Τα όριά Του

Να ένας φανταστικός διάλογος ανάμεσα σε δύο ψυχές:

"Ποιά είναι τα όρια που πιστεύεις ότι πρέπει να έχει ένας Κυρίαρχος;"

"Αυτά που βάζει ο ίδιος στον εαυτό Του"

"Ξέρεις τί λες;"

"Νομίζω"

"Καταλαβαίνεις τί εμπιστοσύνη απαιτείται για να φτάσεις να νιώθεις αυτό που λες;"

"Καταλαβαίνω ότι άλλα όρια δεν μπορεί να έχει ο Κυρίαρχος εκτός από αυτά που Του βάζει ο εαυτός Του. Τότε θα είναι πραγματικά ευχαριστημένος και θα είναι και η μικρή Του ικανοποιημένη."

Παραδίδεται προς σχολιασμό.

 

Απάντηση: Τα όριά Του

"Ποιά είναι τα όρια που πιστεύεις ότι πρέπει να έχει ένας Κυρίαρχος;"
Οι Κυριαρχοι μεταξύ τους διαφέρουν, μαζι διαφέρουν κ τα όρια τους.
Μιλώντας σε γενικές γραμμες λοιπόν τα όρια του κάθε Κυριαρχου σταματανε εκεί.. που σταματανε τα "θέλω" Του, πως μπορεί να μπει πρέπει και όριο στα θέλω Του.
(Δεν αναφέρω τα αυτονοητα.. όπως θέματα ψυχικής και σωματικής υγειας).
Ο περιορισμός του πρέπει , έγκειται στο πως, πότε και τι ζητάει απο τον/την υποτακτικό/η του σε σχέση με τον συγχρονισμό των οριών τους.
Κάθε υπευθυνος κυριάρχος φέρνει βήμα βήμα και σκαλοπάτι σκαλοπάτι τον/την υποτακτικό/η του στα δικά του όρια.(είτε αυτα ειναι μεγαλύτερα .. είτε μικρότερα)
Μου έχει τύχει υποτακτικός να έχει μεγαλύτερα ή μάλλον διαφορετικά όρια-θέλω από τα δικά μου.. έτσι είχε εκπαιδευτεί και βιωσει από προηγούμενη Αφέντρα αυτο έμαθε να θέλει και πίστευε ότι αυτο ευχαριστούσε κ εμενα ..
Με υπομονη μαθαίνεις στον άλλο τι ευχαριστεί Εσενα και φέρνεις τα δικά του όρια παράληλα με τα δικα Σου, αν Σε ενδιάφερει πραγματικά ο συγκεκριμένος υποτακτικός/η, ώστε να είναι και αυτος ευχαριστημενος και ο Κυρίαρχος ικανοποιημένος.

 

Μία αλήθεια που σπάνια λέγεται, οτι τα όρια Κυρίαρχου μπορεί να είναι μικρότερα από του υποτακτικού ιδιαίτερα όταν είναι και οι δύο έμπειροι, για μένα αυτό μπορεί να δείχνει επίγνωση και υπευθυνότητα.

Σ ευχαριστώ Mikra Psemata που μας το θυμίζεις  

 

Απόλυτα αληθές lilly.
Όλοι έχουν όρια (αλλιώς μιλάμε για μετενσάρκωση του Μαρκισίου). Αυτά εμφανίζονται σε Κάποιους λόγω σύνεσης, σε Άλλους λογω ηθικής (και πιθανότατα για πολλούς ακόμα λόγους). Υπάρχουν στιγμές που αντιλαμβάνομαι πως η ίδια η φύση του ανθρώπου τον ωθεί να θεσπίσει "φραγμούς" ως δεικλίδες ασφαλείας, με σκοπό τον βέλτιστο έλεγχο και αυτοέλεγχο. Τα όρια διευρύνονται όταν αντιληφθεί το μέγεθος της κατάστασης που αντιμετώπισε, η αίσθηση της εμπειρίας αυτής δεν ήταν αρνητική και νιώσει αρκετά σίγουρος ώστε να ανταπεξέλθει σε μια αντίστοιχη πρόκληση.
Με bold σημείωσα τις λέξεις - κλειδιά για μια D/s σχέση με αξιώσεις για διάρκεια στον χρόνο.

 

Η εμπιστοσύνη που χρειάζεται μια υποτακτική για να φτάσει να νιώσει και να εκφράσει κάτι τέτοιο είναι ένα θέμα που με έχει απασχολήσει έντονα.

Κι εγώ πιστεύω οτι τα όρια του Κυριάρχου είναι αυτά που του θέτει ο εαυτός του. Όμως στην πράξη δεν νομίζω να είναι όλοι της νοοτροπίας «να τα θέτουν στο τραπέζι». Τουλάχιστον αυτό έχω βιώσει.
Δεν τα γνώριζα απο την αρχή και ακόμα και τώρα δεν μπορώ να πω ότι γνωρίζω 100% ποιά είναι τα όρια του Κυρίου μου.
Σε κάθε μας επαφή όμως μαθαίνω και κάτι νέο πάνω σε αυτό.
Στην αρχή η εμπιστοσύνη που ένιωθα να χρειάζομαι (όσο αφορά τα όριά Του) για να αφεθώ μου ζητούσε να τα γνωρίζω όσο γίνεται πιο καλά, όμως πρέπει να πω πως αποτέλεσε εμπόδιο και χρειαζόταν μια δική μου υπέρβαση στο σημείο αυτό. Το συναίσθημα που με ώθησε να κάνω εκείνο το άλμα ήταν οτι ένιωθα πως ο Κύριός μου δεν θα έκανε ποτέ κάτι εξαναγκαστικό ή τραγικό ή φοβερό με βάση τα δικά μου όρια, τα οποία είδα και ένιωσα να τα εξερευνεί και να νοιάζεται.
Κατανόησα οτι τα όρια ήταν ένα θέμα που αφορούσε το ταξίδι, τα «μαζί» και όχι κάποιο αγώνα δρόμου με στόχο το ρεκόρ σπασίματος τους.

 

Μια Κυρίαρχη δεν βάζει πλαφόν στα όρια της, και ούτε βαλτώνει τα θέλω Της, αρκεί να μπορεί να κυριαρχήσει σε αυτά. Θα πρέπει να είναι ικανή και να μπορεί να εκπαιδεύει τον υποτακτικό Της πάνω σε αυτά τα θέλω Της με σύνεση, υπομονή και σεβασμό.

 

Ορια στα θελω δεν υπαρχουν οταν αφορουν μια Κυριαρχη, που κατ΄αρχην πρεπει να ειναι ενα ισοροπημενο ατομο.
Για να κυριαρχει καποια Γυναικα θα πρεπει να ειναι στο χαρακτηρα της και οχι επειδη της βγαινουν απωθημενα. Μονο κατω απο αυτες τις συνθηκες τα θελω Της θα γινουν αποδεκτα και σεβαστα απο τον υποτακτικο του οποιου θα εχει κερδισει την εμπιστοσυνη..

 

Απάντηση: Τα όριά Του

Γνώμη μου είναι πως οι στενόμυαλοι έχουν «θέλω» και «όρια». Ενας ανοιχτόμυαλος, έχει αντικαταστήσει αυτές τις δύο έννοιες με την λέξη «ΖΩ». Για αυτόν, τα ΠΑΝΤΑ, είναι τρόπος ζωής και έκφρασης. Το ζητούμενο είναι άλλο. Ξέρουμε όλοι πως μας αρέσει να ζούμε? Μήπως εκεί βάζουμε τα «όρια»?

 

Απάντηση: Τα όριά Του

Ποιος ηταν να δεις αυτος που ειχε πει,"...παν μετρον αριστον?..."
Κοιτα ,ρε παιδι μου εδω τοχω!

 

Διαφώνώ, κατά την άποψή Μου, σε μία σχέση τα όρια ορίζονται και από τους δύο, συνειδητά ή μη. Γνωρίζω τις δικές Μου επιθυμίες και αντοχές, και προσπαθω να συγκλίνω προς τα όρια του σκλάβου Μου και τούμπαλιν, προσπαθεί εκείνος να συγκλίνει προς Εμένα.

Εν γένει βρίσκω (ερεθιστικό αλλά) αφελές το σενάριο ότι ο Κυρίαρχος θέτει τα όρια και έχει τον πλήρη έλεγχο και την απόλυτη εξουσία και τα συναφή, καθώς, όλοι ανεξαιρέτως δημιουργούν μία σχέση για να ικανοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες, όπως αυτές είναι λίγο ως πολύ ορισμένες από τους ίδιους.