Τελειώνει...Πως νιώθω?

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

Όταν ήμουν μικρός με κάθε κοπέλα που ήμουν πίστευα ότι την αγαπούσα πραγματικά και δεν μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτήν
Έτσι κάθε εβδομάδα αγαπούσα πραγματικά και μια καινούργια
Έτσι λειτουργούν τα νιάτα , παρορμητικά
Τώρα που μεγάλωσα , νιώθω ακριβώς το ίδιο

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

danos συγκρινεις το αρκουδακι με εναν Κυριο?Εγω απλα εδωσα μια περιγραφη,για να ειναι πιο ζωντανο το κειμενο
tender lilly σ'ευχαριστω παρα πολυ για τις πληροφοριες.Εισαι πολυ καλη.
xplod εμεις τα ειπαμε κ τηλεφωνικα,αλλα το κειμενο σου με εκανε να γελαω κ να κλαιω.
Επισης ετοιμασου για να κανεις εργασια στις ψυχοθεραπευτικες διαδικασιες!!
Χαχαχα.
Σας ευχαριστω που μπηκατε στον κοπο να απαντησετε

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

Πολύ ωραία τα λες danos.
Και εγώ σαν νιάτο,σαν μπουμπούκι που ανθίζει τώρα, αγαπώ 5-6 άντρες....την μέρα μην σου πω!  
Όσο για μερικές μερικές που με βλέπουν σαν σκεύος κακομεταχείρισης για να εκπονώ εργασίες που δεν μου αναλογούν ας αράξουν το κορμί τους...αλλά έχει χάρη που περνάς δύσκολα ειδάλλως θα γινόμουν κακιά!

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

Ο ερωτας.....υπεροχο συναισθημα!
Ζωογονο,δροσερο και καυτο....
Καταλαβαινω πως νοιωθεις. Ολοι περασαμε απο εκει, περναμε και θα περναμε για οσο ειμαστε εδω,σ'αυτη τη γη.
Πιστεψε με,θα ερωτευθεις,θα αγαπησεις,θα πονεσεις,θα προδοθεις,θα προδωσεις.....πολλες φορες στην ζωη σου.
Η ζωη ειναι κυκλοι.
Τωρα εκλεισες εναν.Μετα θα ανοιξεις αλλον.Και παει λεγοντας.
Βιωσε τον πονο τωρα οπως επιθυμεις.Οχι βεβαια ακραιες συμπεριφορες σαν κι αυτη που ανεφερες.Εξαλλου το μουνακι σου θα ειναι απο μονο του κλειστο για καιρο.Δεν θα εχεις διαθεση να το απολαυσεις ουτε εσυ, ουτε καποιος αλλος γιατι απλως... δεν θα εχεις διαθεση.
Ο πονος ειναι πηγη δυναμης.Το κλαμα, η βροχη που καθαριζει το τοπιο.
Νοιωσε ολα τα συναισθηματα στο επακρο.Ειναι απαραιτητα και οσο κι αν ακουγεται οξυμωρο....απολαυστικα.
Κι οταν καταλαγιασει ο πονος, θα αντικατασταθει με μια γλυκα στην ψυχη σου.
Θα θυμασαι τον τωρινο σου Κυριο με αγαπη και θα γεμιζει το μυαλο σου απο αναμνησεις.
Αλλα θα ελθει καποιος αλλος που θα σε κανει να νοιωσεις παλι τα ιδια συναισθηματα μεχρι να τελειωσουν.....ετσι ειναι η ζωη μικρουλα.
Τιποτα δεν κραταει για παντα.
Οτι ομως ερχεται να το ζεις.
Σαν να ειναι η τελευταια σου μερα μαζι του.

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

Έγραψα κι έσβησα το παραδέχομαι. Χωρίς να είναι πρόθεση μου ακούγονταν κάπως σκληρά όσα έγραφα και δεν μ αρέσει να είμαι σκληρή ούτε με τα δικά μου παιδιά, ούτε με τα παιδιά άλλων.

Αλλά παρά το ότι έχω τα διπλά σου χρόνια, συνεχίζω να πιστεύω πως αν πραγματικά κάτι αξίζει και εφόσον το θέλουν και οι δύο -ή μερικές φορές εφόσον το θέλει απόλυτα ο ένας- καμία δυσκολία και κανένα εμπόδιο δεν μπορεί να σταθεί στο δρόμο τους.

Θυμάμαι μικρή όταν ήμουν και μετανάστευαν οι αρραβωνιαστικοί των μεγαλύτερων ξαδέλφων μου στις Αραβικές χώρες για χρόνια, τότε που δεν υπήρχαν κινητά, η σύνδεση ακόμα και με σταθερό ήταν δύσκολη, οικονομικές δυνατότητες για συχνά ταξίδια δεν υπήρχαν και το ίντερνετ εμφανίστηκε αρκετές δεκαετίες αργότερα...κι όμως οι σχέσεις δεν διαλύονταν και κανένας δεν ακρωτηρίαζε τα γεννητικά του όργανα.

Δεν μπορώ παρά να σκεφτώ πως κάποιος που νιώθει τόσο έντονα, ώστε σκέφτεται έστω να κάνει κάτι τόσο εξτρεμιστικό, δεν μπορεί παρά να μπορέσει να σκεφτεί εναλλακτικές, αφού ηρεμήσει και βγει από το πρώτο κύμα πανικού.

Αλλάζει το θέμα, αν Εκείνος δεν επιθυμεί πλέον να έχει εσένα ως σκλάβα του κι εσύ δεν βλέπεις και δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να τον "διεκδικήσεις".

Σε μια τέτοια περίπτωση θρηνούμε και προχωρούμε.
Με υπερβολές ή και χωρίς, δεν αλλάζει κάτι.

Πέρα από πράξη έκφρασης πένθους το ράψιμο του αιδοίου δεν βλέπω σε τι μπορεί να εξυπηρετήσει προσωπικά, πέρα από την ανακούφιση του ψυχικού πόνου με τη χρήση φυσικού πόνου.

Όταν εγώ έχασα -κυριολεκτικά δυστυχώς- κάποιον σύντροφο μου, έκοψα σχεδόν γουλί τα μαλλιά μου.
Τα έβλεπα επί μέρες και έκλαιγα, αλλά στην πραγματικότητα εκείνον πενθούσα.

Ο καθένας με τους δικούς του μηχανισμούς επιβίωσης υποθέτω.

Καλή δύναμη εύχομαι λοιπόν και καλές μέρες να ρθούνε.

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

Astrovroxi σε ευχαριστώ πολύ που απάντησες.Και εγω είμαι υπέρ του πόνου στις σχέσεις τις ανθρώπινες.Σε βοηθάει να πας παρακάτω,να αδειάσεις οτι σε πονάει...Οχι πάντα.
lara[E-P] ευχαριστώ για την απάντηση αλλά...Όταν το θέλει πολύ ο ένας,αλλά αυτός ο ένας είναι υ και άτομο που δε θέλει να πιέζει...Τότε τι γίνεται?
Απλά περιμένει τον Κ να πάρει την απόφαση.Ούτως ή άλλως λόγω των συνθηκών περνάει πολύ δύσκολα για να έχει και εμένα πάνω απο το κεφάλι Του.
Και η κατάσταση είναι πολύ ιδιάζουσα ούτως ή άλλως....

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

Κατανοώ τι λες.

Δεν κατάφερα κρίνοντας από την απάντηση σου όμως να γίνω εγώ κατανοητή, αλλά δεν θα ήθελα να επεκταθώ άλλο.

Το μόνο που θα πω είναι πως οι σκλάβες είναι απίστευτα ανθεκτικές αλλά και δυνατές στο να αντέχουν και να ξεπερνούν τον όποιο πόνο.

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

ο danos παρά κινυκός και με ελαφριά συμπαθέστατη καφρίλα που πάντα χρειαζεται και την καταλαβαίνουμε μετά τα 27 τα είπε όλα... Αλλά ας τα πω με άλλα λόγια..πιο "γυναικεία" και πιο βαθειά στον μεσαιωνικό ρομαντισμό... Χρειάζεσαι έναν αλχημιστή... όχι έναν ιππότη που ψάχνεις...

Η ζωή τραβάει πολύ μακρυά μία μέρα τη φορά..Όχι μία ζωή σε μία μέρα... Μία μέρα σε μια ζωή.... Όταν αγαπήσεις τη ζωή και όχι τη ζωή μέσω ενός ανθρώπου θα είσαι σε θέση να είσαι σκλάβα ή οτιδηποτε άλλο θελήσεις. Προς το παρόν αποφεύγεις να αγαπήσεις την ίδια την ζωή και αυτό σου προκαλεί όλες αυτές τις επιθυμίες που δεν θα ξέρεις ποτέ αν ειναι δεδομένα αληθινές ή απλά το αποτέλεσμα της μετάβασης της επίγνωσης του θανάτου που συμβαίνει στη δεκαετία μεταξύ 20 και 30 (δεν αναφέρομαι σε κάθε περιοδο αυτης της μετάβασης στην επιγνωση...υπαρχουν πολλές) ...

Κάθε άνθρωπος που θα σε αγάπαγε έστω στο ελάχιστο θα σε άφηνε να περάσεις αυτη τη μεταβατική περίοδο μόνη σου... είναι ο,τι πιο ευγενικό στα βάθη της ύπαρξης του έρωτα, έχω ακούσει να συμβαίνει..

Αν δεν κατάλαβες τίποτα ξαναμίλα μου σε μια 7ετία και πες μου αν είχα δικιο..

Α ναι...αυτά αντελήφθην εγώ...Αν έχω άδικο πέτα τα... δεν μου κόστισαν τίποτα..ούτε κι εσένα

 

Re: Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

Απο τα ωραιτερα κειμενα.. που έχω διαβάσει...

Aκολουθησε τα παραπανω λόγια.. ξαναδιάβασε τα και φιλοσόφισε τη ζωη σου.... η ζωή σου συνεχίζεται σε νεα βάση.... όταν κατι φεύγει..κατι αλλο έρχεται..

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

Δεν χρειαζεται να τιμωρεις σωματικα τον εαυτο σου επειδη η σχεση οδηγειται σε αδιεξοδο.
Ισως για καιρο να αισθανεσαι αποκλειστικα υπευθυνη οτι δεν καταφερες ν'ανταποκριθεις στις προσδοκιες του.
Tετοιου ειδους ενοχες(δικαιως και αδικως) προσφερουν αφθονο ψυχικο πονο που ειναι αρκετος.
Απο τα γραπτα σου συμπεραινω οτι αυτος ο ανθρωπος σε βελτιωσε ''ψυχη τε και σωματι'' οπως και οφειλε να κανει.
Αυτα ειναι το δωρα του σ'εσενα, αυτα ειναι τα εφοδια που σου εδωσε για το επομενο ταξιδι σου, αυτα πρεπει να διαφυλαξεις ως κορη οφθαλμου.
Οταν ο πονος κανει τον κυκλο του, θα το δεις και εσυ καθαρα, ποσο εξωφρενικη και ανευ ουσιαστικου λογου ηταν η σκεψη σου.

 

Απάντηση: Τελειώνει...Πως νιώθω?

tyfeas δεν είναι αυτοτιμωρία το ράψιμο|(αν γίνει).Είναι δήλωση αιώνιας υποταγής...Ακούγεται περίεργο αλλά θα το ήθελα.