Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Συναισθηματική Αποθεραπεία και Ανάπτυξη της Προσωπικότητας

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος doul0s, στις 16 Ιουνίου 2005.

  1. doul0s

    doul0s Guest

    Σε ποιο βαθμό και με ποιές προυποθέσεις μπορεί το D/s Lifestyle να αποτελέσει ευκαιρία για την αποθεραπεία συναισθηματικών προβλημάτων που συνδέονται με παλιότερα (παιδικά?) βιώματα?
    Μπορεί κανείς (πέρα από την καθαυτή ηδονή) να φέρει στην επιφάνεια περίεργα κομμάτια του εαυτού που ίσως κρύβονται?
    Μπορεί το BDSM να βοηθήσει με αυτό τον τρόπο στην περαιτέρω ανάπτυξη της προσωπικότητας ?
    Λίγο γενικά όλα αυτά, αλλά θα χαρώ πόλύ να ακούσω απόψεις και εμπειρίες σχετικές.
    Με ενδιαφέρει ως δούλο αλλά και ως επαγγελματία της ψυχικής υγείας.
     
  2. Konstantinos

    Konstantinos Staff Member

    Ίσως αν ένα ατομο να ήταν καταπιεσμένο στην παιδική του ηλικία και αργότερα να γίνει Κυριαρχικό .. Δεν το αποκλείω. Η αν πάλι ήταν καταπιεσμένο και έγινε υποτακτικό. Αυτό πιο πολλές πιθανότητες ίσως να έχει. Σαν αποθεραπεία ως τι να βοηθήσει ? Σ΄αυτό δεν μπορώ να εκφέρω σαφή άποψη. Εγώ σαν βίτσιο το βλέπω. Είναι και πιθανό να κάνω λάθος γιατί δεν την έχω φιλοσογήσει αυτήν την περίπτωση για να μπορώ να δώσω πιο ολοκληρωμένη η και πιο σωστή απάντηση (σχετικά με τα παιδικά βιώματα κτλ εννοώ)
     
  3. Master_Spiler

    Master_Spiler Contributor

    Σε πολλούς ανθρώπους ίσως κάνει καλό το να ξέρουν που ανήκουν, σε άλλους πάλι όχι, γιατί μπορεί να τους δημιουργήσει περισσότερα τραύματα. Προσωπικά πιστεύω οτι καλό είναι να ξέρει κάποιος που ανήκει, αρκεί όταν το μάθει να μπορεί να το βγάλει σωστά και όχι λανθασμένα, έτσι ώστε να μην πληγωθεί κάποιος από τη συμπεριφορά του, γι'αυτό και είμαι οπαδός του "πρώτα διάβαζε, μετά πειραματίσου στον εαυτό σου και μετά σε κάποιον άλλο", καθώς και του "μην κάνεις ότι δε θέλεις να σου κάνουν".
     
  4. paroinia

    paroinia Regular Member

    Δεν ξέρω κατά πόσον μπορεί να θεωρηθεί αποθεραπεία, αλλά όταν είναι παιγνίδι και όχι τρόπος ζωής, έχω την εντύπωση, από όσο έχω διαβάσει, ότι τα άτομα που στη ζωή τους γενικότερα έχουν πολλή αυτοπεποίθηση, την τάση να επιβάλλονται κτλ, είναι αυτά που στο bdsm κατέχουν τον ρόλο του υποτακτικού. Αντιθέτως, άτομα ντροπαλά, που δεν βγαίνουν εύκολα από το καβούκι τους κτλ, σε αυτή την περίπτωση αποκτούν τον κυρίαρχο ρόλο.

    Σίγουρα αυτό δεν θα μπορούσε να είναι κανόνας αλλά έχω την εντύπωση ότι συμβαίνει. Δεν ξέρω αν είναι αποτέλεσμα παλιών τραυμάτων ή κάποιας αποθεραπείας, αλλά νομίζω είναι περισσότερο μια χαλάρωση από τα δεσμά των προσωπικών κατεστημένων.
     
  5. proudslave

    proudslave Guest

    Η συζήτηση για την ψυχολογία και την ψυχοσύνθεση των σαδιστών και των μαζοχιστών είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Πολλά έχουν γραφτεί. Απ'ότι γνωρίζω μιας και έχω μελετήσει αρκετά ψυχολογία, ο Ebbing το 1886 ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο σαδισμός και μαζοχισμός επιστημονικά σε μελέτες που έκανε για αυτό. 'Υστερα ακολούθησε ο Freud που παρατήρησε ότι σε πολλές περιπτώσεις ο σαδισμός συνυπάρχει με τον μαζοχισμό σε κάποια άτομα.
    Και οι δυο επιστήμονες υπέθεσαν ότι ο σαδισμός στους άντρες προκαλείται από την ''παραμόρφωση'' του επιθετικού στοιχείου που του αρσενικού σεξουαλικού ενστίκτου. Ενώ ο μαζοχισμός θεωρήθηκε πολύ σοβαρότερη διαταραχή, αντίθετη με την ανδρική σεξουαλικότητα. Αλλά ο Freud είναι τόσο λάθος σε όλες τις θεωρίες του - κατά την γνώμη των σύγχρονων επιστημόνων - και οι θεωρίες του είναι ''αρχαία γράμματα'' πια.

    Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να βρούμε γιατί κάποιος γεννιέται ή γίνεται μαζοχιστής ή σαδιστής. Μάλιστα την εποχή του Freud θεωρήθηκε κακώς ότι ο σαδομαζοχισμός στις γυναίκες είναι σπάνιος και αυτός ήταν ο λόγος που δεν μελετήθηκε αρκετά. Επειτα υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές μορφές σαδισμού και μαζοχισμού και γι'αυτό άλλες τόσες θεωρίες για την κάθε υποκατηγορία.

    Αλλά είναι αρκετά βάσιμο ότι οι άνθρωποι που ακολουθούν αυτόν τον τρόπο ζωής πολλές φορές το χρησιμοποιούν για να δραπετεύσουν από το στρες της ζωής, από μεγάλες υπευθυνότητες ή να απαλλαγούν από ενοχές. 'Αλλοι αναζητούν ασφάλεια και προστασία.
    Δηλαδή : Υπάρχει στην ζωή μου κάποιος ή κάποια αφέντρα που μου βάζει πλαίσια και περιορισμούς και από την μία αυτό με περιορίζει από την άλλη όμως μου δίνει μια τρομερή αίσθηση ασφάλειας να γνωρίζω ότι ανήκω κάπου, ότι ο άλλος αναλαμβάνει τις πρωτοβουλίες, ότι έχω έναν/μια ''αρχηγό''. Πολλούς εξυπηρετεί ο ρόλος του ''εκτελεστή'' και όχι του ''αρχηγού''. 'Αλλους εξυπηρετεί ο ρόλος του ''κυρίαρχου ή αρχηγού'' πάλι για τους ίδιους λόγους, γιατι τους δίνει ασφάλεια όταν γνωρίζουν ότι έχουν απόλυτη εξουσία πάνω σε κάποιον άνθρωπο. Εγώ προσωπικά συμφωνώ πολύ με αυτή την θεωρία αλλά σίγουρα δεν είναι η μόνη εξήγηση. Είναι πολύ πιο σύνθετο το θέμα.

    Προσωπικά απολαμβάνω πολύ τον αισθησιακό σαδισμό και τον απόλυτο έλεγχο χωρίς ιδιαίτερη σωματική κακομεταχείριση, ειδικά όταν στην σχέση υπάρχει το στοιχείο της αγάπης. Η αίσθηση του να είσαι σκλάβος, χωρίς όρια, χωρίς ενστάσεις είναι πολύ μεγάλη ηδονή και ασφαλώς μου δίνει κάποια αίσθηση ασφάλειας να ξέρω ότι ανήκω κάπου. Κανείς δεν μπορεί να μου πει τι είναι διαστροφή και τι δεν είναι. Και είναι πολύ δογματικές οι θεωρίες των πρώτων ψυχαναλυτών όχι μόνο για τον σαδομαζοχισμό αλλά και για άλλες υποτιθέμενες διαστροφές. Το μεγαλύτερο λάθος είναι που ακόμα και σήμερα μια σεξουαλική ''διαταραχή'' σημαίνει για αυτούς οπωσδήποτε και ''διαταραχή προσωπικότητας''.
     
  6. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Πιστεύω πως ναι, μπορεί το Ds να αποτελέσει ευκαιρία για την αποθεραπεία συναισθηματικών προβλημάτων που συνδέονται με παλιότερα βιώματα..αλλά επιφυλάσσομαι να απαντήσω αργότερα πιο αναλυτικά.

    η λαρα Του
     
  7. MasterJp

    MasterJp Advisor Staff Member In Loving Memory

    Απο προσωπική εμπειρία γνωρίζω πως μπορεί χωρίς να είμαι σε θέση να μπορώ να πω πως αποτελεί κανόνα.
    Ένας απο τους λόγους που δημιούργησα το thread "the healthy submissive" είναι καί αυτός.

    Πιστεύω πως οι σεξουαλικές προτιμήσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την προσωπικότητα κάποιου και το sex είναι ακριβώς η στιγμή που "πεύτουν οι μάσκες".

    Όσον αφορά σε αυτό που έθιξε η paroinia, μια πραγματική σχέση D/s, πολύ περισσότερο M/s, πολύ σπάνια (απο την δική μου πάντα εμπειρία) περιορίζεται στα όρια της κρεβατοκάμαρας εν αντιθέσει από την εφαρμογή του S/m, και δεν νομίζω πως μπορεί ν' αντιμετωπισθεί σαν παιγνίδι, D/s δεν ειναι απλά σκηνές πόνου ή εξευτελισμού.

    Είναι γεγονός πως πολλά κυριαρχικά στην καθημερινότητα τους άτομα "ξαλαφρώνουν" στον ρόλο του υποτακτικου αποποιούμενοι τις ευθύνες που επιβάλλει ο καθημερινός τους ρόλος, όπως και το αντίθετο (πολύ πιο σπάνια), οι περισσοτεροι πελάτες των dominatrixes ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία, όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω. Πρόκειται όμως απλά για sessions και όχι για επιλογή τρόπου ζωής.

    Όσον αφορά στην ερώτιση "Μπορεί κανείς (πέρα από την καθαυτή ηδονή) να φέρει στην επιφάνεια περίεργα κομμάτια του εαυτού που ίσως κρύβονται?", η απάντηση είναι πως ναι μπορεί, ή για την ακρίβεια πως αργά ή γρήγορα θα συμβεί. Ο στόχος της εκπαίδευσης μιας σκλάβας μπορεί να είναι η βελτιστοποίηση των υπηρεσιών της προς τον Αφέντη της και ο τρόπος που αυτές προσφέρονται, ο δρόμος όμως που οδηγεί σε αυτήν την βελτιστοποίηση σίγουρα περνάει από όλα τα δωμάτια του μυαλού που πολύ ποιητικά ανέφερε μέλος της κοινότητος σε κάποιο post, μου διαφεύγει το nick και που πιθανά και ο ίδιος έχεις βιώσει.

    Για να επιτύχει πραγματικά η εκπαίδευση και τα αποτελέσματά της να είναι μόνιμα και συνειδητά και όχι μηχανικά, πρέπει ο Master να γνωρίσει κάθε πλευρά της προσωπικότητας της σκλάβας και να την βοηθήσει να ξεπεράσει κάθε της αναστολή. Πράγματα που ένα submissive άτομο δυσκολεύεται ή του είναι αδύνατο να κάνει για τον εαυτό του θα τα κάνει ουσιαστικά εύκολα για τον Αφέντη του.

    (Παρένθεση. όλη αυτή η προσπάθεια από πλευράς του Dominant να γνωρίσει κάθε πτυχή της submissive, είναι αυτό που οδηγεί στην "σκλαβοκεντρική" θεωρεία που πολλές φορές αναφέρθηκε σε διάφορα posts. Είναι αλήθεια πως ουσιαστικά ο Dominant σκέφτεται στη θέση της submissive, κάτι που αρέσει και στους δύο καθώς από την μια απαλλάσει την sub από αυτό που απεχθάνεται περισσότερο, την ανάγκη λήψης αποφάσεων και προσφέρει στον Dom αυτό που του αρέσει περισσότερο, την δυνατότητα λήψης αποφάσεων. Από αυτή λοιπόν την πλευρά ο κόσμος όντως περιστρέφεται γύρω από την sub (και δεν είναι λίγες οι sub που το εκμεταλεύονται) από την άλλη όμως πλευρά, ο κόσμος της πραγματικά σκλάβας περιστρέφεται γύρω απο τον Αφέντη της. Τίποτε δεν την γεμίζει περισσότερο όσο το χαμόγελο ικανοποίησης στα χείλη του ή το "μπράβο" όταν το αξίζει. Τέλος της παρένθεσης)

    Το να έρθουν στην επιφάνεια λοιπόν, όχι μόνον κρυφά αλλά και άγνωστα κομμάτια της προσωπικότητας της submissive είναι σχεδόν αναπόφευκτο.

    Μιλώ πάντα για πραγματικο slave training και οχι για bedroom games.
     
    Last edited: 2 Μαϊου 2007
  8. paroinia

    paroinia Regular Member

    εγώ αντίθετα μιλούσα για παιγνίδια ή συγκεκριμμένα sessions. όταν είναι τρόπος ζωής φυσικά και δεν μπορεί να σταθεί μια τέτοια θεωρία
     
  9. inlx

    inlx Regular Member

    Κι εγώ είμαι κατά της θεωρίας που λέει ότι για να έχεις αυτά τα περίεργα γούστα κάτι πολύ φοβερό πρέπει να σου συνέβη στην παιδική σου ηλικία. Όπως έγραψα κι άλλη φορά δεν αυτομαστιγώνομαι για τις προτιμήσεις μου και θεωρώ ότι είχα μια φυσιολογική και αρκούντως ευτυχισμένη παιδική ηλικία.

    Έχω ακούσει κι εγώ την θεωρία με την υποτιθέμενη εναλλαγή ρόλων, δηλαδή ότι αν είσαι στην ζωή σου δυναμικό άτομο "χαλαρώνεις" κάνοντας τον sub σε μία σχέση κλπ. Δεν ξέρω κατά πόσο στέκεται αυτό. Να το δεχθώ για τους sub αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι ο/η master/mistress είναι στην "πραγματική" τους ζωή κατά κανόνα καημένοι -ες που εκτονώνονται έτσι. Ίσως θα μπορούσε να πει κανείς ότι γενικότερα είναι τα δυναμικά και με αυτοπεποίθηση άτομα που τολμούν να πειραματίζονται είτε ως sub είτε ως dom. Ε, κι αν είναι λάθος αυτή η τελευταία θεωρία μου, ωραία μας βολεύει εμάς που είμαστε εδώ μέσα : )

    Για το κατά πόσο το BDSM μπορεί να βοηθήσει να "γιατρευτούν" κάποια τραύματα π.χ. (αυτό που συχνά παίζει σαν θέμα ιστοριών φαντασίας) της γυναίκας που πέφτει θύμα αντρικής βίας και γίνεται μία καταπληκτική dom για να πάρει εκδίκηση από το ανδρικό φύλλο... δεν είμαι τόσο σίγουρος. Νομίζω ότι μάλλον δεν είναι και πολύ θεραπευτικό το BDSM σε τέτοιες καταστάσεις. Όποιος έχει ζήσει την ωμή βία μάλλον δεν θέλει να επαναλάβει τις εμπειρίες του έστω και στα πλαίσια ενός παιχνιδιού. Για να δώσω ένα ίσως και κακόγουστο παράδειγμα, πολλοί μπορεί να έβρισκαν ερεθιστικό να παίζουν λ.χ. με μια domme ντυμένη με στολή των SS, αμφιβάλλω όμως αν κάποιος που έχει πράγματι υποφέρει από τους ναζιστές (π.χ. ένας επιζών των στρατοπέδων συγκέντρωσης) θα μπορούσε ποτέ να βρει κάτι τέτοιο ερεθιστικό...

    Για τα "υγιή" άτομα, εννοώ δηλαδή αυτούς που δεν ταλαιπωρούνται από κάποιο σοβαρό ψυχικό τραύμα, πιστεύω ότι το BDSM μπορεί να λειτουργήσει θετικά στα πλαίσια "ανάπτυξης της προσωπικότητας". Νομίζω είναι ένας τρόπος να "ξορκίσει" κανείς καταστάσεις και συναισθήματα "παίζοντας", για να το πούμε χονδρικά όπως ένας άλλος μπορεί να εκτονώνει τα επιθετικά του ένστικτα π.χ. μέσω κάποιου αθλήματος. Χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι όποιος δεν του "λέει" κάτι το BDSM δεν είναι και φυσιολογικός....
     
  10. MasterJp

    MasterJp Advisor Staff Member In Loving Memory

    Δεν αναφέρομαι σε τέτοιου είδους τραύματα inlx, εκείνο που έχω υπ' όψη μου είναι submissive άτομα τραυματισμένα από προηγούμενες abussive vanilla σχέσεις. Αυτό που παρατηρείται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι οι ενοχές του submissive ατόμου απέναντι στον εαυτό του που επέτρεψε κάτι τέτοιο να του συμβεί επειδή ουσιαστικά του άρεσε (και δεν αναφέρομαι σε bedroom games), χωρίς ούτε να είναι συναινετικό (ανοχή δεν σημαινει συνειδητή συναινεση), ούτε να καταλαβαίνει το γιατί.

    Το αντικείμενο της συζήτησης περι εκμετάλευσης σε άλλο thread δεν είναι και τόσο σπάνιο και σε πολύ χειρότερες μορφές.

    Όσον αφορά στο παράδειγμά σου, έχω γνωρίσει "domme" που στην ερωτιση "τι σε ώθησε ν' ακολουθήσεις αυτόν τον δρόμο" πήρα την απάντηση "το μίσος προς τα γουρούνια τα αρσενικά", οπότε...

    Δεν θα συμφωνήσω καθ' ολοκληρία πως "Όποιος έχει ζήσει την ωμή βία μάλλον δεν θέλει να επαναλάβει τις εμπειρίες του έστω και στα πλαίσια ενός παιχνιδιού.". Πολλές φορές η λογική του ατόμου αυτού του λέει όχι αλλά δεν είναι πάντα αυτή η εξέλιξη.
     
  11. inlx

    inlx Regular Member

    Σίγουρα, αν κάποιος-α βρέθηκε και έμεινε σε μια abusive σχέση επειδή κάτι τον τραβούσε, τότε ασφαλώς και αυτό το άτομο καλύτερα θα έκανε να μπλέξει με το BDSM ώστε τουλάχιστον να τον - την "κακοποιούν" στη βάση safe, sane and consensual. Αλλά εκεί που θα διαφωνούσα είναι ότι επειδή κάποιος΄-α βρέθηκε μπλεγμένος κάποτε σε μια abusive σχέση ντε και καλά αυτό το άτομο έχει submissive αισθήματα ή θα του έκανε καλό να μπλέξει σε μια σχέση BDSM. Δεν λέω βέβαια ότι αυτό μας λες εσύ....

    Τώρα αν έχεις γνωρίσει domme και σου έχουν απαντήσει έτσι, πάω πάσο, τι να πω... κάτι παραπάνω ξέρεις. Απλά εγώ το βρίσκω δύσκολο να καταλάβω πως μπορείς να "παίζεις" με κάποιον που μισείς πραγματικά. Να πεις μισώ τους macho τύπους και το μόνο που θέλω είναι submissive άντρες να το καταλάβω, αλλά και πάλι μεταξύ μας δεν νομίζω ότι, έτσι απόλυτα, αυτό περπατάει και σε πολλές γυναίκες...
     
  12. doul0s

    doul0s Guest

    Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον τις απόψεις στο θέμα που έθεσα. Πρέπει όμως να κάνω μια διευκρίνηση: σε κανένα σημείο του thread δεν αναφέρω ή υπονοώ ότι ο σαδομαζοχισμός είναι ψυχοπαθολογικός. Αυτό είναι πόλύ μεγάλο θέμα, αλλά είναι άλλο θέμα. Το point σε αυτό το thread είναι το κατά πόσο μπορεί κανείς μέσα από το bdsm να γνωρίσει βαθύτερα τον εαυτό του, να τον βελτιώσει και - γιατι όχι - να τον θεραπεύσει, αν χρειάζεται.