Το αντίθετο φύλο

Nταξ, αγαπούλη.

 

Απαντάτε στην υποθετική ερώτηση με τα κριτήρια του φύλου που έχετε τώρα. Σκεφτόσαστε πώς θα θέλατε να είσαστε με το σώμα του άλλου φύλου (η λέξη "αντίθετο" δε μου αρέσει), αλλά με το σκεπτικό που έχετε τώρα. Στην περίπτωση που αλλάζατε φύλο θα άλλαζε και η οπτική σας απέναντι στο φύλο σας.

Εϊχα δει κάποια ταινία σχετικά, με την Ελεν Μπάρκιν, δε θυμάμαι τον τίτλο

 

Εαν συνέβαινε να μεταλλαχθώ σε αγόρι αυτη τη στιγμή..
απο αύριο,το πιο πιθανό θα ήταν να έτρωγα καθημερινή καζούρα απο τα μαγκιόρικα αλάνια της τάξεως (με τα παπακια) που θα με θεωρούσαν (στη καλύτερη των περιπτώσεων) φλώρο..
θα συγκινούσα όμως τις ευαίσθητες κορασίδες κάνοντάς τους κόρτε με νυχτερινά του Chopin,φαντασίες του Mozart και σονατες του Beethoven υπο το σεληνόφως
ενώ θα έγραφα ένδοξους στίχους στα γόνατά τους,στίχους που σε διαβέβαιώ,δε θα έμεναν ποτέ "σα λεξευμένοι σε άμεμπτο μάρμαρο"..

παράλληλα,θα τους έλυνα και όσες μαθηματικές τους απορίες προλάβαινα..καθως θα ζήλευα κρυφά που δε θα μπορούσα να φορώ κι εγώ liposan κεράσι,φορεματάκια και κάλτσες μέχρι το γόνατο όπως εκείνες..

Κι ενώ εκείνες θα με καθιστούσαν με μαθηματική ακρίβεια ίνδαλμα και πόστερ καθότι θα ενσάρκωνα τη καλοσυγκερασμένη aesthete αρμονία της τωρινής babyφατσοσύνης μου σε συνδυασμό με τις αναλογίες του Ερμή του Πραξιτέλους..
εγώ θα ήμουν κρυφά κι απαγορευμένα ερωτευμένος με τον φευγάτο Καθηγητή των Καλλιτεχνικών..(αναστεναγμός)
στον όποιο και θα πόζαρα τα μεσημέρια κάπως έτσι

 

υ.γ μολονότι οι αδιέξοδοι πόθοι είναι έμπνευση για την τέχνη,
προτιμώ να είμαι κορίτσι..