Το παιδί μου κι εγώ

Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Οχι, δεν διαφωνώ

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Ο τίτλος μου φερνει στο μυαλο την σειρα "Εκεινες και εγω". Φοβερη...

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Παρωπίδες...απλά.  
Τελικά, είμαστε ανοιχτοί (openminded, που λεν') μόνο στα όσα μπορούμε/θέλουμε οι ίδιοι να "χωνέψουμε".
Kρίμα...

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

@The King
Διαβάζοντας σε, ξύπνησαν μέσα μου κάποιες ενστάσεις.
Αρχίζοντας με το ότι ως γονέας οφείλω να εκπαιδεύσω ένα κοινωνικό σκλάβο.
Γιατί αυτό ουσιαστικά λες με τα "ορθά και πρότυπα¨".

Δεν δέχομαι πως οφείλω να τους διδάξω να υπακούνε στις "κοινωνικώς ορθές επιλογές και πρακτικές" επειδή θέλω τα παιδιά μου να είναι σκεπτόμενα άτομα, άτομα με ικανότητα ανάλυσης και αντίληψης και όχι να υπακούνε τυφλά στις προσταγές της κοινωνίας, να μπορούν να ψάξουν και να βρουν ποια είναι η ουσία τους και όχι να παίζουν κοινωνικούς ρόλους, όταν αυτοί οι ρόλοι είναι ξένοι προς τους ίδιους.
Ειλικρινά, αν τα παιδιά μου μεγάλωναν βάση όσων περιγράφεις θα θεωρούσα πως απέτυχα σαν μάνα.

Αν θα προτιμούσα να ήταν straight τα παιδιά μου?
Σίγουρα.
Αλλά όχι επειδή θεωρώ κακό να μην είναι.
Αλλά επειδή το αντίτιμο είναι μεγάλο.
Αλλά θέλω να δοκιμάσουν πράματα, θέλω να αποκτήσουν εμπειρίες, θέλω να κάνουν τις τρέλες τους και θέλω να μάθουν μέσα απ΄τα βιώματα τους.
Με μένα κοντά τους σαν μάνα αλλά και σαν φίλη.

Σίγουρα δεν ήταν εύκολο να αρχίσω να συζητώ με τα παιδιά για το σεξ, για την ομοφυλοφιλία, για φετιχισμό κ.ο.κ.
Αλλά από τη στιγμή που με ρωτούν, οφείλω να καταφέρω να βγω από το βόλεμα της άγνοιας μου για να μπορέσω να δώσω σωστές απαντήσεις, να απαντήσω σε ότι τους βασανίζει και προβληματίζει και να καθοδηγήσω, όχι εκεί που θέλω εγώ να πάνε, ή εκεί που η κοινωνία θεωρεί ορθό, αλλά εκεί που τα ίδια θέλουν να πάνε.

Θέλω τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα και να είναι ο εαυτός τους είτε αυτό θεωρείται ορθόν και πρέπον είτε όχι.
Αν ερωτικά ολοκληρώνονται και νιώθουν ευτυχισμένα με άτομο του ιδίου φύλου ή ασχολούμενοι με το bdsm, σε οποιοδήποτε στάτους κι αν ήταν αυτό, τότε -και σ αυτό θα συμφωνήσω μαζί σου-, οφείλω να τα στηρίξω και να χαρώ με την ευτυχία τους.

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΚΑΛΗ ΜΟΥ. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΣ.ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΝΑ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ.ΔΕΝ ΣΕ ΠΑΡΕΞΗΓΩ ΔΙΟΤΙ Η ΝΕΟΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ, ΤΙΣ ΕΙΧΑ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΠΟΤΕ,ΟΧΙ ΠΙΑ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ.

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Από τη στιγμή που συμμετέχετε σε ένα φόρουμ,
καλό είναι να ξέρετε ότι η χρήση ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ χαρακτήρων
είναι δηλωτική της έννοιας "ΦΩΝΑΖΩ".

Δεύτερον,
δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι έχει να κάνει με την νεότητα
και τις αρκετά προχωρημένες της αντιλήψεις,
όσο με την υποκρισία και τη μικρότητα
των μεγάλων
των μαμάδων, μπαμπάδων
των αυτών που προσπαθούν να περάσουν το "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες"
ενώ οι ίδιοι είναι πολύ τετριμμένοι, κατά τη γνώμη μου.

Η ομοφυλοφιλία (είτε η γυναικεία, είτε η αντρική) είναι μια σοβαρή κι απόλυτα νορμάλ κατάσταση.

Από εκεί και πέρα,
δηλώσεις του τύπου "η κόρη μου ας είναι λεσβία, δεν έχω πρόβλημα" (προφανώς, γιατί, εντάξει, πως να το κάνουμε...με τις γυναίκες είναι λίγο πιο ανώδυνο το ζήτημα...μπορεί να πλασαριστεί η ιδέα ότι είναι πολύ καλές φιλενάδες  ...στο κάτω κάτω! ή ότι, εντάξει, μια φάση είναι, θα περάσει κι έπειτα θα βρει έναν άντρα και θα τη στρώσει)
σε συνδυασμό με κλισέ, για εμένα, δηλώσεις του τύπου
"αν τον παίρνει, δεν θα είναι και τόσο άντρας" (αχ, συμφορά που μας βρήκε, ρε παιδάκι μου... )
μου προκαλούν (ειρωνικό) χαμόγελο
κι, δυστυχώς, επιβεβαιώνουν
τη στενομυαλιά των περισσοτέρων.

Εύχομαι, λοιπόν, όταν γίνω μάνα, να μην είμαι στενόμυαλη. 

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

αν διαφωνήτε με την άποψη κάποιου ,καλό είναι να μην την σχολιάζετε με επίθετα ,ξέρω δύσκολο πέφτω επίσης στο ίδιο λάθος ...

αυτή σου η ανάμνηση μου φέρνει στο μυαλό τη γκόμενα του ανιψιού ,εκείνος ο ρόλος της πήγαινε γάντι και δεν κρύβω με ηδόνιζε τρελλά ..!  

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Εγώ πάλι πιστεύω ότι αυτό που θέλουν οι γονείς απο τα παιδιά τους είναι πέρα απο το κλασσικό γερά και τυχερά .......είναι το να είναι ευτυχισμένα ...αρα τα λογια περιττά .
Ο καθένας λοιπόν μπορει να επιλέγει να κάνει αυτο που τον γεμίζει σαν άνθρωπο και οι γονείς του αν έχουν πρόβλημα ...ας πάρουν υπογλώσσια .
Αν δε και αυτοι τα γουστάρουν αυτα που κανει το παιδί τους αλλα κάνουν πως τα ξέχασαν ας πάνε και σε ένα καλό ψυχολόγο .

 

Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

...εξω απο το χορο ...πολλοι χορευουν  

...ζητημα που δεν απτεται των εικοσιτριων  

...το οτι ειναι καποιος (εγω ή εσυ) σαδομαζοχιστης (κλπ κλπ) δεν σημαινει πως ειναι κατ' αναγκην διαφορετικος και σε οποιοδηποτε αλλο τομεα της ζωης του, απο την υπολοιπη κοινωνια..  

Γι:mwink:ργος

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Πιστευω οτι οποιος ειναι εξω απο το χορο (δεν ειναι γονεας δηλαδη) πολλα λογια μπορει να λεει. Δεν κανω διακρισεις και ουτε κατηγοροιοποιω ανθρωπους, δεν ειναι του τυπου μου, αλλα επιφυλλασομαι ως προς το θεμα μεχρι εκεινη την ωρα που....χμ ναι.

Βεβαια μου φανηκε υπερβολη αυτο που ειπωθηκε για τον γιο και τις προτιμησεις του οσον αφορα τις γυναικες (μα να μην ειναι αφεντης το μωρο?) Απλα πρεπει και οι γονεις να καταλαβαινουν πως οτι εκεινοι θεωρουν σωστο η πρεπον η τελος παντων καυλωτικο δεν σημαινει πως την ιδια και απαραλλαχτη αποψη και προτιμηση πρεπει να εχουν τα παιδια τους. Καθε αλλο μαλιστα!

Ρε συυ! Η γκομενα του ανηψιου ολα τα λεφτα! η τρελη που φωναζε συνεχεια και την ελεγε στον ανηψιο και στο θειο! Αυτη ειναι ΓΥΝΑΙΚΑ!  

 

Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Οσον αφορα τα κεφαλαια καλο μου παιδι εγινε ανεπαισθητα γιατι γραφω παντα ετσι εκτος απο δω και καμμια φορα ξεχνιεμαι.Οσον αφορα την μητροτητα σου ευχομαι να το καταφερεις και να εισαι μια ικανη και αξιολογη μαμα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

Σας ευχαριστώ αγαπητέ μου φίλε