Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Στη βάση της σκάλας

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος DreamMaster, στις 19 Σεπτεμβρίου 2005.

  1. DocHeart

    DocHeart Δυσνόητα Ευνόητος

    Απάντηση: Στη βάση της σκάλας

    Η ιστορία του DreamMaster είναι πραγματικό διαμάντι. Ευχαριστώ, Mr_XP, που έφερες ξανά το νήμα στην επιφάνεια.

    Δεν το πίστευα οτι γράφτηκε το 2005. Θα μπορούσα να το είχα διαβάσει χρόνια πριν, κι'όμως κάπου μου κρυβόταν, όπως πολλοί μικροί θησαυροί αυτού του forum.

    Η απογείωση κι εμένα με... απογείωσε. Υπάρχουν, όμως, και δεκάδες άλλες συγκλονιστικές στιγμές στην ιστορία. Παραθέτω εδώ μερικές, και σας προτρέπω με όλη μου τη δύναμη: αν δεν το έχετε διαβάσει, κάντε το τώρα.

    Στα 16 μου οι γονείς μου αποφάσισαν να με στείλουν για ένα καλοκαίρι στο Παρίσι σε μια θειά μου που κατά σύμπτωση έμενε τότε λίγα τετράγωνα από την Ρενέ, για να φτιάξω τα Γαλλικά μου. Τζάμπα κόπος. Προσπάθησαν και για πιάνο, αλλά ήμουν τραυλός στα δάχτυλα. Η θειά μου λοιπόν, θεός σχωρέστην, ξεραινόταν και ροχάλιζε από τις 20:00, μετά από ένα καλό, σχεδόν ωμό φιλέτο. Βαριόμουν. Στην αρχή μάζευα τα βράδια τα σενεγαλάκια και τα αλγερινάκια της γειτονιάς και τα ξέσκιζα στο stratego που είχα φέρει από την Αθήνα. Μετά πρόσεξα τις πουτάνες.

    ***

    Η φίλη ήθελε 100 ευρώ - τα 'δωσα. Μου κρυψε τον κωδικό με την πλάτη, αλλά η πόρτα άνοιξε. Πάτησα το φώς και άναψε ο γυμνός γλόμπος. Μερσί κι αντίο. Η πίπα; Να μένει κάβα.

    ***

    Στην αρχή μόνο βήματα, φαινόταν πως η Ρενέ είχε καιρό να χορέψει (αλλά και να πηδηχτεί – ο χορός μιας γυναίκας μαρτυρά πολλά). Με την ώρα χαλάρωσε και άρχισε να προλαβαίνει το ρυθμό αντί να τον ακολουθεί και να τινάζεται με την σβελτάδα που χρειάζεται για να προηγείται της φούστας. Άρχισαν κι οι φιγούρες, ήρθαν κοντά κι οι χοντρές και λικνίζονταν. Σαν σημαδούρες σε σορόκο.
     
  2. blindfold

    blindfold Contributor

    Απάντηση: Στη βάση της σκάλας

    τελευταία φορά στο αεροπλάνο παρακολουθούσα το πρόσωπο της που έκλεινε τα μάτια για να μη νιώσει την αποπροσγείωση ,πόσο γαλήνιο ήταν ήθελα να ξέρω τα όνειρα της .. μετρούσα τις ανάσες της και που ξεροκατάπινε και προσπαθούσα να μαντέψω ...

    ήθελα να αγγίξω τις ρυτίδες της ,να νιώσω τι εμπειρίες είχε ζήσει και τάϊζαν τα όνειρα της ...


    anyway Docheart νιώθεις πως περνάνε τα χρόνια ε; το χειρότερο είναι όταν μπαίνεις στη διαδικασία να δεις τι έκανες αυτά τα χρόνια ...