Σαδομαζοχισμός

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιους από τους προβληματισμούς μου για τον χώρο και να ακουσω και τις απόψεις σας για τον σαδισμό και μοαζοχισμό.

Καταρχήν να πω ότι πιστεύω πως δεν μπορεί κάποιος να είναι μόνο σαδιστής ή μόνο μαζοχιστής. Θα είναι και τα δύο. Σωστά;
Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κάνει κάποιον σαδομαζοχιστή. Παθολογικά του αρέσει ο πόνος ή η όλη φάση που συνεπάγεται; Και αν ισχύει το πρώτο μιλάμε για αρέσκεια ή για σεξουαλική προτίμηση;
Εμβαθύνοντας περισσότερο και ξεπερνώντας τις κατηγορίες της κοινωνίας περί διαστροφής, ανωμαλίας ή και αρρώστιας και κοιτώντας μέσα μας, γιατί πραγματικά το κάνουμε; Είναι όντως κάτι διαφορετικό στην ψυχοσύνθεσή μας ή απλά μία προσωπική επιλογή;
Και τέλος τι θα σήμαινε ένας σαδομαζοχιστής απαλλαγμένος από τον κανόνα του safe, sane and consensual;

 

Μια ερώτηση: πως ένας σκλάβος (που του αρέσει να υπηρετεί και του αρέσει ο πόνος) μπορεί να είναι σαδιστής; Μαζοχιστής το καταλαβαίνω. Θέλω να πω ότι δε βλέπω ΠΑΝΤΑ κάποιος που είναι σαδιστής να είναι και μαζοχιστής και το αντίστροφο. Ας ξεκινήσουμε από αυτό, θα έλεγα. Ποια είναι η γνώμη σας;

 

Επικίνδυνος. Και για τον εαυτο του και για τους άλλους.