ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ.

Δεν ξερω αν το νημα αυτο ειναι στην σωστη του θεση,(αν οχι ας το βαλουν οι μοντ εκει που ειναι η θεση του), το νημα αυτο μιλαει για την βανιλα αλλα και bdsm νοοτροπια της καθημερινοτητας με ενα δικο του τροπο, λοιπον η συνταγη ειναι, μια δοση βανιλλα, λιγο σοκολατα, και μια γευση απο bdsm και ετυμο το θεμα...... 

Τι προσφερει ενα κλουβι στο πουλι που βρισκεται μεσα?
Τροφη, νερο, ασφαλεια και προστασια, με μοναδικο αντιτιμο το κελαiδισμα αν το πουλι ειναι ωδικο, η καποια λογακια εφοσον προκειται για παπαγαλο, σε περιπτωση ασθενειας του πουλιου, το κλουβι μετατρεπεται σε ασθενοφορο και το πουλι μεταφερεται σε ειδικο (Μαστερ) πτηνολογο....., ενω η θεραπεια και τα φαρμακα δεν χρεωνονται με επιπλεον κελαiδισματα η λογακια......ακομα και την φροντιδα της αποχετευσης εχει ο ιδιοκτητης του κλουβιου, που αντιμετωπιζει το κοστος συντηρησης εξ ολοκληρου.....

Τι στερειτε ενα πουλι, που βρισκεται σε κλουβι σε συγκριση μ' εκεινο που πετα ελευθερο?
Την ελευθερια των επιλογων του, οπως τις νιωθει και τις αντιλαμβανεται, με οποιο κοστος, βεβαια, απαιτουν και συνεπαγονται οι επιλογες αυτες.

Οι περισσοτεροι θα επιλεγαμε την ελευθερη και εκτος κλουβιου ζωη (νομους, πρεπει,κ.λ.π.), την οποια υμνουμε στα ποιηματα και τα τραγουδια, στα ονειρα και την φαντασια μας.
Στην πραξη ομως επιλεγουμε τα καγκελα του κλουβιου, οπως το πουλι που ξαναγυριζει σ' αυτο, οταν βρισκει την πορτα ανοιχτη και ξεφευγει.

Η νοοτροπια του απελευθερωμενου πουλιου, που επιστρεφει διαρκως στο κλουβι του, ειναι η κυριαρχη ιδεολογια της εποχης μας, ειναι η αντιληψη που εχουμε για τους αλλους, και τις δικες μας υποχρεωσεις.

Η πορτα ειναι ανοιχτη να βγουμε και να ξαναμπουμε, κι ομως καθηλωνομαστε στις μικρες τραμπαλες, τις γραπωνουμε σφιχτα με τα ποδαρακια μας....,κι ολο παραπονο παρακολουθουμε εκεινους που διαμαρτυρονται για το ακριβο φαγητο, συνηθισμενοι ισως με τις υποσχεσεις των βαρων που μας αρουν οι τραπεζες η με τα κερδη απο τα δωρεαν μηνυματα, που σαν κουνελακια μας ακολουθουν στο υποθετικο τζοκινγκ εκτος του κλουβιου μας.

Νιωθουμε τοσο δυνατοι ανεβοκατεβαζοντας "ονειρα θερινης νυχτος" στους διαγωνισμους τραγουδιων και ταλεντων, ωστε μας κακοφαινεται η αδυναμια να κατεβασουμε τις τιμες των Σουπερ Μαρκετ που ανεβαινουν συνεχως......, ενω ολοι μας διαβεβαιωνουν οτι το φαινομενο οφειλεται στη δικη μας αρνηση να κανουμε λιγα βηματα η φτερουγισματα.... εξω απο την ανοιχτη πορτα του κλουβιου μας.......

Το προβλημα συμφουριτες μου δεν βρισκεται στο κλουβι, τα περισοτερα καγκελα σημερα ανοιγουν στην κοινωνια που ζουμε, δηλαδη σε εμας! Και φυσικα δεν υπαρχει κωλυμα με τις πορτες......,οι κλειδαριες με κοπο, πονο, και αιματα, εχουν πια καταργηθει.

Το πραγματικο προβλημα βρισκεται στα φτερα μας....., οι περισσοτεροι τα χρησιμοποιουμε για πουπουλα στα μαξιλαρια μας, και επιπλεον (και τρομερο) ξεχασαμε να πεταμε.......

Ο νοων νοειτο....