Το παιδί μου κι εγώ

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Μάλλον ναι.....

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Έχεις απόλυτο δίκιο.Δεν θέλω να γνωρίζουμε αμφότεροι τη ερωτική μας ζωή.Εξάλλου εγώ θα μαι πάντα η μαμά του κι αυτός το αγοράκι μου.Και αν μη τι άλλο θέλω να ναι ευτυχισμένος με τις επιλογές του....όπως κι εγώ με τις δικές μου

 

Δεν εχω παιδια, αλλα ειμαι υπερ της ανεξαρτησιας της σεξουαλικης ζωης γονεων και παιδιων. Δεν βρισκω κανεναν λογο αναμιξης του ενος στην ιδιωτικη ζωη του αλλου εκτος, βεβαια αν καποια απο τις δυο δημιουργει προβλημα στη μεταξυ τους σχεση.

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Παιδια???? Μα τι λετεεε. Δεν μπορουμε να θρεψουμε τους εαυτους μας τωρα με ολα αυτα που γινονται.Δεν το εχω σκεφτει ποτε...

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

αν είχα ποτέ παιδία και καταλάβαινα πως τείνουν για υποτακτικές προσωπικότητες θα τα έστελνα ερημίτες σε μοναστήρι να υποταχθούν στο θεό και ας μη πιστεύω σε αυτόν τουλάχιστουν δεν θα περιφέρονται έρμαια στα θέλω κάθε ανθρώπου τυχαίου ,ο λόγος ότι δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώποους ούτε εμένα .

αν είχαν κυριαρχικές τάσεις απλά θα λυπόμουν .  

για αυτό δεν έχω σκοπό να κάνω παιδία . μάλλον είμαι σκληρός .

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Blind... καθολου σκληρο αντιθετως λογικοτατο!!! (παλι συμφωνω)

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

εχετε σκεφτει το αντιθετο το παιδι σας να σας αποκαλεσει ανωμαλους για αυτο που κανετε;

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Οι περισσότεροι γονείς, ανεξάρτητα από τη δική τους θέση και σεξουαλικότητα, τις επιλογές των παιδιών τους, όπως και τις συμβουλές και κατευθύνσεις που τους δίνουν, τις βλέπουν καθαρά με τη λογική.

Ποτέ ο γονιος δε θα παροτρύνει το παιδί του να μεθάει στις διακοπές και να κάνει παρτούζες, ή να επιλέξει για σύντροφο της ζωής του κάποιον πρώην τρόφιμο φυλακών, ή πρώην εξαρτημένο απλά επειδή γαμάει καλά, ή επειδή το αγαπάει. Δεν θα του πει να χάσει και μια δύο χρονιές στο πανεπιστήμιο ή να αρχίσει να καπνίζει, εάν αυτό του προσφέρει εμπειρίες ή απλά το κάνει να περνάει καλά. Παρομοίως, δε νομίζω να υπάρχει γονέας που να επιθυμεί το παιδί του να έχει την όποια αποκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά από το κοινωνικώς ορθό, άσχετα αν ο ίδιος είναι ο μεγαλύτερος ακόλαστος ή του αρέσει να τρυπιέται με καρφίτσες και να καταπίνει ούρα. Όταν το παιδί χτυπάει στο γόνατο επειδή πέφτει με το ποδήλατο, ο γονέας στενοχωριέται. Είναι δυνατόν να μη στενοχωρηθεί εάν το υ παιδί του τραυματίζεται σωματικά, έστω και αν αυτό είναι η επιλογή του? Εάν το παιδί του δείρει κάποιον στο δρόμο μπορεί να συλληφθεί από την αστυνομία. Πως είναι δυνατόν να χαρεί που το Κ παιδί του προκαλεί πόνο ή εξευτελίζει άλλους ανθρώπους?

Σαφώς η ευτυχία του παιδιού είναι μεγίστης σημασίας αλλά ως γονείς, θέλουμε αυτό να πηγάζει από κοινωνικώς ορθές επιλογές και πρακτικές. Αυτός είναι ο ρόλος του γονέα. Να του δώσει τις βάσεις, τις γνώσεις, την αυτοπεποίθηση, το ήθος, την εργατικότητα, για να πετύχει μέσα στην κοινωνία. Από κει και πέρα τώρα, πρέπει να δεχτεί τις επιλογές του παιδιού και να μην επιβάλλει τίποτα απολύτως σε αυτό, εκτός φυσικά αν είναι ανήλικο, οπότε η κρίση του δεν είναι ακόμη ώριμη για να αφεθεί ελεύθερο να κάνει τις όποιες επιλογές. Το παιδί δεν είναι κτήμα του. Ο γονέας στηρίζει το παιδί του - και φόνο να κάνει, θα το στηρίξει και θα το αγαπάει.

Θα συμφωνήσω βέβαια και με τα γραφόμενα άλλων, ότι δεν υπάρχει κάποιος λόγος να ανακοινωθεί η bdsmική προτίμηση του παιδιού προς το γονέα ή του γονέα προς το παιδί. Δεν είναι φίλοι μεταξύ τους και δεν πρέπει να είναι. Είναι οι γονείς του και είναι το παιδί τους. Εάν το παιδί ζητήσει συμβουλές, θα πρέπει να του τις δώσουν βάσει των ορθών προτύπων και όχι των αποκλινουσών που μπορεί να ασκούν οι ίδιοι. Αλλά, σαν σωστοί γονείς, που βλέπουν το παιδί σαν μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που έχουν εμπιστοσύνη σε αυτό, θα πρέπει να αποδεχτούν και να στηρίξουν τις επιλογές του.

Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση σε αυτό το νήμα είναι ότι κάποιοι συμμετέχοντες που έχουν υποτακτικές προτιμήσεις, ή είναι ομοφυλόφιλοι, μιλούν αρνητικά και δε δείχνουν έτοιμοι να δεχτούν τις ίδιες επιλογές, που μπορεί να κάνει το παιδί τους. Απορώ, γιατί άραγε? Όπως προείπα, σίγουρα ο γονέας επιθυμεί την λογική, κοινωνικώς ορθή επιλογή, αλλά γιατί να μη στηρίξουν μια διαφορετική επιλογή, όταν αυτή είναι ειλημμένη και έχει παρθεί μετά από ώριμη αναγνώριση των σεξουαλικών αλλά και ψυχολογικών τους αναγκών? Οι ίδιοι είναι ικανοποιημένοι με την επιλογή τους ή το κάνουν γιατί δε μπορούν να κάνουν κάτι διαφορετικό? Εξάλλου, οι όποιες προτιμήσεις μας υπάρχουν συνολικά στην προσωπικότητά μας και επηρεάζουν την ανατροφή και τα πρότυπα που αποκτούν τα παιδιά.

 

Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

 
Τώρα αν και φοβάμαι ότι θα με αφορίσει ο Isnogood, φταίω να πω σε ποιον ακριβώς θα υποτάσονταν αν πήγαιναν σε κανένα μοναστήρι;

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

εύστοχο .
αν και πάει σε άλλο thread ,

αλλά ας προσπαθήσω ... τι να προσπαθήσω σε θέση άμυνας όπως ένα γονιός να εξηγήσει στο παιδί του γιατί πηγαίνει και παίζει στοίχημα ...

αλλά θα χαιρόμουν γιατί το παιδί μου θα μπορούσε να κρίνει .

 

  

πως και δεν είχατε βάλει και το αυτοκίνητο να ζεσταίνεται ;

 

Μεχρι και να της μιλησω εξω σκεφτηκα για να μην μου παθει τιποτα στον πρωτο που μενουμε και
πως την κατεβαζουμε κατω μετα ...το αυτοκινητο λες να μην σκεφτηκα...
ευτυχως που και οι 2 αδελφες μου ηξεραν για μενα και δεν χρειαζοταν να
τα πω πολλες φορες και ηταν και ετοιμες να βοηθησουν....

Οφειλω να πω πως αν ηταν επιλογη μου δεν θα της το ελεγα...δεν θεωρω πως
επρεπε να ξερει...λογο ομως καποιον συνθηκων αναγκαστικα να της το πω και
τωρα πλεον μπορω να πω πως για εμενα τουλαχιστον μια χαρα εχει δουλεψει.
Ουτε κρυβομαι ουτε τιποτα...και εκεινη σεβετε τα ορια της προσωπικης μου ζωης
και αν εχει καμια απορια την ρωταει και φυσικα της απανταω γιατι οπως και να το
κανουμε ειναι γονεας και το μυαλο της παντα μα παντα θα φτιαχνει τερατα και
θα νιωθει ανασφαλια μηπως παθω κακο η whatever.