Το ημέρωμα της στρίγκλας

Το θεατρικό έργο «Το Ημέρωμα της Στρίγκλας» (The Taming of the Shrew) ή «Η Στρίγκλα που Έγινε Αρνάκι» όπως είναι πιο γνωστό στην Ελλάδα, είναι μια πρώιμη κωμωδία του Shakespeare

Υπόθεση: Η Κατερίνα είναι μια δύστροπη κοπέλα, που γκρινιάζει διαρκώς στον πατέρα της, κακομεταχειρίζεται την αδερφή της και μιλάει άσχημα στους μνηστήρες της. Με την αυστηρή ιδιοσυγκρασία της και τον αλύγιστο χαρακτήρα της εμφανίζεται κυρίαρχη και απειλητική, ως τη στιγμή που θα γνωρίσει τον Πετρούκιο, έναν άντρα γεμάτο αυτοπεποίθηση και χαρά για τη ζωή, ο οποίος θα θελήσει να την «δαμάσει» Με ψυχρή τόλμη και με ανοιχτόκαρδη διάθεση, εναλλάσσει επιτήδεια τα κομπλιμέντα με την ειρωνεία, προκειμένου να την τρομάξει και να σπάσει το ηθικό της. Χρησιμοποιώντας μια ομοιοπαθητική μέθοδο, πλούσια σε κωμικά ευρήματα, υπερτονίζει στο φέρσιμο του τα ελαττώματα και την ιδιοτροπία και με αυτόν τον τρόπο της δείχνει τόσο υπερβολικά τα δικά της ελαττώματα, που την κάνει να τα απαρνηθεί.

Στο τέλος του έργου υπάρχει ο περίφημος μονόλογος της Κατερίνας, που εξώθησε τις απανταχού φεμινίστριες να κάνουν κρόσσια τους κορσέδες και τα νεύρα τους. Δυστυχώς δεν έχω κάποια μετάφραση αλλά στο δίκτυο μπόρεσα να βρω αυτήν που παραθέτω. Αν έχετε κάποια καλύτερη, ευχαρίστως να την αντικαταστήσω.

Πέρα από το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο γράφτηκε αυτό το έργο, ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με τη μεταστροφή μιας «στρίγκλας» σε «αρνάκι» και δη με τις σχετικές αυτές μεθόδους;

KATE: Fie, fie, unknit that threat'ning unkind brow
And dart not scornful glances from those eyes
To wound thy lord, thy king, thy governor.
It blots thy beauty as frosts do bite the meads,
Confounds thy fame as whirlwinds shake fair buds,
And in no sense is meet or amiable.
A woman moved is like a fountain troubled,
Muddy, ill-seeming, thick, bereft of beauty,
And while it is so, none so dry or thirsty
Will deign to sip or touch one drop of it.
Thy husband is thy lord, thy life, thy keeper,
Thy head, thy sovereign; one that cares for thee
And for thy maintenance; commits his body
To painful labor both by sea and land,
To watch the night in storms, the day in cold,
Whilst thou li'st warm at home, secure and safe;
And craves no other tribute at thy hands
But love, fair looks, and true obedience--
Too little payment for so great a debt.
Such duty as the subject owes the prince,
Even such a woman oweth to her husband;
And when she is froward, peevish, sullen, sour,
And not obedient to his honest will,
What is she but a foul contending rebel
And graceless traitor to her loving lord?
I am ashamed that women are so simple
To offer war where they should kneel for peace,
Or seek for rule, supremacy, and sway,
Whey they are bound to serve, love, and obey.
Why are our bodies soft and weak and smooth,
Unapt to toil and trouble in the world,
But that our soft conditions and our hearts
Should well agree with our external parts?
Come, come, you froward and unable worms,
My mind hath been as big as one of yours,
My heart as great, my reason haply more,
To bandy word for word and frown for frown.
But now I see our lances are but straws,
Our strength as weak, our weakness past compare,
That seeming to be most which we indeed least are.
Then vail your stomachs, for it is no boot,
And place your hands below your husband's foot,
In token of which duty, if he please,
My hand is ready, may it do him ease.


Μετάφραση από το Githrow Love: ΀ο ημέρωμα της στρίγγας

Ντροπή! Χαλάρωσε αυτό το ζαρωμένο μέτωπο,
και μην εξαπολύεις περιφρονητικά βλέμματα από τα μάτια σου,
για να πληγώσεις τον κύριο σου, τον βασιλιά σου, τον αφέντη σου.
Χαλάει την ομορφιά
όπως οι πάγοι καίνε τo χορτάρι,
Μπερδεύει τη φήμη σου
όπως οι άνεμοι χτυπούν
τα τρυφερά μπουμπούκια
Για κανένα λόγο δεν είναι ούτε σωστό ούτε δεκτό.
Μια γυναίκα νευριασμένη είναι σαν πηγή ταραγμένη,
βρώμικη, χλωμή, ανόητη, χωρίς ίχνος ομορφιάς,
Και όσο είναι έτσι, κανένας όσο στεγνός ή διψασμένος
κι αν είναι δεν θα καταδεχτεί ν’ αγγίξει
ή να ρουφήξει ούτε μια της σταγόνα.
Ο σύζυγός σου είναι ο κύριος σου,
η ζωή σου, ο άρχοντας σου,
η κεφαλή σου, ο φύλακας σου,
που νοιάζεται για σένα
και για την συντήρησή σου,
δεσμεύει το σώμα του σ’ επίπονη εργασία
τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα
ξενυχτά το βράδυ στις καταιγίδες
και τη μέρα στο κρύο
ενώ εσύ ξαπλώνεις στο σπίτι
ζεστή, ήσυχη κι ασφαλής.
Και δεν ποθεί άλλη τιμή καμμία
παρά αγάπη, ωραία εμφάνιση
κι αληθινή υποταγή.
Πολύ μικρή ανταμοιβή για τόσο μεγάλο χρέος.
Σαν τον φόρο του υπηκόου στον πρίγκιπα
τέτοιο οφείλει κι η γυναίκα στο σύζυγό της.
Και όταν είναι κακιά, απότομη, μουντή, ξινή
κι όχι υπάκουη στην τίμια θέλησή του,
τι είναι παρά μια ανόητη επαναστάτρια
κι άθλια προδότρα στον καλό της κύριο.
Ντρέπομαι που οι γυναίκες
είναι τόσο εύκολες
να κάνουν πόλεμο
εκεί που θα έπρεπε
να γονατίζουν για ειρήνη.
Όταν ζητούν εξουσία,
ανωτερότητα και κυριαρχία
ενώ οφείλουν να υπηρετούν,
ν’ αγαπούν και να υπακούν.
Ακατάλληλες για σκληρή εργασία
και για προβληματισμό στον κόσμο.
Μα (θα μου πείτε)οι λεπτές μας ευαισθησίες και καρδιά
γιατί θα έπρεπε να συμφωνούν με τα εξωτερικά μας μέρη?
Ελάτε, ελάτε , κακά κι ανίκανα σκουλήκια!
Τα μυαλά μου ήταν τόσο φουσκωμένα όσο και τα δικά σας,
η καρδιά μου τεράστια, η γλώσσα μου άλλη τόση,
που δεν άφηνα ούτε καρφίτσα να πέσει κάτω,
Ένα μου έλεγαν, πέντε εγώ, κακία στην κακία,
Αλλά τώρα βλέπω ότι τα τόξα μας
δεν είναι παρά καλάμια,
Η δύναμή μας τόσο αδύναμη,
η αδυναμία μας τόσο ασύγκριτη
που όσο πιο πολύ φαίνεται ότι έχουμε,
τόσο πιο αδύναμες είμαστε.
Τώρα σκεπάστε τα στομάχια σας
γιατί δεν έχει συμπλήρωμα άλλο
και βάλτε τα χέρια σας κάτω
απ’ του συζύγου σας το πόδι:
Σε ένδειξη του χρέους, αν επιθυμεί,
το χέρι μου είναι έτοιμο
όποτε του είναι βολικό.

 

Απάντηση: Το ημέρωμα της στρίγκλας

Κάτι τέτοιο είχε και ο Ξυλούρης στο νου του όταν τραγούδησε το <Ητανε μια φορά μάτια μου>.

Κατ τάλλα είναι μια καλή μέθοδο αρκεί να βρεις εκείνη που θα καταλάβει την μέθοδο......

 

Η ζωή μιας γυναίκας είναι η διαρκής αναζήτηση ενός αφέντη.
Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, 1821-1881, Ρώσος συγγραφέας

Η γυναίκα είναι σαν το σακουλάκι του τσαγιού. Ποτέ δεν ξέρεις αν αντέχει, μέχρι να βρεθεί σε καυτό νερό.
Eleanor Roosevelt,1884-1962,Αμερικανίδα, σύζυγος του Φ.Ρούζβελτ

Ξέρετε, παιδιά, ο πυρηνικός αντιδραστήρας μοιάζει πολύ με γυναίκα. Απλά πρέπει να διαβάσεις τις οδηγίες χρήσης και να πατήσεις τα κατάλληλα κουμπιά.
Homer Simpson,Χαρακτήρας καρτούν

 

Απάντηση: Το ημέρωμα της στρίγκλας

Όταν ο άνδρας είναι ο Richard Burton....Petrucchio...

 

@Dolmance

Έχω μια μικρή υποψία οτι παραθέτεις το κλιπάκι με τον Burton ως Petruchio με εκείνη τη φίνα ειρωνία που πολλές φορές διακρίνει τα post σου, ωστόσο τολμώ να πω οτι είναι ένα εκπληκτικό φινάλε, με τον Zeffirelli να βγάζει όλη την Ιταλιάνικη αυθάδειά του βάζοντας ένα πλήθος κυριών να περικυκλώσει τον "νικητή" πριν πέσουν τα credits, αλλά και με τη Liz Taylor για άλλη μια φορά απαστράπτουσα και γοητευτική. Η τέλεια ηθοποιός, προσεγγίζει τα λόγια του Βάρδου με ευθύτητα και απλότητα, χωρίς να γίνεται ποτέ "ham".

Αντιπαραθέτω το φινάλε της κατα Cole Porter εκδοχής του Ημερώματος της Στρίγγλας, του musical "Kiss Me Kate". Παράσταση στο Victoria Palace του Λονδίνου με ζωντανό ακρωατήριο, με την Rachel York να λάμπει στον σπουδαιότερο ρόλο της καριέρας της.

Προσέξτε τον τρόπο με τον οποίο κλείνει το μάτι στο ακρoατήριο... για να μη στεναχωριούνται και οι φεμινίστριες.  



@camera obscura

Ωραίο topic! Προσωπική μου άποψη οτι αυτός ο τρόπος "ημερώματος" μπορεί να λειτουργήσει σωστά μόνο κάτω από τις προϋποθέσεις που θέτει και ο ίδιος ο φίλος μου ο Σεκεσπύρος:

And for thy maintenance; commits his body
To painful labor both by sea and land,
To watch the night in storms, the day in cold,
Whilst thou li'st warm at home, secure and safe;
And craves no other tribute at thy hands
But love, fair looks, and true obedience--
Too little payment for so great a debt.

Xαιρετισμούς σε όλους,
DocHeart

 

Πέρα από τους ρόλους, ούτε ο Richard Burton κατάφερε να τη μερώσει.
Οκτώ γάμοι, δεκάδες ερωτικές σχέσεις και η Λιζ μόνο αρνάκι δεν έγινε.

Τα αγρίμια, συνήθως δεν εξημερώνονται.
Και αν επιτευχθεί για κάποιο διάστημα και κάτω από ειδικές συνθήκες, σύντομα επανέρχονται στον πρότερο βίο. Εκεί βρίσκεται και η ομορφιά τους, αν τη χάσουν, έχει διαλυθεί κι όλη η γοητεία και το μυστήριο που τα περιβάλλει.

 

Απάντηση: Το ημέρωμα της στρίγκλας

@DocHeart, αγαπητέ μου
ήταν η πρώτη φορά που είδα εκστατικός τα βιολετιά μάτια της, τόσο εκθαμβωτικά, ώστε ακόμα θυμάμαι σε ποιό κινηματογράφο, σαράντα χρόνια περασμένα.

 


@Llazouli
όλες εξημερώνονται και πρώτ' απ' όλα οι ατίθασες κι αυταρχικές.....

 

Απάντηση: Το ημέρωμα της στρίγκλας

@camera_obscura. Tελειο το νημα σου, και πολυ επικαιρο νομιζω......  

 

Πράγματι, ποιος άντρας δεν θα ήθελε μια τέτοια γυναίκα; Ταμάμ για λεβέντες γεμάτους αυτοπεποίθηση και χαρά για τη ζωή. (Batteries included).

 

Όχι ρε συ, μη ξηγιέσαι έτσι...  

 

Xρήσιμες και οι σκύλες και τα αρνάκια πάντως!!!!!
Κάμερα ομπσκούρα....πολύ καλό ψευδώνυμο!!!!

 

Απάντηση: Το ημέρωμα της στρίγκλας

Είδες που εισαι ρομαντικός τελικά?