Τι είναι τελικά επικίνδυνο;

Ίσως στο bdsm είναι λίγο πιο επικίνδυνα απ τις vanilla σχέσεις, επειδή υπάρχει η τάση να δικαιολογούνται πιο εύκολα κάποια πράγματα . Τύπου "ναι μωρέ μπορεί να χει 2-3 γκόμενες ο άλλος,αφού είναι Κ". (   polyamory   )

 

Το "2 - 3 γκόμενες" δεν είναι πολυερωτία και σίγουρα δεν είναι BDSM.

 

- Η έλλειψη σύνεσης ( συμπεριλαμβανομένων και των πρακτικών που θα γνωρίζαμε απ' ελάχιστα έως και καθόλου.
Μα πάραυτα, θα δοκιμάζαμε με περισσή αυτοπεποίθηση στου κασίδι το κεφάλι ).
- Η ανωριμότητα ( λέγε με, δεν θέλω να τα βρω με τον εαυτό μου. Αφού μάλλον είναι ζόρικο. )
- Η βιασύνη.
- Η τυφλή εμπιστοσύνη.
- Οι προβολές.

* Όλα τα όχι άκρως επικίνδυνα πράγματα/καταστάσεις - γιατί μάλλον θα είχαν έναν αρκετά προβλεπόμενο ή και ελεγχόμενο βαθμό επικινδυνότητας -, είναι σαν την θάλασσα.
Είναι σώφρων να την σέβεσαι - παρ' όλη την εμπειρία που θα είχες -. Μάλλον είναι ηλίθιο, να την υποτιμάς ή να την φοβάσαι.

 

κλαδικό σχόλιο ?  

 

Τωρα που το ξαναδιαβάζω επικίνδυνα συνδικαλιστικο  

 

2-3 υ. το point παραμένει ίδιο.

 

Η απότομη αύξηση της δόσης και ο εθισμός ενδέχεται να δημιουργήσει παρενέργειες όχι εύκολα διαχειρίσιμες. Υπάρχει βέβαια και το αντίπαλο δέος που ισχυρίζεται οτι η αίσθηση του " επικίνδυνου " ειναι συστατικό ζητούμενο..

 

Η αρνητική ενέργεια, η τοξικότητα, το ψέμα, η αμετροέπεια, η έλλειψη επίγνωσης, η κακία, η εμπάθεια και όλα τα συναφή.
Πιο πολύ εδώ, όπως όμως και οπουδήποτε αλλού, στην ζωή γενικότερα, ας προστατευθούμε από ανθρώπους με αυτά τα χαρακτηριστικά.

 

Την συζήτηση ανάμεσα στο Ζαρατουστρα και τη γριά για το "πιο επικίνδυνο παιχνίδι", να σας τη θυμίσω ή δεν είναι politically correct ως σεξιστική;

 

Μα καθόλου όμως.

 

Ένας μαλάκας dom... Κάποιος που νομίζει ότι "ξέρει καλύτερα" τα όρια της υποτακτικής του και ας πιστεύει η ίδια αντίθετα. Θα ονόμαζα αυτή τη "γνώση" αλαζονεία.

 

Η βιασύνη, η κακη κρίση, η τυφλή εμπιστοσύνη, η καυλα ως μοναδική κινητήριος δύναμη.