Υπόδουλοι του μυαλού μας ή του Κ μέλους ;

Έχεις υπάρξει σε κάποιο συννεφάκι που ένιωθες την συναινετική επιβολή της κυριαρχίας?

 

Του μυαλού.Ολα από εκεί ξεκινάνε

 

Αυτά δεν λέγονται εδώ... 

 

Η συναίνεση έρχεται μετά την αποδοχή της επιβολής από τον κυριαρχούμενο. Αλλιώς υπάρχει αντίσταση για την ανατροπή της.

 

Eπειδή λοιπόν ο διάολος (ακούς εκεί διάολος -δεν μπορώ τα μεταφυσικά γιου νόου), κρύβεται στις λεπτομέρειες η ένταξη είναι στάδιο προς την σύνταξη, ισως και, ασυμπτωτικά ...
Πώς λέγαμε παλιά ΠΣΚ-σ..? Θυμάσαι..?
Οι λέξεις νοηματοδοτούν με σαφήνεια...
Τώρα αν θέμε να το βλέπουμε το θένα γλυκύ - βραστό με ολίγη, ΟΚ, και οι ακτιβιστές έχουν ψυχή, δεν θα τους παντρευτούμε κιόλας...
Ααααα...
Δεν λαχταράω παιδάκι μου, πώς θα μπορούσα άλλωστε..? Σκέψου το...
Αααα και δεν αυτοεναγκαλίζομαι...
Ντέρμπι τον έκανες τον μουσακά...
Πόσες σελίδες να έχει το γαμίδι το Γκοζμομπόλινταν..? Δεν είναι δα και τόμος εγκυκλοπαιδείας...
________
Έδιτ: Από την μια έννοια που αποτυπώνει/εκφράζει μια λέξη έως μια κάποια άλλην λέξη που αποτυπώνει η αντίθετή της μεσολαβούν κάμποσες συνηθως λέξεις που εκφράζουν ποσοτικές ή/και ποιοτικές διαβαθμίσεις, σαν τα νουμερα, ας πούμε, πούναι ανάμεσα από το 1 έως το δέκα...
Σιγά μη τις γράψω, μεγάλα παιδιά είμαστε και γράμματα γνωρίζουμε...

 

Ειπώθηκε ήδη και μου έκανε εντύπωση... τολμώ να πω. Οκ δεν επιμένω για παρακάτω. Αλλά ίσως οι απαντήσεις που χρειάζεσαι βρίσκονται ακόμα σε εκείνο το συννεφάκι. just saying

 

Νομιζω οτι ειναι το αναποδο.Δηλαδη λεμε.
Συναινω να μου επιβαλει τη Κυριαρχια του ο Κ.Αρα αποδεχομαι τη Κυριαρχια του Κ
Η μπορει να πηγαινουν και μαζι
Συναινω και αποδεχομαι την Κυριαρχια του Κ.

 

Μην νομίζεις. Γιατί αν πάρουμε το "την έσπασα στο ξύλο μέχρι τα πρόθυρα να λιποθημήσει και μετέπειτα να συναινέσει να της δώσω ένα τριαντάφυλλο" ξεφεύγει λίγο. Άλλωστε κυριαρχία σημαίνει και επικράτεια, η οποιά μπορεί να αποκτηθεί και χωρις επιβολή.

 

πράγματι υπάρχει αυτή η θεώρηση. είναι κατά το: ελευθερία που σου δίδεται απο άλλους δεν είναι ελευθερία. στην πράξη όμως το θέμα έχει λυθεί, με το να δίνει κάποιος συναίνεση μία φορά στην αρχή και να τελειώνει εκεί το θέμα. δίνει δηλαδή συναίνεση στον αέρα, αφού ούτε ξέρει καλά τον άλλον, ούτε γνωρίζει ακριβώς τον τρόπο υλοποίησης της επιβολής.

φαντάζομαι το επόμενο θεωρητικό θέμα που θα μας απασχολήσει θα είναι το: κυριαρχία ενώ υπάρχει safeword δεν είναι κυριαρχία...

 

Έχει μια σκηνή στο '' ο καλός, ο κακός κι ο ασχημος'',
Είναι στη μπανιέρα ο άσχημος, μες τους αφρούς και φαίνεται μόνο το αριστερό του χέρι να σαπουνιζεται. Μπουκάρει άλλος... Πιο Κακός και πιο άσχημος με πιστόλι στο χέρι και αρχίζει τα επικά. '' να που ξαναβρισκομαστε, τώρα θα λύσουμε τις διαφορές μας, μπλαααα μπλαααα μπλαααα ''.
Μ πιστολια, παρόν κάτω.
Βγάζει το δεξί απ τους αφρούς...
Όταν είναι να ρίξεις ρίχνε, μη μιλάς πολύ.

 

 

Κυριαρχία => επικράτεια αλλά το αντίστροφο δεν ισχύει, οπότε σαν έννοιες δεν είναι ισοδύναμες.

Παράδειγμα: Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέρος του Ελλαδικού χώρου βρέθηκε υπό την κατοχή των Ιταλών (επικράτεια) ωστόσο οι Γερμανοί ήταν αυτοί που υπέταξαν την Ελλάδα και όχι οι Ιταλοί.

Θα μου πεις βέβαια πως στο τέλος της ημέρας το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και δεν θα έχεις και άδικο...

 

Έχετε υπ όψη σας ότι όλες οι Κυριαρχιες και υποταγες είναι συναινετικες. Σωστά?

Ή μήπως πρέπει να ξαναδούμε τι σημαίνει συναίνεση?

Να υπενθυμισω, οτι στους Σκοτεινους Αιωνες οπου ζουμε, κανεις και καμια Κ, ειτε Dom/mina, Master/Mistres, δεν ειναι Απογονος του Μεγαλου Αλεξανδου, θεοι σχωρεσ τον, ωστε να εχει το Κληρονομικο Χαρισμα. Ολες οι Κυριαρχιες σκετο, εληξαν με τη ληξη της Ρωμα´ίκης Αυτοκρατοριας.

Τζαμπα αμολατε καλουμπα, φυλαξτε την ορεξη την καθαρη Δευτερα.