Το ταξίδι

Περίμενα με ανυπομονησία την ημέρα. Είχαμε κανονίσει να πάμε τριήμερο μαζί με τον αφέντη και κάποιο φίλο του, που ήξερε βέβαια για μας. Ξεκινήσαμε χαράματα και παρά το κρύο και το πρωινό ξύπνημα η διάθεση ήταν παραπάνω από πολύ καλή. Φορούσα φόρμα κι από μέσα στριγκάκι. Οι δυο άντρες κάθισαν μπροστά κι εγώ στο πίσω κάθισμα. Πολύ γρήγορα πέρασα το χέρι μου μέσα από τη φόρμα κι άρχισα να χαιδεύομαι ενώ οι άντρες με κοίταγαν απ' τον καθρέφτη.
"Δεν κρατιέσαι πουστράκο, ε;" μου 'πε ο αφέντης. Μόλις βγήκαμε στην εθνική, σταματήσαμα κάπου και πήραμε καφέδες. Λίγο μετά, σταματήσαμε σ' ένα πάρκινγκ.
"Κατέβασε τελείως τη φόρμα σου κι έλα έξω" μου 'πε ο αφέντης. Το κρύο περούνιαζε τα γυμνά μου καπούλια, αλλά η καύλα που ένιωθα ήταν απίστευτη. Οι άντρες κατούρισαν και μετά έτριψαν τα παλούκια τους στα καπούλια μου. Ο αφέντης μου πέρασε το χέρι του ανάμεσα στα πόδια μου και μ' έκανε πύραυλο με τα χάδια του.
"Γύρνα και στήσου στ' αμάξι" μου είπε. Υπάκουσα αμέσως και μετά από λίγο ένιωσα μια τάπα να παραβιάζει απότομα την τρύπα μου και να τη σφραγίζει.
"Θέλω ν' ανοίξεις καλά πουστράκι" μου είπε. Μπηκαμε στ' αμαξι, μ' έμένα γυμνό από τη μέση και κάτω και την τρυπούλα μου ταπωμένη. Έλιωνα από καύλα.
"Γαμήσου μόνος σου καριόλη" μου είπε και εγώ κουνούσα το κωλαράκι μου νιώθοντας την τάπα να μπαινοβγαίνει και να περιστρέφεται στην τρυπούλα μου.

Συνεχίσαμε το ταξίδι μ' εμένα πίσω με την τρυπούλα μου ταπωμένη να χαιδεύομαι και να παίζω και κουβέντα για διάφορα θέματα. Όταν ξημέρωσε για τα καλά, ντύθηκα για να μη φαίνομαι απ' τα άλλα αυτοκίνητα, ώσπου σταματήσαμε σε κάποιο ερημικό πάρκινγκ, πάνω στο βουνό.
Κατεβήκαμε κάτω κι ο αφέντης μ' έστησε στο αμάξι και μου κατέβασε τη φόρμα. Άκουσα τους άντρες να λύνουν τις ζώνες τους, που μετά από λίγο εφάρμοζαν εναλλάξ στα κωλομάγουλά μου. Μέτρησα πενήντα ζωνιές και στη συνέχεια ο αφέντης μου έβγαλε την τάπα.
"Για κοίτα ρε...τι κάναμε;" είπε στον φίλο του, ο οποίος ήρθε πίσω μου κι έχωσε κατ' ευθείαν τσιγκελωτά τρία δάχτυλα μέσα μου.Ανασήκωσε το κωλαράκι μου κι είπε: "Καλά είμαστε...ανοίγει η σκρόφα..."
Με γύρισαν κι ήρθαν κοντά μου γεμίζοντας το μουτράκι μου με φτυσίδια και γλωσσόφιλα. Έλιωνα από καύλα.

Μπήκαμε πάλι στο αμάξι και μετά από καμιά ώρα φτάσαμε στο ξενοδοχείο.


[Η ιστορία είναι φανταστική]

 

Απάντηση: Το ταξίδι

Αν κατάλαβα καλά οι ιστορίες σου είναι η μία συνέχεια της άλλης. Γιατί δεν τις γράφεις όλες μαζί σε ένα τόπικ ως συνέχεια, παρά ανοίγεις συνεχώς νέα topics?

 

Απάντηση: Το ταξίδι

"Δεν κρατιέσαι πουστράκο, ε;"
"Γαμήσου μόνος σου καριόλη"
"Καλά είμαστε...ανοίγει η σκρόφα..."

Μιλάμε για ποίηση