Υπάρχει το D/s ;

Θεωρώ πως η μοναδική πραγματική εξουσία ειναι αυτή των ανθρωπίνων αναγκών . Οποιαδήποτε άλλη που διατηρέιται ημιθανής στη ζωή με μηχανικα μέσα όπως Τιτλους, rituals,συμβόλαια , όρια, διαπραγματέυσεις κλπ ειναι ενα role play χωρίς καμμία ουσία.
Κανεις δεν ελεγχει κανεναν. Κανεις δεν κανει το παραμικρό αν δεν το θελήσει ο ίδιος. Η εξουσία στο D/s δεν ειναι πραγματική γιατι δεν ειναι νομικά κατοχυρωμένη και προσαρμοζεται δηλαδη συμβιβάζεται με τα μηχανικά μεσα που ανέφερα παραπανω. Το υλικο του οικοδομήματος του D/s δηλαδη η εξουσία απλα δεν υφισταται. Η "εξουσία" του D/s εχει ως όρια τις αναγκες των συμμετεχόντων. Οτιδήποτε ξεφέυγει απο αυτο χαρακτηριζεται υπερβολικό.
Κατα συνέπεια φοβάμαι πως το ίδιο το D/s δεν υπάρχει. Ειναι ενα μεγάλο ψέμα . Αν καποιοι θελουν να πιστέυουν σε αυτό και να ζουνε με αυτό , δικαιωμα τους αφοσον τους χαρίζει απόλαυση . Το βρίσκο ρομαντικο, να πιστευεις σε ενα παραμύθι.
Ωστοσο D/s χωρίς νομική κατοχύρωση της εξουσίας του Κυριάρχου πανω στην υποτακτική δεν νομιζω οτι υπάρχει.
Ποια ειναι η δική σας άποψη;
Υφίσταται ξεχωριστή oντοτητα με το το όνομα D/s ;

 

ιστορικά/κοινωνιολογικά υπήρχε και ακόμη υπάρχει ,απλά δεν υπάρχουν οι τιτλοί D/s και η συνένεση... είτε η κοινωνία είναι μητριαρχική είτε πατριαραχική ...
ουσιαστικά θα συμφωνήσω

 

Κάποιος νιώθει την ανάγκη να είναι υποτακτικός και κάποιος άλλος κυριαρχικός, σεξουαλικά. Συναντιόνται και αν τα κενά τους αλληλοσυμπληρώνονται, ταιριάζουν.

Βρίσκω πολύ ζωντανή μία τέτοια σχέση, είτε D/s, είτε M/s, είτε ό,τι άλλη.

Μάλλον Όμορφε μιλάς για τις σχέσεις που προσπαθούν να βασιστούν στο « εγώ είμαι D, εσύ είσαι s, γονάτισε» και μόνο. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε αυτήν την περίπτωση…

Δεν νομίζω πως ένας υποτακτικός θα ανεχόταν καμία μορφή εξουσίας, αν δεν ήταν αυτό που ζητούσε. Μιλούμε λοιπόν πάνω στην βάση, πως αυτό είναι το ζητούμενο του, από τον άνθρωπο που είναι απέναντι του. Σε άλλη περίπτωση, δεν μιλάμε για την ύπαρξη σχέσης D/s, ούτε καν για ύπαρξη μιας οποιασδήποτε σχέσης. Αρά τι νόημα έχει να αναλύσουμε μία ανύπαρκτη σχέση;

 

Απάντηση: Re: Υπάρχει το D/s ;

Αυτό ειναι και το οξύμωρο..
ο κυρίαρχος αφήνεται να παίζει εντός των πλαισίων - ορίων που ανέχεται ο υποτακτικός?
Αυτό είναι κυριαρχία?

 

Re: Απάντηση: Re: Υπάρχει το D/s ;

Ποιος καθοριζει τα ορια ??
αν τα καθοριζει ο υποτακτικος .. τοτε εχει δικιο ο DeSade πως δεν υπαρχει D/s σχεση...
Αν τα καθοριζει ο Κυριαρχος .. τοτε δεν υπαρχουν ορια!

 

αποψη μου .... η απαντηση ειναι ακριβως τα οσα αναφερει ο DeSade , και τονιζω αυτο :
Αν καποιοι θελουν να πιστέυουν σε αυτό και να ζουνε με αυτό , δικαιωμα τους αφοσον τους χαρίζει απόλαυση . Το βρίσκο ρομαντικο, να πιστευεις σε ενα παραμύθι.

 

Το πόσο αφήνεται ο κυρίαρχος, είναι αυστηρά εξαρτημένο από την ηθική περί συναίνεσης που έχει ο καθένας.

Αν η ηθική του ζυγίζει ελαφρύτερα από το ζητούμενο του, τότε προχωρά. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα, ότι θα επιτύχει.

Από την άλλη αν η ηθική ζυγίζει βαρύτερα, δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο κυρίαρχος. Μπορεί να λαμβάνει κάτι άλλο που του δίνει την επιθυμητή ικανοποίηση.

Και πάντα υπάρχει και η επιλογή της αναζήτησης ενός υποτακτικού με πιο προσιτά δεδομένα, αν αυτό κριθεί σκόπιμο.

Έτσι ως προβληματισμό, θέτω το εξής ερώτημα. Κάποιος κυρίαρχος έχει ως φαντασίωση (μία από αυτές που έχει), τον ακρωτηριασμό. Ο υποτακτικός δεν το δέχεται. Ο κυρίαρχος παύει να είναι κυρίαρχος;

 

Φίλε μου απέδειξε μου, με αντικειμενικά κριτήρια, πως αυτό που ζουν κάποιοι είναι παραμύθι.

 

Δεν είναι παραμύθια αυτά που ζει ο καθένας στο bdsm, αλλά παραμύθια και μάλιστα ΧΟΝΤΡΑ είναι οι τίτλοι που χρησιμοποιούνται σε αυτού του είδους τις σχέσεις.

Δεν κυριολεκτούμε όταν αναφέρουμε τους όρους σκλάβα/ος και Αφέντης/α. Ελπίζω πως δεν υπάρχει κανείς που να διαφωνεί σε αυτό.
Οι όροι αυτοί χρησιμοποιούνται κυρίως όσο αφορά τους ρόλους στη σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού, που κι εκεί ακόμη μάλλον αλληγορικοί είναι.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Υπάρχει το D/s ;

both...

 

Originally Posted by Ηλίας
Δεν νομίζω πως ένας υποτακτικός θα ανεχόταν καμία μορφή εξουσίας, αν δεν ήταν αυτό που ζητούσε. Μιλούμε λοιπόν πάνω στην βάση, πως αυτό είναι το ζητούμενο του, από τον άνθρωπο που είναι απέναντι του.


Συμφωνω Ηλία. Δεν θα ανεχόταν τιποτα άλλο περα απο αυτό που εκεινος επιθυμεί. Εχει ζητουμενο, εχει επιθυμία και αυτήν ικανοποιεί και μπράβο του. Έτσι λοιπον ο "Κυριαρχος" γίνεται ο διεκπεραιωτής της ικανοποίησης της επιθυμίας του, ακομα αν και ο ιδιος ο Κυρίαρχος αντλει μεγαλη απολαυση και ικανοποίηση απο αυτό. Ειναι ενα αλισβερίσι απολαυσης . Αλλα σιγουρα η εξουσία δεν έχει σχέση με αυτό. Η νοοτροπία "My way or the highway " ΔΕΝ μπορει να υπάρχει σε μια πραγματικά εξουσιαστική σχεση
Εν κατακλειδι . Δεν υπαρχει D/s . Καντε S/m instead   , το μόνο αληθινό.

 

Απάντηση: Υπάρχει το D/s ;

εγώ θα ρωτήσω το άλλο:


με ποιό δικαίωμα ο καθένας ονομάζει παραμύθι αυτό που έζησα/ζω;

ποιός τον όρισε παντογνώστη αφηγητή της ζωής μου και των συναισθημάτων μου ώστε να γνωρίζει πως αυτό που βίωσα/βιώνω είναι ψεύτικο;

και τέλος, ποιός είναι αυτός που τόσο αβίαστα υποτιμάει την αντίληψή μου;