Σάββατο βράδυ

Σάββατο βράδυ και είχα πάρει άδεια να βγω έξω με φίλες.
Είχε περάσει καιρός από την τελευταία φορά που είχα βγει έξω μόνη.
Άνοιξα την ντουλάπα και ξέθαψα ένα μαύρο μίνι φόρεμα.Τελειώνω με το μακιγιάζ και φοράω τις γόβες μου.Η ώρα ήταν 11 και 15.
Ανάβω ένα τσιγάρο και περιμένω την κολλητή μου να περάσει να με πάρει.
Δεν προλαβαίνω να το τελειώσω..ο ήχος της κόρνας με κάνει να αναπηδήσω.
Η κολλητή μου με περίμενε έξω. Αγκαλιαζόμαστε σφιχτά..
-Μας έλειψες ρε τρελοκομείο.Σε χάσαμε.
-Και εμένα μου λείψατε.
-Έλα..φτάνει με το μελό,πάμε να διασκεδάσουμε!
Σε μισή ώρα είμασταν σε ένα τεράστιο club.Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα ένα τόσο μεγάλο χώρο.
Παραγγέλνουμε ποτά και κουτσομπολεύουμε για διάφορα,μιλάμε ασταμάτητα.Η ώρα περνάει όμορφα.
Παραγγέλνουμε άλλη μια γύρα ποτά και έρχονται και σφηνάκια μαζί.
Στην υγειά μας φωνάζουμε όλοι και τα κατεβάζουμε με την μια.
Η ώρα περνούσε και είχα πιει ήδη τρία ποτά.
Είχα φτιαχτεί μετά από πολύ καιρό, διασκέδαζα με την ψυχή μου.
Η μουσική ήταν πολύ ωραία και το περιβάλλον επίσης.
Εκεί που μιλούσαμε και χαζογελούσαμε μπαίνει το αγαπημένο μου κομμάτι.
Δεν διστάζω και αρχίζω να λικνίζομαι στον γνωστό για μένα ήχο.Χαμένη καθώς χορεύω ακούω μια αντρική φωνή να μου λέει..
-Χορεύεις πολύ ωραία.
Φοβερά αμήχανη του απαντώ..
-Εε ευχαριστώ.
-Είμαι ο Κώστας και μου δίνει το χέρι του.
Δεν προλαβαίνω να απαντήσω,να κάνω κίνηση,νιώθω ένα χέρι σφιχτά να κρατά το μπράτσο μου.
Την ίδια στιγμή νιώθω την καυτή Του ανάσα στο αυτί μου.
-Πάμε να φύγουμε.Τώρα!
Απευθύνεται στον Κώστα..
-Η κυρία είναι δική Μου.
Οι φίλοι μου έχουν μείνει σύξυλοι.
Ο ιδρώτας κυλάει στο πρόσωπο μου..νιώθω αμήχανα.
Ο Κώστας φεύγει φανερά απογοητευμένος.
Πετάω στην παρέα ένα"πρέπει να φύγω,όλα καλά."
Τόση ώρα δεν μου έχει αφήσει το μπράτσο.
-Με πονάτε.
-Γιατί δεν απαντάς στις κλήσεις μου;
-Ψάχνω σαστισμένη το κινητό μου.Το είχα ξεχασμένο στην τσάντα μου.
-Συγνώμη ψελλίζω.
-Μάζεψε τα πράγματα σου και κάνε αυτό που Σου λέω.
Χαιρετώ την παρέα βιαστικά.

Προχωράει βιαστικά μέσα στο πλήθος σέρνοντας με πίσω Του.
Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο.Η έκφραση Του φοβερά εκνευρισμένη.
-Συγνώμη ψελλίζω πάλι και κατεβάζω το κεφάλι.
Δεν απαντάει μόνο κοιτάζει ευθεία μπροστά.

Η όλη φάση με έχει ερεθίσει αφάνταστα.Πρόστυχες σκέψεις παίρνουν από το μυαλό μου.Σκέφτομαι τι μπορεί να ακολουθήσει και σφίγγω τα μπούτια μου.
Ξαφνικά στρίβει και μπαίνει σε έναν χωματόδρομο.Γύρω γύρω μόνο δέντρα,ερημιά.
Σταματάει..με κοιτάζει.
-Γδύσου κατέβα και στήσου στα τέσσερα μπροστά στο καπό.

 

Ώστε έχεις και συγγραφικό ταλέντο λοιπόν.

 

Θεωρώ πως δεν το έχω.Καθόλου.
Ο Κ μου μου βάζει task να γράφω για να διορθώσω τον γραπτό μου λόγο.

 

Προσεξτε μη μπλεξετε με αυτα τα τασκ εδω .