Σχέση Master-Slave

Ως καινούριο μέλος στο χώρο του BDSM και από τις μέχρι τώρα εμπειρίες μου αναρωτιέμαι κατα πόσο ενας Master δεσμεύεται από τις επιθυμίες – ανάκγες της slave του.
Για παράδειγμα αν σε μια slave της αρέσει να δένεται, και θες να την τιμωρήσεις, το δέσιμο και ο περιορισμός των κινήσεων της είναι πράγματι τιμωρία?
Γενικεύοντας το παραπάνω παράδειγμα Ρωτάω κατα πόσο εμείς οι Master, οι οποίοι θέλουμε να νοιώθουμε οτι ασκούμε εξουσία στις slaves, μπορούμε να ικανοποιήσουμε την ανάκγη μας πάνω σε ένα άτομο που αραίσκεται στην υποταγή? Ή μήπως είμαστε έρμεα τους?


Και οπως έχει γράψει ο ARKAS : Εμένα γιατί δεν με βαράει κανένας?

 

Εξαρταται απο το επιπεδο της σχεσης φανταζομαι......
Πχ αν ΚΑΙ ο Master θελει να το κανει ΚΑΙ ο slave να το δεχτει? Υπαρχει σε αυτη την περιπτωση θεμα? Δεν μιλαω για τον "τροπο" που θα φτασουν εκει. Μιλαμε για το "αποτελεσμα φανταζομαι.

 

Όπως έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν, ο Κυρίαρχος είναι ο υποτακτικός του υποτακτικού, και στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Αφέντης είναι ο σκλάβος του σκλάβου... Nightheal, την απάντηση που ζητάς θα τη βρείς στην παραπάνω φράση, όσο για το αν τιμωρούμε κάποιον με κάτι που του αρέσει, αυτό φίλε μου είναι πάρα πολύ σχετικό καθώς εξαρτάται απ'το άτομο, απ'την ένταση και απ'τα διάφορα συναισθήματα που θα του προκύψουν τη δεδομένη χρονική στιγμή, μη ξεχνάς άλλωστε, οτι τα πάντα περνάνε απ'το μυαλό, άρα αν αυτό θέλει να δει κάτι ως τιμωρία, θα το δεί ως τιμωρία, αλλιώς, μην το κάνεις καλύτερα  

 

Απάντηση: Σχέση Master-Slave

..oτι θεμε, θέλουν..και τουμπαλιν, το timing ειναι δουλεια του Αφέντη/τρας

 

Καλώς ήρθες.
Να ξεκαθαρίσω πως μιλάω για πρόσωπα με τους όρους που ο ίδιος έθεσες, Master και slave. Επιπροσθέτως, ξεκαθαρίζω πως μιλάω για Τμωρία, όχι για kinky play σε επίπεδο συνεδρίας (session) που περιλαμβάνει πόνο και περιορισμό και εκφράζεται παιχνιδιάρικα ως "τιμωρία".
Αμφιβάλλω αν κάποια slave, την δεδομένη στιγμή που τιμωρείται, νιώθει ευχαρίστηση. Η ενόχικότητα και η αίσθηση της αναξιότητάς της δεν την αφήνουν να νιώσει "υγρασία". Ακόμη και φανατική λάτρης του bondage να είναι, η ευαίσθητη περιοχή της θα θυμίζει την έρημο Σαχάρα την στιγμή που ο Κύριός της την ακινητοποιεί για να αποδώσει την Τιμωρία.

Ο συλλογισμός θα μπορούσε να τεθεί και αντίθετα, πλην όμως είναι εσφαλμένος και στις 2 εκφάνσεις του.
Η σχέση λειτουργεί αμφίδρομα και συμπληρωματικά. Επιθυμώ τον έλεγχο της ελευθερίας κάποιας και εκείνη επιθυμεί να μου τον παραδώσει. Αν ήταν το ζητούμενο η ικανοποίηση της υποταγής κάποιας, δεν θα υπήρχε θέση για τεχνικές και προσπάθειες διεύρυνσης ορίων, ούτε θα υπήρχε θέση να ομιλούμε για Κυριαρχία, αλλά για "διευκόλυνση". Επιπλέον, θα ήταν αδόκιμο να μιλάμε για υποταγή, την στιγμή που, όταν η ίδια διστάσει να προχωρήσει επειδή "αρέσκεται" μεχρι ενα χ σημείο, αρνείται να συμμορφωθεί σύμφωνα με τις εντολές Του. Από την στιγμή που ο Ίδιος έχει την εξουσία, ο μόνος παράγων που μπορεί να Τον "δεσμεύσει" είναι οι καθαρά εσωτερικές παράμετροι της προσωπικότητάς Του(κρίση, ηθική, επιθυμία, μεθοδικότητα επίτεξης του τελικού στόχου εκπαίδευσης κ.ο.κ).

Υ.Γ. Ένας Κυρίαρχος δεν "θέλει να αισθάνεται ότι ασκεί εξουσία", θέλει να ασκεί. Αυτό απολαμβάνει.

 

Αυτό φίλε μου εξαρτάται, ο φίλος μας ρώτησε για Master, άρα για Αφέντες, πράγμα το οποίο σημαίνει οτι η συγκεκριμένη φράση θέλει συμπλήρωμα ή και διόρθωμα, καθώς άποψή μου είναι οτι ο Αφέντης απλά συμβουλεύει και κατευθύνει μέσα απ'την εκπαίδευση και τις παραπάνω εμπειρίες που πιθανώς να διαθέτει, αλλά και να μην της διαθέτει, σημαίνει οτι θα συμβουλεύσει και θα καθοδηγήσει πρώτα και έπειτα θα διατάξει. Οι τιμωρίες έρχονται όταν υπάρχει πρόβλημα και δεν ακολουθούνται τα διάφορα θέλω του Αφέντη τα οποία έρχονται ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες συμβουλών που προσφέρει. Αυτό που θέλω να πω είναι οτι διαφορετική συμπεριφορά έχει ένας Κυρίαρχος και διαφορετική ένας Αφέντης και αυτό γιατί αναζητούν διαφορετικά πράγματα, πράγμα το οποίο είναι αρκετά σεβαστό. Το μόνο πράγμα που συγκλίνουν είναι ίσως στα θέλω, αλλά κατά τ'άλλα έχουν διαφορετικές μεθόδους εφαρμογής κάποιον πραγμάτων.

 

Η φράση μου θεωρώ πως μετατόπιζε με σαφήνεια το βάρος στο καθεαυτό γεγονός και όχι στην αίσθηση ενός γεγονότος. Συγκεκριμένα, η βαρύτητα πέφτει στην άσκηση εξουσίας και όχι στην άισθηση ότι ασκώ εξουσία, δηλαδή στην ουσία και όχι στο φαίνεσθαι. Με τον όρο "εξουσία" δεν αναφέρομαι στην Τιμωρία, αλλά στον συνολικό έλεγχο που ασκεί ο Μaster στην slave. Η παρέμβασή μου ήταν γενικού χαρακτήρα, χωρίς να εστιάζω σε συγκεκριμένη μορφή ελέγχου.

 

Απάντηση: Σχέση Master-Slave

Ευχαριστω πολύ για το καλως όρισμα.
Καταλήγω και εγω να συμφωνήσω στην άποψη του Master Spiler οτι ο Master είναι ο υποτακτικός του υποτακτικού... 

 

Για την ακρίβεια άποψή μου είναι οτι ο Κυρίαρχος ασκεί διορθωτηκές κινήσεις στις όποιες παρεκλήσεις υπάρχουν στις συμβουλές/καθοδηγήσεις του φίλε μου, δεν ασκεί έλεγχο στο πώς θα γίνουν οι κινήσεις αυτές καθεαυτές, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πιο γνωστό σε όλους μας *γδύσου*, που για πολλούς σημαίνει τα πετώ όλα, αλλά κανείς δε σκέφτηκε με πόσους τρόπους θα μπορούσε να γίνει αυτό   Αυτά για τη φιλολογία του θέματος  

Είπα οτι ο Κυρίαρχος είναι ο υποτακτικός του υποτακτικού, ή οτι ο Αφέντης είναι ο σκλάβος του σκλάβου... όχι οτι ο Αφέντης είναι ο υποτακτικός του υποτακτικού... άλλο Dominant (=Κυρίαρχος) και άλλο Master (=Αφέντης). Γι'αυτό έγιναν και οι φιλικές παρατηρήσεις στο post του φίλου μου, του L Strike. Αλλιώς αντιδρά ένας Κυρίαρχος, και αλλιώς ένας Αφέντης σε διάφορες υποθέσεις.

 

γνωμη μου... Ενας πραγματικος Αφεντης ποτε δεν θα γινει σκλαβος του σκλαβου του..

 

Απάντηση: Σχέση Master-Slave

Επειδή είναι παρεξηγημένη αυτή η φράση (Ο Αφέντης είναι σκλάβος της σκλάβας Του) Ε/επιτρέψτε μου να κάνω μια διευκρίνηση:
η παραπάνω φράση σαφώς και δεν είναι κυριολεκτική μα μεταφορική. Ο Αφέντης είναι "σκλάβος" της σκλάβας Του με την έννοια πως νοιάζεται γι' αυτήν, πως τη φροντίζει, πως σκέφτεται διαρκώς τρόπους να τη βελτιώσει μέσα από τις δυνατότητές της. Προσαρμόζει την Κυριαρχική Του ικανότητα στην ψυχοσύνθεση της σκλάβας Του. Μιλάμε για ένα πάντρεμα της δικής Του ανάγκης για Κυριαρχία με τη δική της ανάγκη για υποταγή. Μιλάμε για αλληλοσυμπλήρωση.

 

zinnia
Ο καθένας και η κάθεμια το βλέπει διαφορετικά .... και αν θες την γνώμη μου αυτό είναι και το ορθό.

Τώρα γενικά

Γνώμη Μου

"Μια σχέση D/s δεν έχει καμία μα καμία σχέση με ένα και μόνο session. Ούτε έχει καμία σχέση με τα απόλυτα που θέτουν μερικοί (μιλάω γενικά γιατί στους ίδιους μπορεί να ισχύουν αυτά τα απόλυτα πρότυπα ή να πηγαίνουνε βάση αυτών ποσώς δε με αφορά) πέραν κάποιων βασικών κανόνων το πράμα το διαμορφώνεις μέσα σου και με τον σύντροφο που θα επιλέξεις (και σε επιλέξει κλπ). Μια σχέση (μιλάω για σχέση όχι για session) απαιτεί πολύ χρόνο. Στόχος δε για μένα πέραν της άντλισης της ηδονής είναι και η μακροημέρευση με ότι επέλεξα να με συντροφεύει και να με υπηρετεί. Έχω την εντύπωση (πολλοί θα το δουν μέσα εδώ) τις πιο απόλυτες απόψεις τις έχουνε γυναίκες (υπάρχει και μια μερίδα αντρικού κοινού που τις τονώνει βάση κάποιου κέρδους δικού τους). τέσπα. Δεν θα μακρυγορήσω. Οι πιο απόλυτες ιδέες απόλυτα μηδενίζονται αργά η γρήγορα."