Σε κάθε λάθος του/της υποτακτικού/ης αντιστοιχούν κάποιες ευθύνες στον Κυρίαρχο/η?

Διαβάζοντας στο forum κάποια στιγμή για την τιμωρία και πόσο σημαντική είναι (όπως θεωρούν πολλοί) σε μια BDSM σχέση το μυαλό μου πήγε στην φράση ενός Free Man σε ένα Homestone (κανάλι με αντικείμενο το Gor). Είχε πει πως "για ότι συμβαίνει σε αυτό το κάστρο υπεθηνοι είναι οι Free Men."
Άραγε πόσο υπεύθυνος είναι ένας Κυρίαρχος για το λάθος κάποιου/ας υποτακτικού/ης? Τι περιθώρια έμειναν ανοιχτά ώστε να πέσει σε αυτό το λάθος? Πόσο ανοιχτά έμειναν κάποια θέματα ώστε να παρερμηνευθούν? Σε κάθε λάθος υπάρχει πάντα μια σωστή πλευρά. Σε κάθε υπόθεση πάντα υπάρχει ακόμα μια γωνιά να την δούμε εκτός από την πρώτη που μας έρχεται στο μυαλό. Ποια η άποψη σας στο θέμα "Είναι το λάθος ενός/μιας υποτακτικού/ης καθρέφτης του Κυρίαρχου/ης? Σε κάθε λάθος του/της υποτακτικού/ης αντιστοιχούν κάποιες ευθύνες στον Κυρίαρχο/η?"

 

Σε μια προσπάθεια να αντιπαραθέσω την λογική του D/s με την βανίλλα λογική ας ξεκαθαρίσω πρώτα πως μιλάμε πάντα για σκεπτόμενους ανθρώπους με κρίση.

Έχοντας συνηθίσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου να ενεργώ αυτόνομα και αυτόβουλα μπορώ να πω πως φέρω την ευθύνη των πράξεων μου. Ακόμα και σήμερα μπορώ να το πω αυτό με βεβαιότητα. Αλλά την φέρω πλέον μερικώς. Όχι, λάθος λέξη το μερικώς, την φέρω πλέον από κοινού με Τον Κύριο μου.

Όταν μια ωραία μέρα αποφάσισα πως προτιμώ να παίρνει άλλος αποφάσεις για μένα, να με κατευθύνει και να με ορίζει αυτό που ουσιαστικά έκανα ήταν να δώσω τον ευατό μου συνειδητά ως πρώτη ύλη και να πώ, πλάσε με, διαμόρφωσε με, άλλαξε με, ομόρφυνε με μια και δεν μπορώ ή δεν θέλω από μόνη μου να γίνω αυτό που ονειρεύομαι. Να σημειώσω πως δεν αναφέρομαι σε αλλοίωση αλλά βελτίωση του εαυτού μου.

Έφτυσα αίμα μέχρι να βρώ Τον ιδανικό άνθρωπο που έκρινα πως είναι ικανός να πάρει στα χέρια Του την ζωή μου, Τον οποίο μπορώ να σεβαστώ να εμπιστευθώ και να αφεθώ. Με δική μου ευθύνη επέλεξα Αυτόν Τον άνθρωπο για Μάστερ και έχω την ευθύνη του να είμαι όπως Εκείνος με θέλει ενώ ταυτόχρονα Εκείνος αποδεχόμενος εμένα για σκλαβα Του αποδέχεται και την ευθύνη μου σε όλους τους τομείς συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης να μου θέσει τα πρότυπα και να με διορθώσει στα σφάλματα.

Η διαδικασία εξέλιξης της συγκεκριμένης σχέσης (M/s) βασίζεται σε αυτό το βασικό στοιχείο, πως εφ’οσον αποφασίζει άλλος για μένα και ορίζει πρότυπα στα πάντα , είναι ταυτόχρονα υπεύθυνος στο να μου τα μεταφέρει με τον αποτελεσματικότερο τρόπο ώστε να μου γίνουν βίωμα.

Ο στόχος του Κυρίαρχου και του υποτακτικού σε μια τέτοια σχέση πρέπει να είναι κοινός. Ο υποτακτικός πρέπει να θέλει να γίνει αυτό που επιθυμεί Ο Κυρίαρχος.
Πάνω εκεί βασίζεται ολόκληρη η εκπαίδευση του υποτακτικού. Εν συνεχεία, λάθη γίνονται, διορθώνονται τιμωρούνται κ.ο.κ.

Θέλω να τονίσω πως δεν κλείνεις τον διακόπτη της αυτονομίας και της ελευθερης βούλησης, απλώς τον μετριάζεις, θέτεις άλλες παραμέτρους, οδηγείς τον υποτακτικό σε ένα μονοπάτι όπου ξέρεις πως μπορεί να περπατήσει και μόνος του αλλά που και οι δύο προτιμούν ο υποτακτικός να οδηγείτε από Τον Κυρίαρχο γιατί από εκεί αντλείται η χαρά του D/s.

Για να καταλήξω, ναι είμαι ο καθρέφτης Του γιατί θέλω να είμαι κ καθρέφτης Του. Είμαι ή γίνομαι αυτο που θέλει να βγάλει προς τα έξω. Αν κάνω λάθος σημαίνει πως και Ο/οι δύο Μ/μας κάπου κάναμε λάθος και πρέπει να το διορθώσουμε μαζί.

 

Υποθέτω πως η υποτακτική, οφείλει να συμπεριφέρεται έχοντας στο μυαλό της, πως ότι κάνει, ότι πει πρέπει να έχει τέτοια μορφή που να μην προσβάλει Τον Κυρίαρχο. Όταν κάποιες εκφράσεις της υποτακτικής δεν αρέσουν Στον Κυρίαρχο, τότε μάλλον είναι δική Του δουλειά να δουλέψει μ΄ αυτό για να το αλλάξει.
Ίσως μπορείς να κρίνεις Τον Κυρίαρχο μέσα από τις πράξεις του υποτακτικού, αλλά αυτό είναι δύσκολο να γίνει πάντοτε, μια και εξαρτάται και από το χρόνο όπως και από την εκπαίδευση που έχει πάρει ο υποτακτικός.

Κατ’ ακρίβεια με εκφράζει απόλυτα κάτι που Είχε Αναφέρει Ο MasterJp στο θέμα έλεγχος-ευθύνη,

 

Θα συμφωνήσω κι εγώ με τις προλλαλήσασες ότι ναι μεν παραδίνομαι τον εαυτό μας στον Αφέντη μας αλλά δεν παύουμε να είμαστε άνθρωποι που παίρνουν κάποιες αποφάσεις έστω και πολύ απλές. Είναι ικανές ακόμα και αυτές οι μικροαποφάσεις, που ο Κυρίαρχος έχει Αφήσει στην κρίση μας μια και κακά τα ψέμματα δεν Προλαβαίνει με τα σημερινά δεδομένα να Ασχολείται με τα πάντα, να οδηγήσουν σε κάποιο παράπτωμα. Όμως μπορεί και να παραπέσουμε στο παράπτωμα αυτό από κάποια λάθος κρίση Του Κυρίαρχου ή από καθαρά δικό μας λάθος από παρερμηνεία μιας εντολής.

Ναι κατά την άποψη μου φέρει ευθύνη και ο Κυρίαρχος για τα παραπτώματα της υποτακτικής αλλά όχι πάντα. Ειδικά σε περίοδο εκπαίδευσης της και όσο η σχέση είναι ακόμα στην αρχή ευθύνεται η υποτακτική περισσότερο κυρίως γιατί ακόμα δεν έχει αφεθεί ολοκληρωτικά στον Κυρίαρχο να την Πλάσει όπως Εκείνος Κρίνει και Επιθυμεί. Δεν είναι και ότι ευκολότερο για μια άπειρη υποτακτική να εκφράσει τα συναισθήματα της και αυτό είναι κακός οδηγός για Τον Κυρίαρχο. Όταν πλέον η σχέση εδραιωθεί και πληρούνται οι ιδανικές ας τις πούμε συνθήκες ότι ο Κυρίαρχος πχ Γνωρίζει την κάθε σκέψη της υποτακτικής Του και αυτή Τον Έχει εμπιστευτεί απόλυτα, έχει αφεθεί στα χέρια Του και Εκείνος έχει Μάθει με ποιόν τρόπο να της Μεταφέρει καταλληλότερα τα Θέλω Του τότε αν υποπέσει σε κάποιο παράπτωμα η υποτακτική ευθύνεται ο Κυρίαρχος που την Έχει Όδηγήσει σε λάθος μονοπάτι ή σε κάποιο που δεν ήταν ακόμη έτοιμη να διασχίσει.

 

Συμφωνω απολυτα μαζι σου little_slut[PieR]!!Σιγουρα ευθυνεται και ο Κυριαρχος και πολυ περισσοτερο ο Αφεντης,αλλα κατα τη διαρκεια της εκπαιδευσης δε μπορουμε να καταλογησουμε ευθυνες σε Εναν Κυριαρχο επειδη η υποτακτικη δε τον εμπιστευεται(ακομα) και δε κανει ο,τι τη Διαταξει!

 

Η περίοδος της εκπαίδευσης είναι πολύ σημαντική !
Κάθε λάθος που θα γίνει τότε θα σε ακολουθεί και στην πορεία .
Είναι καθαρά θέμα Κυρίαρχου για μένα λοιπόν !

 

Πιστευω οτι τα λαθη γινονται στην περιοδο της εκπαιδευσης,στην πρωτη περιοδο της συναντησης της υποτακτικης/ου με τον Αφεντη/Αφεντρα του/της..οσο πιο σαφης ειναι ο Αφεντης/Αφεντρα τοσο η πιθανότητα παρερμηνειας των οσων λεει ειναι μικροτερη...σχεδον μηδενικη..Επισης σε καθε λαθος πρεπει η τιμωρια του σκλαβου/σκλαβας να ειναι αμεση και παραδειγματικη...Πρεπει ο σκλαβος/σκλαβα να "βιωνει" το λαθος του...

 

Απάντηση: Σε κάθε λάθος του/της υποτακτικού/ης αντιστοιχούν κάποιες ευθύνες στον Κυρίαρχο/η?

Όταν ζούμε μόνοι μας την ευθύνη την φέρουμε 100%
εμείς για τα λάθη μας .
Όταν αποφασίσουμε να μπούμε σε μια D/s σχέση
και αφήνουμε την σχέση να την οδηγήσει ο Κυρίαρχος
τότε η ευθύνη μετατοπίζεται προς το μέρος Του, με πιο ποσοστό; δεν ξέρω.
Έχουμε βεβαίως και εμείς οι υπό ευθύνη για τα λάθη μας
δηλ. Πρέπει η προσοχή μας να είναι στραμμένη εκεί
να είμαστε υπάκουες και όταν λέει ¨¨κατάλαβες;¨¨ εμείς να λέμε ¨¨μάλιστᨨ
όταν είμαστε σίγουρες για αυτό.
Γιαυτο εξάλλου υπάρχουν οι τιμωρίες επειδή έχουμε ευθύνη,
αλλιώς δεν θα τιμωρούμασταν αν ήμασταν απαλλαγμένες ευθυνών
θα τιμωρούνταν οι Κυρίαρχοι. 

Βεβαίως το κάθε λάθος πρέπει να το βλέπουμε μεμονωμένα και να το αναλύουμε έτσι.

Μπορεί ένα λάθος να έγινε από ανυπακοή ή από μη κατανόηση κάποιας εντολής.

Μπορεί να γίνει λάθος από μη καλό χειρισμό από μέρους του Κυρίαρχου…

Αχχχ!! Δύσκολη η δουλειά για τους Κυρίαρχους … 

ευτυχώς είμαι υποτακτική … 

 

Απάντηση: Σε κάθε λάθος του/της υποτακτικού/ης αντιστοιχούν κάποιες ευθύνες στον Κυρίαρχο/η?

Η θέση μου σε ανάλογη ερώτηση ήταν πως "όταν η σκλάβα πέφτει σε παράπτωμα, μέρος της ευθύνης φέρει και ο Αφέντης".

Αυτό που με παρακίνησε να απαντήσω πάλι μια ανάλογη ερώτηση ήταν η λέξη "κάθε" (Σε κάθε λάθος του/της υποτακτικού/ης αντιστοιχούν κάποιες ευθύνες στον Κυρίαρχο/η?).

Θα προσπαθήσω λοιπόν να διεγείρω τη σκέψη Σ/σας με μια απορία που αυθόρμητα μου ήρθε στο μυαλό (case study):
Ας υποθέσουμε πως ο Αφέντης ζήτησε από τη σκλάβα Του να Του τηλεφωνήσει στις 17:00. Αυτό δεν έγινε γιατί μπορεί η σκλάβα να μην πρόλαβε ή να ξέχασε να φορτίσει το κινητό της. Ερώτηση: φταίει ο Αφέντης της γι' αυτό?

Η πρώτη αυθόρμητη απάντηση είναι "όχι"... όμως ξανασκεφτείτε το... κάντε μια 2η ανάγνωση της περίπτωσης και αναλογιστείτε "γιατί μπορεί ο Αφέντης να φταίει?"

Προσωπική εκτίμηση είναι πως και σ' αυτή την περίπτωση μέρος της ευθύνης έχει ο Master... θα το τεκμηριώσω, αφού ακούσω και τις δικές Σ/σας τοποθετήσεις  

 

Εξαρτάται ποιος το σκέφτεται.

Αν το σκέφτεται η σκλάβα, σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να της περάσει απ’ το μυαλό οτι φταίει ο Αφέντης. Αν σκεφτεται ετσι, αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό από ένα χαμένο τηλεφώνημα. Αυτή φταίει γιατί δεν εκτέλεσε την εντολή και αν κριθεί σκόπιμο θα υποστεί τις συνέπειες.

Αν το σκέφτεται ο Αφέντης, πέρα από την σαφή ευθύνη της σκλάβας, μπορεί να σκεφτεί το γιατί έγινε αυτή η ανυπακοή και το αξιολογήσει.

Αν το σκέφτεται ρομαντικός συγγραφέας BDSM μυθιστορημάτων θα τα ρίξει στον Αφέντη που δεν εκπαίδευσε καλά και δεν ενέπνευσε τη σκλάβα ώστε να ζει και να κινείται κάθε λεπτό ολοκληρωτικά στον αστερισμό του.

Αν το σκεφτόμουν εγώ, πιθανώς να μην το σκεφτόμουν, γιατί θα είχα μάλλον ξεχάσει την εντολή  

 

Απάντηση: Σε κάθε λάθος του/της υποτακτικού/ης αντιστοιχούν κάποιες ευθύνες στον Κυρίαρχο/η?

sapfw is now known as ρομαντικός_συγγραφέας_BDSM_μυθιστορημάτων

lol  

 

Απάντηση: Σε κάθε λάθος του/της υποτακτικού/ης αντιστοιχούν κάποιες ευθύνες στον Κυρί

"Ας υποθέσουμε πως ο Αφέντης ζήτησε από τη σκλάβα Του να Του τηλεφωνήσει στις 17:00. Αυτό δεν έγινε γιατί μπορεί η σκλάβα να μην πρόλαβε ή να ξέχασε να φορτίσει το κινητό της. Ερώτηση: φταίει ο Αφέντης της γι' αυτό?"

'Οχι δε φταίει ... το δε πρόλαβα δεν είναι δικαιολογία! Όπως δεν είναι δικαιολογία οτι ξέχασα να φορτίσω το κινητό μου. Επρεπε να το είχα προβλέψει!