο. Ήταν αναμνήσεις. Γλυκές, γιατί, στο τέλος, όταν ήταν ο χρόνος, η Κυρία γλεντούσε με τους δονητές της στο κορμί του. Μόνοι τους. Εκεί δε χώραγε άλλος. Κανένας. Με κλειστή την πόρτα για ώρες. Ευτυχία, που ήταν μαζί της.

(συνεχίζεται)

 

Με την ελπίδα να σας ενδιαφέρουν αυτές οι αφηγήσεις.

 

Δεν ήταν η ηδονή, δεν υπήρχε ένα φτηνό συναίσθημα, αλλά η παραδοχή της γυναικείας κυριαρχίας, σε οποιαδήποτε μορφή της. Μέσα εκεί μπορούσε να βρει αυτά τα στοιχεία της ταυτότητάς του που τον ολοκλήρωναν, του δημιουργούσαν αυτή την ευφορία που τον οδηγούσε σε μία ισορροπημένη κατάσταση. Τα στοιχεία της ταυτότητάς του προβάλλονταν σε αυτά της γυναίκας που κυριαρχούσε πάνω του και έτσι υπήρχε μία σύνδεση που έφτιαχνε έναν κόσμο άρρηκτα δεμένο, αυτό που του έδινε την ικανότητα να αντιλαμβανόταν την πραγματικότητα, σε κάποιο ικανοποιητικό βαθμό.

Δεν μπορούσε να το καταλάβει έτσι, το ένστικτό του τον οδηγούσε σε αυτή τη σχέση. Έμενε εκεί και αισθανόταν ασφαλής, έβρισκε την απόλαυση. Ασφαλής, όπως στη μήτρα της μάνας του, σα να επέστρεφε στη παιδική του ηλικία, τότε που είχε παρουσιαστεί το τραύμα της σχάσης των συνδετικών γραμμών με τα στοιχεία της ταυτότητάς του, όταν η μητέρα του δεν έδινε την δέουσα προσοχή, στο μικρό αγόρι. Απόλαυση, όπως αισθάνεται κάποιος όταν κάνει έρωτα στο φαντασιακό του με το γονέα του αντίθετου φύλου. Αυτή η σχέση δεν είχε δοκιμαστεί ούτε καν στο φαντασιακό, δεν μπόρεσε να καταλάβει αυτό το κομμάτι της απόλαυσης, στην προσχολική ηλικία.

Όσο καιρό ήταν με αυτή τη γυναίκα που κυριαρχούσε πάνω του, όλο αυτό το διάστημα αισθανόταν έτσι όπως ήθελε μικρός να βιώσει αυτή τη σχέση. Η Κυρία δεν ήξερε πολλά από ψυχολογία, από ένστικτο κυρίως και παρατηρώντας τον είχε καταλάβει τα περισσότερα από αυτά τα στοιχεία, αυτές τις συνδέσεις. Βάδιζε στην αρχή στα τυφλά, όσο πέρναγε ο καιρός μπορούσε να βρει το δρόμο, το ταό του, και να σχεδιάσει αυτόν που θα του πρότεινε. Αυτό έκανε με πολλή προσοχή. Τίποτε δεν ήταν ενστικτώδες πλέον. Όλα υπολογισμένα, αλλά με βάση το συναίσθημα για να μην ξεφύγει τίποτε προς μία μηχανική αποτύπωση της πραγματικότητας, κάτι που θα οδηγούσε στην αποξένωση και στον οριστικό θάνατο αυτής της σχέσης. Έφερε αυτή τη γυναίκα στην παρέα τους για να υπάρξουν νέα στοιχεία, νέες συνδέσεις που θα δρομολογούσαν μία άλλη τροπή αυτής της αφήγησης, της σχέσης τους. Μέχρι ενός σημείου το είχε καταφέρει.

Αυτή η γυναίκα ήταν ένα άλλο μέλος στην οικογένεια. Η αδελφή. Ήξερε ότι υπήρχε σε αυτόν τον άνθρωπο μία ομοφυλοφιλία σε λανθάνουσα μορφή. Την καταπίεζε ο ίδιος ο ψυχικός κόσμος αυτού του ανθρώπου. Τώρα θα μπορούσε να ανοίξει μία διέξοδο για να τη δει, να την καταλάβει και, κατόπιν, ή να την απορρίψει ή να τη δεχτεί. Δεν είχε παρά να παρατηρήσει τι θα γινόταν, να επεξεργαζόταν τα δεδομένα και να οδηγήσει και τους δύο σε ένα δρόμο που θα βρούνε, ο καθένας χωριστά, την ολοκλήρωσή του, σύμφωνα με την περίσταση.

Το εργαλείο της ήταν το ένα ή το άλλο μαστίγιο, τα άλλα «εργαλεία» της. Η βία, συμφωνημένη και αποδεκτή από τους δύο, επέβαλε τη δική της λογική που δεν είχε άλλη χρησιμότητα από το να του τονίσει ότι θα πρέπει να δει ποια είναι η παρούσα κατάσταση ή, για να το πούμε καλύτερα, ποια περίπου είναι αυτή η κατάσταση που ζούσε. Ήξερε ότι κανένας δεν μπορεί να ζήσει μία πραγματική κατάσταση και να έχει αντικειμενική άποψη για αυτήν, γιατί, το είχε καταλάβει, «αντικειμενική άποψη» δεν υπήρχε, ήταν και είναι ένα ζητούμενο, για πολλούς ανθρώπους, όμως, ουσιαστικά είναι μία ουτοπία. Ήξερε τι έκανε εκείνη ακριβώς τη στιγμή, στην κυριολεξία, τι περίπου έκανε με το κατοικίδιό της.

Ο ήχος του μαστιγίου ήταν αυτό που έφερνε μέθη στο σκλάβο της. Το χτύπημα του έδειχνε. Είχε παρατηρήσει ότι ήταν, τον τελευταίο καιρό κάπως αμελής. Έπρεπε να λάβει τα μέτρα της πριν η κατάσταση ξεφύγει εντελώς. Ποια ήταν η διαδικασία της νεαρής γυναίκας; Ποιες τάσεις και αντιτάσεις είχε φέρει στο κατοικίδιο της; Πως όλα αυτά εγγράφονταν στην παρέα τους, στην οικογένειά τους; Έπρεπε να μιλήσει μαζί της, να δει τι είχε γίνει. Το έκανε. Ανακάλυψε κάποια λάθη της, κάποιες λανθασμένες ενέργειες που τις είχε κάνει μάλλον λόγω κάποιου ναρκισσισμού. Η κουβέντα τους της έδωσε να καταλάβει κάποια πράγματα. Της επεσήμανε τα λάθη της, της έδωσε να καταλάβει ότι δυναμίτιζε έτσι τις σχέσεις και των τριών. Της υπενθύμισε αυτό που της είχε πει, ότι αν έπρεπε θα την τιμωρούσε.

Βρήκε μία πρόφαση. Είπε στο κατοικίδιό της ότι θα είχε δύο μέρες τιμωρία, κλεισμένος στην αποθήκη. Το έκανε. Δεν ήθελε να ήταν παρών σε αυτή τη διαδικασία. Έβαλε μουσική. Πιο δυνατά από το σύνηθες. Για να μην ακούει αυτός τι θα γινόταν μεταξύ των δύο γυναικών. Τη διέταξε να φέρει τα εργαλεία της. Όλα. Να πάει στο δωμάτιό της και να επιστρέψει εντελώς γυμνή, στα τέσσερα. Το κεφάλι σκυμμένο, εκτός και αν πάρει άλλη εντολή. Έτσι έγινε. Σταμάτησε όταν τη διέταξε να μείνει ακίνητη. Δεν την έβλεπε. Ούτε άκουγε το βήμα της. Αυτό το άγνωστο τη φόβιζε. Δέχτηκε όμως αυτό που γινόταν σα μία εκμάθηση, ένα μάθημα συμπεριφοράς.

Την είδε μπροστά της. Μόνο τις μπότες της. Με το δεξί πόδι έσπρωξε το πιγούνι της προς τα επάνω. Της είπε ότι είναι ένα πουτανάκι, μία τσούλα που ήθελε γνωρίσει μία άλλη ηδονή. Της εξήγησε ότι θα είχε την ευκαιρία να το ζήσει αυτό αν θα ήταν καλό κορίτσι. Της χάιδεψε τα βυζιά της. Μετά το αιδοίο της. Κατάλαβε ότι ήθελε την ηδονή. Δε θα της την έδινε ακόμα. Αυτή θα ήταν η επιβράβευσή της. Θα ερχόταν στο τέλος. Τη διέταξε να σηκώσει το κορμί της και να χαμηλώσει το κεφάλι της, να βλέπει τα βυζιά της. Τα χέρια της πίσω από το κεφάλι. Σταθερά εκεί. Με τη βέργα στόχευε τις ρόγες της. Μόνο αυτές. Η πρώτη ήταν με ακρίβεια στο σωστό σημείο. Στη δεύτερη κουνήθηκε λίγο. Η βέργα έπεσε με δύναμη στην πλάτη της. Τη διέταξε να μείνει ακίνητη. Έτσι έκανε. Αυτός ήταν ένας κανόνας. Της μάθαινε τι σημαίνει βάζω και επιβάλλω κανόνες και γιατί. Όλα έχουν μία εξήγηση. Στην πέμπτη με τη βέργα στις ρόγες της, αυτές ήταν τεντωμένες. Έλεγαν ότι γούσταραν. Συνέχισε με τον ίδιο ρυθμό. Η τελευταία ήταν πάρα πολύ δυνατή, την έκανε να πέσει κάτω, στις μπότες της.

Τη σήκωσε. Έπιασε τις ρόγες της. Ήταν σκληρές. Της είπε ότι ήξερε τι ήθελαν. Έφερε δέκα μανταλάκια. Δύο δεξιά και άλλα δύο αριστερά από κάθε ρόγα, ένα ακριβώς πάνω στη ρόγα. Έβλεπε όλη τη διαδικασία. Δεν έπρεπε να κουνηθεί. Ο πόνος την παρέλυε. Καταλάβαινε τώρα τι σημαίνει υπακοή και υποταγή. Ήταν όμως μόνο η αρχή. Της είπε να στηριχτεί στο μπράτσο μιας πολυθρόνας. Το κορμί της ήταν παράλληλο με το έδαφος. Με το πόδι της την ανάγκασε να πάει προς τα πίσω και να το τεντώσει. Το κάθε μαστίγωμα ήταν πιο δυνατό, έτσι το ένιωθε. Κάθε φορά έπεφτε με περισσότερη δύναμη. Όσο πέρναγε ο χρόνος δεν υπήρχε στιγμή ανάπαυλας. Την τελευταία φορά τραντάχτηκε τόσο που οι ρόγες της κουνήθηκαν τόσο που τα μανταλάκια την πόνεσαν πολύ.

Έδεσε τα μανταλάκια που ήταν στις ρόγες με μία αλυσίδα. Εκεί κρέμασε κάποια βαρίδια. «Κοίτα τσούλα για να το ευχαριστηθείς», της είπε, «τώρα έρχεται το καλύτερο. Στο μουνάκι σου». Έφερε ένα δονητή, αρκετά χοντρό, λειτουργούσε με μπαταρίες. Η λίγη βαζελίνη βοήθησε να μπει όλο μέσα. Το έβαλε με τη μία και με δύναμη. Αμέσως το έκανε να λειτουργήσει. Στη μεγαλύτερη ταχύτητα. «Δεν σου επιτρέπω να φτάσεις σε οργασμό», της είπε. Πήγε πίσω της και άρχισε να χαϊδεύει τα βυζιά της. Σιγά-σιγά, στην αρχή, πιο δυνατά, μετά. Της είπε πόσο όμορφα ήταν. Κάποιος θα ήθελε να τα ρουφήξει, αλλά για κάμποσο καιρό, τώρα, ο γκόμενός της θα ήταν τα μανταλάκια και τα βαρίδια. Θυμήθηκε τους εραστές που είχε. Καταλάβαινε πλέον τις σχέσεις μαζί τους πιο καλά. Ήθελε να φτάσει σε οργασμό. Δεν της επιτρεπόταν. Με το ζόρι κρατιόταν. Με τη βέργα έπαιζε με τα βυζιά της. Με αυξανόμενη δύναμη. Μέχρι να την κάνει να ανοίξει στη μεγαλύτερη έκτασή του το στόμα της, χωρίς, όμως, να βγει φωνή. «Αυτό την επόμενη φορά θα στο πηδήξω, τώρα μπορείς να το κλείσεις», της είπε. Το έκανε.

Της αφαίρεσε τα βαράκια. Μετά της τράβηξε με δύναμη τα μανταλάκια και τα έβαλε στη θέση τους. Της έδωσε τα χέρια της να τα φιλήσει. «Σας ευχαριστώ». Το είπε αυθόρμητα. Έκλεισε το δονητή και τον έβγαλε σχετικά απότομα από το αιδοίο της. «Τώρα πήγαινε στο δωμάτιό σου, θέλω να αυνανιστείς και να λερώσεις τα σεντόνια σου. Θα κοιμηθείς γυμνή σε αυτά. Σα μία καλή πουτάνα που ήσουν. Τώρα αλλάζεις, σιγά-σιγά». Πήγε στα τέσσερα. Πριν φτάσει στο δωμάτιό της το πιο σκληρό μαστίγιο έπεσε στα οπίσθια της. «Γρήγορα, βρωμιάρα, τσούλα», της είπε. Εξαφανίστηκε στο δωμάτιό της.

Δε χρειάστηκε να παίξει πολύ με το αιδοίο της. Έφτασε σε απανωτούς οργασμούς, σε σπασμούς. Άνοιξε η πόρτα. Ο οργασμός της ήταν έκδηλος σαν οσμή. Την συνεχάρη. Για σήμερα θα κοιμόταν χωρίς να ακουμπά το σώμα της. Χωρίς να σκεπαζόταν με σεντόνια. Για αυτό το λόγο της έδεσε τα χέρια στο πλάι. Έφυγε. Τα βυζιά της είχαν προταθεί, σα να ήθελε να την πάρει κάποιος γκόμενος. Με τον καιρό κατάλαβε ότι ήταν μόνη της. Η φαντασία υποχώρησε και ήρθε ένας ή δύο οργασμοί, χωρίς επαφή. Έπεσε στα σεντόνια και παραδόθηκε σε ένα λυτρωτικό ύπνο. Η επόμενη μέρα θα ήταν πολύ διαφορετική και για τους τρεις. Το ήξερε.

(συνεχίζεται)

 

Μου βγήκε λίγο θεωρητικό. Ίσως σας κούρασε. Σας ζητώ συγνώμη. Μακάρι να μην με κρίνετε αυστηρά.

 

Έχεις πολύ ωραία γραφη.

 

Η επόμενη μέρα όντως ήταν εντελώς διαφορετική. Η νεαρή γυναίκα είχε πλέον καταλάβει και προσπαθούσε όλο και περισσότερο να εναρμονιστεί με τους άλλους δύο. Και το κατάφερνε όλο και πιο πολύ. Η ενόχληση στο κατοικίδιο ήταν η λιγότερη. Φρόντιζε όλα να είναι καλά, έτσι ώστε όταν θα επέστρεφε από τη δουλειά της η Κυρία τους να μην ήταν τίποτε λάθος. Λίγες φορές αναγκαζόταν να τιμωρήσει, έστω και λίγο, το κατοικίδιο που είχαν. Της άρεσε πολύ η βέργα. Δυστυχώς αυτή δεν ήταν της αρεσκείας στο ζωάκι που είχαν στο σπίτι. Κάποιες φορές λεπτές μωβ γραμμές σχηματίζονταν στα πισινά ή στην πλάτη του. Η Κυρία καταλάβαινε ότι κάτι είχε συμβεί, αλλά, επειδή δεν ήταν συχνό φαινόμενο, δεν έδινε πολλή σημασία.

Τις περισσότερες φορές, η νεαρή γυναίκα ήθελε το ζωάκι τους να τη γλύφει. Περισσότερο στην άκρη των ποδιών και στο αιδοίο. Κάποιες φορές έφτανε σε οργασμό. Αυτό γινόταν όλο και πιο συχνά. Η γλώσσα του γευόταν τα υγρά της. Αυτό πολύ πιθανόν να του άρεσε, γιατί είχε καλομάθει σε αυτή την περιποίηση. Δυστυχώς ο οργασμός για αυτόν ήταν ακόμη απαγορευτικός. Δεν ήθελε ούτε η νεαρή γυναίκα ούτε αυτό να παραβεί τους κανόνες της Κυρίας. Το σίγουρο είναι ότι θα το καταλάβαινε, κυρίως από την έκφραση του προσώπου ή του σώματός τους, και θα τους τιμωρούσε αυστηρά. Φυσικά θα είχε δίκιο.

Το μεγαλύτερο μαρτύριό του ήταν να παρουσιαζόταν γυμνή μπροστά του, αλλά να μην του επέτρεπε ούτε να την κοιτάξει, ούτε να την ακουμπήσει. Το σώμα της ήταν πολύ όμορφο. Σχεδόν κοριτσόπουλου. Τα στήθη της ήταν πεταχτά, τα πόδια της χυτά, σαν άγαλμα. Όταν την έβλεπε το κατοικίδιο προσπαθούσε να μην έρθει σε στύση γιατί ήξερε ότι αυτό ήταν προσβολή -ήταν σα να δήλωνε ότι ήθελε να κάνει έρωτα μαζί της-, αυτό ήταν μία σοβαρή αιτία για σκληρή τιμωρία. Ένα μεσημέρι δεν άντεξε και όταν την είδε εντελώς γυμνή έφτασε σε στύση. Εκείνη το παρατήρησε και επέστρεψε με τη βέργα και το κνούτο. Η βέργα ήταν για το πέος του. Έτσι έπεφτε η στύση του. Σειρά είχε το υπόλοιπο σώμα του που αυτή η γυναίκα, εμφανώς προσβεβλημένη, μαστίγωνε πότε με τη βέργα και πότε με το κνούτο. Η Κυρία έφτασε προς το τέλος της τιμωρίας. Όταν το έμαθε, ήρθε η σειρά της. Το μαστίγιο ταύρου έκανε τη δουλειά του. Χωρίς άμυνες, έτοιμο να καταρρεύσει, το κατοικίδιο θα ήταν φυλακισμένο δύο μέρες στην αποθήκη, με δεμένα τα μάτια και τα χέρια, χαλαρά, για να του γίνει καλό μάθημα, χωρίς φαγητό, μόνο με λίγο νερό.

Η Κυρία είχε καταλάβει πλέον ότι η εκπαίδευση της σκλάβας και του κατοικίδιού της πήγαινε καλά. Μπορούσε να τους παρουσιάσει σε υψηλούς προσκεκλημένους, χωρίς να φοβάται ή να ντρέπεται για αυτούς. Οι οδηγίες της θα ήταν πλέον οι ελάχιστες.

Αυτή την εποχή είχε καλέσει μία φίλη της. Ήταν Αφέντρα, σχετικά σκληρή, που είχε χάσει το σκλάβο της, γιατί είχε φύγει από τη ζωή, εντελώς ξαφνικά. Ήθελε να περάσει μαζί τους λίγες μέρες για να μπορέσει να απαλύνει τον πόνο της. Σκέφτηκε να της δώσει το ζωάκι της για να παίζει μαζί του.

Η γνωριμία τους έγινε όταν αυτό πήρε την εντολή να περιποιηθεί τα πόδια της καλεσμένης τους. Αυτό της άρεσε. Θυμόταν και η ανάμνηση της ευχαρίστησης με την τωρινή απόλαυση έκαναν ένα κράμα παράξενο. Η Κυρία της είπε ότι της προσέφερε το ζωάκι της -έτσι το ονόμασε- για να παίξει μαζί του αυτές τις μέρες. Απλά της είπε ότι είχε κάποιες κόκκινες γραμμές, ότι έτρωγε από το πάτωμα, δεν επιτρεπόταν να ακουμπά το ίδιο για κανένα λόγο το σώμα του. Θα έπρεπε να το έπλενε η ίδια ή η σκλάβα της. Ήταν θέμα επιλογής της. Το ότι ήταν κατοικίδιο είχε ανάψει τη φαντασία της. Δεν είχε ποτέ κάτι τέτοιο, ήταν η πρώτη φορά.

Η πρώτη νύχτα ήταν δύσκολη. Το έβλεπε γυμνό, έτοιμο ανά πάσα στιγμή για να χρησιμοποιηθεί, της θύμιζε το σκλάβο της, ήθελε και δεν ήθελε να κάνει κάτι μαζί του. Προτίμησε να το δέσει στα σίδερα του κρεβατιού. Το σώμα του της άρεσε. Ήταν έκθετο για οτιδήποτε. Τα δύο μανταλάκια λες ότι πήγαν στις ρόγες του μόνα τους. Έβαλε και άλλα δύο δίπλα από καθένα, στην κάθε ρόγα. Τα πίεζε για να δει τις αντοχές του. Ήθελε να το κάνει να υποκύψει και να παραδοθεί. Όμως ματαίως. Οι αντοχές του ήταν μεγάλες. Αυτό της δημιουργούσε ηδονή. Τον ήθελε ερωτικά, αλλά αυτό θα ήταν το δώρο του, όταν θα τον έφτανε σε ένα καλό σημείο. Σε αυτό που ήθελε αυτή. Είχαν πολύ δρόμο ακόμα μπροστά τους. Της άρεσε που κοιτούσε τις ρόγες του, πως του έβαζε τα μανταλάκια, πως τις μαστίγωνε, πως τις τσίμπαγε, πως τις χάιδευε, για λίγο. Δεν αντιδρούσε καθόλου.

Άφησε τα μανταλάκια στις ρόγες. Τον έδεσε στα κάγκελα του κρεβατιού έτσι ώστε να είναι η πλάτη του εκτεθειμένη, τα μανταλάκια να χτυπούν στα σίδερα, ο πόνος να πολλαπλασιάζεται. Μπορεί να πει κανείς ότι όλη αυτή η διαδικασία άρεσε σε αυτό το ζωάκι. Φαίνεται να νικούσε σε αυτή την ιδιότυπη μονομαχία. Η πλάτη του είχε κοκκινίσει, αλλά δεν παραιτούταν. Μετρούσε με καθαρή φωνή, ευχαριστώντας αυτή τη γυναίκα που το βασάνιζε. Ήξερε ότι η Κυρία στην οποία ανήκε θα ήταν ο τελικός αποδέκτης της απόλαυσης. Τον άφησε να κοιμηθεί δίπλα από το κρεβάτι της, δεμένο, σχετικά χαλαρά. Τα μάτια του ήταν κλειστά για να μη βλέπει τι κάνει αυτή η γυναίκα.

Την επόμενη μέρα, όντως η Κυρία, κατά τη διάρκεια του πρωινού, δέχτηκε τα συγχαρητήρια για την εκπαίδευσή του. Το φαγητό που του πέταγαν κατάφερνε και το έπιανε στον αέρα. Είχε ταυτιστεί πλέον με ένα αληθινό ζωάκι. Ήταν ένα κατοικίδιο ζώο που έδινε ευχαρίστηση σε αυτές τις γυναίκες. Η καινούργια Αφέντρα θα έμενε άλλες δύο μέρες στο σπίτι. Είχε χρόνο να εξερευνήσει τις αντοχές, το σώμα, την ηδονή του. Δεν είχε δικαιοδοσία στη σκλάβα της Κυρίας, μέχρι εκεί έφτανε το όριό της. Το πρωινό ήταν μία ευκαιρία για να δει πως λειτουργούσε αυτό το σπίτι, να δει πως δούλευε η σκλάβα, από το μεσημέρι και έπειτα, όταν επέστρεφε από τη δουλειά της, πως το κατοικίδιο έκανε τις δουλειές του σπιτιού όλο το πρωί, χωρίς να πάρει εντολές. Όλα πήγαιναν ρολόι. Ήθελε να μπει μέσα του, να του κάνει με μανία έρωτα, αλλά κρατιόταν για την επόμενη μέρα, για την αμοιβή του, αν θα ήταν τόσο καλός.

Μόνο τα πόδια της ήθελε να περιποιηθεί. Τον διέταξε. Το έκανε τέλεια. Αυτό τη χαλάρωσε. Της ήρθαν αναμνήσεις, αλλά πιο εύκολα τις απώθησε. Η μία απόλαυση άρχισε να διώχνει τις θλιβερές μνήμες. Αυτό ήταν καλό. Το απόγευμα θα έδινε τη δεύτερη μάχη της για να τον κάμψει. Δύσκολο όμως της φαινόταν. Το μόνο που έκανε ήταν να χαϊδέψει το υπέροχο σώμα της σκλάβας, χωρίς κάτι άλλο. Αισθανόταν ότι και αυτή το ήθελε, αλλά δεν είχε δικαιοδοσία επί αυτού. Περίμενε την Κυρία να της προτείνει μία συνεδρία για το απόγευμα. Έτσι περνούσε η ώρα της, ευχάριστα και ήρεμα.

(συνεχίζεται)

 

Το απόγευμα η Κυρία διέταξε το κατοικίδιό της να υπηρετήσει τη φίλη της. Όπως ήθελε αυτή. Της έδινε λευκή κάρτα. Πλέον την ήξερε. Μία «παράξενη» μουσική ακουγόταν σε αυτό το δωμάτιο. Το σφύριγμα του μαστιγίου, της βέργας, του φλόγκερ, έκαναν μία όμορφη συναυλία. Όμορφη να την ακούς, γλυκιά να τη γεύεσαι.


Η σκλάβα της πολύ θα ήθελε να είναι μέσα. Κάποια στιγμή το ζήτησε, θέλησε να πάρει άδεια, όμως ούτε η Κυρία είχε πλέον δικαιοδοσία. Έπρεπε να συνεννοηθεί με τη φίλη της. Μπήκε μέσα και βρέθηκε, ξαφνικά, σε μία σκηνή όπου ο χορός πρωτοστατούσε. Για μία στιγμή τους θαύμασε. Το σώμα του σκλάβου κουνιόταν με αργούς και ρυθμικούς τόνους. Η φωνή του ίσα-ίσα ακουγόταν. Και τότε ήταν σαν τα φωνητικά που ακούει κανείς όταν ο αέρας «μαστιγώνει» τα δέντρα. Της άρεσε. Δεν ήθελε να διακόψει. Βγήκε τόσο αθόρυβα όσο μπήκε.


Ο πόνος ερχόταν σιγά-σιγά και αυξανόταν προοδευτικά. Ήξερε ότι η ηδονή θα επέστρεφε όλη στην Κυρία που τον εξουσίαζε. Όλη όμως; Και αυτή η γυναίκα που οδηγούσε το σώμα και την ψυχή του σε ένα δρόμο πρωτόγνωρο για αυτόν, δε θα έπαιρνε κάτι; Οι σκέψεις πέρασαν από το μυαλό του και τον οδήγησαν σε ένα σταυροδρόμι. Εκεί υπήρχαν οι φιγούρες των δύο γυναικών. Προς τα πού να πάει; Για πρώτη φορά αισθάνθηκε την ανάγκη να αποδώσει σπονδές και σε αυτή εδώ την Αφέντρα που κοπιούσε για να «γράψει ένα ποίημα» πάνω του. Για πρώτη φορά την είδε.


Ο πόνος ανέβαζε την ψυχική του κατάσταση σε άλλα επίπεδα. Άγνωστα σε αυτόν, όχι όσον αφορά την ένταση, αλλά την παράσταση. Ένα άλογο τράβαγε έναν άντρα από τη μία μεριά και ένα άλλο από την άλλη. Του ξέσκιζαν τη σάρκα. Τον κομμάτιαζαν. Ήταν αυτός. Έτσι έβλεπε τον εαυτό του. Έδινε ένα κομμάτι του σε αυτή τη γυναίκα και ένα άλλο στην Κυρία του. Δεν ήταν αυτός που αποφάσιζε αλλά ο άλλος εαυτός του που υπάκουε σε μία ανώτερη δύναμη. Δεν μπορούσε κανείς να πει πόσο καιρός είχε περάσει. Η Κυρία του μπήκε μέσα και ζήτησε την άδεια να μπει η σκλάβα της. Έγινε δεκτή, όμως να ήταν γυμνή και με το κεφάλι σκυφτό. Σιγά-σιγά θα το σήκωνε μόνο για να δει το κατοικίδιο, όχι τη φίλη της.


Έτσι και έγινε. Μπήκε και έκατσε στην άκρη. Άκουγε αυτή τη μουσική και έβλεπε την αντανάκλαση των φιγούρων. Κανένας δεν της είπε τι θα κάνει. Μόνη της πήρε την άδεια; Θα έλεγε κανείς, αν την έβλεπε, ότι αυτό το ψυχικό τοπίο της υπαγόρευε τι θα κάνει. Σήκωσε το κεφάλι της μέχρι να δει το κατοικίδιο που ήταν στα γόνατα και δεχόταν χτυπήματα πότε δυνατά και πότε απαλά με τη βέργα.


Την πρόσταξε να σταθεί μπροστά του. Με το κεφάλι σκυμμένο. Αυτό πήρε εντολή να προσκυνήσει τα πόδια της. Το έκανε καλά. Αυτή πήρε εντολή να του βάλει μανταλάκια στις ρόγες του. Μετά η Αφέντρα της έβαλε δύο πιο χαλαρά στις δικές της. Φίλησε τις ρόγες της σκλάβας και χάιδεψε το κορμί της. Τη διέταξε να χτυπήσει το σκλάβο στις ρόγες για να βγάλει τα μανταλάκια. Αν τα κατάφερνε θα είχε μερίδιο. Το κατάφερε με λίγο κόπο. Η ανταμοιβή της θα ήταν το κατοικίδιο να χώσει τη μουσούδα του στο αιδοίο της. Η γλώσσα του έπαιζε πολύ καλά. Η σκλάβα με το ζόρι στεκόταν όρθια. Ο οργασμός της ήταν εκρηκτικός, συνεχόμενος. Η Αφέντρα έβλεπε όλη τη σκηνή από κάποια απόσταση. Της άρεσε. Με τη βίτσα πέταξε τα μανταλάκια από τις ρόγες της. Αυτό την «ξύπνησε», την επανέφερε στο τώρα.


Της άρεσε το κορμί της σκλάβας. Έβλεπε τον πόνο του κατοικιδίου να επιστρέφει και σε αυτήν. Χωρίς να το εκβιάζει. Η ψυχική του κατάσταση ήταν τέτοια που ήταν πλέον αλλού. Σε άλλη σφαίρα. Εκεί όπου η Γυναίκα ήταν η υπέρτατη θεότητα. Καθόταν στο θρόνο της και, μπροστά από αυτήν, στο βωμό, θυσίαζαν τους άντρες που αυτή ήθελε. Τον άλλο τους εαυτό αφού όλα αυτά ήταν στη σφαίρα της φαντασίας αυτού του κατοικιδίου. Αυτή όμως έπαιρνε κάποια νοήματα. Έβλεπε την ένταση του συναισθήματος. Απλά χάιδεψε το σώμα της σκλάβας και της έδωσε ένα φιλί στο στόμα. Τίποτε άλλο.


Χάιδεψε και το σώμα του σκλάβου με το μαστίγιό της και, με ένα χτύπημα τον έριξε κάτω. Από την αλυσίδα τον έσουρε προς το σαλόνι και τράβηξε από το αιδοίο την σκλάβα. Τους έφερε μπροστά στην Κυρία. «Σας τους παραδίδω. Ήταν τέλειοι. Κάτι αισθανθήκαμε όλοι μαζί, εκεί», είπε στη φίλη της και ζήτησε ένα ποτό. Της το έφερε η σκλάβα, σχεδόν αμέσως, με το ύφος της υπηρεσίας. Ήταν το τέλος μιας καλής μέρας που κάτι «δίδαξε» σε όλους.

(συνεχίζεται)

 

Έπρεπε να φύγει. Η Κυρία της έδωσε το σκλάβο της για λίγες ημέρες. Τον πήγε στο σπίτι της. Ένα χαλί, έξω από το δωμάτιό της, εκεί θα κοιμόταν. Πρόχειρο ένα μικρό μπολ για νερό. Από το κολάρο του, το οποίο θα φορούσε πλέον μόνιμα, θα ήταν δεμένος από ένα χαλκά με τον τοίχο και τα χέρια του δεμένα με χειροπέδες πάλι δεμένα στον τοίχο, από ένα χαλκά. Αυτή θα όριζε τι ακριβώς θα έκανε. Θα κυκλοφορούσε έτσι ώστε να είναι πάντα διαθέσιμος. Για οτιδήποτε θα ήθελε η Αφέντρα.


Η πρώτη βραδιά ήταν αναγνωριστική. Η επόμενη ημέρα θα ήταν καθοριστική. Το πρωί ξύπνησε με το μαστίγιο ιππασίας που έπεσε με δύναμη στο κορμί του. Του έβαλε κάτι να φάει και να πιεί λίγο νερό. Μετά θα ξεκίναγε τις δουλειές. Να καθαρίσει το σπίτι, να είναι όλα έτοιμα γιατί την επόμενη μέρα περίμενε ένα φίλο της. Το φαγητό του ήταν ότι περίσσευε από αυτό της Αφέντρας. Το πέταγε σε ένα δοχείο και το πάταγε με το πόδι της. Μόνο τότε θα μπορούσε να το φάει. Του είχε διδάξει καλά τους κανόνες. Η κάθε παράβαση θα ήταν η αφορμή για μία τιμωρία, ανάλογα με την παράβαση, βέβαια, της άρεσε να τον τιμωρεί σκληρά.


Το διέταξε να φέρει το μαστίγιο με τις εφτά «ουρές», όλες από σκληρό δέρμα. Ένα όμορφο μπρούτζινο γλυπτό κοσμούσε τη λαβή. Τα χέρια πίσω από μία οριζόντια μπάρα, έτσι ώστε να είναι διαθέσιμο το στήθος και η πλάτη του. Θα έπρεπε να μετράει και, κάθε φορά, να λέει «συγνώμη, Αφέντρα». Μόλις 10 χτυπήματα στην πλάτη και άλλα τόσα στο στήθος ήταν αρκετά για να δώσουν ένα όμορφο κόκκινο χρώμα. Όταν συμπληρώθηκαν 20 στην πλάτη και 20 στο στήθος το δέρμα του ήταν έτοιμο νε εκραγεί. Αυτό της άρεσε πολύ. Περισσότερο όμως ευχαριστήθηκε επειδή το κατοικίδιο δεν έβγαλε ούτε έναν αναστεναγμό. Η λέξη «έλεος» ήταν απαγορευμένη για σήμερα.


Το απόγευμα είχαν προπόνηση. Αυτή θα γινόταν στο υπόγειο, στο χώρο τιμωρίας. Ο μισός ήταν κλεισμένος από ένα πλαίσιο λίγο ψηλό στο ύψος του, έτσι ώστε τα χαλίκια που είχε μέσα να μην μπορούν να βγουν προς τα έξω. Σε αυτό το χώρο θα κινιόταν το κατοικίδιο συνέχεια. Με μία τροχαλία, από ένα σχοινί τον κρέμασε έτσι που τα πόδια του να μη φτάνουν στο πάτωμα από χαλίκια. Έμεινε έτσι λίγο. Ο βούρδουλας κουνούσε το κορμί του. Δεν έπρεπε να μιλά καθόλου. Ήθελε να δημιουργήσει βαθιές κόκκινες γραμμές, παράλληλες μεταξύ τους, σε όλο του το κορμί. Δεν ήταν δύσκολο. Όταν το έργο της ολοκληρώθηκε, τον κατέβασε και το διέταξε να είναι στα τέσσερα. Έπρεπε να τη μεταφέρει στην άλλη μεριά του πλαισίου. Δεν έπρεπε να λάβει υπόψη του το πόνο από τα χαλίκια στα χέρια και στα γόνατα.


Ο πόνος μεταφερόταν πλέον από το ένα σώμα στο άλλο. Στην Αφέντρα γινόταν ηδονή και επέστρεφε σαν ευχαρίστηση στο σκλάβο, επειδή την υπηρετούσε πιστά. Ήταν και οι δύο συνειδητοποιημένοι για αυτό. Δε μίλαγαν. Γευόντουσαν αυτά τα συναισθήματα, από την ατμόσφαιρα που δονούσε και μετέδιδε τα αισθητηριακά κύματά της από το ένα κορμί στο άλλο. Αυτό το πάρτι κράτησε πολύ ώρα. Αυτό δεν ήξερε τι έκανε η Αφέντρα, αυτή ήξερε τα όρια, αγνοούσε τις μικρές λεπτομέρειες, ηθελημένα. Ζούσαν σε μία παράλληλη πραγματικότητα από αυτό που θα το χαρακτήριζε κάποιος πραγματικό.


Σηκώθηκε. Με μία κλωτσιά το πέταξε μακριά. Απώθησε την απόλαυση που αυτό της έδινε γιατί δεν άντεχε άλλη. Με ένα νόημα το κάλεσε δίπλα της. Το διέταξε να της περιποιηθεί με το γλώσσα του τα πόδια και μετά τα χέρια της. Ήταν κουρασμένη αλλά ευχαριστημένη. Όταν ηρέμησε το χέρι της του είπε να σηκώσει το κεφάλι και να κλείσει τα μάτια του. Πέντε χαστούκια σε κάθε μάγουλα ήταν αρκετά. Θα έμενε δεμένος σε ένα στύλο για κάμποση ώρα. Θα τον έλυνε αυτή αργότερα.


Την επομένη ήρθε ένας φίλος της. Έφερε μαζί του δύο σκλάβες του. Ήταν όμορφα ντυμένες, μία αλυσίδα από το κολάρο της κάθε μιας κράταγε το κεφάλι τους χαμηλά. Τις έσερνε μέχρι τον καναπέ. Θα έμενα εκεί στο πάτωμα μέχρι να πάρουν κάποια εντολή. Του έβαλε ένα ποτό. Μετά από λίγο το ρώτησε τι μπορεί να του προσφέρει. Αυτός της απάντησε ότι ήθελε ηδονή να εισπράξει από τις σκλάβες του. Το άφηνε πάνω της, θα τη βοηθούσε όταν ήθελε αυτή, θα έμενε σιωπηλός παρατηρητής. Διέταξε τη μία σκλάβα να γδύσει την άλλη. Να μείνουν στα τέσσερα και να ακουμπά η μία το μέτωπο της άλλης. Έβαλε ένα κολάρο σε κάθε μία και σύνδεσε τα κολάρα με μία πολύ μικρή αλυσίδα. Διέταξε το κατοικίδιο της να έρθει εκεί.


Αυτό άρχισε, όπως είχε πάρει εντολή, να περιποιηθεί τα πόδια των σκλάβων. Μετά τα οπίσθια τους. Η γλώσσα του, τελικά, θα έφτανε στο αιδοίο τους. Είχε ήδη κρεμάσει ένα μικρό καμπανάκι σε ρόγα τους. Μία όμορφη μουσική απλώθηκε στο δωμάτιο. Οι ήχοι έφερναν κύματα ηδονής στους δύο κυρίαρχους. Αυτή δεν επέστρεφε ακόμη στους σκλάβους. Άφησε τις δύο σκλάβες ελεύθερες. Η μία θα μαστίγωνε το σκλάβο της γιατί δεν κατάφερε να τις φέρει σε οργασμό. Η άλλη θα ασχολιόταν με τα οπίσθιά του. Έτσι όπως ήταν στα τέσσερα, αυτό δεχόταν τα χτυπήματα και τότε η ευχαρίστηση άρχισε να ερχόταν πάνω του. Μόνο σε αυτόν; Όχι.


Η άλλη σκλάβα είχε αισθανθεί την απόλαυση που γεύονταν οι άλλοι και την ηδονή των κυρίαρχων, ζήτησε την άδεια να χρησιμοποιήσει το πρωκτό του. Η Αφέντρα, με μία κίνηση, έδειξε ότι είχε το ελεύθερο. Το πλαστικό πέος έμπαινε μέσα τόσο ρυθμικά όσο έπεφτε το μαστίγιο στην πλάτη του. Οι δύο σκλάβες είχαν φτάσει στα όρια του οργασμού. Στο κατοικίδιο φάνηκε μία στύση. Ήταν κάτι που δεν έπρεπε να γίνει. Θα τον τιμωρούσαν για αυτό αργότερα. Τώρα η μια σκλάβα θα έπρεπε να ξαπλώσει κάτω, αυτό να της γλύψει το αιδοίο μέχρι να φτάσει σε οργασμό, ενώ η άλλη θα τη φίλαγε στο στόμα. Μετά θα πήγαινε στην άλλη σκλάβα και θα οδηγούσε και την άλλη σε οργασμό. Χωρίς όμως να φτάσει σε σημείο στύσης.


Ο οργασμός τους ήρθε όταν έπρεπε, ήταν ορμητικός, βίαιος. Ο σκλάβος θα έπρεπε να καθαρίσει τα αιδοία τους, να τα προσκυνήσει και να τα επιστρέψει όπως ήταν. Μετά να πάει στη γωνία του. Εκεί πήγε η Αφέντρα και του είπε ότι δεν ήταν τόσο καλός, σήμερα. Στην αίθουσα διδασκαλίας θα μάθαινε αργότερα. Θα έπρεπε να μείνει στο πάτωμα, θα του έλεγε πότε να σηκωθεί. Ή μάλλον το μαστίγιό της θα του μίλαγε.


Μίλησαν λίγο και προσέφερε στο φίλο της το φαγητό που είχε ετοιμάσει για αυτούς τους δύο και το άλλο για τις σκλάβες του. Η μία ήταν καινούργια, η άλλη ήταν παλιά, τώρα εκπαίδευε την καινούργια, για αυτό ήρθε στη Αφέντρα, να το βοηθήσει όσο μπορούσε. Την ευχαρίστησε με ένα χειροφίλημα.

(συνεχίζεται)

 

Εξαιρετικο. Αναμένουμε την συνέχεια.

 

Καταπληκτικο!

 

Με κάνετε και κοκκινίζω από ντροπή.

 

Πιθανώς να χρειαστεί να κοκκινίσεις κι από μαστίγιο. Προσπάθησε να περιγράφεις καλύτερα το άγχος του κατοικίδιου.