Τι ειναι για μενα ο υπο ανδρας

Ενα αποσπασμα απο το blog Bitchy Jones's Diary (http://bitchyjones.wordpress.com/), μια γυναικα που πολλες φορες με εκφραζει απολυτα. Σ'αυτο το post, μιλα για δυο ζητηματα που μας εχουν απασχολησει και σε αλλα νηματα, το feminization και το τι ειναι ακριβως ενας υπο ανδρας. Δυστυχως, ειναι στα αγγλικα.

When I tell people I am a dominant woman...what I want them to think is that I get to sit around eating chocolate in my pyjamas until I decide to let a very attractive well-muscled naked man do beautiful dirty things to me while I hurt him... most of all I don’t want them to think of a man looking fucking horrible in ill-fitting fucking lingerie.

See, I like a man who would run into a burning building to rescue my handcuff collection and so it’s probably best for everyone if that man isn’t wearing a lot of highly flammable pink nylon...

There is a dark space in some men that deals with their hatred and jealousy of women by convincing themselves that being a woman is sexually miserable. That being fucked is awful. That sucking cock is awful. That to be female is to be done to, to be used, to be sexually disregarded. To only *give* pleasure...

If you use feminisation for humiliation, or punishment, equate it with submission, lowliness, powerlessness, sexual powerlessness, lack of sexual control, being used sexually then you are insulting me. Because I wear a pair of women’s knickers and a bra every damn day. I am also a slut by most definitions of the word. So you’re going to degrade yourself by pretending to be *me*, are you?... How about if femdom saw femininity as a positive thing. Saw the expression of female sexuality as a positive thing. Welcomed women who wanted to be here because men screaming gets them wet...
masculinity and submission is what does it for me... I want a *man* on his *knees*...

I don’t want a male sub to present his submission as anything but masculine. To disguise his masculinity under a curly wig. Fuck that. I want to *decimate* his masculinity... I want to be able to see his masculinity as I take it apart.

Submission is masculine. When you submit you become more masculine. It is the ultimate expression of good whole masculinity. Surrender. Be a man. Be proud of that. Be a man when you submit to a woman. Find that place. Don’t give up your masculinity before you begin, give it to *her*.

It’s masculine to suffer. Their big hard bodies are made for it. Cuts and bruises and sweat and welts look good on male bodies... What the fuck else is a man’s back for? And every man looks better with a nice scar. Ask the pirates.

When a big man goes down - a real man, fuck it, yes, an *alpha* man - it’s such an awesome thing...

... The tormented, tortured and suffering male body is such a staple of classical art and legend: Sebastian, Prometheus, Tantalus, Christ. I love Fight Club... Or ask a literature scholar: Arrogant Mr Rochester – all smashed up, broken and blinded at the end of Jane Eyre finally having to swallow his pride. Sydney Carton’s ultimate sacrifice in A Tale of Two Cities… It is a far, far better thing that I do, than I have ever done…

Real men submit. Submitting is the ultimate act of masculine strength. (And strength isn’t only physical.) Submitting is brave. Submitting is loyal. Submitting is noble. Nothing says strength of character like a man knowing he can get on his knees and he’ll still be able to get up afterwards.

Look me in the eye and go down - and then afterwards you can get up and do something useful with power tools.

I love a strong man who says: I am strong for you. I have all this power to give to you. I have strength in my body for you because that’s what you need. Because you like to hurt me. And you want me to be able to take it all. So here is my body for you to hurt.

I will run into those burning buildings and I will slay those dragons and I will take the pain. And afterwards, I will crawl to you begging and broken with my body marked and my cock hard. And I’ll fuck you like a man fucks a woman.

And then I’ll put those shelves up.

 

Γέλασα με αυτά που έχω κάνει bold πιο πάνω. Πλάκα έχει η κυρία. Τα λέει ωραία.

Ομολογώ ότι με μπέρδεψε λίγο όμως.
1ον Εστιάζεται μόνο στην S/m πλευρά.
και
2ον Η πρόταση που έχω υπογραμμίσει πιο πάνω φαντάζει σαν μύγα μέσα στο γάλα, σε σχέση με τις υπόλοιπες απόψεις της.

Δεν ξέρω πώς το βλέπει ακριβώς η συγκεκριμένη κυρία, αλλά, προσωπικά μιλώντας πάντα, να έχεις κάποιον στα 4, να τον σκίζεις με στράπον, να του λες "πάρτα μωρή τσούλα" και μετά να "δέχεσαι" ότι "he will fuck you like a man fucks a woman", κάπου μου φαίνεται οξύμορο, αν όχι αδιανόητο.

 

To θράσος των ρεβιζιονιστών δε γνωρίζει όρια. Ομοίως και η ανοησία μερικών εξ αυτών.
Όχι γιατί είναι επαρκώς ηλίθιοι ώστε να πιστεύουν τις ανωτέρω γελοιότητες, όσο διότι πιθανολογούν πως πείθουν.

Συνεπαγωγικά, όντες θέση και τρόπω ανόητοι, έχουν μηδενική επαφή με την πραγματικότητα.

ΥΓ1: Είναι περιττό να ασχοληθώ με την κατά σημείο αποδόμηση της παραληρηματικής ανοησίας. Θεωρητικά* κάποιος θα έπρεπε να ενημερώσει τη θηριωδώς αμόρφωτη μετακατίνα που εμπνεύστηκε το ανωτέρω ρυπαρογράφημα για το ποιές ουλές φέρουν περήφανα οι άντρες και το πώς αποκτούνται. [* Διότι πρακτικά, κανείς εκ των δυνάμενων δεν ενδιαφέρεται να το πράξει.]
ΥΓ2: Πρίχου ενεκύψει κάποιος 'έξυπνος': Η αισθητική είναι αμιγώς υποκειμενικό ζήτημα. Αυτόχρημα, η απόπειρα απόδοσης συμβολικού περιεχομένου καθολικής ισχύος με αυτήν ως έρεισμα εκθέτει τον/ην τολμητία ως άνθρωπο ορθολογισμικά ανερμάτιστο και προκλητικά θρασύ.

 

Απάντηση: Τι ειναι για μενα ο υπο ανδρας

Άσε τις ουλές Καπετάνιο μου, μην τα σκαλίζεις: αφήνουνε σημάδια κι οι λοβοτομές. Οι μετακατίνες με τους φραπόγαλους, κι εμείς στον πέρα καφενέ.

 

Δεν μου είναι διόλου αντιαισθητική η εικόνα ενός άνδρα που γονατίζει - μου είναι αντιαισθητικοί οι περισσότεροι λόγοι για τους οποίους το κάνει - όχι όλοι...

 

Απάντηση: Τι ειναι για μενα ο υπο ανδρας

Αν κατάλαβα καλά δεν σε ενοχλεί κάποιος που γονατίζει επειδή γλίστρησε ή ψάχνει τις παντούφλες του, κάτω από το κρεβάτι.
Κάνοντας, πάντως, ένα κοινότοπο λογοπαίγνιο, θα έλεγα ότι 'υπό' άνδρας είναι, αρχετυπικά, ο 'ύπανδρος'.

 

Την άποψη της για το feminization την βρήκα ενδιαφέρουσα, όπως και το γεγονός πως ένας άντρας μπορεί να είναι δυνατός μέσα από την υποταγή του.
Αλλά κατάφερε να με απογοητεύσει...

Όποιος δηλαδή δεν υποτάσσεται δεν είναι άντρας.  

Και κάποιοι λένε το ακριβώς αντίθετο..

Καλύτερο θα ήτανε να μιλάμε για όσα ξέρουμε και όχι για όσα μπορούμε προσωπικά να χειριστούμε ή όσα μας διεγείρουν προσωπικά προσπαθώντας να τα γενικεύσουμε σε κανονες.

Η εξισωση της εν λόγω κυρίας λέει. Κάποιοι άντρες που υπότάσσονται είναι πραγματικοί άντρες ΟΠΟΤΕ ολοι οι πραγματικοι αντρες υποτάσσονται.
Τι να πω πέραν του ότι δεν πρέπει να είχε καλό βαθμό στα μαθηματικά. 

 

Απάντηση: Τι ειναι για μενα ο υπο ανδρας

Είχε άριστες επιδόσεις, πάντως, στις τρανσαμινάσες (γGT 1200, με μάξιμουμ επιτρεπτό 60).

 

Re: Απάντηση: Τι ειναι για μενα ο υπο ανδρας

Κάπως έτσι. Θέλω να πω ότι μου αρέσει η εικόνα, δεν είναι άσχημη. Φυσικά μπορεί να αναζητά το ποδαράκι μου ή το μουνί μου ή απλά να θέλει να σφίξει λίγο περισσότερο την κλειτοριδομέγγενη. (Υπάρχουν και άλλοι legitimate λόγοι, δεν είμαι σε φάση αυτή τη στιγμή να τους αναλύσω, πονάει το κεφαλάκι μου από την κραιπάλη.)

Επικεντρώνομαι στην εικόνα επομένως και αποφασίζω ότι μου αρέσει αυτή η συμπεριφορά ενός άντρα που δεν διστάζει να βάλει γόνατο στο πάτωμα για να κάνει αυτό που γουστάρει.

Δηλαδή, όπως είπαμε και αλλού, δεν φοβάται τον εαυτό του.

 

εχω μια πολυ κρυα , πεζη , χαλια , φθηνη , ανωριμη αποψη για το ποιος ειναι ο ποιο Αντρας

Κυριαρχος ΑΝΤΡΑΣ ειναι εκεινος που γαμαει αυτην που γουσταρει ..... τελος ...

 

Αυτο που ηθελα να δειξω μ'αυτο το ποστ, ειναι μια αλλη εικονα του τι μπορει να ειναι ενας υπο ανδρας. Η εικονα που οι περισοτεροι εχουν για εναν υπο, ειναι η τετριμενη του feminized ανδρα, μια εικονα που προσωπικα δεν μου αρεσει. Προτιμω τον ανδρα ως "ανδρα", με τα ολα του. Το να ειναι καποιος υπο δεν σημαινει οποσδηποτε οτι ειναι και θυληπρεπης. Η τουλαχιστον δεν θα επρεπε να το σημαινει. Κι εδω μιλω καθαρα για τον εαυτο μου, τι αρεσει σε μενα.

Isn't it natural for men to suffer? To be brave in the face of pain and danger, to endure?

Π.χ., πρωτιμω τον Σαμσον που υποφερει λογο τις Δαληδας, απο καποιον με φρου-φρου, ζαρτιερες και κραγιον.

Καποιος που να "σταζει" τεστοστερονη. Και που να μπορω να τον γωνατισω. Τι ειναι καλιτερο, να δαμαζεις ενα κανισακι η ενα λιονταρι?

Ενταξη, φαντασιωση ειναι αυτη. Καποια φαντασια την εχουμε, τι να κανουμε? Αλλα δεν μπορει να ειμαι η μονη που την εχει, τουλαχιστον ετσι εξακριβωσα απο τα blogs που εχω διαβασει. Και οπως εχω διαβασει και σε αλλα νηματα σ'αυτο το φορουμ, φαινεται να υπαρχει διαμαχη για το αν η Domme πρεπει να εχει σεξουαλικη σχεση με τον υπο.

Ισως φταει η ιδιοτητα μου ως switch, but if we can't fuck each other like a man and a woman, then what in the world are we doing? Δεν το καταλαβαινω.

 

Αυτό κατάφερε να το εκφράσει το ποστ απλά το παρατράβηξε κι εκεί ήταν που προσωπικά με χάλασε.
Κατά τα άλλα είναι υποθέτω θέμα ορέξεων και αισθητικής.
Όταν είχα πάρε δώσε με bottom τους ήθελα να είναι άντρες και όχι γυναίκες. Αν θέλω να κάνω σεξ με γυναίκα επιλέγω γυναίκα και όχι ένα κακόγουστο αντίγραφο. Με χαλάει η εικόνα απίστευτα.
Να βασανίσω ένα κατ εξοχή αντρικό σώμα να το βεβηλώσω για να το απολαυσω αυτός ήταν ο στόχος μου. Οι γυναίκες μου έβγαζαν τρυφερότητα συνήθως.
Αλλά εγώ δεν είμαι Αφέντρα και δεν έχω ανάγκη να ξεφτιλίσω ή να ευνουχίσω κανένα, είτε για το κέφι μου είτε σαν τιμωρία, είτε σαν εκπαίδευση, έτσι είναι αδύνατο να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη.
Θα με ενδιέφερε η άποψη των γυναικών Κ. πάντως.