"Τι να κάνουμε; Τα φλέγοντα ζητήματα του BDSM κινήματός μας"

Όπως έχω πει, υπάρχουν ορισμένα πράγματα στα οποία ενώ γίνεται συχνή αναφορά, ποτέ δεν έχουν αποσαφηνισθεί.

Διαβάζουμε κατά καιρούς και πρόσφατα περί στόχων “προβολής του bdsm”, “ανάπτυξης του bdsm”, «απενοχοποίησης του bdsm”, «δημιουργίας bdsm ευρωπαϊκών προδιαγραφών», κοκ.

Οι σχετικές αναφορές στους στόχους αυτούς, στην καλύτερη περίπτωση είναι γενικές, αόριστες και ασαφείς και στη χειρότερη (και συχνότερη) γενικές, αόριστες, ασαφείς και εν μέσω προσωπικών αντεγκλήσεων.

Ο Dolmance, σε άλλο νήμα έθεσε το ερώτημα «Κοινότητα ή επιχείρηση?». Χωρίς πρόθεση επικάλυψης, μάλλον συμπληρωματικά και διευκρινιστικά, θα ήθελα να θέσω ένα πιο συγκεκριμένο ερώτημα που αν απαντηθεί επαρκώς θα δικαιολογούσε ίσως τη λογική της «κοινότητας» και της «προώθησης του bdsm» (εκτός φυσικά του εμπορίου του οποίου το αίτημα είναι σαφές, καθαρό και καθ’ όλα αποδεκτό και νόμιμο).

Ποια είναι λοιπόν τα αιτήματά μας προς τα έξω? Ποιοι οι στόχοι μας που θα δικαιολογούσαν μια συλλογική εξωστρεφή δράση? Έχουμε αιτήματα νομικής ή άλλης φύσεως? Έχουμε κοινωνικές διεκδικήσεις? Με ποιον τρόπο θα επιτευχθούν? Τι να κάνουμε;

Δίνω το βήμα, κυρίως σε όσους έχουν εκφράσει την ανάγκη και σκοπιμότητα προβολής του bdsm προς τα έξω, ελπίζοντας σε ήρεμη και δημιουργική συζήτηση.

ΥΓ. Διευκρινίζω πως τα ερωτήματα δεν αναφέρονται στα γνωστά meetings για αλληλογνωριμία μελών, στα fora (σωστοοοοο) ή σε κάποιες εκπαιδευτικές εκδηλώσεις μεταξύ μας, των οποίων οι λόγοι ύπαρξης είναι προφανείς.

 

Η απενοχοποιηση της bdsm επιθυμιας ειναι εσωτερικη διεργασία και δεν ενισχύεται απο εμποροπανυγυρεις που προβαλουν τεχνικες , εργαλεια κλπ που το μονο που προσφερουν ειναι διαφημιση bdsm προιόντων και υπηρεσιών.
Η προσπαθεια προβολης του bdsm σε εναν μαλλον κυνικο οσο και αδιαφορο βανιλια κοσμο θεωρω πως ειναι μια τακτική που αποκαλυπτει την αναγκη για αποδοχή απο ενα ετεροκλητο πληθος καποιοων συνοδοιπορων μας στο bdsm. Αναζητουν την αποδοχη του μη bdsm κοσμου για να νοιώσουν λιγοτερο weirdos και freaks.Και κατα συνεπεια δεν εχουν απενοχοποιησει την δικη τους bdsm επιθυμια οποτε αναζητουν στο βλεμμα των αλλων την αποδοχη.
Οι βανιλια δεν εχουν ουτε το χρονο ουτε τη διαθεση να καταλαβουν. Ειμαστε για αυτους ενα οπτικο τσιρκο και τιποτα περισσοτερο. Ματαιοπονουν οσοι προσπαθουν να τους πεισουν για κατι διαφορετικο. Ειμαστε αλλοι κοσμοι.

 

Απάντηση: Re: "Τι να κάνουμε; Τα φλέγοντα ζητήματα του BDSM κινήματός μας"

DeSade ασφαλώς και εχουν βαρυτητα οι αποψεις σου. Θα ηθελα όμως στο νήμα να απαντηθούν και να συζητηθούν τα συγκεκριμένα ερωτήματα που έθεσα.

Ποια τα αιτηματα? 1ο ..... 2ο..... 3ο........... Ποιες οι επιδωξεις? 1η ..... 2η.... 3η........κλπ.

Για να καταλαβουμε για ποιο θεμα μιλάμε.

 

Όμορφε μου επιτρέπεις να μιλήσω ελεύθερα;

 

Απάντηση: "Τι να κάνουμε; Τα φλέγοντα ζητήματα του BDSM κινήματός μας"

ασφαλως

 

Re: Απάντηση: "Τι να κάνουμε; Τα φλέγοντα ζητήματα του BDSM κινήματός μας"

Ασφαλως εεε????

Ξερεις τι σημαινει το ασφαλως πιστευω.......Θα χρειαστει μεταφραση για να καταλαβουμε την ελευθερη γραφη του Ηλια......  

 

Ο πληθυντικός σημαίνει ότι υπάρχει σύμπραξη. Σε τι;
Στο να μαζευτούν οι straight και να φωνάζουν για τα δικαιώματα των gay;
Θα υπήρχε λόγος αν αυτή η κοινότητα, ήταν μία κοινότητα σαδομαζοχιστών. Είναι κοινότητα, αλλά έτυχε. Μάλλον δεν έτυχε ακριβώς…

Από 5-6 ξεκίνησε. Δύο σαδομαζοχιστές, δύο εμπόρους, δύο κρυφές και έναν ακόμα που απλά είχε έρθει για να πηδήξει.
Αυτοί λοιπόν ήθελαν και θύματα. Και έπλασαν ένα γλυκό παραμύθι, εξουσίας, αίγλης και σοφίας.

Τα θύματα και άλλα θύματα, (τράβηξαν και σαδομαζοχιστές δεν λέω) και στο τέλος μαζευτήκαμε όλοι εδώ.

Και με τον καιρό και με αυτά που μοιραστήκαμε φτιάξαμε και μία κοινότητα.

Είπαμε. Ψάχνουμε για θύματα αλλά δεν ζούμε μες τις ψευδαισθήσεις. Όχι και σαδομαζοχιστική.

Έχει κάποιος αντίρρηση για αυτά που είπα;

 

Παραδοξως οχι...Και ηταν κ πληρως κατανοητα....

 

Απάντηση: "Τι να κάνουμε; Τα φλέγοντα ζητήματα του BDSM κινήματός μας"

Ηλία δεν έχω αντίρρηση, εγω λιγο δυσκολεύτηκα όπως προειδοποίησε η Eri, αλλά νομίζω πως κατάλαβα. Έτσι ακριβώς είναι όπως τα λες. Σαν ποίημα του Καββαδία και μου αρεσε αυτο που ειπες.

Επειδή όπως μου είπε μια φίλη, ενδεχομένως να είμαι και ολίγον σαδιστής, θα επιμείνω ως συράχ (το χ θα μου το επιτρέψετε γιατί παραπέμπει σε μαγική ανατολή) στη συλλογιστική του νήματος (δεν ανοίγω συχνά νήματα, αλλά όταν ανοίγω λειτουργώ ως πρόεδρος συνεδρίου).

Η προσέλκυση «θυμάτων» είναι ο πρώτος λόγος που σημειώνω.

 

Re: Απάντηση: "Τι να κάνουμε; Τα φλέγοντα ζητήματα του BDSM κινήματός μας"

Η ποίηση είναι η μόνη μάσκα που δείχνει την αλήθεια  

 

Νομίζω ότι δεν υπάρχει παρά ένα μόνο αίτημα: Να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί και να μην μαβάζουν εμπόδια. Εδώ απαραίτητος όρος είναι οι λογικές ασφαλείας, ευγένειας και υγειηνής.

Μια εξωστρεφή δράση θα υπήρχε αν υπήρχε μια κοινότητα που θα μπορούσε να εκφρασθεί ελεύθερα προς τα έξω. Αν αυτό δε γίνεται, τότε για ποια εξωστρεφή δράση μιλάμε; Εκτός και αν το "εξωστρεφή" το εννοείς στο μεταξύ μας χώρο.

Για τα αιτήματα νομικής φύσεως και τις κοινωνικές διεκδικήσεις απάντησα πιο πάνω. Για να επιτευχθούν αυτά πιστεύω ότι θα πρέπει να ανοιχθούμε σταδιακά και με υπολογισμένα βήματα, έτσι ώστε να μην υπάρχουν παλινδρομήσεις. Δηλαδή εμπόδια που θα μας πάνε πολύ πίσω. Να μην ξεχνάμε ότι ΤΙΠΟΤΕ δεν χαρίζεται από κανένα σε κανένα. Όλα κατακτιώνται.

Ο δρόμος είναι μακρύς, νομίζω, και δεν είναι στρωμένος με γαρύφαλα.

 

Απάντηση: Re: "Τι να κάνουμε; Τα φλέγοντα ζητήματα του BDSM κινήματός μας"

 

Συμφωνώ οτι τίποτα δε χαρίζεται και πως το αίτημα του κάθε ανθρώπου είναι να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί.

Το ερώτημα που βάζω και που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε (για να πούμε πως κάνουμε κάτι οργανωμένο) είναι: Ποια συγκεκριμένα είναι τα 1, 2, 3 νομικά, 1,2,3 κοινωνικά και 1,2,3 άλλα εμπόδια και πως θα τα αντιμετωπίσουμε. Και δε ρωταω εσενα - ρωταω όλους.

Ας αρχίσουμε να λέμε Εμπόδιο 1…. αυτό Νομικό πρόβλημα 1 … εκείνο . Να μη λέμε γενικά και αόριστα εμπόδια, προβλήματα, άντε να προωθήσουμε το BDSM κλπ.

Αν προκειται να γίνει κοινότητα πρεπει να μιλήσουμε συγκεκριμένα.