Τι μου έμαθε η ζωή.

Όπως γράφει και ο τίτλος αυτό είναι ένα νήμα για τα μαθήματα της ζωής. Το βάζω στις bdsm εμπειρίες γιατί με ενδιαφέρει να διαβάσω και για αυτές, τι σας δίδαξαν κυρίως για τον εαυτό σας αλλά δεν θα το περιορίσω μόνο σε αυτές, γράψτε από συγκεκριμένα μέχρι γενικά.

 

Να μη λέω ποτέ, ποτέ.

 

Πως η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα και πως οι μαλακίες επιστρέφονται με τόκο...

Ή, όπως το λένε και οι φίλοι μας οι αμερικάνοι, you play stupid games, you win stupid prices.

 

Να μη λέω "εγώ ποτέ δεν... " γιατί όσες φορές το είπα, η ζωή καθόταν σε μια άκρη, με έδειχνε με το δάχτυλο γελώντας και μου τα πέταγε κατακεφαλα φωνάζοντας "εσύ ποτεχαχαχαχαχαχα"
 

 

Να μη θεωρω πως οι αλλοι ειναι κατι παραπανω απο μενα.
Να ξερω πως οι δυναμεις μου ειναι παντα αρκετες.
Να ειμαι χαλαρος και να δεχομαι τη ζωη οπως ερχεται.

 

Όταν είναι να φύγεις μην δίνεις εξηγήσεις. Αν δεν έχει καταλάβει ήδη ο άλλος το γιατί τότε δεν αξίζει τις εξηγήσεις σου, πάρε τις αποφάσεις σου, σιγουρεψε το μέσα σου και φύγε. Μην χάνεις τον υπέροχο πολύτιμο χρόνο σου σε αυτούς που σε πονανε. Μην περιμένεις αυτός που δεν καταλάβαινε για καιρό να καταλάβει τωρα. Μην δίνεις εξηγήσεις, απλά φύγε.

 

Έμαθα να το βουλωνω. Παντα με τις φίλες μου είχα απόψεις για τη ζωή τους. Έλεγα, έλεγα, Ω, θεέ μου πόσο έλεγα...
Τωρα έμαθα να το βουλωνω. Ο καθένας μαθαίνει στο χρόνο του, στην στιγμή του, μπορεί να μην μάθει και πότε, αν και συνήθως μαθαίνει, μην ανησυχειτε. Εγώ πλέον το βουλωνω και ακούω μόνο.

 

Οτι οι ανθρωποι εχουν την ταση να θεωρουν τις καταστασεις που ζουν δεδομενες, συμπεριλαμβανομενων και των ανθρωπων που εμπλεκονται σ'αυτες.

 

Σε bdsm-ικο επίπεδο: δεν είμαι μόνο εγώ με αυτά τα βίτσια. Ω δες! Υπάρχουν και τόσοι πολλοί άλλοι.. Τελικά!

 

- Ο χαρακτήρας και η φύση των ανθρώπων δεν αλλάζει.

 

Δεν νομιζω, εγω, γύρω μου, μονο εσενα βλέπω ανώμαλη
είπε η συνείδηση μέσα στη νύχτα...  

 

Η ζωή στο BDSM με δίδαξε ότι τα πράγματα ποτέ δεν προφέρονται όπως γράφονται. Ακόμα, ότι τον τελευταίο λόγο στο τι ήταν αυτό που έζησα τον είχαν οι αισθήσεις και η διαίσθηση - το συναίσθημα είναι άλλη ιστορία τελείως, πάντως η ζωή στο BDSM με δίδαξε ότι έχει θέση. Και ότι οι συγκρίσεις είναι το δεύτερο πιο ανόητο πράγμα που υπάρχει, το πρώτο είναι η ενοχικότητα. Και τέλος, ότι τα όμορφα περνάνε και τα άσκημα περνάνε επίσης.

Α, και ότι η ζωή στο BDSM είναι ωραία, ακόμα και στις χειρότερες στιγμές της!